Amanda Quick - Prywatne demony.pdf - Amanda Quick - kotje

Tytuł oryginału A CORAL KISS

Redaktor Krystyna

Borowiecka

Rozdział pierwszy

Ilustracja na okładce

Zbigniew Reszka

Projekt okładki

FOTOTYPE

Grafik: Mariusz Gładysz

Doskonale zdawał sobie spraw ę , Ŝ e nie ma prawa do

niej dzwoni ć , ale poniewa Ŝ wybrał ju Ŝ numer, za pó ź no

było na odwieszanie słuchawki, chocia Ŝ wiedział, Ŝ e

wła ś nie to powinien zrobi ć . Przecie Ŝ była jego przy-

jacielem, a tego dnia bardzo potrzebował przyjaciela.

Jed oparł czoło o l ś ni ą cy automat telefoniczny,

zamkn ą ł oczy i wsłuchał si ę w sygnał po drugiej stronie

linii. Głowa mu ci ąŜ yła od ogromnej ilo ś ci połkni ę tych

ś rodków przeciwbólowych i miał kłopoty z

koncentracj ą . Nie przypominał sobie, Ŝ eby

kiedykolwiek dot ą d czuł si ę a Ŝ tak fatalnie. Wszystko

go bolało, był wyko ń czony, a jego umysł funkcjonował

w sposób bardzo odległy od zwykłej sprawno ś ci.

Całe otoczenie go dra Ŝ niło. Nie potrafił si ę wył ą czy ć .

Nieprzerwany hałas lotniska w Los Angeles ranił

wszystkie nerwy. Nie był w stanie my ś le ć jasno,

przeszkadzał mu w tym

Skład i łamanie FELBERG

For the Polish translation Copyright

1995 by Maciej Perty ń ski

1995 by Wydawnictwo Da Capo

Wydanie I ISBN

83-86611-78-2

Jayne Ann Krentz

Prywatne demony

ci ą gły gwar, głupawe rozmowy podró Ŝ nych, przytłumio-

ny ś cianami hali ryk silników samolotowych, wo ń

hot-dogów i paliwa. Cała ta kakofonia dozna ń

maltretowała jego system nerwowy, jed wiedział, Ŝ e

uci ąŜ liwo ść hałasów i zapachów jest zwielokrotniona

działaniem ś rodków przeciwbólowych, ale ta

ś wiadomo ść w niczym mu nie pomagała. Zacisn ą ł wi ę c

z ę by i usiłował si ę skoncentrowa ć wył ą cznie na

wsłuchiwaniu si ę w sygnał telefonu -jeden dzwonek,

drugi, trzeci... Mo Ŝ e jej nie ma w domu? Chryste! Pewnie

jest z innym m ęŜ czyzn ą !

Bo Ŝ e, nie dzisiaj! Mocniej ś cisn ą ł słuchawk ę , usiłuj ą c

zapanowa ć nad zszarganymi nerwami. Jezu, nie dzisiaj!

Tylko nie dzisiaj!

Gor ą czkowo starał si ę wynale źć jakie ś pocieszenie w

fakcie, Ŝ e przez trzy miesi ą ce, kiedy j ą znał, Amy nie

wykazywała zainteresowania Ŝ adnym innym m ęŜ czyzn ą .

Ale natychmiast uzmysłowił sobie ponuro, Ŝ e on sam

interesował j ą tak Ŝ e wył ą cznie jako przyjaciel. Okay, po-

wiedział sobie. Ale w takim razie nie pozwól, Bo Ŝ e, Ŝ eby

w jej Ŝ yciu pojawił si ę jaki ś inny przyjaciel w czasie tych

kilku tygodni, kiedy mnie nie było!

Podniosła słuchawk ę w połowie czwartego dzwonka.

Ulga, jak ą Jed natychmiast odczuł, dała mu wi ę ksze uko-

jenie ni Ŝ cała gar ść małych, białych tabletek przeciwbó-

lowych. Nie wiedział, dlaczego wła ś ciwie a Ŝ tak bardzo

si ę denerwował. Przecie Ŝ Amy zawsze była wieczorem

w domu. Ostatnimi czasy, kiedy Jed wykonywał zlecenie,

ta ś wiadomo ść przynosiła mu jak ąś nieokre ś lon ą przyje-

mno ść . W ka Ŝ dej chwili mógł zamkn ąć oczy i wyobrazi ć

j ą sobie - jest wieczór, Amy sama w domu siedzi z pod-

kulonymi pod siebie nogami na starej kanapie we fronto-

wym pokoju i słucha stereofonicznej wersji wczesnej

muzyki rockowej z albumu ze swej kolekcji.

- Amy? Tu Jed.

- Jed?! Bo Ŝ e drogi, jest ju Ŝ prawie północ! Gdzie je-

ste ś ? W domu?

Dosłyszał w jej czystym, ciepłym głosie wyra ź n ą ra-

do ść . Kiedy jechał do domu, wła ś nie głos Amy ci ą gle miał

w pami ę ci. Uniósł z wysiłkiem powieki i zobaczył, Ŝ e ma

dokładnie na wysoko ś ci oczu dobrze znany, podnosz ą cy

na duchu symbol AT&T. Pomy ś lał, Ŝ e na szcz ęś cie kilka

rzeczy na ś wiecie jest niezmiennych - na przykład głos

Amy i AT&T.

- Jestem w Los Angeles. Mój samolot b ę dzie w

Monte-rey za półtorej godziny. - Zacisn ą ł palce na

słuchawce. - Amy, kr ę puj ę si ę o to prosi ć , ale czy

mogłaby ś po mnie wyjecha ć ?

- Wyjecha ć po ciebie?

Mo Ŝ e wi ę c jednak była z innym? Zatrz ą sł si ę z gniewu,

który go nagle ogarn ą ł. Opanował si ę wysiłkiem całej

woli, powtarzaj ą c sobie ponownie, Ŝ e to wszystko przez

te pigułki. Nie miał przecie Ŝ prawa tak reagowa ć na my ś l

o tym, Ŝ e Amy mo Ŝ e by ć z innym m ęŜ czyzn ą . Nie miał

do niej Ŝ adnych praw - tak samo jak ona do niego. Byli

po prostu przyjaciółmi. Mo Ŝ e ich przyja źń rzeczywi ś cie

była dziwaczna i nie przypominała niczego, co dot ą d

prze Ŝ ywał, ale była to przyja źń . I najwyra ź niej tylko tego

chciała Amy.

- Amy, je ś li jeste ś bardzo zaj ę ta... - Zawiesił głos, nie

chc ą c zupełnie rezygnowa ć z jej pomocy, póki nie zosta-

nie do tego zmuszony. Chciał, Ŝ eby była na lotnisku. Nie,

inaczej, potrzebował jej obecno ś ci. Musiał si ę dosta ć do

domu, a był pewny, Ŝ e nie b ę dzie w stanie prowadzi ć .

Prochy, ból i wyczerpanie zwalały go z nóg.

- Nie, Jed, nie mam innych planów. Mog ę po ciebie

wyjecha ć . Poczekaj moment, wezm ę co ś do pisania.

-Chwil ę pó ź niej znów si ę odezwała. - Okay. Podaj mi

numer lotu.

- Numer lotu... - powtórzył nieco bezmy ś lnie. - Taaak,

sekund ę ! - Jasne, musi przecie Ŝ istnie ć jaki ś numer lotu.

Co si ę ze mn ą dzieje, do diabła! Jego mózg najwyra ź niej

pracował na zwolnionych obrotach. Odr ę twiał ą dłoni ą Jed

wydostał z kieszeni na piersi kopert ę z biletem. Przez

kilka sekund wpatrywał si ę w trzycyfrowy numer, zanim

Jayne Ann Krentz

Prywatne demony

dostrzegł w nim jaki ś sens. Potem bardzo ostro Ŝ nie od-

czytał go na głos do słuchawki.

Dopiero teraz z ulg ą poj ą ł, Ŝ e zaskoczenie, jakie z po-

cz ą tku zabrzmiało w jej głosie, nie było wst ę pem do

odmowy wyjechania po niego. Amy rzeczywi ś cie była

zaskoczona, Ŝ e j ą o to prosi. Jej reakcja była w pełni

zrozumiała. Przez ostatnie trzy miesi ą ce Jed nigdy jej nie

poprosił, Ŝ eby po niego wyjechała na lotnisko. Zawsze

wynajmował samochód i sam jechał z Monterey do

Caliph's Bay. Jego rutynowe powroty do domu były

wła ś nie takie - rutynowe. Bardzo rzadko zdarzało mu si ę

zmienia ć własne przyzwyczajenia. Kiedy człowiek

osi ą ga w Ŝ yciu moment, gdy nie liczy si ę ju Ŝ ani

przeszło ść , ani przyszło ść , jedynym pewnym punktem

oparcia staj ą si ę własne reguły i zasady.

- W porz ą dku, Jed, zapisałam. B ę d ę czeka ć .

- Dzi ę ki, Amy. Do zobaczenia wkrótce.

W słuchawce zapadła na moment cisza, po czym czy-

sty, ciepły głos Amy spytał z wahaniem:

- Jed? Czy co ś si ę stało?

Przelotnie zerkn ą ł na kul ę , na której si ę opierał lew ą

r ę k ą . Nie miał specjalnej ochoty na wyja ś nienia przez

telefon. W czasie lotu do Monterey popracuje nad jak ąś

niezł ą historyjk ą . Był naprawd ę dobry w takich rzeczach.

Ka Ŝ dy człowiek ma jaki ś jeden talent, a niektórzy nawet

ze dwa. Jed miał niew ą tpliwie talent do wymy ś lania prze-

konywaj ą cych wyja ś nie ń .

- Nie, Amy, nic si ę nie stało. Po prostu mog ę mie ć

kłopoty z wynaj ę ciem samochodu o tej porze. Tylko

prowad ź ostro Ŝ nie.

Po Ŝ egnali si ę i Jed odwiesił słuchawk ę . Potem zebrał

wszystkie siły- cho ć w tej chwili była to raczej wył ą cznie

siła woli - i ci ęŜ ko opieraj ą c si ę na kuli odepchn ą ł si ę od

automatu. Powoli, noga za nog ą , wlókł si ę do sali odpraw,

gdy wpadło mu w oko stoisko z kwiatami. W jego otuma-

nionym umy ś le co ś zabrz ę czało.

Miał w zwyczaju dawa ć jej kwiaty, kiedy wracał z dele-

gacji. Robił to po cz ęś ci w podzi ę ce za pytania, których

nie stawiała, a po cz ęś ci przepraszaj ą c za odpowiedzi,

jakich jej nigdy nie udzielał. Ot, jeszcze jeden rytuał.

Poku ś tykał do stoiska i kupił nar ę cze herbacianych

ró Ŝ , tak idealnych, Ŝ e wygl ą dały jak plastikowe. Nie paso-

wały one co prawda do Amy - w dziewczynie absolutnie

nie było nic sztucznego - ale Jed nie miał wyboru. Deli-

katnie i ostro Ŝ nie uj ą ł je w dło ń i podj ą ł sw ą wyczerpuj ą -

c ą w ę drówk ę w stron ę poczekalni w sali odlotów.

Zd ąŜ ył prawie zapa ść w sen, nim ogłoszono odpraw ę

jego lotu. Kiedy wreszcie znalazł si ę na pokładzie, zapi ą ł

dokładnie pasy, precyzyjnie uło Ŝ ył ró Ŝ e obok siebie i rze-

czywi ś cie zasn ą ł. Przedtem jednak zdołał jeszcze wyob-

razi ć sobie Ameli ę Slater czekaj ą c ą na niego w Monterey.

Pomy ś lał, Ŝ e łatwo b ę dzie j ą dostrzec w tłumie - o ile

o tej porze w ogóle b ę dzie jaki ś tłum. Amy nie była ani

szczególnie wysoka, ani szczególnie wystrzałowa. Kiedy

si ę oceniało wszystko z osobna, nie mo Ŝ na było si ę do-

szuka ć nic specjalnie poci ą gaj ą cego w jej inteligentnych,

niemal zielonych oczach, złotobr ą zowych, si ę gaj ą cych

ramion włosach czy te Ŝ mi ę kkich, łagodnych ustach. Jed

zdawał sobie spraw ę , Ŝ e Amy jest wła ś nie tak ą kobiet ą ,

o której inne kobiety mawiaj ą , i Ŝ byłaby całkiem atrakcyj-

na, gdyby zadała sobie nieco trudu i troch ę si ę umalowa-

ła. Lecz Amy bardzo rzadko zadawała sobie taki trud.

Miała smukłe ciało, szczupłe powy Ŝ ej talii, a zapraszaj ą -

co pełne ni Ŝ ej, ale z cał ą pewno ś ci ą pozbawione tej

wszechobecnej elegancji czy te Ŝ zmysłowo ś ci dziewczyn

z rozkładówek najlepszych pism. Dla Jeda jednak Ŝ e jej

uroda była tak wyra ź na i Ŝ ywa, Ŝ e przypominała okładk ę

jednej z ksi ąŜ ek science fiction jej autorstwa - wszystko

w jasnych, Ŝ ywych kolorach, jak obietnica czego ś nieby-

wale podniecaj ą cego, i prawie niekontrolowana, nerwowa

energia.

Fantazje na temat okiełznywania owej kobiecej energii

w łó Ŝ ku molestowały wyobra ź ni ę Jeda z rosn ą c ą cz ę stot-

liwo ś ci ą .

Amanda Quick - Prywatne demony.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: