………, dnia ……………...
Szef Sekcji Wychowawczej
…………………………
dnia……………………….
do przeprowadzenia zajęć z kształcenia obywatelskiego z podoficerami
w dniu …………………..
TEMAT: Patologie społeczne – profilaktyka.
CEL: 1. Zapoznać szkolonych z pojęciem patologii.
2. Omówić rodzaje patologii.
3. Omówić możliwości ograniczania zjawisk patologicznych.
METODA: Wykład.
CZAS: 1 x 45 min.
MIEJSCE: Sala wykładowa.
ZAGADNIENIA:
LITERATURA:
ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:
Lp
1.
Rozpoczęcie zajęć.
Sprawdzenie obecności.
Podanie tematu zajęć, zagadnień.
Czas 5 min.
2.
Definicja i istota patologii
Pojęciem patologii w wojsku określamy na ogół te zachowania, które są sprzeczne z przepisami prawa i regulaminów lub zasadami współżycia społecznego, występujące na tyle masowo, że stają się uciążliwe w życiu codziennym i spotykają się z negatywną oceną społeczną.
Zachowania te dowodzą istnienia błędów w procesie szkolenia i wychowania wojskowego. Pojęcie patologii możemy odnosić przede wszystkim do zachowań postrzeganych jako zagrażające bezpośrednio realizowanym celom i wartościom, które uznajemy za ważne / zdrowie, intymność, własność, godność i nietykalność cielesną/. Za przejaw patologii uznać trzeba wszystkie akty agresji, wandalizmu.
Patologia w subkulturze żołnierskiej postrzegana jest zazwyczaj nie przez sam fakt istnienia tego zjawiska, a przez jej konkretne formy. Występowanie przemocy budzi strach i obawy u najmłodszych służbą.
Omawiam zagadnienie.
Czas 10 min.
3.
Uwarunkowania patologii społecznej.
Patologia zachowań może być reakcją na zmianę społeczną. Wszelkie kryzysy i trudne sytuacje społeczne wywołują przejściowe osłabienie mechanizmów kontroli społecznej. Prowadzi to do zagubienia się większości ludzi w zastanej rzeczywistości. Stworzone dogodne warunki do realizacji własnych potrzeb i interesów stosując nie aprobowane społecznie zachowania. To postępowanie może być zaczynem nowych norm, wzorców osobowych, zaakceptowanych z czasem przez zdezorientowaną większość.
Patologia może być czynnikiem zapobiegającym zmianom. Niektóre grupy mogą bronić się przed zmianami, nawet jeśli docelowo są one dla nich korzystne. Jednym ze stosowanych w takiej sytuacji sposobów obrony jest zawężanie granic tolerancji na postawy i zachowania odmienne od uznawanych za typowe oraz umacnianie integracji grupowej i podsycanie więzi emocjonalnych.
Patologia społeczna może być również interpretowana jako niechęć jednostek do przestrzegania wszelkich norm życia społecznego, wywołana przez narzucanie w dzieciństwie i młodości pewnych form zachowań i uczestnictwa w życiu społecznym. Pojawia się sytuacja, która prowadzi do rozwoju i utrwalenia się zachowań i postaw aspołecznych. Neguje się w nich podstawowe standardy życia społecznego, a rozterki wewnętrzne znikają wobec perspektywy osobistego sukcesu.
Zachowania patologiczne wykształcają się w dwóch zasadniczych stadiach:
- stadium reaktywne;
- stadium autonomiczne.
Zachowaniom patologicznym przeciwdziała przede wszystkim szeroko pojmowana profilaktyka.
Dowódca może i powinien przeciwdziałać ujawnianiu się patologii wśród swoich żołnierzy poprzez następujące działania:
· wspomaganie procesu adaptacji;
· doskonalenie stosunków interpersonalnych;
· organizowanie pracy;
· organizowanie wypoczynku.
Do patologii często spotykanych w wojsku należą: nadużywanie alkoholu, rzadziej narkotyzowanie się środkami chemicznymi, nie wykonywanie lub odmowa wykonania rozkazów i poleceń służbowych oraz samowolne oddalenia. Innym rodzajem patologii są agresywne zachowania.
4.
Najczęściej spotykane narkotyki, i ich działanie i sposób użycia.
Problem narkomanii dotyczy coraz większej rzeszy młodych ludzi. Szczególnie w obecnych czasach, kiedy na wszystko brakuje pieniędzy. Młodzi obywatele pozbawieni warunków do uprawiania swoich zainteresowań w różnego rodzaju instytucjach, zamknięci w blokowiskach, znudzeni i sfrustrowani otaczającą ich rzeczywistością szukają czegoś odmiennego. Nieświadomość niebezpieczeństwa, jakie niesie kontakt z takim produktem oraz chęć doświadczenia czegoś innego prowadzi młodych ludzi na tę drogę. Niejednokrotnie jest to droga bez powrotu.
Do najczęściej spotykanych środków odurzających należą:
- opium /opiaty/ została dość dobrze poznana. Generalnie oddziaływuje na system nerwowy hamująco. Do najczęściej stosowanych opiatów należą: diamorfina /heroina/, kodeina, demerol, dikonal, metadon;
- konopie indyjskie są jednym z najbardziej rozpowszechnionym narkotykiem. Marihuana dostępna jest na czarnym rynku pod wieloma odmianami różniącymi się zawartością THC tzw. trawka;
- barbiturany można podzielić na trzy kategorie farmakologiczne w zależności od czasu ich działania. Są pod postacią tabletek. Działają jako skuteczny środek nasenny, występują także zaburzenia koordynacji ruchowej osłabienie siły mięśniowej, drżenie kończyn, zawroty głowy;
- benzodiazepiny są grupą substancji uspokajających i nasennych. Należą do nich: diazepan /relanium/, nitrazepan, medazepan. Przyjmuje się je podobnie jak barbiturany doustnie;
- kokaina pochodzi z krzewu kokainowego, ma postać białego proszku. Można zażywać przez wciąganie nosem, połykanie, wstrzykiwanie;
- amfetamina jest łatwo przyswajalnym narkotykiem syntetycznym. Najczęściej stosuje się poprzez połykanie lub wciąganie przez nos.
Sposoby postępowania z żołnierzami okazjonalnie zażywającymi narkotyki.
Do najczęściej stosowanych w pododdziale sposobów postępowania z żołnierzami zażywającymi narkotyki powinny być:
- częste rozmowy indywidualne,
- okresowe badania na obecność narkotyków w organizmie żołnierzy podejrzanych o zażywanie narkotyków,
- kontrole żołnierzy powracających z przepustek i urlopów,
- sprawdzanie miejsc mogących służyć jako skrytki na narkotyki,
organizowanie spotkań z przedstawicielami ŻW, Prokuratury Wojskowej, kapelanem.
5.
Profilaktyka narkotykowa.i alkoholowa
Profilaktyka narkotykowa powinna obejmować edukację zdrowotną, edukację humanistyczną i edukację społeczną. Zasadniczym celem profilaktyki w wojsku powinno być wskazywanie na skutki zdrowotne, społeczne oraz zagrożenia dla służby wojskowej.
Istotnym aspektem profilaktyki jest uzmysłowienie jej planistom i realizatorom wyraźnie odmiennych ról, jakie mają do odegrania wychowawca i wychowywany, bo w takich rolach należy widzieć osobę prowadzącą zabiegi profilaktyczne oraz podmiot oddziaływania, jakim będzie żołnierz. Doświadczenia realizacji zamierzeń w obszarze profilaktyki narkotykowej jednoznacznie potwierdzają, że właśnie wiedza, wyraźne sformułowanie celu zamierzeń oraz dobranie odpowiednich form i metod oddziaływania mają wielki wpływ na wynik końcowy realizowanych przedsięwzięć
6.
Omówienie zajęć.
Opracował:
………………………………
deny212