Św. Jan od Krzyża -Pieśń duchowa_docx.pdf

Pie Ļı duchowa

ĺ w. Jan od Krzy Ň a (Jan de Yepes)

PIE ĺİ DUCHOWA

(Redakcja druga - B)

IHS. + MAR.

Obja Ļ nienie strof, które mówi Ģ o wzajemnej miło Ļ ci pomi ħ dzy dusz Ģ a jej Oblubie ı cem

Chrystusem, gdzie omawia si ħ i obja Ļ nia stopnie i skutki modlitwy, napisane na pro Ļ b ħ Matki

Anny od Jezusa, przeoryszy karmelitanek bosych klasztoru Ļ w. Józefa w Grenadzie w r. 1584.

PROLOG

1. Strofy te, Czcigodna Matko, wydaj Ģ si ħ napisane w zapale gor Ģ cej miło Ļ ci ku Bogu, którego

m Ģ dro Ļę i miło Ļę jest tak wielka, Ň e jak mówi Ksi ħ ga M Ģ dro Ļ ci, "dosi ħ ga od ko ı ca a Ň do ko ı ca"

(8,1). Dusza te Ň przepojona i pobudzona t Ģ miło Ļ ci Ģ wykazuje podobn Ģ obfito Ļę i zapał w swoich

wypowiedziach. Dlatego nie my Ļ l ħ bym tutaj wyja Ļ nił je w tej rozci Ģ gło Ļ ci i bogactwie, jakich

u Ň ycza im płodny duch miło Ļ ci. Byłoby to zreszt Ģ znakiem nieznajomo Ļ ci rzeczy my Ļ le ę , Ň e

mistyczne pie Ļ ni miło Ļ ci, jakimi s Ģ te strofy, mo Ň na dostatecznie wyja Ļ ni ę słowami. Bowiem

"Duch ĺ wi ħ ty, który wspomaga niemoc nasz Ģ , przebywaj Ģ c w nas, jak mówi Ļ w. Paweł, prosi za

nami wzdychaniem niewysłowionym (Rz 8, 26) o to, czego my nie mo Ň emy zrozumie ę ani poj Ģę

na tyle, aby to wyja Ļ ni ę .

Bo i któ Ň mo Ň e opisa ę to, co On pozwala zrozumie ę duszom rozmiłowanym, w których mieszka?

I kto o Ļ mieli si ħ wyrazi ę słowami to, co On im daje odczu ę ? Kto wreszcie mo Ň e wyrazi ę

pragnienia, które w nich wznieca? Na pewno nikt, nawet same te dusze, które to prze Ň ywaj Ģ . I to

jest przyczyna, dla której nie w Ļ cisłych naukowych okre Ļ leniach, lecz raczej w słowach pełnych

przeno Ļ ni, obrazów i porówna ı daj Ģ nam one pozna ę nieco ze swych prze Ň y ę i z pełno Ļ ci ducha

wyjawiaj Ģ sekrety i tajemnice.

Je Ļ li tych podobie ı stw nie czyta si ħ z prostot Ģ ducha miło Ļ ci i w znaczeniu im wła Ļ ciwym,

wydaj Ģ si ħ one raczej niedorzeczno Ļ ci Ģ ni Ň istotn Ģ prawd Ģ . Przykładem tego jest Pie Ļı nad

pie Ļ niami Salomona i inne ksi ħ gi Pisma Ļ wi ħ tego, w których Duch ĺ wi ħ ty, nie mog Ģ c wyrazi ę

nadmiaru swej boskiej miło Ļ ci słowami zwykłymi, powszechnie u Ň ywanymi, wypowiada je w

tajemniczych obrazach i podobie ı stwach. St Ģ d te Ň , cho ę tyle razy przez Ļ wi ħ tych doktorów były

i b ħ d Ģ obja Ļ niane, to jednak nie ustan Ģ nigdy dociekania nad nimi, gdy Ň tych tajemnic nie mo Ň na

wyrazi ę słowami. Wszelkie te Ň obja Ļ nienia nie dorównuj Ģ zazwyczaj gł ħ bi ich istotnego

znaczenia.

2. A poniewa Ň i te strofy powstały w chwilach porywów miłosnych i gł ħ bokiego zrozumienia

mistycznych tajemnic, nie mo Ň na ich dokładnie obja Ļ ni ę . Nie zd ĢŇ am te Ň do tego. Pragn ħ tylko

rzuci ę na nie nieco ogólnego Ļ wiatła, według Ň yczenia Waszej Wielebno Ļ ci. To zreszt Ģ b ħ dzie

stosowniejsze. Bo lepiej jest wyja Ļ nia ę słowa miło Ļ ci w ich szerokim znaczeniu, aby ka Ň dy

według pragnienia i stanu swej duszy mógł w nich znale Ņę pokarm, ni Ň zacie Ļ nia ę je do jednego

znaczenia, które nie odpowie ka Ň demu podniebieniu. Chocia Ň wi ħ c tutaj obja Ļ ni ħ je nieco, to

jednak niekoniecznie trzeba si ħ ogranicza ę do tego obja Ļ nienia. M Ģ dro Ļę bowiem mistyczna

wynikaj Ģ ca z miło Ļ ci, o której mówi Ģ te strofy, nie musi by ę wyra Ņ nie zrozumiana, by mogła

spowodowa ę w duszy miło Ļę i skłonno Ļę uczuciow Ģ , gdy Ň rzecz ma si ħ tu podobnie jak z wiar Ģ ,

w której kochamy Boga, cho ę nie mo Ň emy Go poj Ģę .

3. W omawianiu zatem tych spraw b ħ d ħ bardzo zwi ħ zły, cho ę przyznam, Ň e nie mog ħ si ħ bardzo

Ļ cie Ļ nia ę , zwłaszcza co do niektórych cz ħĻ ci, gdzie sam przedmiot b ħ dzie tego wymagał, lub

tam, gdzie b ħ dzie sposobno Ļę do obja Ļ nienia niektórych stopni modlitwy i jej skutków, z których

wiele wspomniano w strofach - nie mo Ň na wi ħ c niektórych pomin Ģę .

Pomin Ģ wszy wi ħ c zwykłe prze Ň ycia duchowe, zajm ħ si ħ pokrótce omawianiem wy Ň szych stopni,

przez jakie przeszły lub przechodz Ģ dusze podniesione ju Ň przez łask ħ Bo ŇĢ z drogi

pocz Ģ tkuj Ģ cych. Czyni ħ to najpierw dlatego, Ň e dla pocz Ģ tkuj Ģ cych napisano ju Ň wiele ksi ĢŇ ek, a

po drugie, Ň e pisz ħ to na Ň yczenie Czcigodnej Matki, któr Ģ Pan nasz raczył wyprowadzi ę z

pocz Ģ tków i wprowadzi ę gł ħ biej w łono miło Ļ ci swojej.

A chocia Ň b ħ d Ģ tu pojawiały si ħ pewne okre Ļ lenia z teologii scholastycznej, dotycz Ģ ce

wewn ħ trznego Ň ycia duszy z Bogiem, ufam, Ň e ten sposób mówienia nie b ħ dzie bez po Ň ytku dla

czysto Ļ ci ducha. Bo chocia Ň Wasza Wielebno Ļę nie ma studiów teologii scholastycznej,

ułatwiaj Ģ cych zrozumienie prawd boskich, nie zbywa jej jednak na znajomo Ļ ci wiedzy

mistycznej, której si ħ nabywa przez miło Ļę . Ona to sprawia, Ň e nie tylko si ħ j Ģ poznaje, ale

równocze Ļ nie jej si ħ kosztuje.

4. By za Ļ na tych obja Ļ nieniach, w których poddaj ħ si ħ całkowicie orzeczeniom Ļ wi ħ tej Matki

Ko Ļ cioła i zdaniu ludzi lepiej ode mnie obeznanych w tych sprawach, mo Ň na bezpiecznie

polega ę , nie b ħ d ħ si ħ opierał na do Ļ wiadczeniu własnym lub zaczerpni ħ tym od innych osób

duchowych, cho ę jedno i drugie du Ň o mi pomo Ň e, o ile to nie b ħ dzie potwierdzone i wyja Ļ nione

powag Ģ Pisma Ļ wi ħ tego przynajmniej tam, gdzie rzecz b ħ dzie wydawała si ħ szczególnie trudna

do zrozumienia. B ħ d ħ za Ļ pisał w ten sposób, Ň e przytocz ħ najpierw teksty z łaciny, a nast ħ pnie

b ħ d ħ je obja Ļ niał stosownie do danego przedmiotu.

Strofy za Ļ tych pie Ļ ni umieszcz ħ wszystkie razem na pocz Ģ tku, nast ħ pnie b ħ d ħ przytaczał jedn Ģ

po drugiej, by je obja Ļ ni ę , za Ļ poszczególne wiersze ka Ň dej strofy przytocz ħ przed ich

obja Ļ nieniem.

KONIEC PROLOGU

PIE ĺİ MI Ħ DZY DUSZ ġ I OBLUBIE İ CEM

OBLUBIENICA

1. Gdzie si ħ ukryłe Ļ ,

Umiłowany, i mnie Ļ w Ļ ród j ħ ków zostawił?

Uciekłe Ļ jak jele ı ,

Gdy Ļ mnie wpierw zranił;

Biegłam za Tob Ģ z płaczem, a Ty Ļ si ħ oddalił.

2. Pasterze, którzy pod ĢŇ acie

Poprzez ustronia na szczyt wzgórza wyniosłego,

Je Ň eli k ħ dy Ļ napotkacie

Mego nad wszystko Umiłowanego,

Powiedzcie, Ň e schn ħ , mdlej ħ , umieram dla Niego!

3. Szukaj Ģ c mojej miło Ļ ci,

Pójd ħ przez góry i rozłogi.

Nie zerw ħ kwiatów,

Przed dzikim zwierzem nie uczuj ħ trwogi,

Przejd ħ przez szyk obronny i graniczne progi!

4. Zagaje i puszcze

R ħ kami mego Oblubie ı ca zasadzone,

O ł Ģ ki pełne zieleni,

Kwiatami ozdobione,

Powiedzcie, czy przeszedł w Ļ ród was, w któr Ģ stron ħ ?

5. Rzucaj Ģ c wdzi ħ ków tysi Ģ ce

Przebiegn Ģ ł szybko wskro Ļ boru cichego,

A jedno tylko spojrzenie

I blask Jego postaci

Okrył je szat Ģ pi ħ kna czarownego.

OBLUBIENICA

6. Ach! I któ Ň uleczy ę mnie mo Ň e!

Uka Ň si ħ mi ju Ň prawdziwie, bez cienia!

I nie chciej wi ħ cej wysyła ę ju Ň do mnie

Tylko zwiastunów,

Którzy nie zaspokoj Ģ mojego pragnienia.

7. Te dzieła, co si ħ wokół przesuwaj Ģ ,

Nios Ģ mi pie Ļı o Twojej czarownej pi ħ kno Ļ ci.

I coraz gł ħ biej dusz ħ rozdzieraj Ģ

Tak Ň e niemal umieram,

Gdy mi szepc Ģ o Twoich tajemnic wielko Ļ ci.

8. Ach, czemu jeszcze trwasz,

ņ ycie, co nie masz Ň ycia prawdziwego?

I ci Ģ gle tylko umierasz

Od uderzenia grotu miłosnego,

Gdy wchodzisz w tajemnice Umiłowanego.

9. Dlaczego, gdy rozdarłe Ļ miło Ļ ci Ģ

Me serce, nie dasz balsamu tej ranie?

I gdy Ļ mnie porwał,

Czemu Ļ mnie znowu zostawił?

I nie bierzesz zdobyczy w swoje posiadanie?

10. Uga Ļ te ognie rozpalone,

Bo nikt tego prócz Ciebie uczyni ę nie mo Ň e,

I niech Ci ħ ujrz Ģ me oczy,

Bo Ļ Ty jest dla nich jak zorze

I tylko w Ciebie patrze ę chc Ģ , o Bo Ň e!

11. Odsło ı przede mn Ģ obecno Ļę Twoj Ģ

I zadaj Ļ mier ę widokiem Twej boskiej pi ħ kno Ļ ci!

Wszak wiesz, Ň e nic nie ukoi

Cierpie ı zadanych grotami miło Ļ ci,

Tylko obecno Ļę Twoja, widok Twej istno Ļ ci!

12. O Ņ ródło kryształowe!

Gdyby mi teraz twa to ı wysrebrzona

Odzwierciedliła nagle

Te oczy upragnione,

Których pi ħ kno Ļę w moim wn ħ trzu ju Ň jest nakre Ļ lona!

13. Odwró ę si ħ , Miły,

Wychodz ħ z mego istnienia!

OBLUBIENIEC

Zawró ę , goł Ģ bko,

Bo jele ı zraniony

Na wzgórzu wyłania si ħ z cienia

Na powiew twego lotu, szuka orze Ņ wienia.

OBLUBIENICA

14. Mój Ukochany jest jak gór wy Ň yny,

Jak samotne doliny w Ļ ród gajów ton Ģ ce,

Wyspy osobliwe,

Jak potoki rozgło Ļ nie szumi Ģ ce,

Jak tchnienie wiatru miło Ļ nie wiej Ģ ce.

15. Jak noc w spoczynku cichym pogr ĢŇ ona,

W chwili gdy si ħ rozlewa blask zorzy rumiany,

Jak muzyka cisz Ģ przepojona,

Samotno Ļę , w której brzmi Ģ organy,

Uczta, co moc i miło Ļę daje na przemiany.

16. Pojmajcie nam liszki,

Bo winnica nasza ju Ň w pełnym rozkwicie,

W p ħ ki podobne jak pinii szyszki

Zło Ň ymy ró Ň kwiecie,

I nic si ħ nie zjawi na wyniosłym szczycie!

17. Usta ı , wichrze północny Ļ mierci Ģ tchn Ģ cy,

A przyjd Ņ ty, południowy, ze wspomnieniem miło Ļ ci,

Powiej przez mój ogród,

Niech si ħ rozlej Ģ w kr Ģ g twe wonno Ļ ci,

I b ħ dzie si ħ pasł Miły w Ļ ród kwiatów Ļ wie Ň o Ļ ci.

18. Nimfy z judejskiej ziemi,

Gdy po kwiatach i krzewach pokrytych ró Ň ami

Zapach si ħ wokół rozlewa,

Zosta ı cie z dala, za twierdzy murami

I nie wkraczajcie w progi, gdzie mieszkamy sami.

19. Ukryj si ħ , moja jedyna Miło Ļ ci,

I patrz obliczem Twoim na górskie wy Ň yny!

Nie chciej wyjawia ę skryto Ļ ci,

Lecz spójrz na dru Ň yny

Tej, co wysp tajemniczych przebiega doliny.

OBLUBIENIEC

20. Przez ptaki w swym locie swobodne,

Lwy, jelenie, rogacze skacz Ģ ce,

Góry, doliny, rozłogi,

Wody, przestworza ja Ļ niej Ģ ce,

Upiory nocne sen niepokoj Ģ ce.

21. Przez lir słodkie d Ņ wi ħ ki

I przez Ļ piew syren was zaklinam,

By Ļ cie nie sprawiały swym gniewem udr ħ ki,

Ni si ħ zbli Ň ały w murów otoczenia,

By miła spała pełna ukojenia.

22. Oblubienica wszedłszy ut ħ skniona

Do ogrodu rozkoszy upragnionego,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: