scan.pdf

Mateusz Zieliński

ZAKRĘCONE

POLOWANIE

Mateusz Zieliński: Zakręcone polowanie | 3

Grafika i projekt okładki: Kinga Skorupska

ISBN 978-83-63080-43-3

Wydawca: Wydawnictwo internetowe e -bookowo

www.e-bookowo.pl

Kontakt: wydawnictwo@e-bookowo.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowanie, rozpowszec hnianie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione

Wydanie I 2011

www.e-bookowo.pl

Mateusz Zieliński: Zakręcone polowanie | 4

Prolog

Szedł wtedy nieco nerwowym krokiem. Zatłoczone ulice

agropolis 01, sprawiały, że denerwował się jeszcze bardziej, ale

nie to było najgorsze. Od co najmniej kilkunastu minut był

spóźniony. Spotkanie miało być jednym z tych chwili w jego

życiu, które zdarzają się w zasadzie tylko raz i nigdy więcej.

Jego stan podniecenia graniczył z emocjami doznawanym w

trakcie własnego ślubu. Nie był póki co żonaty. To, co odczuwał

nie mógł przyrównać do uczuć, jakich doznaje się w trakcie

składania małżeńskiej przysięgi – może, co najwyżej ze stresem

związanym ze zdawaniem matury lub egzaminem na studia.

Było dość parno jak na wieczór. W sumie nie było w tym nic

dziwnego, ponieważ nagrzane za dnia, drzewa i rośliny – wie-

czorem, kiedy było już nieco chłodniej, oddawały ciepło, które

objawiało się w postaci sunącej nad ziemią mgły. Jakub, po-

mimo iż był w samym środku – jakby to nie było miasta, czuł

się jak w szklarni. Metropolia była nieprawdopodobnie cicha.

Na ulicach przemieszczali się tylko piesi i co najwyżej rowerzy-

ści. Miejska kolej, a także tramwaje i metro sunące po magne-

tycznych torowiskach, były tak ciche, że kiedy nadjeżdżały,

słychać było jedynie furgoczące wokół powietrze.

W końcu dotarł do przystanku. Spostrzegłszy nadchodzący

ze wszystkich stron mrok, który spłoszył okoliczne gołębie,

poczuł ulgę. Sunący nad jego głową ogromny cień, który zda-

wał się zapowiadać zaćmienie słońca, nie był dla niego niczym

niepokojącym – wręcz przeciwnie. Sterowce, były najpow-

www.e-bookowo.pl

Mateusz Zieliński: Zakręcone polowanie | 5

szechniejszym środkiem transportu w wielu agropolis. Były

ciche, energooszczędne i pomimo małych prędkości, jakie roz-

wijały, szybkie. Latające helowe olbrzymy nie potrzebowały

budowy dróg czy torowisk. Ponadto bez względu na istniejące

na ziemi przeszkody – na przykład: inne środki lokomocji, bu-

dynki, góry i lasy, zawsze poruszały się w linii prostej. Podróż

nie trwała długo. Jakub, po niespełna piętnastu minutach był

już prawie na miejscu. Pasaż sklepów, którym szedł, łączył się z

czymś w rodzaju bazaru. Ścieżka – po której rozciągały się dwa

pasy blokowisk, była zacieniona. Na płaskich dachach, starych

betonowych bloków, dało się dostrzec piękne ogrody. Spóźnio-

ny mężczyzna nie zwracał na nie uwagi. Mijając po drodze kil-

ka sklepów, w końcu przystanął. Zobaczywszy nad witryną sta-

ry szyld, na którym widniały wyblakłe litery, tworzące słowo:

„antykwariat”, wszedł do środka.

– Szuka pan czegoś? – zapytał trochę nietypowo sprzedaw-

ca.

– Byłem umówiony – wyjaśnił lekko zdyszany Jakub. – Je-

stem już po badaniach i... – przerwał nie mogąc znaleźć odpo-

wiednich słów.

– Z kim jest pan umówiony? – zapytał znowu tajemniczo

sprzedawca, odkładając książkę, którą właśnie przeglądał.

– Z panem kierownikiem – odrzekł, a następnie dodał nieco

jaśniej. – Pan Marcel umówił się ze mną na osiemnastą... Tro-

chę spóźniłem się i...

Sprzedawca, odwracając się w stronę zaplecza zrobił kilka

kroków naprzód, a następnie przystając dorzucił pytająco z

lekką pogardą:

– Jak nazwisko?

– Co proszę?

– Pana nazwisko! – powtórzył głośniej z irytacją.

– Teclaw... – odrzekł krótko, widząc jak sprzedawca znika

gdzieś za rogiem zaplecza.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: