Adobe Photoshop CS - poradnik.pdf - Lekcje Photoshop pdf - highlander

Adobe Photoshop CS - krótki poradnik dla fotoamatorów

Zamiast opisu Adobe Photoshop CS prezentujemy Wam miniporadnik, umożliwiający skorzystanie z możliwości tego

programu, gdy Wasze cyfrowe zdjęcia zaniesiecie do fotolaboratorium w celu naniesienia ich na papier.

Photoshop to program dla każdego komputerowca, który styka się z obróbką zdjęć. Poprzednie wersje tego potężnego

kombajnu graficznego pozwalały na wprowadzanie dużych zmian do zdjęć, dzięki czemu wprawny użytkownik nawet z

kiepskiej jakości fotek mógł wyczarować cuda. Wymagało to jednak znacznej wiedzy i doświadczenia. Tymczasem

wersja 8.0, oznaczona przyrostkiem CS (Creative Suite), przyniosła dość rewolucyjne zmiany, które pozwoliły na

posługiwanie się tym programem nawet początkującym fotoamatorom. Oczywiście, pewna wiedza i tak jest niezbędna,

jednak Photoshop CS udostępnia narzędzia, które znacznie upraszczają obsługę programu. W artykule tym przekażemy

Wam garść uwag, które - mamy nadzieję - okażą się pomocne przy korygowaniu zdjęć w "cyfrowej ciemni", które być

może zechcecie później naświetlić w profesjonalnym zakładzie fotograficznym.

Wersja 8.0 programu Adobe Photoshop wprowadziła rozbudowaną obsługę aparatów cyfrowych, a dokładniej zdjęć

przez nie rejestrowanych. Poprzednie wersje potrafiły obsługiwać jedynie pliki w formacie JPEG czy TIFF (oczywiście

myślę o formatach, w których zapisywane są zdjęcia przez aparaty cyfrowe). Natomiast w wersji 8. wprowadzony został

specjalny moduł, umożliwiający obsługę plików w formatach własnych poszczególnych producentów aparatów (CRW -

Canon, NEF - Nikon; DCR - Kodak i inne). Co jeszcze ważniejsze, firma Adobe umożliwiła dokonywanie uaktualnień

tego modułu. Jeśli kupimy aparat, który nie jest jeszcze obsługiwany przez Digital Camera RAW File Support, wówczas

na witrynie producenta znajdziemy odpowiedni program wykonywalny, który po zainstalowaniu wzbogaci Photoshopa o

obsługę plików zapisywanych przez nowy aparat. Dzięki temu bezpośrednio w Photoshopie można swobodnie cieszyć

się obsługą "cyfrowych negatywów", jak nazywane są pliki zawierające nieobrobioną informację zarejestrowaną przez

przetwornik obrazu w aparacie cyfrowym.

Po kilkumiesięcznych testach programu i poznawaniu jego zalet i wad chcemy przekazać kilka spostrzeżeń, które

ułatwią pracę w Photoshopie. Przede wszystkim chcemy Was ostrzec i pokazać, na co zwrócić uwagę, by odbitki ze

zdjęć cyfrowych, które otrzymacie z laboratorium przypominały to, co chcieliście uzyskać. Okazuje się bowiem, że

Adobe Photoshop CS świeżo po zainstalowaniu jest tak skonfigurowany, że nie zapewni najlepszych efektów. Dotyczy

to zwłaszcza użytkowników najpopularniejszej i najtańszej lustrzanki cyfrowej - tj. Canon EOS 300D, ale pewna wiedza

przyda się również innym fotoamatorom. Wynika to z faktu, że EOS 300D rejestruje zdjęcia w tak zwanej przestrzeni

kolorystycznej Adobe RGB, natomiast praktycznie wszystkie laboratoria wywołujące zdjęcia cyfrowe posługują się

przestrzenią sRGB. Przestrzeń sRGB stała się praktycznie standardem, co oznacza, że każde współczesne urządzenie,

które ma coś wspólnego z obrazem, powinno być w stanie obsłużyć tą przestrzeń. Co więcej, niektóre urządzenia, np.

najpopularniejsze cyfrowe naświetlarki zdjęć FujiFilm Frontier występujące w wielu zakładach fotograficznych, nie

potrafią przeczytać informacji o wykorzystanym w danym pliku cyfrowym profilu kolorystycznym i zakładają, że jest to

sRGB. Niestety, jeśli do laboratorium przekażemy zdjęcia zapisane w formacie Adobe RGB (aRGB), wówczas

otrzymamy odbitki blade, w skrajnych przypadkach niemal pozbawione kolorów.

Aby tego uniknąć, po uruchomieniu programu, z menu Edit należy wybrać Color Settings i w grupie Color

Management Policies , w pozycji RGB z rozwijanej listy wybrać Convert to Working RGB . Dodatkowo, jeśli będziemy

posługiwać się dużą liczbą zdjęć i będziemy mieć tylko pliki z lustrzanki 300D, wówczas warto wyłączyć ostrzeżenie

przez niezgodnymi profilami kolorystycznymi. W tym celu wyłączamy funkcję Profile Mismatches -> Ask When

Openning . Dzięki temu, przy pracy z dużymi grupami zdjęć oszczędzimy sobie nieco czasu. Alternatywnie, możemy

pozostawić tę ostatnią opcję włączoną, a przełączyć przestrzeń barw wykorzystywaną przez moduł Digital Camera

RAW. W sumie jest to bezpieczniejsze rozwiązanie, które dodatkowo pozwala zaoszczędzić nieco czasu.

Ponieważ przestrzeń kolorów w profilu Adobe RGB jest nieco szersza niż w sRGB, możemy liczyć się z pewną utratą

jakości. Jednak zdecydowanie lepiej jest na początku przekonwertować zdjęcia do profilu obsługiwanego przez cyfrowe

minilaby i wszelkich zmian dokonywać już w tej przestrzeni kolorystycznej, niż - przez roztargnienie - oddać do

naświetlenia zdjęcia zapisane w innym profilu kolorystycznym. Po takiej konwersji, dla zdecydowanej większości

użytkowników różnica pomiędzy odbitką ze zdjęcia zapisanego w aRGB i sRGB będzie niedostrzegalna.

Przestrzeń barwna, którą mogą naświetlić współczesne minilaby, jest węższa niż przestrzeń kolorów monitorów

niezależnie od tego, czy korzystamy z przestrzeni sRGB, czy Adobe RGB. Jak widać z wykresu, ta ostatnia jest

najszersza i zapewnia najlepsze odzwierciedlenie kolorów zielonych i jasnoniebieskich, na które oko człowieka jest

najbardziej wyczulone.

Ilustracje pochodzą ze strony http://www.drycreekphoto.com/

Konfiguracja Photoshopa

Kolejną czynnością, którą należy wykonać w programie Photoshop, jest ustawienie zachowywania właściwego profilu

kolorystycznego przy zapisywaniu zoptymalizowanych plików JPG. Program ten zawiera specjalny moduł, wspólny z

innymi produktami firmy Adobe, który pozwala na dokładną optymalizację plików zapisanych z kompresją, zarówno

stratną jak i bezstratną. Szerzej o możliwościach tego modułu napiszemy w rozdziale poświęconym właściwemu

doborowi stopnia kompresji do zastosowania, a na razie zalecimy Wam wprowadzenie jednej zmiany. Należy najpierw

utworzyć nowy dokument (Ctrl+N) bądź otworzyć dowolny istniejący plik z obrazem (Ctrl+O). Następnie z menu File

wybieramy funkcję Save for Web bądź po prostu naciskamy Alt+Ctrl+Shift+S. Użytkownicy korzystający z polskiej

klawiatury programisty muszą pamiętać, by korzystać z lewego Alt'u

Otworzy się nam specjalne okienko, które początkowo podzielone będzie na 4 części. W praktyce okazuje się, że dwie

części wystarczą niemal zawsze - w jednej prezentowany będzie obraz oryginalny, w drugiej zoptymalizowany i

skompresowany. I teraz najważniejsze - nad prawym górnym rogiem podglądu znajduje się niewielki przycisk w postaci

kółeczka z narysowanym trójkątem. Należy ten przycisk nacisnąć, wówczas rozwinie się dodatkowa lista opcji, która

nazywa się Preview menu . Należy na niej wybrać opcję: Use document color profile zamiast domyślnie ustawionej

przez programistów Adobe - Uncompensated Color. Następnie, należy wybrać Save i zapisać plik pod dowolną nazwą.

Plik ten można już później skasować, jednak istotne jest to, by dokonać zapisu. W innym bowiem razie zmiana nie

zostanie zapamiętana.

Użytkownikom, którzy chcą na zawsze zachować raz wprowadzone zmiany do plików cyfrowych zapisanych w formacie

natywnym z aparatu, zalecam włączenie jeszcze jednej funkcji. Normalnie, ustawienia parametrów przetwarzania tych

plików zachowywane są w bazie danych programu, w jednym z podkatalogów użytkownika. W efekcie, jeśli

przeinstalujemy system operacyjny, to utracimy pracowicie wprowadzone zmiany w obrabianych, cyfrowych

negatywach. Również po przeniesieniu plików na inny komputer nasze zmiany nie zostaną zachowane. Z tych powodów

warto włączyć funkcję zapisywania plików xmp (tzw. sidecars). Te dodatkowe pliki tworzone są w katalogu, w którym

znajdują się oryginalne zdjęcia zamiast w bazie programu.

Aby to zrobić, należy w okienku konwersji plików RAW nacisnąć niewielki, okrągły przycisk znajdujący się pod

histogramem i wybrać Preferences . W okienku, które się pojawi, wybieramy następnie Save image settings in:

Sidecars .xmp files .

Z ostatnich zmian konfiguracyjnych, jakie należy przeprowadzić w Photoshopie, polecam jeszcze zmianę sposobu

wygładzania obrazu przy jego skalowaniu . W tym celu z menu Edit wybieramy pozycję Preferences , a następnie w

zakładce General ustawiamy opcję Image Interpolation na Bicubic smoother .

Pod rozwagę każdego użytkownika poddaję również włączenie funkcji przetwarzania danych w tle (zakładka File

Browser , funkcja Allow Background Processing ). Dzięki temu, np. możliwe jest szybsze wygenerowanie podglądu

nowych zdjęć, choć z drugiej strony może się wydawać, że program działa nieco wolniej.

Ostatnią zmianą, którą warto chyba wprowadzić, jest ustawienie jednostek, w których podawane są poszczególne

rozmiary ( Units and rulers -> Rulers ). Często ustawiam tutaj jako jednostkę milimetry, gdyż pozwala to łatwiej oceniać

rzeczywistą wielkość obrabianych zdjęć i ich fragmentów.

Kalibracja monitora i ewentualnie drukarki

Przed przystąpieniem do edycji zdjęć warto skalibrować monitor. W Internecie dostępnych jest wiele różnego rodzaju

stron, z pomocą których można tego dokonać, jedną z moich ulubionych jest dpreview.com. Pod każdym testem aparatu

cyfrowego wyświetlany jest specjalny pasek z kwadratów w odcieniach szarości, o jasności od białego do czarnego.

Najciemniejsze oznaczone są literkami x, y, z, zaś najjaśniejsze: a, b, c. Kalibracja polega na tym, by tak ustawić

kontrast i jasność obrazu, by można było rozróżnić poszczególne kwadraty odpowiadające najjaśniejszym i

najciemniejszym kwadratom pod literkami.

Bez problemu można również znaleźć strony, na których przeprowadza się kalibrację krok po kroku. Np.

http://www.displaycalibration.com/ pozwala najpierw ustawić maksymalny kontrast, przy którym jesteśmy już w stanie

rozróżnić jasne pola, a następnie tak dobrać jasność, by widoczna była różnica między najciemniejszymi polami.

Jeśli wymienione przed chwilą strony będą kiedyś niedostępne, wówczas możecie także posłużyć się naszą stroną i

poniższym obrazkiem. Regulacji dokonujcie obserwując obraz dokładnie w takim położeniu i pod takim kątem, pod jakim

najczęściej pracujecie i w takim oświetleniu, jakie wykorzystujecie na co dzień. Choć powyższa rada dotyczy głównie

posiadaczy monitorów LCD, to jednak również monitory CRT są wrażliwe, zwłaszcza na refleksy świetlne.

Adobe Photoshop CS - poradnik.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: