Rynek W Smyrnie.pdf

(523 KB) Pobierz

838210939.052.png

838210939.063.png

838210939.073.png

838210939.081.png

838210939.001.png

838210939.010.png

838210939.011.png

838210939.012.png

838210939.013.png

838210939.014.png

838210939.015.png

838210939.016.png

838210939.017.png

838210939.018.png

838210939.019.png

838210939.020.png

838210939.021.png

838210939.022.png

838210939.023.png

838210939.024.png

838210939.025.png

838210939.026.png

838210939.027.png

838210939.028.png

838210939.029.png

838210939.030.png

838210939.031.png

838210939.032.png

838210939.033.png

838210939.034.png

838210939.035.png

838210939.036.png

838210939.037.png

838210939.038.png

838210939.039.png

838210939.040.png

838210939.041.png

838210939.042.png

838210939.043.png

838210939.044.png

838210939.045.png

838210939.046.png

838210939.047.png

838210939.048.png

838210939.049.png

838210939.050.png

838210939.051.png

838210939.053.png

838210939.054.png

838210939.055.png

838210939.056.png

838210939.057.png

838210939.058.png

838210939.059.png

838210939.060.png

838210939.061.png

838210939.062.png

838210939.064.png

838210939.065.png

838210939.066.png

838210939.067.png

838210939.068.png

838210939.069.png

838210939.070.png

838210939.071.png

838210939.072.png

838210939.074.png

838210939.075.png

838210939.076.png

838210939.077.png

838210939.078.png

838210939.079.png

838210939.080.png

838210939.082.png

838210939.083.png

838210939.084.png

838210939.085.png

838210939.086.png

838210939.087.png

838210939.002.png

838210939.003.png

838210939.004.png

838210939.005.png

838210939.006.png

838210939.007.png

Z morza miasto wyglądało jak termitiera, ciem-

na, tajemnicza konstrukcja, pod którą wyczuwa się

skomplikowaną sieć przejść, stroma i gładka, o sza-

rych ścianach umocnionych przesadnie wielkimi ar-

kadami, jakby wyjętymi z megamanii Piranesiego.

Kamień obrobiony i kamień klifu mieszały się ze sobą

i łączyły w nowotwory, w których nie sposób było roz-

różnić granicy tkanek. I tylko z rzadka w tej wielkiej

skalnej szarości migała – skromne ustępstwo na rzecz

kolorytu Śródziemnomorza – doniczka z pelargonią,

gliniany dzban, markiza w niebiesko-białe paski albo

rudy kot, wygrzewający się w słońcu na parapecie

okna. Okna zaś, sto czy dwieście okien, wychodziły

na morze jak milcząca procesja, która nigdy nie doj-

dzie świątyń swego przeznaczenia (jeśli, rzecz jasna,

sprawy ująć poetycko – a byliśmy akurat w nastroju

poetyckim); sam środek klifu przecinały, niby puste,

pionowe koryto dawno wyschniętego wodospadu,

kamienne schody, ozdobione niegdyś przez jednego

z minionych burmistrzów – który, jak wszyscy burmi-

strzowie tego miasteczka, wykazywał się fantazją na

miarę W.R. Hearsta, ograniczaną jedynie przez skrom-

7

838210939.008.png

ne fundusze – topornymi figurami nimf i delfinów,

zżeranymi stopniowo przez morską sól i sirocco.

Z miasta morze wyglądało jak Morze Śródziemne.

Inne słowa nie są w stanie oddać tego rozedrganego,

wielobarwnego zjawiska, cudownego w swej wiecz-

nej niestałości. Nieco na lewo – jeśli patrzeć z punktu

widokowego u szczytu schodów, małego balkoniku

z kamienną balustradą i spiżowym działem z jakiejś

dawno rozbitej armady czy może wyposażenia hisz-

pańskiej fortecy – otóż nieco na lewo, w oddali, przy

dobrej pogodzie dostrzec można nad twardą, migotli-

wą granicą wody błękitną plamę, jakby morze rozlało

się nieco ku górze, w zawilgoconą aurę. Wyżej – biały

obłoczek. To Stromboli. Liza stała oparta głową o moje

ramię, jedną rękę położywszy na balustradzie, a dru-

gą oplatając mnie w pasie, i mówiła, że jej znajoma

była na Stromboli i powiedziała, że to najpiękniejsze

miejsce na świecie. Stromboli. Był chyba film o takim

tytule. Plama nad szafirową kreską horyzontu.

Na prawo, u podnóża termitiery, widać było wy-

spę. Wyspę klasztorną, wyspę tylko z nazwy, która

niegdyś wyrastała przy samym brzegu, z kipieli, ale

teraz łączył ją z klifem wąski pas plaży.

Tak, tam też się wdrapaliśmy. Szło się znów scho-

dami, schodkami raczej, węższymi jeszcze i jeszcze

bardziej stromymi niż te naprzeciwko, schodkami

wykutymi w skale – jak sądzę – również na polece-

nie jakiegoś burmistrza, który nie mógł już wznieść

fontanny na jednym z miejskich placów ani pomnika

8

838210939.009.png

Plik z chomika:

karolinahandzel1

Inne pliki z tego folderu:

Photonovel The Debt E-book.pdf (3206 KB)
Domek Trzech Kotow.pdf (151 KB)
Ebook Drzewo Laurowe Iskierki.pdf (980 KB)
Male Bure Skakadlo.pdf (1890 KB)
E-book Nagrobek Z Lastryko Czarne.pdf (254 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin