Egzamin Ipp (Automatycznie zapisany).docx

(21 KB) Pobierz

IPP

 

System komputerowy składa się z :

*sprzętu  (hardware)

* system operacyjny

* oprogramowania użytkowego (aplikacje)

* użytkowników

 

System operacyjny jest programem, który nadzoruje i koordynuje posługiwanie się sprzętem przez różne programy użytkowe. System operacyjny ma zapewnić użytkownikowi: wygodę, wydajność i niezawodność.

 

Definiowany Est także jako dystrybutor

Brak jednoznacznej definicja- problemy (UE- Microsoft)

Często definiuje się go jako zestaw programów stale działających po uruchomieniu komputera

Systemy dostarczają UI- interfejsu użytkownika

·         Konsolowy

·         Graficzny (GUI) graphic  user interface

·         Istnieją wersje 3D

·         Sterowanie głosem (sterowanie komendami  głosowymi)

 

Rodzaje systemów operacyjnych

-ilość stanowisk

·         Jednostanowiskowy (Windows)

·         Wielostanowiskowy  (Unix)

-tryb przetwarzania danych

·         Wsadowy

·         Interakcyjny

-rozproszony (podział zasobów niezawodność, łączność)

-czasu rzeczywistego – zakończenie operacji w ściśle określonym czasie

 

Trzy główne elementy budowy systemy operacyjnego :

·         Jądro systemy wykonujące ww. zadania

·         Powłoka- specjalny program komunikujący użytkownika z systemem operacyjnym

·         System plików- sposób zapisu struktury danych na nośniku

 

Pamięć operacyjna poprzez swój sterownik nadzoruje

·         Wykonywanie obliczeń

·         Dostępem do sterownika ekranu

·         Dostępem do sterownika dysku

·         Dostępem do drukarki i innych zasobów komputera

 

Aby zapewnić spójna prace urządzeń wejścia – wyjścia istnieje mechanizm ich synchronizacji i desynchronizacji:

·         Przesyłanie danych sterowanie przerwami

·         Przesyłanie danych na zasadzie bezpośredniego dostępu do pamięci

 

Wykonywane więc są przez procesor cykle przetwarzania danych na przemian z obsługą przerwań (czyli dostępu do urządzeń wejścia – wyjścia)

 

 

Usługi systemy operacyjnego:

·         Wykonywanie programu

·         Operacje wejścia-wyjścia

·         Manipulowanie systemem plików

·         Komunikacja (operacyjna, sieciowa)

·         Wykrywanie błędów

·         Przydział zasobów

·         Ochrona

·         Rejestracja

·          

Funkcje systemowe- tworzą interfejs pomiędzy programem użytkowym a systemem  operacyjnym.

Rodzaje funkcji systemowych:

·         Nadzorowanie procesów (przydział i zwolnienie pamięci)

·         Operacje na plikach

·         Operacje na urządzeniach

·         Utrzymywanie informacji

·         Komunikacja

 

PROGRAMOWANIE

 

Postać programu wyrażona w języku programowania określona jest jako kod źródłowy. Przetwarzanie kodu źródłowego odbywa się na dwa sposoby:

·         Kompilacja- kod źródłowy jest tłumaczony do postaci kodu maszynowego, czyli sekwencji elementarnych operacji gotowych do bezpośredniego przetworzenia przez procesor  komputera. Jeżeli dany język programowania podlega kompilacji, określany jest mianem kompilowanego języka programowania

·         Interpretacja-  kod źródłowy jest na bieżąco tłumaczony i wykonywany przez dodatkowy program zwany interpreterem. Jeżeli język podlega interpretacji, nazywany jest interpretowanym językiem programowania

 

Programowanie obiektowe

Jest jedna z technik tworzenia programów komputerowych.

Program komputerowy wyraża się jako zbiór obiektów będących bytami łączącymi stan (czyli dane) i zachowanie (czyli metody)

 

Analiza projektowa  zajmuje się badaniem i klasyfikacja obiektów pojęciowych.  Obiekty pojęciowe nie maja nic wspólnego z programowaniem Reprezentują pojęcia i koncepcje ze świata rzeczywistego, a dokładniej z dziedziny, która jest analizowana.

 

Projektowanie obiektowe polega na projektowaniu obiektów programowych

To wymyślanie koncepcyjnego rozwiązania (programistycznego i sprzętowego), które realizuje wymagania stawiane programowi.

 

Język UML czyli zunifikowany język modelowania- język formalny wykorzystywany do modelowania różnego rodzaju systemów stworzony przez Grady Boocha, Jamesa Rumbaugha oraz Ivara Jackobsona. Obecnie rozwijany przez Object Management Group

 

Klasy – opisują zbiorowości obiektów poprzez ich własności i metody- jednoznacznie charakteryzujące obiekty. Każdy obiekt jest członkiem jednej klasy

Własności- charakterystyka obiektu tak jak ten obiekt jest postrzegamy ( kolor, ciężar, waga, rozmiar, wiek)

Metody- akcja która może wykonywać obiekt,

Zdarzenia- jakaś akcja wywołana przez obiekt

 

Klasa nazywamy jednostkę programu, która zawiera wspólny zestaw metod, własności i atrybutów

 

Modalne okienko dialogowe- ma cechę blokowania dostępu do innych okien systemu operacyjnego- musi zastać obsłużone jako pierwsze. Najczęściej są to okna informujące o jakiś błędach

 

Niemodalne okno dialogowe- nie blokuje dostępu do innych okien dialogowych i może czekać na zdarzenie dowolnie długo

 

Zmienną nazywany zadeklarowany przez nazwę obszar pamięci o zdefiniowanym formacie i rozmiarze przeznaczony do przechowywania wartości przetwarzanych przez program.

Reguły nazewnictwa zmiennych

·         Nazwa składać się może ze znaków alfabetu i cyfr od 0 do 9 oraz podkreślenia_ (z ang under bar)

·         Nazwa musu zaczynać się od znaku alfabetu

·         Nazwa nie może być dłuższa niż 40 znaków

·         Nazwa nie jest rozpoznawana pod względem wielkości liter

CTS- Common Type System ( Wspólny System Typów Zmiennych)

Ułatwia:

·         Integracje pomiędzy różnymi językami programowania

·         Zabezpiecza kod programu przez błędami typów zmiennych

·         Zwiększa wydajność aplikacje wieloskładnikowych (składających się z wielu bibliotek)

 

Deklaracja zmiennych wbudowanych:

·         Dim znaki as String ( typ zmiennej przechowującej znaki alfanumeryczne, alfabet =+ cyfry, 0-2 bilionów znaków)

·         Dim znaki as Integer  (typ zmiennej przechowującej liczby całkowite , 4 bajty + znak)

·         Dim znaki as Long (typ zmiennej przechowującej liczby całkowite , 8 bajtów +znak)

·         Dim znaki as Single ( typ zmiennej przechowującej liczby rzeczywiste, 4 bajty + znak)

·         Dim znaki as Double (typ zmiennej przechowującej liczby rzeczywiste, 15 liczb znaczących i wartości pozytywne, 8 bajtów + znak)

 

Wszystkie zmienne I obiekty, które tworzone są w programie muszą być umieszczone w jakimś obszarze pamięci. Obszary pamięci służące do ich przetwarzania to stos i sterta

Obiekty, które są wewnątrz metod nazywane sa zmiennymi lojalnymi. Zmienne lokalne istnieją tylko w obrębie bloku (metody),  w którym zostały utworzone. Tzn ich życie zaczyna się w chwili utworzenia, kończy zaś dojście do końca metody.

Zmienne lokalne typów podstawowych  ( jak integer, Double) oraz strukturalnych (array) tworzone są w obszarze pamięci nazwanym stosem. Odpowiedni obszar  stosu jest rezerwowany(alokowany) w chwili wywołania metody. Gdy metoda się kończy, zwalniany jest stos (a wraz z nim niszczone sa zmienne lokalne)

Klasy są typami, które przechowują referencje do obiektów utworzonych w obszarze pamięci nazwanym sterta

 

Klasy w VB.NET

Biblioteki klas umożliwiają dostęp do usług systemowych i stanowia podstawę tworzenia aplikacji, komponentów i kontrolek .NET.

·         System.Windowas.Forms. Zawiera klasy przydatne przy tworzeniu aplikacji działających w systemie Windows, w pełni wykorzystujących bogate funkcje interfejsu użytkownika. Interfejs ten powstał na podstawie biblioteki Windows Foundation Classes

·         System.IO – przestrzeń ta zawiera typy umożliwiające synchroniczny i asynchroniczny odczyt i zapis do strumieni danych i plików

 

Modyfikatory zachowania klasy:

Shadows- zasłania składowa bazowej o tej samej nazwie

MustInherit- składowe dostępne po dziedziczeniu

NotInherit- klasa nie może być dziedziczona

Modyfikatory Dostepu Klasy:

Public- dostepna w całej aplikacji i poza nią

Private- klasa dostępna tylko wewnątrz siebie

Protected- j.w. tyle ze w klasach potomnych też są dostępne

Friend- dostępna w całej aplikacji

Protected friend- kombinacja ograniczeń

 

SGML- Standarized General Markup Language (Standardowy Uogólniony Język Znaczników)

Opracowany został w 1974 w 1980 stał się przedmiotem  norm ISO. Jest to uniwersalny Język znaczników o elastycznej strukturze, przeznaczony do wymiany dokumentów pomiedzy różnymi obszarami językowymi niezależnych od platformy sprzętowej danych ( nie jest przeznaczony do Stron  internetowych). Cechy:

·         Rozdziela dane od ich opisu

·         Pozwala na definiowanie własnych danych( własnych znaczników)

·         Stosuje opcje wyglądu/ definicji

 

HTML- Hyper Text  Markup Language- pierwsze zastosowanie języka znacznikowego do Internetu. Opracowano protokół http dla jego wykorzystania

Cechy:

·         Statyczna predefiniowana struktura dokumentu

·         Dane wymieszane z opisem ich wyglądu

 

XML- eXtensible Markup Language- Rozszerzalny Język Znaczników jest  formalnym językiem znacznikowym, przeznaczonym do przenoszenia informacji pomiędzy aplikacjami czy całymi systemami komputerowymi

Cecha :

·         Elastyczne definiowane własnych znaczników danych

XML w zakresie przechowywania danych łączy trzy najważniejsze cechy :

  1. Zapis struktury danych (opisu danych)
  2. Jest to format interpretowalny równie dobrze przez człowieka jak i system informatyczny
  3. Możliwość przeglądania danych za pomocą przeglądarki internetowej lub zwykłego edytora tekstowego
  4. Stanowi podstawę opracowywania nowych języków prezentacji i przetwarzania danych w innych dziedzinach życia

XML- Pochodne języki prezentacji i wymiany danych

·         MathML- język znaczników matematycznych zastosowanie XML  do  obsługi notacji matematycznej

·         CML-język znaczników XML do obsługi notacji chemicznej.

·         MoDL- język znaczników modelowania cząstek i zachodzących  między nimi oddziaływań, zastosowanie XML w dziedzinie fizyki molekularnej

·         SVG- języki znaczników wektorowych , zastosowanie XML  w dziedzinie prezentacji skalowanej grafiki wektorowej.

 

Klasy VB.NET

W.NET baza dla wszystkich klas jest klasa System.Object (nie trzeba deklarować dziedziczenia po tej klasie).

Biblioteka klas, dostępna w pakiecie .NET, składa się z klas interfejsów i stałych.

·         Elementy biblioteki są pogrupowane w hierarchiczna strukturę przestrzeni nazw (ang.namespace)

·         Biblioteki klas umożliwiają dostęp do usług systemowych i stanowią podstawę tworzenia aplikacji, komponentów i kontrolek .NET.

·         Zadaniem przestrzeni nazw jest zawężenie zakresu, w którym obowiązują nazwy typów. Dzięki temu mogą istnieć dwie klasy o tej samej nazwie pod warunkiem, że są zdefiniowane w różnych przestrzeniach nazw. Aby przejść do kolejnego poziomu hierarchii, wystarczy postawić znak kropki (np. System.IO)

·         Nazwy przestrzeni nazw dostarczanych przez Microsoft zawsze zaczynają się od słowa System lub Microsoft.

 

Przekazywanie argumentów do metody danej klasy

Klasa StreamWriter

Implementuje (zawiera w sobie) TextWriter przeznaczony do zapisu znaków do strumienia danych z uwzględnieniem wybranego kodowania standardu znaków

Namespace: System.IO

Warto wiedzieć, że StreamWriter jest zdefiniowany dla znaków wszystkie inne klasy pochodne z klasy Stream są projektowane do przetwarzania ciągów bajtów a nie znaków ASCII

 

Imports System

Imports System.IO

To jest referencja do biblioteki klas wejścia( IO to Input Output)

 

DLL (z ang.Dynamic-Link Library- Biblioteka łączona dynamicznie)- w środowisku Windowa biblioteka współdzielona (z ang. Shared library), która przechowuje implementacje różnych funkcji (podprogramów) programy i/lub zasoby programu. Biblioteka DLL sama nie może wywoływać swoich funkcji (wykorzystywać zasobów w niej zawartych), może to zrobić jedynie program EXE.

 

W systemie Windows biblioteki DLL mają rozszerzenia *.dll lub *.ocx (gdy biblioteka korzysta z Activex) i mogą być wykorzystane w programach napisanych w różnych językach przeznaczonych na platformę...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin