4.doc

(147 KB) Pobierz

ściąga z bud.

21.Czynniki decydujące o dylatowaniu fundamentów.

Dylatację fundamentów należy przewidywać ,gdy można spodziewać się rozmaitych osiadań pod różnymi częściami budowli. Czynnikami decydującymi o dylatowaniu budowli są warunki gruntowe:

- posadowienie budowli na gruntach o różnych właściwościach mechanicznych ,oparcie fundamentu częściowo na gruncie spoistym ,a częściowo na gruncie niespoistym .(a)

- przy duzej różnicy nacisków jednostkowych pod różnymi częściami budowli ,np. gdy budynek składa się z części wyższej i niższej .(b)

- przy zastosowaniu pod częściami budowli różnych rodzajów fundamentów ,np. częściowo opartych bezpośrednio na gruncie ,a częściowo na palach .(c)

- przy dobudowywaniu nowego budynku do już istniejącego szczelina dylatacyjna powinna być wykonana na całej wysokości budynku .(d)

(a) (b) (c)

glina piasek

pale

22.Wytyczanie fundamentów budynku.

Przed przystąpieniem do robót należy : wytyczyć na planie zarys poszcz. elementów budynku . Linię zabudowy w przyziemiu wytyczają władze budowlane. Na wyrównanym terenie umieszcza się naroża ściany frontowej poprzez wbicie w ziemie palików i nabicie na nie gwoździ . przeprowadza się dwukrotny pomiar odległości w dwóch kierunkach taśmą stalową ,wytycza się z naroży kierunki prostopadłe [teodolitem lub wegielnicą] ustawiając tyczki miernicze ,następnie na wytyczonych kierunkach odmierza się odpowiednie odległosci utrwalajac inne naroża . Jeżeli rzut poziomy budynku jest prostokątny potrzebne kierunki można okreslić teodolitem . W dalszym ciągu , poza przewidywana górną granice krawędzi wykopu [przynaj. 0.5 m.] ustawia się ławy kierunkowe złożone z wbitych w ziemię słupków o odpowiednio wygiętych głowicach i przybitych do nich desek na kant . rozmieszczamy je przy narożnikach i na prze. ścian wewnętrznych . Po ustaw. ław przenosi się na nie wytyczone uprzednio linie ścian ,zaznaczając je na ławach wbitymi w nie z wienc.. gwoździami lub trójkąt. nacięciami na deskach. Przeniesienie linii odbywa się za pomocą naciętego między przeciwległymi końcami cienkiego drutu stalowego [fi=1mm] ,który nakierunkowywuje się przez zawieszone na nim piony murarskie opuszczone na gwoździe palików. Od tak zaznaczonych punktów odmierza się na ławach odcinki odpowiadające odległości od krawędzi dna wykopu ,szerokości odsadzek ,szer. fundamentów ,grubości ścian ,oznaczając ich końce również gwoździami lub nacięciami .

23. wykop wąsko- i szeroko-przestrzenny.

kształt wykopu w planie odpowiada kształt. fundam. Wymiary dna przyjmuje się zawsze nieco wieksze od wym. fund. (30-50cm); wąsko-przestrzenny(wąski) - głęb. większa od szer. ; szeroko-przestrzenny(szeroki) - głęb. mniejsza od szer.

wykop płytki - 2,5 - 3 m ;wykop głęb.- głęb. > 3m

24. Omówienie nie zabezpieczania wykopów i zabezpieczania wąskoprzestrz.

głębimy wykopy o ścianach pionowych gdy : 1)brak jest miejsca ,2)wykop zagraża istniejącemu już fundam. niezabezpieczony wąski wykop (z rozkopami) - ściany wyk. pochylone dla zach. stateczn. - usuniecie dużej ilości odkładu nachylenie zboczy zależy od wielu czynn. (rodzaj gruntu ,czasu utrzym. zbocza ,war. atmosfer.) wykonanie stromych zboczy może grozić wypadkiem ; dla zwiększenia statecz. przerywa się ciagłość zbocza przez wprowadzenie tzw. ław (półek) poziom. o szer. ok. 0.5m ,co 2-2.5m w kier. głęb. ; gruntu wydobyt. z dna wykopu nie należy składować przy jego krawędzi - pogorszenie stateczności ,czasami należy wywieźć go z powodu braku miejsca na skład. - takie rozwią. może okazać się kosztowniejsze od wykonania ścian pionowych odpow. zabez. ,tzw. obudowy wykopu - nie dopuszczamy do ruchu gruntu ; zabezpieczenie wykopów wąskich :1) konstruk. rozporowa - przejmuje parcie gruntu przekazując je na ściany przeciwległę ,obudowa wykopu : bale drew. grub. 50 mm układane poziomo ,podtrzymyw. nakładkami pionowymi rozstaw. co 2-2,5m rozpartymi rozporami z okrąglaków (fi 14-20 cm) ; można użyć ,zamiast bali , blach stalowych profilowanych ,a rozpory drew. zastąpić metal. śrubowymi ; a) grunty niespoi. i spoi. : nawodnione bale układamy na styk bez szpar ,b) grunt. spoi. małowilg. można układać z odstęp.= ich szer. ; 2) metoda górnicza stosujemy rzadko - wykopy w grunt. drobnoziar. ,niespoi. suchych (nie można utrzym. ściany wykopu przed założ. bali ) zastosowanie do wykopów niewielkich a głębo. ; wykonanie : układ. na wyrów. terenie sztywną ramę z krawędziaków i wbija się wokoło niej ukośnie deski grub. 25-38cm ,dług. 1,2-1,5 ,następnie głębimy pod ich osłoną wykop tak aby ich końce pozost. 25cm poniżej dna na wykopanym dnie ustawiamy taką samą ramę i czynności powtarza , rząd desek z 1 i 2

kondygn. klinuje się miedzy sobą ; w celu zabezp. ram przed obsunięciem podwiesza się je do belek ułożonych nad wykopem po zakończeniu wykopu można wymienić wieszaki ? na stojaki - pewniejsze

rozkop odkład

25. Obudowy (podpieranie i kotwienie) wykopów szerokoprzestrzennych

obudowy podpierane - w wykop. szerokich konstrukcja rozpierająca wymag. dużej ilości materiału ,zagęszcz. stężeń itp. (zmniejsz. wolnej przestrz.) , dlatego stosuje się izoopieranie deskowania zastrzałami ukośnymi opartymi o kawałki krawędziaków przybite klamrami do nakładek ; kliny rozpierajace wbija się przy dolnych końcach zastrzałów , poszczególne elementy konst. łączy się kleszczami ciesielskimi w celu lepszego podwiązania i zabezpieczenia od przypadkowego wybicia ; jeżeli głębokość > 3m wskazane jest przerwanie ciągłości ściany pionowej ławą (półką) szerok. 1-1.5m i wys. stopnia 2-2,5m , obydwa stopnie można podeprz. lub też dolny podeprz. a górny zakotwić

obudowy ,kotwienie - najważniejszym sposobem kotwienia jest cięgno ; cięgno jest przymocow. do krótkiego pala i ułożone w rowku , który się zasypuje ; innym sposobem kotwienia jest wprowadzenie płyty zakopanej w odpow. odległ. poza ścianą i połączonej z nią przez cięgno ; siła w cięgnie wywołuje przez płytę opór gruntu który uniemożliwia przesuwanie się płyty ; prze niewielkich odległ. i małych oporach gruntu ,kotwie przechodzą w ławę ciągłą do których przymocow. się cięgna ; pale kozłowe - dwa pale sztywno połączone w głowicach do których zaczepione są cięgna , pod wpływem siły w cięgnie przedni pal jest wciskany w grunt ,a tylni wyciągany , dzięki takiej konstrukcji niweluje moment zginający na który pale są wrażliwe ; kotwie gruntowe - obecnie coraz częściej stosowane wprowadzane przez wiercenie lub wbijanie w miarę głębienia wykopu koniec otworu wypełnia się pod ciśnieniem zaprawą cementową -tworzy tzw. buławę

ob. podpierane podpierane z przerw. ciągł. dla gł.>3m

kotwione kotwione płytą pale kozłowe

26. Charakterystyka spotykanych rodzajów fundamentów.

fundamenty można podzielić ze wzg. na : 1) sposób przekazywania obciążeń na grunt ,2) głębokość posadowienia , 3) kształt ,4) stop. sztyw. ,5) materiał użyty do konstr. : 5a) drewniane - pale , podwaliny ,ruszty ,5b)kamienne - bud. jednorodzinne ,5c) ceglane - cegła dobrze wypal. ,bez domieszek margla ,na zapr. cem. lub cem. - wap. klasy>10 dla środowisk agresywnych - cegła klinkierowa i specj. zaprawy ,5d) betonowe - łatwe i szybkie wykon. , dość odporne na korozje ,5e) żelbet. ,5f) stal - pale wanny wodoszcz. ; ze względu na sposób przekazywania obciążeń z bud. na podł. grunt. fund. dzielimy na : 1a) fund. bezpośrednie przekaz. obcią. na podł. grunt. wyłącznie poprzez dolną pow. zwaną jego podstawą ,często fund. te spoczywają na warst. chudego betonu , żwiru ,piasku ,która służy do wzmocn. gruntu w poziomie posadowienia ,1b) fund. pośrednie - zwane sztucznymi? przekaz. obcią. z bud. na niżej zalegające warstwy nośne poprzez dodatkowe elem. wprowadzone lub uformowane w gruncie w postaci np. pali ,studni czy kesonów ,na górnych częś. elem. układa się potem właściwy fund. ; ze wzg. na głęb. posad. dzielimy je na : 2a) płytkie - opierają się na warstwie nośnej zalegającej na nieznacznej głęb. , dla takich fund. wykonuje się wykop otwarty , bez specj. wzmoc. , głębokość ich < od 4-5m , 2b) głębokie - należy zabezp. głębokie wykopy i często obniż. zwier. wody , fund. głębo. mogą być bezpośrednie jeżeli w celu ich wykonania wykonuj. wykop aż do głębo. zalegania gruntu odpow. wytrzyma. ; ze wzg. na kształt i konst. : 3a) ławy fund. - pod ścianami bud. lub szeregiem słupów , 3b) stopy na które przekazuja obciąż. słupy konstr. budyn. szkieletowych , 3c) płyty ,ruszty ,skrzynie - specjalne konstr. fund. mające na celu zwiększenie sztywności budowli , 3d) fund. masywne - oznaczaja się taką sztywnością ,że interes. nas bardziej stateczność całości niż wytrzym. ...ich części

murow. lub bet. trapezowa żelbet. ławy pod ściany

wrąb wzajemny ; w ustrojach płatw.- kleszcz. obciążenia dachu w większości przekazywane sa przez ściany stolcowe na konstrukcje stropu poprzez dolne płatwie , a tylko część obc. dachu jest przekazywana na ściany zew. ; rodzaje konstrukcji : a) konstruk. z płatwią kalenicowa stosowane do dachów o małym spadku (ze ścianką kolankowa lub bez) mają one zastosowanie przy rozp. do 8 m ,b) konstrukcje z dwoma płatwiami posrednimi które mogą być stosowane w dachach o małym i dużym spadku połaci dachowej - można wykon. ze ścianką kolankową i bez niej ; konstrukcje płatw.-kleszcz. ze ścianka kolankową wys. do 1,5m stosuje się nad budynkami , w których poddasze ma być wykorzystane jako pow. mieszkalna ; w ściance kolankowej krokwie związane sa klęszczami ze słupem stolcowym i płatwią aby nie nastąpiło przechylenie ścianek stolcowych w kierunku ścianki kolankowej ; w konstrukcji płatw. - kleszcz. płatwie górne są dodatkowo podparte mieczami które usztywniają dach w kierunku podłużnym ; połączenie belki stropowej z murłata na wrąb wzajemny pełny lub krzyżowy dł. górnej części krokwi max 0,6-0,65 dł. dolnej (max 2,75m) dł. dolna max 4,5m w budynkach o rozpiętości do 16 m - wiązary trzystolcowe ; murłaty zakotwione w murze co 2-2,5 m

84. Dachy płatwiowo- kleszczowe z kozłami

wiązary te stosuje się w przypadku gdy nie obciąża się belek stropowych ; obc. od dachu przenosi się poprzez pochyłe słupki na ścianę środkowa ; pochyły słupek dźwigający płatew podparty jest zastrzałem ,który wraz z nim tworzy tzw. kozioł , tego rodzaju wiązary utrudniają użytkowanie poddasza i są trudniejsze w wykonaniu

85. Charakterystyka wiązarów wieszarowych

mają one zastosowanie przy rozpiętości powyżej 6m , gdy oparcie dachu na belkach i stropie jest nie wskazane konst. takich wiazarów jest uzależniona od rozstawu każdej pary krokwi wykonuje się ją w co 4-5 parze krokwi ; rozróżniamy dwa zasadnicze rodzaje wiąz. wieszarowych : jedno- i dwuwieszakowe 1) wieszar jednowiesz. składa się z zastrzałów , ściągu , wieszaka i mieczy , zastrzały pracuja na ściskanie , wieszak na rozciąganie , a ściąg na rozciąganie i zginanie , miecze usztywniaja wieszary w kierunku kalenicy i stanowia dodatkową podporę dla płatwi środkowej ;2) wieszar dwuwieszak. oprócz zastrzałów ,ściągu i wieszaków zaopatrzony jest w rozporę pracującą na ściskanie dodatkowe kleszcze usztywniają wieszar z krokwiami ; połączenie zestrzału ze ściągiem wykonuje się przeważnie na wrąb zębaty z czopem przez ściąganie śrubami ; połączenie zastrzałów ze słupem wieszakowym w wieszarze jednowieszak. wykonuje się na wręby ukośne i czopy oraz przez ściąganie śrubami ; połączenie wieszaka z zastrzałem i rozpora w wieszarze dwuwieszk. wykonuje się na wreby ukośne i czopy oraz przez usztywnienie za pomocą dwóch płaskowników stalowych ; kleszcze z krokwiami ,słupami i płatwiami łączy się jak w dachu płatwiowo- kleszcz.

86. Scharakteryzować i pokazać przykłady wiązarów mieszanych.

stosowało się je w bud. dla umożliwienia wbudowania mieszkań w przestrzeń poddasza , obecnie zastosowanie w bud. indywidualnym i rekonstruk. obiektów zabytkowych , jest to ustrój dwu -kondygnacyjny , w którym konstrukcję górna stanowi wł. wiązar przewaznie płatw.-kleszcz. lub jętkowy , słupki ścian zew. służące jako podpory dla wiazarów cofnięte sa w głąb budynku i usztywnione zastrzałami , które kształtuja strome połacie części dolnej ; ze względu na kształt przekroju pionowego dachu rozróżnia się wiązary : 1) pulpitowy ,2) dwuspadkowy ,3) mansardowy

1) pulpitowy 2) dwuspadkowy

3) mansardowy

87. Obliczanie łat i krokwi

łaty oblicza się jak belki dwuprzesłowe ; rozpatruje się dwa schematy :1) od ciężaru

własnego , śniegu i wiatru 2) od ciężeru właściwego i obc. skupionego (człowiek z narzędziami ) - miarodajny schemat drugi : dla schematu 1) Mpod= -ql2/8 ,strzałka ugięcia

fu=(2,09ql4)/384EI £ l/200 schem.2) Mprzę=0,207Pl fu=0,015Pl3/EI <= l/200 , wielkośc P zależy od szerokości desek ; krokwie wiązarów jetkowych oblicza się jak belki dwuprzesłowe na sprężystych lub stałych podporach w zależności od tego czy jętka jest pojedynczym elementem czy wchodzi w skład stropu , krokwie narożne lub koszowe , obliczamy jako belki swobodnie podparte pracujace w przybliżeniu pod obciążeniem trójkątnym ; wielkość momentu gnącego M=Ql/7 wielkość dop. ugięcia krokwi dachowych wynosi l/200

88. Obliczanie płatwi ,kleszczy i jętek .

kleszcze pracują jako elementy rozciągane w układzie przegubowym jaki tworzy para krokwi położona nad nimi ,dodatkowo mogą być one ściskane od poziomej składowej obc. wiatrem i zginania obciążeniem montażowym dla wymiarowanie decydujące znacz. ma ściskanie ze zginaniem ; kleszcze jako elementy ściskowe należy wykonywać z desek o grub. >= 38mm ; w obl. płatwi ustawionych pionowo uwzględnia się obciążenie pionowe składające się z ciężaru włas. dachu , obciążenia śniegiem , pionowej skład. obc. wiatrem prostopadłego do połaci dachu oraz obc. poziomego od składowej poziomej obc. wiatrem ; jętki jako pręty mimośrodowo ściskane oblicza się ze względu na siłe osiową stanowiącą składową z rozłożenia reakcji dwu przęsłowej krokwi w kierunku jętki i wzdłuż krokwi oraz na moment od obc. jętki siłą skupioną -ciężar człowieka z narzędziami

89. Obliczanie słupków ,mieczy ,zastrzałów i murłatów .

słupy są elementami osiowo lub mimośrodowo ściskanymi , i w wiązaniach stanowia podpory dla płatwi ; ze względów wymiar dajemy w płaszczyźnie mieczy które oparte na słupach na wręby czołowe lub nadbitki ; o wymiarach słupach decyduje na ogół nie wyboczenie przy ściskanie lecz naprężenie docisku między słupem a podwaliną , miecze jak w niektórych przypadkach słupy wymiaruje się na ściskanie z uwzględnieniem

wyboczenia ,naprężenia dla prętów ściskanych osiowo (dla smukłości l>20) sprawdzamy ze wzoru s=P0/ (b*F)£m*kc a docisk s=P0/F£m*kd ,gdzie b -wsp. wyboczenia ; zastrzały możemy konstruować jako pręty ściskane o złączach na wreby lub jako elementy przystosowane do przenoszenia obciążeń o zmiennych znakach ; murłaty obliczamy jako belki swobodnie podparte o rozpiętości = rozstawowi kotwi w murze , obciązeniem w tym przypadku są siły poziome -składowe reakcji krokwi ; zastrzały obliczamy jak miecze

180. Szkic - elementy okna.

oboknie (rama) - nadproże , stojaki , próg , ślemię , słupek ; wręby - wycięcia w ramie ; przylgi -płaszczyzny wzajemnego styku części ruchomych okna ; przymyk - miejsce zetknięcia dwóch skrzydeł.

nadproże wietrznik