2006.12_GRUB_[Programowanie].pdf

programowanie

Grub

GRUB

Adam Becmer

Program rozruchowy ( bootloader ) to element, który rzadko przykuwa uwagę początkujących

użytkowników. Warto jednak przyjrzeć mu się trochę bliżej, ponieważ odpowiedni jego wybór

i koniguracja potraią bardzo ułatwić życie – szczególnie tym, zainteresowanym posiadaniem

wielu systemów operacyjnych, eksperymentującym z kompilacją jądra Linuksa (Linux), czy choćby

korzystającym z klawiatury USB

Output System ) testuje sprzęt ( POST - Power On

Self Test ), inicjalizuje ważne struktury systemu

(programuje kontrolery przerwań, DMA, ini-

cjuje tablicę wektorów przerwań) i przekazuje sterowanie

do urządzenia, które ustawiono jako rozruchowe. Najczę-

ściej będzie to dysk twardy. Jego pierwszy sektor – zwa-

ny MBR ( Master Boot Record ( Sector )) – powinien zawierać

program, który zapewni prawidłowy start systemu opera-

cyjnego. Użytkownicy oprogramowania opartego na wol-

nych źródłach ( Open Source ) mają do wyboru właściwie

dwa takie programy – LILO ( LInux LOader ) oraz GRUB

( GRand Uniied Bootloader ). Ten drugi posiada nieporówny-

walnie większe możliwości, jest elastyczniejszy i lepiej

konigurowalny.

– 0x55aa (w notacji szesnastkowej). Nas interesuje wyłącz-

nie bootstrap – to tam (w zaledwie 446 bajtach!) musi się

zmieścić cały kod programu rozruchowego.

Zawartość MBR dysku /dev/hda można obejrzeć dzię-

ki poleceniu:

# cfdisk -P r /dev/hda

Tak niewielka przestrzeń zdeterminowała dwa różne po-

dejścia programistów LILO i GRUB-a. LILO w całości znaj-

duje się właśnie w sektorze rozruchowym, GRUB zaś po-

dzielony jest na części, tak zwane piętra ( stage ), z których

tylko jedna - stage1 – zlokalizowana jest w MBR. Każde

z rozwiązań ma swoje zalety i wady. LILO jest niezależ-

ne od dalszej zawartości dysku, będzie działać nawet po

usunięciu czy całkowitej reorganizacji partycji. GRUB mu-

si zawsze posiadać swoje pliki koniguracyjne i obraz dru-

giego piętra ( stage2 ) w systemie plików. Ze względu na

tę cechę korzystający z GRUB-a powinni posiadać odro-

binę większą wiedzę o działaniu swojego programu roz-

ruchowego – choć także nieszczególnie tajemną czy trud-

ną do przyswojenia. Z drugiej strony przeniesienie części

Kilka słów o MBR

MBR ma wielkość 512 bajtów, można go podzielić funk-

cjonalnie na trzy obszary. Pierwsze 446 bajty to tzw. bo-

otstrap. Dalsze 64 b zajmuje główna tablica partycji, skła-

dająca się z czterech 16-bajtowych pól (opisujących cztery

partycje podstawowe). Końcowe dwa bajty to sygnatura

grudzień 2006

P o uruchomieniu komputera BIOS ( Basic Input-

programowanie

Grub

programu w inne partie dysku usunęło ogra-

niczenie wynikające z niewielkiego rozmiaru

MBR – dzięki czemu GRUB mógł stać się tak

elastycznym narzędziem, wyposażonym we

własną powłokę ( shell ) z dopełnianiem pole-

ceń (tab- complementation ) oraz w obsługę sys-

temów plików.

• GNU binutils w wersji 2.9.1.0.23

lub wyższej.

Listing 2. Dopełnianiem poleceń po naciśnięciu

klawisza TAB

Ściągamy i rozpakowujemy archiwum z ko-

dem źródłowym:

grub > ro [ NACISKAMY TAB ]

Possible commands are : root

rootnoverify

grub > root ( hd [ NACISKAMY TAB ]

Possible disk are : hd0 hd1 hd2

hd3 hd4

grub > root ( hd0 , [ NACISKAMY TAB ]

Possible partitions are :

Partition num : 0 , Filesystem

type is reiserfs , partition type

0x83

Partition num : 1 , Filesystem

type is reiserfs , partition type

0x83

grub > root ( hd0 , 0 )

Filesystem type is reiserfs ,

partition type 0x83

$ wget ftp://alpha.gnu.org/gnu/grub/

grub-0.97.tar.g z

$ tar -xzvf grub-0.97.tar.gz

Instalacja

Zwykle instalatory najnowszych dystrybu-

cji GNU/Linuksa w swej podstawowej funk-

cjonalności (bez specjalnych zabiegów, jak np.

przełączenie się w tryb expert ) nie pozostawia-

ją nam wyboru i instalują wybrany przez deve-

loperów program rozruchowy. Co zrobić, gdy

jest nim akurat LILO? Przejście na GRUB-a jest

operacją bezbolesną i nie wiąże się z żadnym

niebezpieczeństwem dla naszych danych. (W

ten sposób możemy stwierdzić, czy w naszym

systemie znajduje się grub :) Aby dowiedzieć się,

czy w naszym systemie znajduje się grub, nale-

ży wydać polecenie:

Konigurujemy i kompilujemy:

$ cd grub-0.97

$ ./conigure && make

Jeżeli pojawiły się komunikaty o błędach, to

musimy doinstalować brakujące składniki i

krok powtórzyć. W przeciwnym wypadku

logujemy się na konto root i instalujemy (bę-

dąc cały czas w tym samym katalogu):

# make install

$ whereis grub

Przyjrzyjmy się teraz zawartości katalogu

/usr/local/lib/grub/i386-pc (zakładając,

że w naszym systemie domyślny preix insta-

lowanych przez użytkownika programów to

/usr/local/lib ):

Właściwy program rozruchowy zawar-

ty jest w obrazie stage2 . Żeby ten załado-

wał się z systemu plików, potrzebny jest po-

most w postaci stage1.5 (ładowany przez

stage1) – który to potrai rozumieć określo-

ny system plików. Stage1.5 zwykle zapisa-

ny zostaje w kolejnych 153 sektorach, bezpo-

średnio za MBR – standardowo miejsce to nie

jest używane. Stage1.5 nie jest obligatoryjny

– stage1 może bezpośrednio załadować sta-

ge2 , pod warunkiem, że ten ostatni jest w ści-

śle określonym sektorze dysku i informacja ta

jest zapisana w stage1.

(domyślnie /boot/grub , katalog /boot mo-

żemy zmienić dodając opcję --root-direc-

tory=KATALOG ).

Inny sposób bazuje na operacjach w po-

włoce GRUB:

Odpowiedź podobna do tej:

grub: /sbin/grub

/lib/grub

/usr/share/man

/man8/grub.8.gz

# grub –no-loppy

Po chwili powinien pojawić się znak zachęty:

oznacza, że binaria są obecne i gotowe do in-

stalacji w MBR.

Jak zdobyć GRUB-a? Wszystkie znane mi

dystrybucję (z pominięciem oczywiście tych

najmniejszych, dyskietkowych) posiadają go

w swoich repozytoriach. W popularnych wy-

daniach GNU/Linuksa zalecanym sposobem

instalacji jest posłużenie się menedżerem pa-

kietów. Jeżeli jednak z jakiegoś powodu chce-

my kompilować ze źródeł, to musimy posia-

dać w systemie:

grub >

Listę dostępnych poleceń wyświetli komen-

da help . Pierwsze, co musimy zrobić, to wska-

zać urządzenie, na którym znajduje katalog

główny GRUB – służą do tego komendy root

i rootnoverify . Wszystkie istniejące (i tylko

takie) urządzenia ponumerowane są od zera.

Dyski twarde to hd0, hd1, ... hdn – naj-

pierw liczone są te z interfejsem ATA, następ-

nie SCSI/SATA ; stacje dyskietek – fd0, fd1,

..., fdn . Numeracja ta zapisana jest w pli-

ku device.map (standardowo /boot/grub/

device.map ). Przykłady takich plików dla

różnych koniguracji:

Instalacja na twardym dysku

w MBR

Istnieją dwa sposoby instalacji GRUB-a na

twardym dysku. Pierwszy polega na uru-

chomieniu programu grub-install. Jeżeli nie

mamy stacji dyskietek, to możemy dodać --

no-loppy , co skróci znacznie czas oczekiwa-

nia podczas skanowania urządzeń. Jako pa-

rametr podajemy urządzenie, na którym ma

zostać zainstalowany GRUB:

• gcc w wersji 2.95 lub wyższej;

• GNU Make;

Listing 1. Zawartości katalogu /usr/local/lib/grub/

i386-pc

• jeden dysk twardy ATA podłączony jako

master na pierwszym kanale ( /dev/hda )

i jedna stacja dyskietek ( /dev/fd0 ); de-

vice.map:

(hd0) /dev/hda

(fd0) /dev/fd0

• dwa dyski twarde ATA, obydwa na dru-

gim kanale, jeden master (/dev/hdc),

drugi slave (/dev/hdd):

(hd0) /dev/hdc

(hd1) /dev/hdd

$ ls / usr / local / lib / grub / i386 - pc

efs2_stage1_5 jfs_stage1_5

stage1 ufs2_stage1_5

fat_stage1_5 minix_stage1_5

stage2 vstafs_stage1_5

ffs_stage1_5 reiserfs_stage1_5

stage2_eltorito xfs_stage1_5

iso9660_stage1_5

# grub-install –-no-loppy /dev/hda

Dodatkowo polecenie samo zadba o sko-

piowanie plików z /usr/local/lib/grub/

i386-pc/ (przydatne, jeżeli kompilowali-

śmy ze źródeł) do odpowiedniego katalogu

www.lpmagazine.org

programowanie

Grub

Listing 3. Uruchamianie systemu

Listing 4. System, który wybrany był przy poprzednim uruchomieniu komputera

# sekcja globalna, dotyczy

wszystkich wpisów:

default 0

# (default określa numer wpisu,

który ma uruchomić się domyślnie;

# tutaj właściwie niepotrzebny,

gdyż wartość 0 jest domyślna)

timeout 0

# (po timeout podajemy liczbę

sekund, jaką GRUB ma odczekać

# przed uruchomieniem domyślnego

wpisu)

hiddenmenu

# (nie chcemy wyświetlania menu;

nie będzie widoczne domyślnie,

jednak będzie

# można je wywołać przez

przytrzymanie klawisza ESC)

# tu (się) zaczynają się właściwe

wpisy:

title Nazwa wyswietlana w menu

root ( hd0 , 0 )

# (root określa partycję główną

GRUB-a, nie mylić z partycją root

systemu (/)!)

kernel ( hd0 , 0 ) / boot / vmlinuz root = /

dev / hda1 ro

# (wskazuje lokalizację jądra

# po root= podajemy partycję główną

– ale tym razem systemu, tj. /

# ro oznacza, że system plików

znajdujący się na niej zostanie

zamontowany w trybie

# tylko do odczytu)

initrd ( hd0 , 0 ) / boot / initrd . img

# (wskazuje lokalizację obrazu

initrd, jeżeli nie korzystamy z

initrd.img

# to opcje t ę pomijamy )

default saved

# (w połączeniu z występującą dalej opcją savedefaults sprawia, że

uruchomiony zostaje

# wpis wybrany przy poprzednim rozruchu)

timeout 5

color cyan / blue white / blue

# (zmieniamy kolory menu – domyślnie była czerń i biel)

title Debian GNU / Linux , kernel 2.6 . 15

root ( hd0 , 0 )

# (root wskazuje na naszą partycję /boot)

kernel / vmlinuz - 2.6 . 15 root = / dev / hda2 ro

# (GRUB będzie szukał pliku z jądrem na partycji określonej wcześniej

przez parametr root

# równie dobrze można było podać, jak w poprzednim przykładzie,

# jawnie (hd0,0)/vmlinuz-2.6.15; /dev/hda2 to partycja / Debiana)

savedefault

title Mandriva , kernel 2.6 .15 fb

root ( hd0 , 0 )

kernel / vmlinuz - 2.6 .15 fb root = / dev / hda3 ro vga = 0x305

# (po vga podajemy żądany tryb wideo, w którym będzie pracowała konsola

# tu mamy jądro z buforem ramki (framebuffer), więc możemy użyć trybu

0x305

# tryby będą wyszczególnione dalej; dwie specjalne wartości dla vga, to

# normal – standardowy tryb vga dostępny dla wszystkich standardowych kart

# ask – podczas uruchamiania wybieramy tryb z wyświetlonej listy)

initrd / initrd . img - 2.6 .15 fb

savedefault

title Windows

rootnoverify ( hd0 , 4 )

# (Windows na pierwszej partycji logicznej, nie próbujemy jej montować)

chainloader ( hd0 , 4 )+ 1

# (wczytujemy jeden sektor z początku partycji (hd0,4);

# tam znajduje się ntldr – loader windowsa;

# w związku z tym, że partycja (hd0,4) jest wskazana przez rootnoverify,

moglibyśmy

# użyć samego chainloader +1)

savedefault

ki, nawet wtedy, gdy w rzeczywistości wszyst-

kie podstawowe nie zostały utworzone i wolne

są niższe numery. Numer podajemy w nawia-

sie, oddzielony od numeru urządzenia prze-

cinkiem:

głównego GRUB. Możemy także posłużyć się

dopełnianiem poleceń po naciśnięciu klawisza

TAB (tab-complementation):

Inną metodą odnalezienia właściwej par-

tycji jest użycie komendy ind :

• trzy dyski SCSI ( /dev/sda, /dev/sdb, /dev/sdc )

na jednym kanale, jeden ATA jako master

na drugim kanale ( /dev/hdc ):

(hd0) /dev/hdc

(hd1) /dev/sda

(hd2) /dev/sdb

(hd3) /dev/sdc

• /dev/hda1 – pierwsza partycja podstawo-

wa na dysku ATA master pierwszego ka-

nału – ( hd0,0 )

• /dev/hdc5 – pierwsza partycja logiczna

dysku ATA master drugiego kanału, za-

kładając, że jest to drugi dysk w systemie

– ( hd1,4 )

• /dev/sda6 – druga partycja logiczna dys-

ku SCSI, jedynego napędu w systemie

– ( hd0,5 )

grub> ind /grub/stage2 (hd0,0)

grub> root (hd0,0)

Ponadto dyski może reprezentować numer,

pod jakim widzi je BIOS. Dla hda będzie to

(0x80) lub (128) zależnie od tego, czy posłu-

gujemy się notacją szesnastkową, czy dzie-

siętną.

Partycje numerowane są także od zera.

Podstawowe mogą być tylko cztery, więc za-

rezerwowane są dla nich oznaczenia 0, 1, 2, 3.

Partycje logiczne zawsze zaczynają się od czwór-

Polecenie rootnoverify jest bardzo podobne,

z tym, że GRUB nie próbuje wtedy montować

partycji – przydatne jest w sytuacjach, kiedy

uruchamiamy system operacyjny znajdujący

się w obszarze dysku, którego nasz program

rozruchowy nie potrai przeczytać. Rootnoveri-

fy będziemy stosować do ładowania np. syste-

mu Windows.

Następnym krokiem jest uruchomienie

samej instalacji w MBR pierwszego dysku:

Znając już te zasady, bez problemu powin-

niśmy podać w powłoce lokalizację katalogu

grudzień 2006

programowanie

Grub

Listing 5 Linux i Windows

grub> setup (hd0,0) <- teraz tu jest

numer partycji, nie dysku

grub> quit

# mke2fs /dev/fd0

# mkdir -p /media/loppy && mount -t

ext2 /dev/fd0 /media/loppy

I tutaj podstawowa różnica – zmieniamy

katalog główny (root):

# grub-install -–root-directory=/

media/loppy /dev/fd0

Nie zapominamy odmontować!

# umount /media/loppy

default 0

timeout 5

fallback 1

# (jeżeli uruchomienie domyślnego

wpisu 0 się nie powiedzie, ładowany

wpis nr 1)

color cyan / blue white / blue

title Linux

root ( hd0 , 0 )

kernel / boot / vmlinuz ro vga = 0x305

title Linux single

root ( hd0 , 0 )

kernel / boot / vmlinuz - generic ro

init = / bin / bash

# (opcja init=/bin/bash wymusza

załadowanie powłoki bash z

pominięciem skryptów

# init; od razu dostajemy konto

root)

title Windows

rootnoverify ( hd1 , 0 )

makeactive

# (czynimy partycję aktywną)

map ( hd0 ) ( hd1 )

map ( hd1 ) ( hd0 )

# (oszukujemy system zmieniając

kolejność dysków; Windows będzie

odnosił wrażenie,

# że startuje z pierwszego napędu)

chainloader ( hd1 , 0 )+ 1

Analogicznie, z użyciem programu grub-in-

stall:

# grub-install –-no-loppy /dev/hda1

Uwaga! Tak zainstalowany GRUB nie bę-

dzie się w stanie uruchomić samoczynnie

po włączeniu komputera. W MBR dysku,

do którego BIOS przekazuje sterowanie, mu-

si już znajdować się jakiś program rozrucho-

wy (np. kolejny GRUB, LILO, isolinux, sysli-

nux, ntldr – loader Windows), który poprzez

mechanizm chainload wczyta i uruchomi kod

z zerowego sektora tej właśnie partycji. Przy-

kład uruchomienia GRUB-a z partycji ( hd0,0 )

za pomocą innego GRUB-a z MBR – fragment

pliku koniguracyjnego tego drugiego:

Instalacja na płycie CD

Konieczny będzie plik stage2_eltorito z ka-

talogu GRUB-a oraz program do tworzenia ob-

razu iso – mkisofs . Do wypalenia płyty zastosu-

jemy cdrecord .

Tworzymy katalog:

$ mkdir grub-cd

W nim przygotowujemy odpowiedni dla

GRUB-a układ katalogów i plików:

title GRUB z hd0,0

root (hd0,0)

chainload +1

$ mkdir -p grub-cd/boot/grub

$ ind /usr -name stage2_eltorito -exec

cp '{}' grub-cd/boot/grub/ \;

Instalacja na dyskietce bez sys-

temu plików

Dyskietka z programem rozruchowym mo-

że być bardzo przydatna w sytuacjach awa-

ryjnych – daje dostęp do powłoki GRUB, co

umożliwia znalezienie na dysku jądra i uru-

chomienie go. Równie dobrze może posłużyć

także jako loader Windows.

Zrobienie takiej dyskietki będzie polega-

ło na zapisaniu do jej zerowego sektora obra-

zu stage1, następnie bezpośrednio za nim, w

kolejnych 153 sektorach, stage2. Wykorzy-

stamy program do kopiowania blokowego

– dd . Dyskietki nie montujemy, nie musimy

tworzyć na niej systemu plików. Zakładam,

że mamy poprawnie zainstalowany GRUB ze

swoim katalogiem głównym w /boot :

Oczywiście możemy także umieścić własny

plik koniguracyjny menu.lst . Z katalogu grub-

cd robimy uruchamialny obraz iso :

$ mkisofs -R -b boot/grub/stage2_

eltorito -no-emul-boot -boot-load-size

4 -boot-info-table -o grub-cd.iso

grub-cd

grub> setup (hd0)

Checking if ″/boot/grub/stage1″

exists... no

Checking if ″/grub/stage1″ exists...

yes

Checking if ″/grub/stage2″ exists...

yes

Checking if ″/grub/e2fs_stage1_5

exists... yes

Running ″embed /grub/ef2fs_stage1_5

(hd0)″... 15 sectors are embedded.

succeeded

Running ″install /grub/stage1

(hd0)1+15 p (hd0,0)/grub/stage2 /grub/

menu.lst″... succeeded

Done.

Nagrywamy płytę (odpowiednio zmieniając

w razie potrzeby /dev/hdc i wartość speed ):

# cdrecord -dev=/dev/hdc -speed=8

grub-cd.iso

Plik koniguracyjny menu.lst

Posługiwanie się powłoką podczas każdego

uruchomienia komputera w celu wskazania

# cd /boot/grub

# dd if=stage1 of=/dev/fd0 bs=512

count=1

1+0 records in

1+0 records out

# dd if=stage2 of=/dev/fd0 bs=512

seek=1

153+1 records in

153+1 records out

Gotowe.

Listing 6. Hasła skrótu (hash) md5

# grub

grub > md5crypt

Password : ***********

Encrypted : $ 1 $ mVk4b1 $1 ocssU8DMrqa .

Fqh3lwZX0

grub > quit

Otrzymany skr ó t wstawiamy do sekcji

globalnej ( gdzie ś na pocz ą tek )

pliku menu . lst :

password -- md5 $ 1 $ mVk4b1 $1 ocssU8DMr

qa . Fqh3lwZX0

Instalacja na twardym dysku,

na początku partycji

Instalacja wygląda bardzo podobnie, jednak

zamiast oznaczenia dysku podajemy nazwę

partycji. Np. instalacja na początku pierwszej

partycji podstawowej dysku hda:

Instalacja na dyskietce

z systemem plików

Tworzymy system plików (tutaj ext2 ) i mon-

tujemy dyskietkę:

# grub

grub> root (hd0,0)

grudzień 2006

programowanie

Grub

Listing 7. Wprowadzenie drugiego hasła

na końcu linijki kernel). Poza tym polece-

nie cat tejże powłoki nie respektuje ustawio-

nych w systemie plików uprawnień i pokaże

bez szemrania dowolnej osobie np. /etc/passwd

czy /etc/shadow . Należałoby więc program roz-

ruchowy zabezpieczyć. GRUB daje możliwość

ustawienia własnego hasła, co pozwala na za-

rezerwowanie opcji interaktywnych wyłącznie

dla administratora.

Robimy z hasła skrót ( hash ) md5 :

Dodatkowo hasło możemy sprawdzać

także przed uruchomieniem określonego wpi-

su. W tym przykładzie Linux będzie dostępny

tylko dla zaufanej osoby:

wisz przerwie odliczanie czasu przed uru-

chomieniem domyślnego wpisu (opcja time-

out ). Strzałkami góra-dół wskazujemy kolejne

wpisy, naciśnięcie enter powoduje uruchomie-

nie, klawiszem [ e ] przejdziemy do trybu edycji.

W trybie tym możemy poprawić ustawienia

zdeiniowane w pliku menu.lst. Pełną interak-

tywność uzyskujemy naciskając ' c '. Posługując

się znanymi już opcjami uruchamiamy jądro:

default 1

timeout 3

password -- md5 $ 1 $ mVk4b1 $1 ocssU8DMr

qa . Fqh3lwZX0

title Linux

lock

# (ta linijka wymusza podanie hasła

przed uruchomieniem wpisu; powinna

być

# zawsze zaraz za title)

root ( hd0 , 0 )

kernel / vmlinuz ro

title Windows

rootnoverify ( hd0 , 1 )

makeactive

chainloader + 1

Błędy

Co robić, gdy system przestał się uruchamiać?

Posiadacze GRUB-a są często w lepszej sytuacji

– gdyż bywa, że sam program rozruchowy ła-

duje się prawidłowo; z jego poziomu zaś może-

my sterować uruchomieniem systemu opera-

cyjnego. Najlepiej jednak zawsze posiadać dys-

kietkę rozruchową (uruchomieniową) z GRUB-

em, wykonaną w opisany wcześniej sposób.

W sytuacjach awaryjnych zaoszczędzi nam ner-

wów. Błędy zgłaszane przez GRUB możemy

podzielić na trzy grupy – błędy stage1 , sta-

ge1.5 oraz stage2 .

Po ukazaniu się błędu stage1 pozostaje

nam tylko jedno – Ctrl+Alt+Del . Program

rozruchowy nie załadował najbardziej pod-

stawowej składowej. Sprawdzamy, czy pro-

blem nie jest natury sprzętowej (odpowiednio

podłączone taśmy dysków, dobre ustawienia

w BIOS-ie) i restarujemy. Jeżeli nie pomoże, to

musimy użyć dyskietki ratunkowej lub płyty

live-cd. Komunikaty błędów tego etapu:

Splashimage

GRUB zamiast standardowego menu pozwa-

la na wyświetlenie tzw. splashimage , czyli ob-

razka w rozdzielczości 640x480 w 14 kolorach.

Sprawdźmy, czy nasza wersja posiada obsłu-

gę splashimage (pomysł przeszukiwania stage2

zaczerpnięty ze skryptu Luisa Rodrigueza):

właściwego do załadowania jądra (i przeka-

zania odpowiednich parametrów) byłoby dość

niewygodne. Dlatego mamy do dyspozycji plik

menu.lst (standardowo /boot/grub/menu.lst ,

lokalizacja może zostać zmieniona za pomo-

cą komendy powłoki GRUB conigile ). Tu-

taj, w przeciwieństwie do LILO, po wprowa-

dzeniu zmian w koniguracji nie musimy robić

nic więcej – jest ona czytana bezpośrednio z pli-

ku. LILO po edycji /etc/lilo.conf wymagał

przeładowania, gdyż swoje ustawienia prze-

chowywał w MBR. Spójrzmy na kilka typo-

wych sytuacji i przygotujmy odpowiednie pli-

ki menu.lst (linie zaczynające się od znaku # są

komentarzem i nie będą brane pod uwagę):

# grep -iaq splashimage /boot/grub/

stage2 && echo OK

Powinno wyświetlić się OK. Zwykłą graikę

jpg można przekonwertować do wymaganej

postaci bardzo prosto dzięki ImageMagick:

$ convert obrazek.jpg -resize 640x480

-colors 14 obrazek.xpm

Sposób ten może jednak dawać niezadowala-

jące rezultaty (szczególnie, jeżeli chodzi o ko-

lory). Wtedy zaleca się użycie programu gimp

(menu Obraz->tryb->indeksowany , opcja wygene-

rowana optymalna paleta , ustawić kolory na 14,

dithering kolorów i dithering przezroczystości

wyłączone). Teraz kompresujemy programem

gzip i umieszczamy we właściwym katalogu:

• Hard Disk Error – podczas wczytywa-

nia Stage1.5 lub Stage2 nie powiodła się

próba pobrania podstawowych informacji

o dysku – wielkości i geometrii;

• Floppy Disk Error – błąd określenia

wielkości i geometrii dyskietki, także pod-

czas odczytu Stage1.5 lub Stage2;

• Read Error – błąd odczytu Stage1.5 lub

Stage2;

• Geom Error – błąd geometrii – oznacza,

że Stage1.5 lub Stage2 leży poza obsza-

• Mamy tylko GNU/Linuksa, jedno jądro.

Chcemy, żeby system uruchamiał się od

razu, bez wyświetlania menu.

• Dwa jądra Linux dwóch różnych dystry-

bucji i system Windows. Wspólna party-

cja /boot , dwie partycje / . Chcemy mieć

menu w estetycznych kolorach. Jeżeli nie

wskażemy inaczej, to po 5 sekundach zo-

staje załadowany system, który wybrany

był przy poprzednim uruchomieniu kom-

putera.

• Linux i Windows. Windows na dysku sla-

ve pierwszego kanału ATA (/dev/hdb).

Domyślnie po pięciu sekundach urucha-

miany Linux. Jeżeli uruchomienie Linuksa

się nie powiedzie, to uruchamiane inne ją-

dro w trybie single.

$ gzip obrazek.xpm

# cp obrazek.xpm.gz /boot/grub/

Dodajemy odpowiedni wpis do menu.ls t (sek-

cja globalna): splashimage=(hd0,0)/grub/ob-

razek.xpm.gz

Mamy do dyspozycji jeszcze dwie dodat-

kowe opcje: ustawienie koloru napisów ( fore-

ground ) i cienia ( background ).

Listing 8. Uruchamianie jądra

grub > root ( hd0 , 0 )

Filesystem type is ext2fs ,

partition type 0x83

grub > kernel / vmlinuz root = / dev /

hda1 ro

[ Linux - bzImage , setup = 0x1400 ,

size = 0x10a952 ]

grub > initrd / initrd . img

[ Linux - initrd @ 0xbac2000 ,

0x41e000 bytes ]

grub > boot

Tryb interaktywny

Większość opisanych słów kluczowych pliku

koniguracyjnego może być zastosowana w try-

bie interaktywnym GRUB-a. Standardowo po

załadowaniu programu rozruchowego wyświe-

tla się menu (chyba, że zostało schowane opcją

hiddenmenu lub wystąpił błąd). Dowolny kla-

Bezpieczeństwo GRUB-a.

Mając bezpośredni dostęp do powłoki GRUB,

możemy bez problemu zmienić w systemie ha-

sło konta root bez znajomości dotychczasowe-

go. Wystarczy modyikacja parametrów prze-

kazywanych do jądra (dodanie init=/bin/sh

www.lpmagazine.org

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: