Ewel S.
OPIS ARCHITEKTONICZNY KOŚ. WIZYTEK
[w sumie wg tego, co mówiła nam Renata na I roku – stąd też te cyfry rzymskie – wg schematu opisu inwentaryzacyjnego]
I. kościół zakonny sióstr wizytek
Pod wezwaniem Nawiedzenia św. Elżbiety i Opieki św. Józefa
IV. późnobarokowy
V. orientowany
VI. murowany, otynkowany wewnątrz i na zewnątrz z elementami kamiennymi w fasadzie
VII. częścią prezbiterialną połączony z zabudowaniami klasztornymi
- 1-nawowy z kaplicami wzdłuż nawy niższymi od niej – gdyż przęsła boczne wyraźnie artykułowane, choć z szerokimi przejściami - podział przez system kolumnowy
[ewentualnie 3-nawowy z nawami bocznymi ukształtowanymi z rzędów kaplic – bo duże przejścia między nimi]
-brak transeptu
- prezbiterium trochę węższe od nawy, tej samej wysokości; 1-przęsłowe, zamknięte prosto
- przy prezbiterium od płn. zakrystia i przedsionek poprzedzony niewielką prostokątną kruchtą; od płd. chór zakonny o nieregularnym kształcie
- w ścianie zachodniej na przedłużeniu kaplic 2 składziki na planie prostokąta
VIII. krypta pod nawą
IX. nawa otwarta do kaplic arkadami zamkniętymi półkoliście; flankowanymi półkolumnami o kapitelach w typie korynckim, na cokole obiegającym całą świątynię.
Łuk tęczowy oparty na analogicznych kolumnach, takie też przy wsch. narożnikach prezbiterium
Na tych podporach wsparte belkowanie gierowane o bardzo wysuniętym gzymsie
Chór muzyczny w przęśle zachodnim wsparty na 4 filarach, w części środkowej przedsionek
W ścianach kaplic wydzielone arkady wsparte na kolumnach jońskich
Gzyms przeciągnięty wszędzie na wysokości impostu
Sklepienie kolebkowe z lunetami na cokole, z gurtami na osi podpór; gurt wydzielający łuk tęczowy bardziej wydatny
Kaplice przekryte eliptycznymi kopułami na pendentywach
W pozostałych pomieszczeniach strop
W nawie i prezbiterium okna w lunetach, zamknięte łukiem odcinkowym w profilowanym obramieniu, zwieńczone gzymsem o rokokowym ornamencie
Analogiczne, mniejsze okna w ścianach tarczowych kaplic (w 1. kaplicy lustro zamiast okna). W ścianie zachodniej okno arkadowe.
Ponadto 3 otwory w ścianach prezbiterium.
WIZYTKI – ARCHITEKTURA & HISTORIA
Historia zakonu
- 1654 – sprowadzone do Polski przez kr. Ludwikę Marię Gonzagę
- 1664 – kamień wegielny pod murowaną świątynię – prymas Polski, Wacław Leszczyński
- 1695 – kościół spłonął przed wykończeniem
2 gł. fazy budowy [za dr Janiną Kraszewską - 1937 – w BHSiK dr J.Kraszewska ogłasza wyciągi z kroniki klasztornej i rachunków budowy koś. Wizytek]
- pocz. 1727 (data projektu)
Fundacja - Ela Sieniawska z Lubomirskich (zm. 1730 – odtąd trudności finansowe i pomoc jej córki Marii Zofii Czartoryskiej)
roboty od 1728
- 1733 – przerwanie robót – były już mury magistralne po wysokość gzymsu koronującego, nakryte dachem; brak sklepień i urządzenia wnętrza
- II etap 1754-63 [potwierdzają to rachunki – także dotyczące pełnego wyposażenia – m.in. ambona J.J.Plerscha]
- X 1754 – zawalenie się prowizorycznego dachu na skutek przegnicia belek
- 1754 – ‘Pan Architek’ (? – tak nazywany w dokumentach) rekontynuuje prace – pomoc materialna Alka Augusta Czartoryskiego, wojewody ruskiego
- sama fasada gotowa już 1754-56 - warszawskie rokoko
[J.Lepiarczyk – uwaga na fasada a koś. rzymskie & jednolitość fasady i wnętrza;
T.Jaroszewski i J.Kowalczyk – zwracają uwagę że fasada – analogie z arch rzymska i fr.
- rzym. – zaokrąglone pionowe występy między kolumnami – petro da Cortona (SS.Martina e Lucca, S.Maria della Pace);
- rzym – artykulacja ng. gł. występy między kolumnami (jak manieryzm flor. – rzym. przejęty przez barok);
& kolumnu w kapl. – mowa juz o nich 1727 – tylko dekor rokoko po poł XVIII w.]
- konsekracja 20 IX 1761 przez bp.-a Józefa Andrzeja Załuskiego
1765 – zarysowanie sklepień – konieczność wymurowania skarp bocznych
Konserwacje dalsze – ale bez strat wojennych!
[ 1697-1706 i 1709-1733 August II Mocny
1733-63 – August III Sas]
Architekci:
początkowe typy wg analizy porównawczej:
- J.Bellotti [ten co zmarł 1708 – Józef Szymon???)
- Jakub Fontana [ 1710-73]
- Franciszek Placidi [1710-82]
bryła arch – koncepcja czysto barokowa poch. rzymskiego
rzeźby fig. w zwieńczeniu fasady i lekka wstrzemięźliwa dekor. – późne rokoko
I etap
CARLO ANTONIO BAY [zm. 1740]
potem opublikowana i dyskutowana w maju 1958 umowa z Baiem
- Bay – od publikacji dr Kraszewskiej [BHS s.371:] „który otrzymał trzy raty i część czwartej <<według kontraktu>> za budowę kościoła w latach 1728-1733”.
ALE wg jej badań – data projektu to 1727 i wg niej włoski projektodawca. Ale ze względu na wysoki poziom wielu uważa że projekt kogoś lepszego a Bay był przedsiębiorcą budowlanym; bay budował też wtedy pałac w Wawie dla Sieniawskiej – mogła go polecić
to co zrobiono w I etapie można wyodrębnić przez dok. znalezione przez mgr Irenę Malinowską ze zbiorów Czartoryskich w Krakowie [Archiwum Gospodarcze, nr Ew. 408, pakiet pt. „Sprawy techniczne... w dobrach Czartoryskich”] – to kopia kontraktu fundatorka, Ela z Lubomirskich Sieniawska (zm. 1730 – odtąd trudności materialne i opóźnienie prac) a Karol Bay – ale nie przesądza czy to artysta / przedsiębiorca - choć są sformułowania ze to ‘architekt’
Analiże porównawczą uniemożliwiaj ą
-brak jego większych prac
Tu opis (w tym. Dokumencie)
-fasady – 3 kond.
- wnętrze z prezbiteriu,, kruchtą i chórem muz. i kapl. bocznymi i pomieszczeniami przy kruchcie, zakrystia i chór zakonny (2 ost. zaliczane już do partii klasztornej)
Bay, bo [Renata]
- artykulacja fasady kolumnami
- tu fasada w oparciu o linie proste – a miękkie traktowanie przęsła często u niego (np. zaokrąglone naroża)
Carlo Antonio BAY – Arch. Króla i RP 1718 – 1740
- wg źródeł – umowa – to jego dzieło – kontrakt opublikowano 1959 – ale mowa o abrysie niejednoznaczna: „kontrakt właściwie zobowiązywał architekta do skrupulatnej realizacji projektu dostarczonego przez fundatorkę” – z wł. Że przełożona wizytek, matka Maria Baglewska, w liście do niej pisze że nie ufa ani Bayowi ani Fontanie (aby wykonali już gotowy abrys [sic.!])
- z nim wiązana tzw.. ‘warszawska grupa kolumnowa’
(ale np. koś w Leśnej inne formy)
PN. s.167: „Jednym z najdoskonalszych, późniejszych nieco warszawskich rozwiązań kolumnowych, o mistrzowskim wpuszczeniu kolumn we wnęki w murze, jest fasada i wnętrze warszawskiego koś. Wizytek, 1727-34 Karol Bay [też – wiązany z nim – koś. Św. Marcina na Piwnej]
- za stworzenie tej całej ‘szkoły ‘ warszawskich zabytków prawdopodobnie stoi on – bo: artysta płn. włoski ale pewnie znał Rzym; pewnie prawdziwe nazwisko to ‘Baio [PN s.168]”, notowane w tym brzmieniu wśród artystów dzisiejszego kantonu Wicino, alpejskiej krainy (…) Otóż był Bay na miejscu w warszawie przez cały czas rozkwitu tej ‘szkoły’, zmarł dopiero w 1740r.”
GAETANO CHIAVERI
-za 1978 Jerzy Lileyko [1].
- nie wiadomo co robił przez 10 lat pobytu w Polsce ale był znaczącym arch.
[2 ćw. XVIII w. pracował dla Augusta II i III – Polska i Saksonia]
- wzmianki źródłowe że Francesco Placidi pracował z nim w 40. XVIII. W Dreznie przy bud. Hoffkirche – potem (???) razem do Polski
- np. pewne związki z inwencjami w budowie skrzydła saskiego Zamku Królewskim
PN. s.167: „Wysunięto ostatnio hipotezę, że koś. Wizytek mógł projektować znakomity europejski obieżyświat – Gaetano Chiaveri’ {po wsch. Skrzydle zamku powołany do Drezna] „Jeśli nawet tak, to zastał Chiaveri już istniejącą w stołecznym środowisku odrębną, oryginalną wersję architektury, właśnie te mięsistą, kolumnowa i światłocieniową, o skomplikowanej, przestrzennej, powyginanej i falującej bryle.”
II etap - zwieńczenie / szczyt i wzmocnienie sklepień
Z kolei kronika Klasztorna i rachunki 1754-62 nie wymieniają nazwiska kontuynuatora, modernizatora – zrobił też oł. gł. , chor, oł. boczne i ornamentykę rokokoko; na pewno też 3 kon. fasady nie tylko zronbion a ale zaprojektowana 1754 – nie wg 1727
- Jakub Fontana (1710-73)– np. wg Z.Rewskiego:
- bo dużo bud. sakralnych robił
- dla Adama Czartoryskeuigeo przebudowa Pałacu Błękitnego 1766-67
- ale za mało znana twórczość by zrobić analizę por.
- bliżej rokoka niż bay
- centralna część powtarza bayowskie zaokrąglenie narożników między - operuje samymi pilastrami z płynną linią
- kolumnami w dole (ale tu przesłonięte przez wydrążenie niszy na rzeźby
- wg. St. Lorentza może Efraim Schroeger [ur. 1727. od 1743 studia w W-wie u Jana Zygmunta Deybla, 1753 – ‘królewski konduktor budowlany’; jego prace – koś. ewangelicko-augsburski – Toruń 1755, ołtarz 1756; Dom. Obserwanci w Warszawie od 1760 – no i na pewno pracował dla Czartoryskich, np. od 1770 przebudowa pałacu Błękitne go dla Adama Czartoryskiego; rekomendowany też Wizytkom w 1727 przez Sieniawską] – czyli może autor projektu fassady i wnętrza (oł. Gł.)
ARGUMENTY:
– schroeger – por. niezrealizowany projekt szpitala Dzieciątka Jezus w W—wie 1754 – są w projekcie kaplicy szpitalnej 2osobowe grupy rzeźbiarskie (Misjonarz i chory , anioł i chory?). zaś u wizytek – projekt tez w 1754 i tu niezrealizowany proijekt 2os. gr. rzeźb.: 3 cnoty teologiczne W,N, M i uskrzydlona Slawa
– schroeger- ołtarz gł. – projekt z 1754-7 : nadstawa w formie baldachimu na 4 silnych wolutach i silnie sfałdowana kotara – por. oł ewangelicki w Toruniu. Rama do obrazu Kuntzego – por. późniejsza rama obrazu w wlk. ołtarzu Kolegiaty Łowickiej projektu Schroegera. więc możevsch./ też ambonę i cale wnętrze – bo jednolite. a putto w zwieńczeniu obrazu Wlk. Ołtarza – por. putta w uchwytach waz na fasadzie
– schroeger – podobne do fasady Dom/ Obserwantów w swej ost. redakcji. s. 383: „To dwie najbliższe sobie fasady w arch. naszej z lat 50. – 60. XVIII w.” – też podobne do fasady karmelitów też sch.
– schroeger – absyda w wnętrze kapl. Komorowskiego przy kolegiacie w Łowiczu
– schroeger – podobieństwo wieżyczki na sygnaturkę z 1760 na chórze zakonnic przy koś. Wizytek a hełmy wież przy absydzie kat. w Poznaniu z 1779 Schrögera
ZAKON WIZYTEK
- odnowa religijna we Francji w duchu potrydenckim – za sprawą Franciszka Salezego: m.in. w 1610 wraz z Joanną Franciszką de Chantal założyciel I klasztoru Wizytek (w Annecy, nowej stolicy bp-ów genewskich
Salezy beatyfikowany 1661, kanonizacja 1665 – AJB s. 141 „czyli w okresie powstania klasztoru w warszawie, pierwszego na terenach RP”
Władek IV po wstąpieniu na tron 1644 zaczął poszukiwać porozumienia Francją, co osiągnął przez małżeństwo z księżniczką fr. Maria Ludwiką Gonzagą w 1645
AJB s.142 „Królowa Ludwika Maria Gonzaga przed przybyciem do Warszawy zetknęłasięwe Francji z Wincentym à Paolo i kierowanym przez niego ruchem. Na prośbę królowej w 1651 roku skierował on do Polski małą grupę misjonarzy, z jednym z najbliższych swoich współpracowników, Lambertem aux Cocteau.”
AJB s. 146 ; „dzięki protekcji królowej misjonarze uzyskali stałe podstawy egzystencji w postaci parafii Św. Krzyża w warszawie. Osiedlając wizytki w pobliżu misjonarzy i królewskiego pałacu a szarytki na Tamce, królowa doprowadziła do wytworzenia się w stolicy francuskiego ośrodka zakonnego o silnym potencjale kulturotwórczym”.
AJB s. 148: „Sprowadzając wizytki do warszawy w 1654 roku, zapewniła im swe poparcie i znaczne uposażenie” – ważny nacisk na funkcje szkolno-charytatywne zakonu. „W XVII wieku powstały jeszcze klasztory w Krakowie i Wilnie, a w 1723 w Lublinie”.
BIBLIOGRAFIA:
Baranowski A.J., Królewska fundacja klasztoru wizytek na tle rywalizacji francusko-habsburskiej w Warszawie, „Rocznik Warszawski”, 33 (2005), s. 139-150
Guttmejer K., Bay czy Chiaveri? Kto zaprojektował kościół wizytek w Warszawie, „Rocznik Warszawski”, 33 (2005), s. 201-209
Karpowicz M., Piękne nieznajome, PIW, Warszawa 1986
Malinowska I., Nieznana umowa o budowę kościoła pp. wizytek w Wrszawie, BHS, 21 (1959), nr 3-4
[1] J.Lileyko, Zachariasz Longuelune i Gaetano Chiaveri – inspiratorzy późnego baroku w architekturze warszawskiej w: Sztuka i połowy XVIII wieku, Warszawa 1978, s.115-135
nowozytna