Złoty pył czyli jak poradzić sobie z potworami ze snu.pdf

(153 KB) Pobierz
(Microsoft Word - 6Piskorz_z\263y py\263.doc)
ElwiraPiskorz
Kursbiblioterapiist.II/2008
Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznych
Temat:Złotypyłczylijakporadzićsobiezpotworamizesnu
rozwijanieumiejętnościwypowiadaniasię
rozwijanieumiejętnościwyraŜaniawłasnegozdania
rozwijanieumiejętnościwspółpracywgrupie
integrowaniegrupy
rozwijaniepostawytolerancjiiszacunkudlainnych
uświadomieniedzieciomprawadobyciasobą
rozwijanieumiejętnościtwórczegorozwiązywaniaproblemów
Uczestnicy:grupa1215dzieci,wwieku56lat,przeŜywającalęki
Czastrwania:do40–45min
Metodyitechniki:
Metodypedagogikizabawy,zabawyintegrujące,
Środki:
Tekst bajki „Złoty pył”, tekst wiersza – „Strach ma wielki oczy” – Małgorzaty
Strzałkowskiej, tekst piosenki na zakończenie do zabawy „ Iskierka” –słowa wymyślone
przez autora scenariusza, płyta CD z muzyka relaksacyjną, płyta CD z muzyką do tańca
radości i przyjaźni, ilustracja mandali dla kaŜdego dziecka, przebranie wróŜki
dlaprowadzącego,konfettijakozaczarowanyzłotypył,zaczarowanakasetkajakopojemnik
na złoty pył wróŜki, kłębek wełny, plansza z namalowaną Krainą Sennych Marzeń,
2 oznaczone buziami pojemniki( buzia smutna i wesoła) na wizytówki dzieci potrzebne
do określenia nastroju dzieci po zajęciach, wizytówki w kształcie serca z wypisanym
imieniem–dlakaŜdegodziecka,odtwarzaczCD,
Materiały:
kartkidladziecidomalowaniaswoichpotworów,szpilki,kredki,pisaki,flamastry,
Warunki:
Sala z dywanem do siedzenia w kręgu i do zabawy orazstoliki,przyktórychdziecibędą
rysować
Literaturaprzedmiotu
1. BemmerleinG.,Mandaledodekoracjiklasy,Kraków2007
2. KrzyŜewskaJ.,Aktywizującemetodyitechnikiwedukacjiwczesnoszkolnej,Suwałki
1998
3. StrzałkowskaM.,Wiersze,ŜeaŜstrach!,Poznań2002
4. VopelK.W.,Zabawy,którełączą:otwartośćizaufaniewpoczątkowejfazieistnienia
grupyT.1,Kielce2001
5. Borecka I., Teksty terapeutyczne, konspekty i scenariusze zajęć, Gorzów
Wielkopolski2002
6. Piskorz E., Złoty pył [online], [dostęp 26.05.2008]. Dostępny w:
http://www.wbp.poznan.pl/files/artykuly/bajka_piskorz.pdf
1
Problem:nieumiejętnośćradzeniasobieznocnymikoszmarami
Celeterapeutycznowychowawcze:
ElwiraPiskorz
Kursbiblioterapiist.II/2008
Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznych
Temat:Złotypyłczylijakporadzićsobiezpotworamizesnu
Przebiegzajęć
IWstęp
1. Powitanie
(prowadzącywitasięzprzybyłymidziećmimetodąpedagogikizabawy–wymieniagrupy
dzieci,którechciałbypowitaćaonemachajądoniegoręką
Prowadzący:Witamwszystkiedzieci,któreprzybyłynanaszespotkanie
witamwszystkichtych,którzymajądziśdobryhumor
witamtych,którymjesttroszkęsmutno
witamtych,którzysąbardzoodwaŜni
witamtych,którzyczasemsięczegośboją
witamteraztych,którzylubiąsiębawić
witamteraztych,którzylubiązastanawiaćsięjakrozwiązywaćróŜneproblemy
Prowadzący:czyjuŜwszyscyczujemysięnaleŜycieprzywitani?
Dz:…..
Prowadzący:Witamzatembardzoserdecznietych,którychjeszczenieprzywitałam.
Prowadzący:Teraz moŜemy zacząć juŜ nasze spotkanie. PoniewaŜ jeszcze się nie znamy
chciałabym, abyśmy się zaprzyjaźnili. Nic tak nie sprzyja przyjaźni jak poznanie siebie
nawzajem.Pozwólcie,Ŝesięprzedstawię.
Wiecie,ŜenacodzieńjestempaniąElwirązbiblioteki,aleczasamiszczególniewtakiedni
jakdziś,lubięprzybieraćinnąpostaćidziśwłaśniejestemwróŜkązKrainySennychMarzeń.
ChciałamsiętudzisiajzwamispotkaćwbardzowaŜnejsprawie,aleoniejpowiemwamza
chwilę.Terazproszęabyściewysięprzedstawili.Powiedzciejaksięnazywacieicolubicie
robić.
Dz.Siedzącwkręguprzedstawiająsiępokolei.
Prowadzący:przedstawieniesiętylkojedenraz,toczasamitroszkęzamało,abyzapamiętać
nawzajemswojeimiona,zapraszamwasdowspólnejzabawy,któranamwtympomoŜe.
1.ZabawaintegrującaWyszeptaneimiona
Jest to zabawa, która stwarza bardzo szybko przyjemną, intymną atmosferę, sprzyjającą
zabawieipomagautrwalićimionadzieci.
Przebiegzabawy:
Uczestnicy wędrują po całym pomieszczeniu i witają się w szczególny sposób: szepczą
kaŜdemuwłasneimięnaucho.Powinnizrobićonitotak,jakbypowierzalisobienawzajem
niezwykle waŜną tajemnicę, o której nikt nie moŜe się dowiedzieć. Prowadzący mówi
uczestnikomotym,Ŝewktórymśmomencieusłysząonidzwonek,którybędziesygnałem,Ŝe
powinnisięzatrzymaćiwysłuchaćnowychinstrukcji.
Kiedy kaŜdy nawiązał juŜ kontakt z mniej więcej połową grupy, wtedy rozbrzmiewa
dzwonek.Terazprowadzącyogłasza,Ŝewdrugiejrundzieuczestnicyponowniechodząpo
całym pomieszczeniu, podchodzą do róŜnych osób, ale tym razem szepczą partnerowi
nauchojegoimię.
Zapomniane lub jeszcze nieznane imię nie powinno być przyczyną unikania któregoś
zczłonkówgrupy.Ktoniepamiętaczyjegośimienia,moŜewyszeptaćpartnerowinaucho
następującesłowa:„Chciałbympoznaćtwojeimię”.
2
ElwiraPiskorz
Kursbiblioterapiist.II/2008
Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznych
Temat:Złotypyłczylijakporadzićsobiezpotworamizesnu
Prowadzący informuje uczestników zabawy, Ŝe po pewnym czasie zabrzmi ponownie
dzwonek,którybędziesygnałemzakończeniazabawyipowrotunamiejsce 1 .
Prowadzący:terazzpewnościąjuŜsięznamy.AbyśmysięrazemdobrzeczulinawiąŜemyze
sobąnićprawdziwejprzyjaźni.Połączynastenzaczarowanykłębeknici.
Chciałabymabyśmybyliprzyjaciółmi,boprzyjacielenietylkosięznają,aletakŜepomagają
wpotrzebie.Zgadzaciesięzemną?
Dz:…
Prowadzący:Jacyjeszczesąwaszymzdaniemprawdziwiprzyjaciele?
Dz:…Wymieniającechyprawdziwejprzyjaźni(wtensposóbdziecisameprecyzująswoje
oczekiwaniaodgrupy.
Prowadzącytakstarasiępoprowadzićrozmowadzieci,abywjęzykuodpowiednimdlaich
wiekuzostałysformułowaneoczekiwaniadlagrupterapeutycznychtakijak:
uczestniczymywzajęciachdobrowolnie
niespóźniamysięnazajęcia
dochowujemytajemnicyspotkań
mówimysobiepoimieniu
wypowiadamysiędobrowolnie
unikamywszelkiejkrytykidotyczącejinnych
pozwalamymówiącymwypowiadaćsiędokońca)
Prowadzący:Mamnadzieję,Ŝetacywłaśniebędziemy,aprzynajmniejbardzobędziemysię
starać,prawda?
(PospisaniuwszystkichzasadprzezprowadzącegokaŜdyzuczestnikówpodpisujesiępod
nimswoimwłasnymlogolubimieniem.)
2.ZabawaintegrującaPajęczynka
WariantA(integracyjny)„PoznajemyimionakoleŜanekikolegów”
Przebiegzabawy
Dziecisiedząwkręgu.Prowadzącywprawejręcetrzymakłębekwełny,nawijanitkęnapalec
wskazujący lewej ręki i rzuca prawą ręką do wybranego dziecka dodając jego jakąś
pozytywnącechę,np.„RzucamdoBasi,bosięładnieuśmiecha”.Basia,nawijanitkęnaswój
palecwskazującylewejrękiirzucadoinnegodzieckapodającjegoimięijegopozytywną
cechę.
Porzuceniukłębkadowszystkichdziecipowstajesieć.Pozakończeniusieci,dzieciodrzucają
kłębekdokoleŜanekikolegów,odktórychwcześniejgootrzymały.Powtarzającichrelację
słowną,tj.„RzucamdoKasi,którapowiedziała,Ŝesięładnieuśmiecham” 2 .
K.W.Vopel,Zabawy,którełączą,Kielce2001,s.
2 J.KrzyŜewska,Aktywizującemetodyitechnikiwedukacjiwczesnoszkolnej,Suwałki1998.,s.51
3
1
ElwiraPiskorz
Kursbiblioterapiist.II/2008
Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznych
Temat:Złotypyłczylijakporadzićsobiezpotworamizesnu
Prowadzący:nadszedłczas,abymianowaćkaŜdegozwasczłonkiemnaszejgrupy.Wręcza
kaŜdemudzieckuwizytówkęzjegoimieniem,któredziecisobieprzypinają.(wizytówkajest
wkształcieserduszka,mazapięcienaagrafce)
Teraz,kiedyjuŜjesteśmyprawdziwymiprzyjaciółmi,posłuchajciecosiękiedyśwydarzyło:
IIWprowadzeniedotematu
Prowadzący:opowiadabajkę„Złotypył”
5.LekturabajkiZþoty pyþ(przeciwkoszmaromsennym)
IIIRealizacjatematu
1.Omówienietekstu
Prowadzący:zadajepytaniadoopowiedzianegotekstu,adziecinanieodpowiadają.
Pomocniczepytania:
1. Pamiętacie,dokogoprzyszłaDobraSennaWróŜka?
2. WjakimceluwróŜkaprzyszładomałejZuzi?
3. CopomogłoZuzipokonaćpotworazesnów?
4. CzypanBazylinaprawdębyłstraszny?
Prowadzący: Zuzi udało się, bo się z panem Bazylim zaprzyjaźniła. Zazwyczaj naszymi
potworamibywatak,jakwtympięknymwierszu
(ProwadzącymówiwierszMałgorzatyStrzałkowskiej„Przytulstracha”)
Przytulstracha
Strachmastraszniewielkieoczy
strasznymwzrokiemwokółtoczy...
Leczgdygozauszkiemgłaszczę,
wśmiesznypyszczekzmieniapaszczę.
Cośdziwnegoznimsiędzieje–
Łagodniejeimaleje.
MruŜyswojekocieoczy
Iwogólejesturoczy! 3
2.Rozmawiazdziećminatematlęków.
Pomocnepytania:
CzywymoŜerównieŜmaciejakieśsennepotwory?
Czegozazwyczajsięboicie?
Jakobjawiasięwaszstrach?
WjakisposóbwyobraŜamysobiestrach?
WjakisposóbmoŜnagopokonać?
3 M.Strzałkowska,Wiersze,ŜeaŜstrach!,Poznań2002,s.
4
ElwiraPiskorz
Kursbiblioterapiist.II/2008
Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznych
Temat:Złotypyłczylijakporadzićsobiezpotworamizesnu
Prowadzący:ZuzipomógłzłotypyłodwróŜki,jaterazteŜposypiewastakimzaczarowanym
złotym pyłem, który przyniosłam ze sobą (wróŜka rozsypuje na dzieci przyniesione
w torebeczce konfetti). Myślę, Ŝe juŜ teraz nie powinniśmy się bać Ŝadnych sennych
potworów.
3.Pracaplastyczna
Aterazproponuje,abykaŜdyzwasnarysowałpostaćswojegopotworaispróbowałsięznim
zaprzyjaźnić.
Dzieci wykonują postać potwora dowolną techniką i nadają mu imię. (dzieci pracują przy
muzycerelaksacyjnejzpłytyCD)
4.Omówieniepracplastycznych
Dzieci siedząc w kręgu prezentują swoje prace omawiając je. Pomocne są pytania:
prowadzącego:
podajimięswojegostracha
gdzieonmieszka?
colubirobić?
cojestwnimniezwykłego?
czymoŜnagopolubić?Jeślitaktozaco?
IVZakończenie
1.Umieszczeniepotworówwichdomu
Prowadzący:PrzyniosłamnanaszespotkanieilustracjęKrainySennychMarzeń.(zawiesza
jąnaścianie,natakiejwysokości,abydzieciswobodniemogłyprzypiąćdoniejswojeprace).
Nasze spotkanie zakończymy, przypinając nasze potwory do ilustracji krainy Sennych
Marzeń, aby mogły wrócić do swojego domu i juŜ nie były smutne, a takŜe by mogły
przynosićnamstamtądzawsześwieŜewiadomości.JeśliktośzaprzyjaźniłsięjuŜzeswoim
sennympotworemmoŜezabraćgododomu.
2.Taniecwkręgu
Tworzymy magiczny krąg i tańczymy swoim potworom na poŜegnanie taniec przyjaźni
iradości.(płytaCDzmuzyką)
Pozostając w magicznym kręgu, do którego wstępu nie ma Ŝaden strach ani potwór
iprzekazujemysobieiskierkęprzyjaźniiodwagi.
(śpiewamy3razynamelodię„OgniskojuŜgasizłotyblask”)
SpotkaniejuŜ
zarazkończysię
juŜnamniegroŜą
Ŝadnestworyzłe.
Uśmiechnijsię....
Prowadzący: na zakończenie chciałabym podarować wam do domu, talizman przeciw
strachom i potworom, których jeszcze nie znacie. KaŜdy z was musi pomalować go sam
swoimiulubionymikolorami,tak,abyrozbłysływszystkimibarwamitęczy.(talizmanemjest
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin