Ponary a poprawność polityczna.pdf

www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=8505

2007-05-12

Ponary a poprawno¶æ polityczna

12 maja to Dzieñ Ponarski. Czy to kolejny dzieñ milczenia o wielkiej zbrodni? O Ponarach, poza "Naszym

Dziennikiem", prawie nikt dzi¶ nie pisze

W Ponarach pod Wilnem, miejscu tak ukochanym przez tysi±ce wilniuków, wspominanym przez Adama

Mickiewicza, w czasie ostatniej wojny dokonano haniebnej zbrodni na obywatelach Rzeczypospolitej Polskiej

z Wilna i okolic. Zginêły tysi±ce ¯ydów, o których wie cały ¶wiat, bo Ponary s± na mapie shoah. Zginêły te¿

tysi±ce Polaków, o których na lekcjach historii w Polsce siê nie mówi, bo sami nauczyciele nic o nich nie

wiedz±. Ilu ich było? Tego ju¿ nikt dokładnie nie wyliczy. Przypuszczam, na podstawie moich długoletnich

badañ, ¿e około 20 tysiêcy. ¯ydzi ginêli w ramach koszmarnego planu "ostatecznego rozwi±zania kwestii

¿ydowskiej". Byli ofiarami niemieckiej furii. Polacy ginêli dlatego, ¿e walczyli z okupantami, ¿e uczestniczyli

w konspiracji zbrojnej. Nie byli ofiarami. Byli bohaterami walki o niepodległy byt pañstwa polskiego. Nie

wolno nam o nich zapominaæ!

Nie mo¿emy te¿ milczeæ o tych, którzy dokonali zbrodni. Nie w imiê zemsty, lecz w imiê pamiêci i prawdy.

Zreszt±, kto nas upowa¿nił do przebaczania w imieniu zamordowanych - głównie polskiej młodzie¿y? "Nie w

twojej jest mocy przebaczaæ" - pisał poeta. Ka¿de przebaczenie powinno byæ poprzedzone poznaniem prawdy

i aktem ekspiacji ze strony tych, którzy zawinili, lub przynajmniej tych, którzy reprezentuj± ich naród.

Zbrodni ponarskiej w latach 1941--1944 dokonali nie tylko Niemcy. Gorliwymi ich pomocnikami byli okrutni

litewscy siepacze z formacji współpracuj±cych z Niemcami. Nieraz o tym pisałam, ale ci±gle napotykam na

mur zbudowany z braku zainteresowania oraz z faryzejskiego przekonania, ¿e nie nale¿y dociekaæ, kto

mordował, skoro mogli to byæ ojcowie naszych przyjaciół, s±siadów w unijnej wspólnocie. Owszem,

pragniemy wszyscy, by Polacy i Litwini, tak jak to bywało w naszej wspólnej historii, ¿yli w przyja¼ni. To

wszystko jednak powinno byæ budowane na gruncie prawdy i nieunikania najtrudniejszych nawet tematów. W

imiê pamiêci i szacunku dla zamordowanych. Tymczasem obserwujê od lat, jak ¼le rozumiana poprawno¶æ

polityczna zabija prawdê.

www.radiomaryja.pl

Strona 1/3

...

20 pa¼dziernika 2000 r. odbyła siê w Ponarach uroczysto¶æ odsłoniêcia i po¶wiêcenia miejsca pamiêci

narodowej. Spoczywaj± tam w ziemi i czekaj± na zmartwychwstanie tysi±ce ¿ołnierzy Armii Krajowej i

innych organizacji niepodległo¶ciowych (np. młodzie¿owego Zwi±zku Wolnych Polaków), którzy po

wielomiesiêcznej gehennie wiêziennej na Łukiszkach ponie¶li mêczeñsk± ¶mieræ z r±k litewskich oprawców z

ochotniczego oddziału Ypatingas Burys. Uroczysto¶æ została zorganizowana okazale, przybyli przedstawiciele

władz pañstwowych polskich i litewskich, w tym wojsko. Roiło siê od pocztów sztandarowych, tłumów ludzi

składaj±cych wieñce w imieniu ró¿nych organizacji i indywidualnie. Czytano przemówienia wa¿nych osób

(m.in. ówczesnego premiera RP Jerzego Buzka), które nie mogły przybyæ osobi¶cie. Padały podniosłe słowa:

"Obok kłamstwa katyñskiego istniało przez całe lata kłamstwo ponarskie (...). Jak¿e tragiczna ¶mieræ i ofiara,

której wielu nie chce dzi¶ pamiêtaæ (...). Nie mo¿emy udawaæ, ¿e zbrodni tej dokonali "nieznani sprawcy". S±

oni znani w wiêkszo¶ci z imienia i nazwiska" (z listu premiera Jerzego Buzka). Uczestnicz±cy w uroczysto¶ci

ówczesny minister obrony narodowej Bronisław Komorowski przytoczył słowa litewskiego pisarza Tomasza

Venclowy: "Ka¿dy popełniony grzech obci±¿a sumienie całego narodu".

Najbardziej przejmuj±cym momentem był apel pamiêci, kiedy wzywano naszych bohaterów - i tych starszych

wiekiem, i tych gimnazjalistów, zerwany przedwcze¶nie kwiat przyszłych pokoleñ, w¶ród nich Bronka

Komorowskiego, 18-letniego kolportera prasy podziemnej. Dla zachowania jego pamiêci nadano to imiê

obecnemu ministrowi, bratankowi Bronka, by pozostało w rodzinie. Modlono siê za wszystkich

pomordowanych. Ksi±dz prałat Jan Kasiukiewicz wygłosił wzruszaj±c± homiliê.

Litewsk± delegacjê rz±dow± reprezentował minister obrony narodowej Czeslovas Stankeviczius. Nawet nie

napomkn±ł o jakimkolwiek udziale swych rodaków w masowej zbrodni ponarskiej! Mówił ogólnie o jakich¶

"nazistach" i o tym, ¿e s± jeszcze inne, nieznane miejsca eksterminacji ludno¶ci w czasie wojny.

W dalszej czê¶ci uroczysto¶ci działy siê rzeczy, które zapamiêtali dobrze członkowie stowarzyszenia Rodzina

Ponarska, a które Polakom s± zupełnie nieznane. Nasza delegacja rz±dowa pod egid± Bronisława

Komorowskiego udała siê pod pomnik Litwinów rozstrzelanych w Ponarach, by zło¿yæ im hołd. Jest to

monument postawiony dla uczczenia zastrzelonych przez Niemców kolaborantów sowieckiego re¿imu,

komunistów litewskich: Knywy - komisarza ludowego gospodarki komunalnej Litewskiej SRR, Buloty -

kierownika wydziału prawnego prezydium Rady Najwy¿szej Litewskiej SSR, Adamauskasa -

przewodnicz±cego "sejmu ludowego" Litewskiej SRR i im podobnych. Wszyscy byli ateistami, lecz pomnik

zwieñczono dzi¶ krzy¿em... Przed tym pomnikiem pokłonił siê minister rz±du RP...

Pamiêtam, kiedy przyjechałam do Wilna w roku 1995 jako współpracownik Głównej Komisji Badania

Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, udałam siê do Instytutu ¯ydowskiego, poniewa¿ sprawował on

pieczê nad miejscem ka¼ni ponarskiej. Spytałam, dlaczego wyra¿ono zgodê na postawienie tego monumentu

www.radiomaryja.pl

Strona 2/3

czyni±cego z katów ofiary? ¯ydzi odpowiedzieli: Co my mo¿emy? To nale¿y do pañstwa litewskiego.

Minister Komorowski zapalił znicze i poło¿ył kwiaty pod tym pomnikiem sowieckich funkcjonariuszy.

Niewiedza historyczna niczego nie usprawiedliwia. Gdyby¿ to była niewiedza! Uczynił to ze wzglêdu na

obecno¶æ przedstawicieli władz litewskich. Ale czy ci "bohaterowie" spod znaku sierpa i młota s±

rzeczywi¶cie bohaterami współczesnego pañstwa litewskiego? Czy to mo¿e chodzi o listek figowy

zawieszony nad prawd± o udziale Litwinów w zbrodniach ponarskich? Czy dla Bronisława Komorowskiego

pamiêæ o zamordowanym stryju, który poniósł tu mêczeñsk± ¶mieræ, mo¿e z okrzykiem "Niech ¿yje Polska!"

(znamy to z relacji ponarskich), tak niewiele znaczy? Czy zapomniał o słowach wypowiedzianych przez

samego siebie chwilê wcze¶niej? Oportunizm i poprawno¶æ polityczna. One stoj± na przeszkodzie w

wyjawieniu i upowszechnieniu całej prawdy o Ponarach.

Helena Pasierbska

Prezes Stowarzyszenia

Rodzina Ponarska z siedzib± w Gdañsku

Pamiêtajmy:

12 maja - rocznica najwiêkszej egzekucji na Polakach w Ponarach w roku 1942 - jest Dniem Ponarskim,

dniem pamiêci o naszych rodakach. Zapalmy wieczorem tego dnia ¶wiecê w oknie!

www.radiomaryja.pl

Strona 3/3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: