OMÓW POJĘCIE ORGANIZACJI ORAZ JEJ CECHY.
ORGANIZACJA jest to grupa ludzi, którzy współpracują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany, aby osiągnąć pewien zestaw celów.
ORGANIZACJA jest to wyodrębniona względnie z otoczenia całość ludzkiego działania posiadająca określoną strukturę i pozwalająca na osiągnięcie danego celu lub grupy celów.
Podstawowymi cechami organizacji są:
· CELOWOŚĆ każda organizacja ma cel
· ZŁOŻONOŚĆ organizacja, coś bardziej złożonego
· ODRĘBNOŚĆ CELÓW W STOSUNKU DO OTOCZENIA te cele muszą być wyodrębnione z otoczenia
Organizacja wyróżnia 4 rodzaje zasobów:
1. ZASOBY LUDZKIE
2. ZASOBY FINANSOWE
3. ZASOBY RZECZOWE
4. ZASOBY INFORMATYCZNE
CO TO JEST SYSTEM? JAKIE ZASTOSOWANIE MA TEORIA SYSTEMÓW W NAUCE O ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIU?
Systemem jest przepis skoordynowany wewnątrz i wskazujący określoną strukturę wkładu, elementu.
Układ taki rozpatrywany od zewnątrz jest całością, od wewnątrz zbiorem, do którego przynależność warunkują związki wzajemnej zależności między wszystkimi elementami.
Ogół elementów systemu nazywa się składem lub zbiorem. Ogół związków między elementami nazywa się STRUKTURĄ.
3. MODELOWANIE I JEGO ZASTOSOWANIE W ANALIZIE ORGANIZACJI.
MODELOWANIE jest to postępowanie w Krym jeden system zwany oryginałem za pomocą innego systemu zwanego modelem.
Problem adekwatności modelu.
5 sposobów odwzorowania modelu:
1. MIKROSKOPOWE(szczegółowe) polega na szczegółowym badaniu
2. MAKROSKOPOWE – polega na budowaniu dużych agregatów, stosujemy czarną skrzynkę - technika
3. FUNKCJONALNE – przedstawienie w formie matematycznej
4. Procesualne (pokazywanie zależności jakie występują w czasie pewnych procesów)
5. Hierarchiczne (pokazuje hierarchie systemu w podsystemie)
4. OMÓW ISTOTĘ ZARZĄDZANIA.
Istotą zarządzania jest dokładne poznanie, czego się oczekuje od ludzi a następnie dopilnowanie, aby wykonali to w najtańszy i najlepszy sposób.
Elementy procesu zarządzania:
· Planowanie i podejmowanie decyzji
· Organizowanie
· Przewodzenie
· Kontrolowanie
PLANOWANIE jest to wytyczanie celów organizacji i określenie sposobu ich najlepszej organizacji.
PLANOWANIE jest to proces rozwiązywania antycypowanych problemów praktycznych polegających na poszukiwaniu sposobów działania i doborze środków zapewniających ich realizację.
Plan powinien być realny, zbilansowany, skuteczny, optymalny. Organizowanie to proces logicznego grupowania działań i zasobów. W procesach organizowania jest określenie sposobów wykorzystywania w celu sprawienia by członkowie organizacji współpracowali ze sobą w celu realizowania celów.
5. PODAJ ZNANE CI KLASYFIKACJE RODZAJÓW MENADŻERÓW.
Menadżer i rodzaje - Menadżer to osoba, której podstawowym zadaniem jest realizacja procesu zarządzania, to osoba która planuje i podejmuje decyzje, organizuje, kieruje i kontroluje zasoby ludzkie, finansowe, rzeczowe i informacyjne.
Rodzaje menadżerów – wg szczebla zarządzania
Menadżerowie pierwszej linii – nadzorują i koordynują działania pracowników wykonawczych (brygadziści, nadzorcy, kierownicy biura)
Menadżerowie średniego szczebla – odpowiadają za realizację polityki i planów opracowanych na najwyższym szczeblu oraz nadzorowanie i koordynację działań menadżerów niższego szczebla.
Menadżerowie najwyższego szczebla – niewielka grupa ludzi kadry kierowniczej kontrolującej organizację (prezes, wiceprezes, dyrektor naczelny) Wyznaczają cele organizacji, jej ogólną strategię a także politykę operacyjną. Podejmują oni decyzje dotyczące takich działań jak zakup innych firm, inwestycje badawczo-rozwojowe, wchodzenie na określone rynki i wycofywanie się z nich.
- wg obszarów zarządzania:
Menadżerowie marketingu – zajmują się pozyskiwaniem konsumentów i klientów dla nabycia produktów i usług organizacji – obejmuje rozwój nowych wyrobów, promocję i dystrybucję. Posiadanie w swojej kadrze dobrych menadżerów w tej sferze może mieć decydujące znaczenie dla rozwoju firmy.
Menadżerowie finansów – zajmują się głównie zasobami finansowymi organizacji, odpowiadają za takie działanie jak rachunkowość zasobami pieniężnymi i inwestycje.
Menadżerowie eksploatacji - zajmują się konstruowaniem systemów wytwarzających produkty i usługi organizacji oraz zarządzaniem tymi systemami. Zakres ich obowiązków obejmuje kontrolę produkcji, zapasów, kontrolę jakości, projekt zakładu, wybór miejsca produkcji.
Menadżerowie zasobów ludzkich - tj. kierownicy działu kadr, odpowiedzialni są za zatrudnienie i rozwój pracowników. Zajmują się planowaniem zasobów ludzkich, rekrutacją i doborem pracowników, szkoleniem, rozwojem kadr, projektowaniem systemów wynagrodzeń i premii oraz zwalnianiem pracowników osiągających słabe wyniki.
Menadżerowie administracyjni - nie są związani z jakąś określoną specjalnością kierowniczą. Są oni raczej wszechstronni, dysponują podstawową znajomością wszystkich dziedzin funkcjonalnych zarządzania
RODZAJE MENADŻERÓW:
Kryterium wg szczebla:
· Menadżer najwyższego stopnia
· Menadżer średniego stopnia
· Menadżer pierwszej ligi
Kryterium wg zainteresowania:
· Menadżer marketingu / pozyskiwanie klientów /
· Menadżer finansów
· Menadżer eksploatacji
· Menadżer administracyjny
6. ROLE I UMIEJĘTNOŚCI MENEDŻERSKIE.
Umiejętności menedżerskie – Menadżerowie muszą dysponować konkretnymi kwalifikacjami, by osiągnąć powodzenie w swojej pracy. Istnieją następujące typy umiejętności kierowniczych:
techniczne – umiejętności niezbędne do wykonywania lub zrozumienia zadań związanych z daną organizacją.
interpersonalne – umiejętności nawiązywania kontaktu, rozumienia i motywowania zarówno jednostek jak i grup.
koncepcyjne - umiejętności zależne od zdolności do myślenia abstrakcyjnego.
diagnostyczne i analityczne - umiejętności umożliwiające menadżerowi zaprojektowanie najwłaściwszej reakcji w danej sytuacji.
Źródła umiejętności kierowniczych:
1. Wykształcenie i system uzupełniania wiedzy
2. Predyspozycje psychiczne i intelektualne
3. Doświadczenie w pracy
ROLE MENEDŻERSKIE:
Menadżerowie w okresie zarządzania pełnią pewne role:
Są to role:
Interpersonalne W ramach roli INTERPERSONALNEJ menadżerowie pełnią funkcje:
· Reprezentanta – reprezentowanie firmy
· Przywódcy – przewodnictwo innym
· Łącznika – koordynacja działań
Informacyjne W ramach roli INFORMATYCZNEJ- menadżerowie pełnią funkcję:
· Obserwatora – śledzenie sytuacji wokół
· Propagatora – zachęcanie ludzi do danego celu
· Rzecznika – wygłaszanie przemówień, informacji
Decyzyjne W ramach roli DECYZYJNEJ wyróżniamy funkcje:
· Przedsiębiorcy – tworzenie nowych pomysłów, idei
· Przeciwdziałania zakłóceniom – widzi zakłócenia i przeciwdziała im
· Dysponenty – dysponuje zasobami
7. OMÓW PODEJŚCIE KLASYCZNE STOSOWANE W TEORII ZARZĄDZANIA.
SPOJRZENIE KLASYCZNE I ADMINISTRACYJNE NA PROCESY ZARZĄDZANIA.
Podejście klasyczne składa się z 2 wyodrębnionych gałęzi:
1. Z naukowego zarządzania – Taylor, Gatt.
2. Z zarządzania administracyjnego – fayol
1./ ISTOTA NAUKOWEGO ZARZĄDZANIA:
Naukowe zarządzanie to podejście do zarządzania zajmujące się poprawą wyników osiąganych przez zarządzających pracowników.
1. Należy naukowo opracować każdy element procesu pracy
2. Naukowo dobierać pracowników
3. Nadzorować pracowników i doskonalić planowanie tak, aby pracownicy rzeczywiście pracowali.
2./Zarządzanie administracyjne jest to podejście do zarządzania koncentrujące się na zarządzaniu całą organizacją.
14 zasad wg Fayola:
1. Podział pracy
2. Autorytet przełożony powinien cieszyć się autorytetem u podwładnych
3. Dyscyplina wprowadzenie kart zegarowych
4. Jedność rozkazodawstwa – jeden szef
5. Jedność kierownictwa – jednolitość decyzji
6. Podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu
7. Wynagrodzenie powinno być na właściwym poziomie
8. Centralizacja organizacja powinna być zcentralizowana
9. Hierarchii
10. ładu wszystko musi być logiczne i sprawne
11. Sprawiedliwości
12. Stabilizacja personelu
13. Inicjatywa powinna być zachowana do wykazywania umiejętności
14. Harmonia pracy zespołowej / esprit de corps /
9. CO TO JEST SPOJRZENIE BEHAWIORALNE? SCHARAKTERYZUJ JEGO GŁÓWNE KIERUNKI.
spojrzenie behawiorystyczne – kładzie nacisk na indywidualne postawy i zachowania oraz na procesy grupowe jeden z tych kierunków jest psychologia przemysłowa ( follet) zwolennicy zwracali uwagę na warunki pracy ( oświetlenie, przerwa)jest to podejście od strony zachowania organizacyjnego
Pojawił się ruch na rzecz behawioryzmu ( wymiana teorii na słowa ) teorii potrzeb teoria X i Y Daglasa Gregora
Teoria X – zakłada ze psychiki człowieka nie można z charakteryzować cehąX jest cecha złą
należy zmuszać ludzi do pracy i ich karać
ludzie wolą żeby nimi kierować boją się odpowiedzialności
ambicje ludzkie są niewielkie
dążą do odpowiedzialności i ją chętnie, ludzie są zdolni do rozwiązywania problemów
ludzie nie są głupi ale przy złym zarządzaniu ich zdolności nie są wykorzystywane w pełni
10. OMÓW SZKOŁĘ ZARZĄDZANIA NAZYWANĄ SPOJRZENIEM ILOŚCIOWYM.
spojrzenie ilościowe – jest to podejście do zarządzania w którym stosuje się techniki kwantytatywne( ilościowe) dzieli się je na 2 grupy:
ilościową teorie zarządzania- koncentruje się na opracowaniu modeli matematycznych przedstawiających funkcjonowanie systemu jakim jest organizacja , wada jej jest to że nie da się wszystkiego scharakteryzować
zarządzanie operacyjne- obejmuje modele mniej wyimaginowane z matematycznego punktu widzenia , zajmuje się ona wspomaganiem organizacji efektywnym wykorzystaniem zasobów w procesie produktów i usług. Techniki to modele czasu programowanie liniowe , dynamiczne PERT CPM
Zalety spojrzenia ilościowego są one użyteczne w procesie planowania zwiększa ono świadomość i złożenie. Ograniczenie trudno modelować tematycznie zjawiska socjologiczne i psychologiczne , ograniczenie jest również zjawisko niepewności przyjmowanych założeń do tych modelów.
· spojrzenie systemowe
· spojrzenie integrujące – w którym wykorzystujemy wszystkie spojrzenia razem.
11. OMÓW OTOCZENIE ZEWNĘTRZNE ORGANIZACJI.
Otoczeni zewnętrzne organizacji – to wszystko to, co może na nią wpłynąć. Otoczenie zewnętrzne dzielimy je na:
Celowe- składa się z konkretnych organizacji lub grup, które mogą płynąc na organizację. Np. związki zawodowe, klienci, konkurenci, itp.
Ogólne – to nie sprecyzowane bliżej czynniki i siły, wśród, w których działa organizacja.
Otoczenie ogólne ma wymiary:
Ekonomiczny – wymiar ekonomiczny jest to ogólna kondycja systemu gospodarczego, w którym działa organizacja.
Techniczny – wymiary techniczne są to metody pozwalające przekształcić zasoby w produkty i usługi, to dostępny poziom technologii, wiedza naukowo techniczna oraz dostępne technologie. Do tego wymiaru technicznego muszą się dostosować przedsiębiorstwa.
Socjokulturowy – wymiary socjokulturowe są to zwyczaje, nawyki i demokratyczne cechy społeczeństwa, w którym funkcjonuje organizacja. Jest niesłychanie ważny, w różnych krajach mamy do czynienia z różną mentalnością społeczeństwa, z różnymi nawykami, one determinują kształt organizacji. Np. przedsiębiorstwa japońskie w dużej mierze różnią się np. od przedsiębiorstw amerykańskich.
Prawnopolityczny – wymiary prawno polityczny jest to państwowa regulacja działalności gospodarczej i ogólne stosunki między gospodarką a państwem.
Międzynarodowy – wymiary międzynarodowy jest to zakres, w jakim organizacja uczestniczy w działalności gospodarczej w innych krajach. Są to przede wszystkim powiązania handlowe, wymiany.
Otoczenie celowe
Elementy otoczenia celowego:
Konkurenci – są to organizacje konkurujące o zasoby głównie o pozyskanie klientów.
Klienci – ci, którzy płacą za nabycie towarów i usług.
Dostawcy – organizacje, które dostarczają zasoby innym organizacjom.
Regulatorzy – to jednostki, które mogą kontrolować lub w inny sposób mogą oddziaływać na politykę i praktykę funkcjonowania organizacji. Np. państwowa inspekcja radiowa, stowarzyszenia konsumentów
Siła robocza – jest to ważny element otoczenia celowego zwłaszcza, jeśli siła robocza jest zorganizowana w związki zawodowe.
Właściciele – są to wszystkie podmioty, które uczestniczą we własności w stosunkach organizacji.
Sojusznicy strategii – organizacje współpracujące ze sobą w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Np. są to umowy między dużymi przedsiębiorstwami, nie tylko konkurują ze sobą, ale także współpracują, powstają konsorcja. Konsorcjum jest to porozumienie między poszczególnymi przedsiębiorstwami dotyczące realizacji wspólnego celu /najczęściej występuje w USA np. przy programach kosmicznych współpracuje kilka firm./
Skutki oddziaływania otoczenia na organizację.
Skutkiem otoczenia na organizację jest tzw. niepewność. Niepewność definiujemy jako siłę wynikającą ze zmienności i złożoności otoczenia w warunkach niepewności.
5 SPOSOBÓW REAKCJI NA ZMIENNE OTOCZENIE
Wyróżniamy następujące sposoby eliminowania zagrożeń wynikających ze zmienności otoczenia:
Zarządzanie informacją – polega na śledzeniu konkurencji, zbieraniu informacji, wywiad gospodarczy
Odpowiedzialność strategiczna - korekta dotycząca strategii firmy lub wypracowanie nowej.
Fuzje – przejęcia, zakupy sojusznicze.
Projektowanie organizacji – może polegać np. na zmianie sytemu organizacyjnego firmy np. zmiana struktury firmy przejętej, szybciej firma może reagować
Bezpośredni wpływ na otoczenie – jeżeli otoczenie nam nie odpowiada staramy się wpłynąć na jego zmianę./ Np. lobbing/
...
WEST_zespol_muzyczny