Państwo aspirujące do członkostwa w Unii Europejskiej musi być państwem o ustabilizowanym porządku prawnym, z instytucjami powołanymi w drodze demokratycznego wyboru, które zagwarantują mu sprawne funkcjonowanie w ramach gospodarki rynkowej.
Jednym z głównych wyzwań stojących przed polską gospodarką jest spełnienie makroekonomicznych kryteriów zawartych w Traktacie z Maastricht. Należą do nich następujące problemy świadczące o kondycji i sprawności gospodarki: stabilność cen, deficyt budżetowy, wysokość długu publicznego, kurs walutowy i stopa procentowa.
Innym problemem jest określenie pozycji banku centralnego w państwie oraz zapewnienia mu warunków do skutecznej realizacji przyjętych założeń. W myśl Traktatu z Maastricht, podstawowym obowiązkiem banków centralnych jest utrzymanie stabilności cen przy założeniu, że bank nie może finansować sektora publicznego oraz jest autonomiczny wobec rządu. Realizacja takich postanowień nie będzie odnosić się wyłącznie do problematyki prowadzenia polityki pieniężnej ale musi określać perspektywy rozwoju systemu płatniczego i nadzoru bankowego.
Kolejnym wyzwaniem stojącym przed Polską jest ujednolicenie polskiego prawa bankowego ze standardami obowiązującymi w UE. Harmonizacja ta jest warunkiem koniecznym prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku finansowego, a przez to osiągnięcia wyższego poziomu efektywności i bezpieczeństwa obrotu.
Warunek dotyczący bezpieczeństwa systemu bankowego odnosi się do tych działań dostosowawczych, które zmierzają do podwyższenia standardów zarządzania i planowania strategicznego. Działaniom tym musi towarzyszyć szybki postęp technologiczny i edukacyjny.
Wyżej wymienione warunki konieczne, nie wyczerpują tematu procesu dostosowawczego a jedynie sygnalizują problem jaki musi zostać przezwyciężony przez stronę polską aby osiągnąć poziom państw członkowskich Wspólnot. Proces integracji jest bardzo dynamiczny a więc można spodziewać się nowych wyzwań jakie Unia Europejska będzie stawiała przed państwami stowarzyszonymi.
lestan