wyklad9 zaburzenia psychiczne zwiazane z uzaleznieniem od subst psychoaktywnych.pdf

(118 KB) Pobierz
82283902 UNPDF
Zaburzenia psychiczne i zachowania związane z uzależnieniem od substancji
psychoaktywnych
Problemy związane z przyjmowaniem substancji psychoaktywnych
Przyjmowanie substancji psychoaktywnych nie ogranicza się tylko do reprezentującej
zachowania dewiacyjne części populacji. Ocenia się, że co najmniej jeden na 10-ciu
uczniów szkół ponadpodstawowych ma za sobą doświadczenia związane ze stosowaniem
środków psychoaktywnych.
Narkomania to jeden z najbardziej bulwersujących opinię publiczną problemów
społecznych. Obcość kulturowa zjawiska, często dramatyczny charakter konsekwencji
używania narkotyków, zagrożenie dzieci i młodzieży, to jak się wydaje główne przyczyny
reakcji społecznych, w których dominuje lęk i odrzucenie.
W Polsce do niedawna problemem społecznym i zdrowotnym było przede wszystkim
nadużywanie opioidów (morfina, kodeina, heroina, „polska heroina”). Środki z tej grupy w
stosunkowo krótkim czasie powodują silne uzależnienie fizyczne i psychiczne.
Długą tradycję ma w naszym kraju nadużywanie leków uspokajających i nasennych.
Poszczególne ich grupy maja różne potencjały uzależnienia, a do najniebezpieczniejszych
należy zaliczyć barbiturany. najczęściej jednak nadużywane są leki z grupy benzodiazepin.
Do relatywnie mniej groźnych środków można zaliczyć przetwory konopi, czyli marihuanę i
haszysz.
Amfetamina produkowana jest nielegalnie w Polsce i jest syntetyczną substancją o
działaniu psychostymulującym i powoduje uzależnienie psychiczne.
Kokaina wykazuje podobne działanie do amfetaminy i powoduje b. silne uzależnienie
psychiczne.
Problemy związane z przyjmowaniem substancji psychoaktywnych
Do środków halucynogennych zalicza się także substancje syntetyczne jak: LSD lub
MDMA (ecstasy) oraz substancje pochodzenia roślinnego – grzyby z rodziny psylocibe
(szalej). Środki te zmieniają percepcję, a skutki działania nie zawsze są przyjemne,
natomiast zwykle ekscytujące. Przewlekłe ich stosowanie prowadzi do wykształcenia się
zależności psychicznej.
Ecstasy – zażycie nawet małej dawki tego narkotyku powoduje zmiany w mózgu, które
mogą doprowadzić do długotrwałej depresji. Badania przeprowadzone przez naukowców z
London Metropolitan University na grupie 519 ochotników, którzy co najmniej raz w życiu
stosowali ecstasy. Okazało się, że wystarcza 1-2 tabl. tego narkotyku, by nastrój osoby
która je wzięła znacznie się obniżył. Badane osoby zgłaszały skargi na poczucie smutku i
bezradności. Ecstasy – uszkadza mózg, które może być nieodwracalne.
Rozmiary zjawiska narkomanii w Polsce
Od początku lat 90-tych obserwujemy w Polsce znaczny wzrost osób stosujących
1 z 9
substancje psychoaktywne.
Szczególnie szybko narasta zjawisko eksperymentalnego i okazjonalnego używania
substancji psychoaktywnych w środowisku młodzieżowym.
W tym okresie pojawiły się też pierwsze sygnały o stosowaniu narkotyków przez osoby
dorosłe.
Zwiększyła się podaż narkotyków na nielegalnym rynku oraz zwiększyła się ich
dostępność.
Analiza wskaźników stosowania narkotyków przez młodzież szkolną wykazała znaczny
wzrost rozpowszechnienia tego zjawiska w ostatnich latach.
W ostatnim okresie czasu najbardziej wzrosły odsetki uczniów stosujących heroinę,
amfetaminę i ecstasy oraz kokainę.
Szacunkowe określenie liczby narkomanów w Polsce oceniona jest na 32 tys. – 60 tys.
narkomanów tj. osób stosujących regularnie narkotyki w sposób powodujący poważne
problemy.
Uzależnienie od substancji psychoaktywnych
Sformułowanie jednej definicji uzależnienia nie jest ani możliwe, ani celowe. Przez
określenie typu uzależnienia kładzie sie nacisk na to, że poszczególne substancje
powodują rozmaite skutki kliniczne oraz mają różną siłę działania uzależniającego.
Uzależnienie (nałóg) – oznacza taki styl życia, który charakteryzuje się przymusem
używania środka psychoaktywnego oraz zaangażowaniem w jego zdobywanie. Nie musi
temu towarzyszyć zależność fizyczna. Nałóg oznacza również ryzyko wystąpienia
szkodliwych następstw i konieczność zaprzestania przyjmowania środka, nie ma tu
znaczenia postawa p-ta, a więc czy rozumie on sytuację i czy zgadza się z zaleceniem.
O nadużywaniu substancji psychoaktywnej mówi się wówczas, gdy sposób jej stosowania
narusza przyjęte normy społeczne. Może ono przybierać różnorodne formy:
używanie okazjonalne, z ciekawości i dla zabawy
używanie bez wskazań lekarskich w celu zapomnienia o kłopotach lub p/bólowo
używanie śr. psychoaktywnych początkowo z dwóch powyższych powodów,
prowadzące do rozwinięcia się uzależnienia.
Uzależnienie od substancji psychoaktywnych
Używanie środków psychoaktywnych dla odprężenia i rozrywki staje się częścią naszej
kultury, mimo że nie jest powszechnie akceptowane i często prowadzi do naruszania
przepisów prawa. Osoby, które nie ponoszą wyraźnych szkód zdrowotnych, używają
substancje psychoaktywne sporadycznie i w niewielkich ilościach, co raczej wyklucza
działanie toksyczne uchwytne klinicznie, rozwój tolerancji i zależność fizyczną.
2 z 9
Uzależnienie – dla większości uzależnień charakterystyczne są dwa zjawiska:
zależność psychiczna, czyli uczucie zaspokojenia po zażyciu i pragnienie
porozumienia przyjęcia środka w celu wywołania euforii lub uniknięcia stanu złego
samopoczucia.
zależność fizyczna jest to przystosowanie się organizmu do substancji, czemu
towarzyszy rozwój tolerancji oraz objawy zespołu abstynencyjnego
tolerancja jest to konieczność stopniowego zwiększania dawki w celu osiągnięcia
takiego efektu, jaki wcześniej występował po mniejszej ilości środka.
Zależność fizyczna i tolerancja występują w nie każdym rodzaju uzależnienia.
Zespół abstynencyjny – charakteryzuje się dokuczliwymi objawami fizycznymi, które
pojawiają się po odstawieniu środka lub po podaniu mniejszej dawki.
Uzależnienie od opiatów
Uzależnienie od opiatów charakteryzuje się b. silną zależnością psychiczną z nieodpartym
przymusem ciągłego przyjmowania narkotyków. Szybko wzrasta tolerancja, co wymaga
zwiększenia dawki substancji. Stopniowo rozwija się zależność fizyczna, a z czym wiąże
się konieczność zwiększania ilości zażywanego narkotyku oraz wydłużenie okresu
nadużywania.
Wraz z zależnością fizyczna występuje przymus stałego przyjmowania albo tego samego
albo innego opiatu, co zapobiega wystąpieniu objawów abstynencyjnych. Zależność
fizyczna niekiedy pojawia się już po 2 – 3 dniach regularnego stosowania dawek
terapeutycznych.
Uzależnienie od opiatów- objawy i powikłania
Ostre zatrucie opiatami objawia się euforią, zaczerwieniem i świądem skóry, zwężeniem
źrenic, sennością, zwolnieniem częstości oddechów i ich spłyceniem, ↓ CTK, bradykardią i
hipotermią.
W opiatowym zespole abstynencyjnym występują objawy świadczące o zwiększonej
pobudliwości o.u.n. W następstwie głodu narkotyku występuje: - wzrost częstości
oddechów/min., ziewanie, wzmożona potliwość, łzawienie i surowicza wydzielina z nosa.
Poza tym obserwuje się rozszerzenie źrenic, gęsia skórka, drżenie, naprzemienne
odczuwanie zimna i gorąca, bóle mięśniowe, spadek apetytu.
Powikłania – związane są przeważnie z następstwem niezachowywania sterylności
podczas wykonywani infekcji. Inne powikłania wynikają z przedawkowania oraz
związanych z tym zmian psychicznych. Do pospolitych powikłań należą: choroby płuc,
zapalenie wątroby, choroby stawów, spadek odporności i schorzenia neurologiczne .
Zależność od lotnych rozpuszczalników
Wdychanie rozpuszczalników przemysłowych i aerozoli prowadzi do zatrucia. Są one
często nadużywane przez młodzież, a nawet dzieci.
Zawarte w lotnych rozpuszczalnikach zw. chemiczne (węglowodory alifatyczne,
3 z 9
aromatyczne, ketony, octany, eter, chloroform) wywołują krótkotrwałe pobudzenie, a
następnie hamowanie czynności o.u.n.
W następstwie częstego używania dochodzi do rozwoju częściowej tolerancji i zależności
psychicznej, natomiast nie występuje z. odstawienia.
Wczesne objawy ostrego zatrucia to: zawroty głowy, senność, zamazana mowa,
chwiejny chód . W miarę pogłębiania się zatrucia występują: iluzje, omamy i urojenia
oraz pojawia się euforia i oszołomienie, niekiedy pojawia się majaczenie z głęboko
zaburzoną orientacją i zaburzeniami psychoruchowymi, chwiejnością afektu i
upośledzeniem procesów myślowych.
Powikłania dotyczą uszkodzenia wątroby i nerek. W następstwie ciężkiego zatrucia może
dojść do uszkodzenia szpiku, mózgu, wątroby i nerek . Najczęstszą przyczyną śmierci
są: porażenie oddychania, zaburzenia rytmu serca oraz uduszenie w wyniku
zachłyśnięcia się .
Leczenie dzieci uzależnionych od lotnych rozpuszczalników jest trudne, a nawroty częste.
Zespół zależności od halucynogenów- objawy, leczenie
Do halucynogenów zalicza się: LSD, psylocybinę, meskalinę i inne związki pochodne
amfetaminy . Substancje te określa się jako halucynogeny, chociaż nie zawsze wywołują
omamy.
Halucynogeny pobudzają o.u.n. i ośrodki wegetatywne, wywołując ich nadczynność.
Występują zaburzenia spostrzegania i nastroju (euforia, rzadziej depresja), rzadziej też
omamy. Zależność psychiczna od halucynogenów jest zróżnicowana, lecz z reguły b.
silna. Nie stwierdza się objawów zależności fizycznej. Główne niebezpieczeństwo polega
na ich wpływie na sferę psychiczną, a upośledzenie krytycyzmu może sprzyjać b.
ryzykownym zachowaniom.
Leczenie – w terapii ostrych zaburzeń wystarcza uspokojenie i zapewnienie, że dziwne i
niezwykłe doznania są następstwem zażycia halucynogenu, a nie chorobą
psychiczną.Leczenie objawowe: chlorpromazyna, diazepam . Przedłużające się zespoły
psychotyczne wymagają leczenia psychiatrycznego.
Zespół zależności od amfetaminy- objawy, leczenie
Amfetamina podwyższa nastrój, wyzwala uczucie błogostanu i szczęśliwości, pobudza,
wzmaga stan czuwania, zmniejsza zapotrzebowanie na sen, poprawia zdolność do
skupienia uwagi i zwiększa wydolność psychofizyczną. Stosowana systematycznie
prowadzi do zależności psychicznej.
W St. Zjednoczonych lekarze mają prawo przepisywać amfetaminę i metamfetainę
obecnie stosowane w znacznym ograniczeniu do leczenia narkolepsji oraz ADHD.
Objawy psychopatologiczne po użyciu amfetaminy czy metamfetaminy są takie same jak
4 z 9
po kokainie. Jakkolwiek nie występują klasyczne objawy z. abstynencyjnego, to jednak
wykazywane zmiany w zapisie EEG, mają dowodzić istnienia zależności fizycznej. Nagłe
odstawienie amfetaminy może spowodować lub ujawnić ciężki epizod depresyjny. U osób,
które odstawiły amfetaminę przez okres 3 tyg. obserwuje się wzmożoną męczliwość i
znużenie, senność oraz osłabienie funkcji psychicznych.
Wzrost tolerancji amfetaminy jest powolny. Konieczne staje się stopniowe podwyższanie
dawki doustnej lub dożylnej, która może być nawet kilkaset razy większa niż na początku
nadużywania. Tolerancja rozwija się nierównomiernie. Tak, że ustępuje tachykardia i
wzmożona czujność, natomiast pojawiają się omamy i urojenia. Nawet b. duże dawki
rzadko prowadzą do śmierci, a osoby przewlekle nadużywające systematycznie
wstrzykują sobie i.v. nawet do 1500 mg amfetaminy na dobę i nie występują u nich objawy
ostrego zatrucia.
Leczenie - ostre objawy psychotyczne z podnieceniem oraz urojeniami i omamami szybko
ustępują po i.m. 25-50 mg chlorpromazyny, haloperidolu w dawce 2-5 mg.
Zespół zależności od konopi indyjskich (marihuany)- objawy
Przewlekłe lub okresowe nadużywanie konopi indyjskich prowadzi tylko do łagodnego
uzależnienia psychicznego. Nie stwierdza się zależności fizycznej.
Należy pamiętać, że konopie indyjskie nie należą do żadnych wyjątków, uzależniają
podobnie jak każdy inny środek psychoaktywny.
Konopie indyjskie wywołują zmiany świadomości o obrazie stanów marzeniowych, w
których niezwykłe wyobrażenia przeplatają się swobodnie i bez związków logicznych.
Zakłócone zostaje poczucie upływu czasu, postrzeganie kolorów i stosunków
przestrzennych przedmiotów. Pojawia się uczucie euforii i odprężenia (błogostanu),
utrzymujące się przez 2-3 godz. po zażyciu.
Nadużycie do stałych objawów nadużycia należą: tachykardia, przekrwienie spojówek,
suchość bł. śluzowych. Opisywane były napady paniki, szczególnie po
pierwszorazowym przyjęciu konopi. Niebezpieczne jest używanie konopi w trakcie
prowadzenia pojazdu, pogarsza sprawność ruchową i koordynację. Marichuana może
zaostrzyć objawy schizofrenii.
Zespół zależności od kokainy- objawy, leczenie
W następstwie przyjmowania dużych dawek kokainy rozwija się zależność psychiczna i
niekiedy jest ona niezwykle silna. Kokaina wywołuje euforię i podniecenie.
Pomimo wzrostu tolerancji nie wykazano występowania objawów odstawiennych po
zaprzestaniu przyjmowania kokainy, lecz znaczny jest przymus jej przyjmowania.
Większość osób jest w stanie ograniczyć używanie kokainy i stosować ją tylko okresowo i
dla przyjemności. Najczęściej jest ona przyjmowana w postaci tabaczki donosowo,
chociaż popularne staje się palenie (wdychanie dymu).
5 z 9
Zgłoś jeśli naruszono regulamin