przeciwtytoniowa.pdf

©Kancelaria Sejmu s. 1/7

USTAWA

z dnia 9 listopada 1995 r.

Opracowano na pod-

stawie: Dz.U. z 1996

r. Nr 10, poz. 55, z

1997 r. Nr 88, poz.

554, Nr 121, poz. 770,

z 1999 r. Nr 96, poz.

1107, z 2003 r. Nr

229, poz. 2274.

o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu

i wyrobów tytoniowych

W celu przeciwdziałania uzależnieniu od używania tytoniu i wyrobów tyto-

niowych oraz ochrony zdrowia przed jego następstwami stanowi się, co następuje:

Art. 1.

Organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego są obowiązane do podej-

mowania działań zmierzających do ochrony zdrowia przed następstwami używania

tytoniu oraz mogą wspierać w tym zakresie działalność medycznych samorządów

zawodowych, organizacji społecznych, fundacji, instytucji i zakładów pracy, a także

współdziałać z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi.

Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) „tytoń” - rośliny tytoniowe uprawne rodzaju Nicotiana,

2) „wyroby tytoniowe” - wszelkie wyprodukowane z tytoniu wyroby, takie jak

papierosy, cygara, cygaretki, tytoń fajkowy, machorka i inne, zawierające

tytoń lub jego składniki, z wyłączeniem środków farmaceutycznych zawie-

rających nikotynę,

3) „wyroby tytoniowe bezdymne” - wyroby tytoniowe przeznaczone do wą-

chania (tabaka), ssania, żucia lub wprowadzania do organizmu w innej po-

staci, z wyłączeniem środków farmaceutycznych zawierających nikotynę,

4) „rekwizyty tytoniowe” - artykuły i przyrządy przeznaczone do używania

tytoniu, jak papierośnice, cygarniczki, bibułki papierosowe, urządzenia do

zwijania papierosów, fajki oraz przybory do ich czyszczenia i nabijania, po-

pielniczki, obcinacze do cygar itp. (z wyłączeniem zapalniczek i zapałek).

5) „reklama wyrobów tytoniowych” - publiczne rozpowszechnianie wizerun-

ków marek wyrobów tytoniowych lub symboli graficznych z nimi związa-

nych, a także nazw i symboli graficznych firm produkujących wyroby tyto-

niowe, nie różniących się od nazw i symboli graficznych wyrobów tytonio-

wych, służących popularyzowaniu marek wyrobów tytoniowych; za rekla-

mę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy

04-01-20

©Kancelaria Sejmu s. 2/7

firmami zajmującymi się produkcją, dystrybucją i handlem wyrobami tyto-

niowymi,

6) „informacja o wyrobach tytoniowych” - informacja o markach wyrobów

tytoniowych oraz o zawartości substancji szkodliwych, nie zawierająca

przekazu zachęcającego do zakupu lub używania wyrobów tytoniowych,

umieszczona wyłącznie w punktach sprzedaży tych wyrobów,

6a) „substancje smoliste” - surowy, bezwodny beznikotynowy kondensat dymu

tytoniowego,

6b) „nikotyna” - alkaloidy nikotynowe,

6c) „tlenek węgla” (CO) - bezbarwny, bezwonny gaz, który powstaje w wyniku

niepełnego spalania substancji organicznych, występujący w fazie gazowej

dymu papierosowego,

6d) „dodatek” - wszelkie substancje lub składniki z wyłączeniem liści tytoniu

lub innych naturalnych lub nieprzetworzonych elementów tytoniu używane

przy produkcji wyrobu tytoniowego i obecne w gotowym wyrobie, nawet w

formie zmienionej, uwzględniając także papier, filtr, farby i kleje,

7) „promocja wyrobów tytoniowych” - publiczne rozdawanie wyrobów tyto-

niowych lub rekwizytów tytoniowych, organizowanie degustacji, premio-

wanej sprzedaży wyrobów tytoniowych, konkursów opartych na zakupie

wyrobów lub rekwizytów tytoniowych oraz inne formy publicznego zachę-

cania do nabywania lub używania wyrobów tytoniowych,

8) „sponsorowanie” - wspieranie w formie finansowej lub rzeczowej działalno-

ści osób i instytucji, związane z eksponowaniem nazw produktów i firm

handlowych oraz ich symboli graficznych.

Art. 3.

Ochrona zdrowia przed następstwami używania tytoniu realizowana jest przez

kształtowanie polityki zdrowotnej, ekonomicznej i społecznej, do której należy:

1) ochrona prawa niepalących do życia w środowisku wolnym od dymu tyto-

niowego,

2) promocja zdrowia przez propagowanie stylu życia wolnego od nałogu pale-

nia papierosów i używania wyrobów tytoniowych,

2a) działalność wychowawcza i informacyjna,

3) tworzenie warunków ekonomicznych i prawnych zachęcających do ograni-

czenia używania tytoniu,

4) informowanie o szkodliwości palenia tytoniu i zawartości substancji szko-

dliwych na opakowaniach wyrobów tytoniowych i informacjach o wyro-

bach tytoniowych,

5) obniżanie norm dopuszczalnych zawartości substancji szkodliwych w wyro-

bach tytoniowych,

6) leczenie i rehabilitacja osób uzależnionych od tytoniu.

Art. 4.

1. Rada Ministrów ustala program określający politykę zdrowotną, społeczną i

ekonomiczną, zmierzający do zmniejszenia używania wyrobów tytoniowych.

04-01-20

©Kancelaria Sejmu s. 3/7

2. Rada Ministrów składa coroczne sprawozdanie Sejmowi z realizacji tego pro-

gramu w terminie do 30 kwietnia.

3. Program, o którym mowa w ust. 1, jest finansowany z budżetu państwa w wyso-

kości 0,5% wartości podatku akcyzowego od wyrobów tytoniowych.

Art. 5.

1. Zabrania się palenia wyrobów tytoniowych poza pomieszczeniami wyodrębnio-

nymi i odpowiednio przystosowanymi:

1) w zakładach opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust. 2,

2) w szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych,

3) w pomieszczeniach zakładów pracy oraz innych obiektów użyteczności pu-

blicznej, a w małych, jednoizbowych lokalach gastronomicznych - poza wy-

raźnie wyodrębnionymi miejscami.

1a. Za wprowadzenie zakazu palenia tytoniu w miejscach, o których mowa w ust. 1,

odpowiedzialny jest właściciel lub użytkownik obiektu.

2. W szczególnych przypadkach lekarz prowadzący leczenie może zezwolić pa-

cjentowi przebywającemu w zakładzie opieki zdrowotnej na odstępstwo od za-

kazu palenia wyrobów tytoniowych.

3. Minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw

wewnętrznych i minister właściwy do spraw sprawiedliwości określą, w drodze

rozporządzeń, zasady dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych na tere-

nie podlegających im obiektów.

4. Rada gminy może ustalić, w drodze uchwały, dla terenu gminy inne niż wymie-

nione w ust. 1 miejsca przeznaczone do użytku publicznego jako strefy wolne od

dymu tytoniowego.

Art. 6.

1. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych osobom do lat 18.

1a. W przypadku wątpliwości co do pełnoletności kupującego wyroby tytoniowe

sprzedawca może zażądać okazania dokumentu potwierdzającego wiek kupują-

cego.

2. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych na terenie zakładów opieki zdro-

wotnej, szkół i placówek oświatowo-wychowawczych oraz obiektów sportowo-

rekreacyjnych.

3. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych w automatach.

4. Zabrania się sprzedaży papierosów w opakowaniach zawierających mniej niż

dwadzieścia sztuk oraz luzem bez opakowania.

Art. 7.

1. Zabrania się produkcji i wprowadzania do obrotu wyrobów tytoniowych bez-

dymnych z wyjątkiem tabaki.

ust. 2 w art. 7 skre-

ślony

04-01-20

©Kancelaria Sejmu s. 4/7

Art. 7a.

Zabrania się stosowania w procesie produkcji wyrobów tytoniowych dodatków

zwiększających właściwości uzależniające od nikotyny.

Art. 7b.

Zabrania się umieszczania na opakowaniach wyrobów tytoniowych napisów, nazw,

znaków towarowych oraz symboli i innych znaków sugerujących, że dany wyrób

tytoniowy jest mniej szkodliwy niż inne.

Art. 8.

1. Zabrania się reklamowania i promocji wyrobów tytoniowych, rekwizytów tyto-

niowych i produktów imitujących wyroby lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli

związanych z używaniem tytoniu, a w szczególności:

1) w telewizji, radiu, kinach, zakładach opieki zdrowotnej, szkołach i placów-

kach oświatowo-wychowawczych, w prasie dziecięcej i młodzieżowej, na

terenie obiektów sportowo-rekreacyjnych, oraz w innych miejscach pu-

blicznych,

2) w prasie innej niż wymieniona w pkt 1,

3) na plakatach, w tym plakatach wielkoformatowych,

4) w środkach usług informatycznych.

2. Zabrania się sponsorowania przez firmy tytoniowe działalności sportowej, kultu-

ralnej, oświatowej, zdrowotnej i społeczno-politycznej.

Art. 8a.

1. Producent lub importer wyrobów tytoniowych jest obowiązany do przedstawia-

nia, nie później niż do dnia 31 grudnia każdego roku, wykazu wszystkich dodat-

ków i ich ilości, używanych w danym roku do produkcji tych wyrobów tytonio-

wych, według marek i rodzajów. Pierwszy wykaz zawierający dodatki stosowa-

ne w 2004 r. przedstawia się do dnia 31 grudnia 2004 r.

2. Do wykazu, o którym mowa w ust. 1, producent lub importer dołącza oświad-

czenie uzasadniające stosowanie każdego dodatku w danym wyrobie tytonio-

wym oraz określające jego funkcje i kategorie.

3. Do wykazu, o którym mowa w ust. 1, producent lub importer dołącza wszelkie

będące w jego posiadaniu dane toksykologiczne dotyczące stosowanych dodat-

ków w postaci spalonej lub niespalonej, w zależności od sytuacji, ze szcze-

gólnym uwzględnieniem skutków zdrowotnych, w tym skutków uzależniają-

cych.

4. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzany w porządku malejącym, we-

dług masy każdego dodatku zawartego w wyrobie.

5. Producent lub importer przedstawia wykaz, o którym mowa w ust. 1, ministrowi

właściwemu do spraw zdrowia, który podaje go do publicznej wiadomości w

Dzienniku Urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia, uwzględniając

potrzebę ochrony tajemnicy handlowej producenta lub importera.

04-01-20

Art. 8b.

1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zażądać od producenta lub importera

wyrobów tytoniowych wykonania określonych badań w laboratoriach kontrol-

nych w celu oznaczenia substancji innych niż wymienione w art. 2 pkt 6a-6c,

emitowanych przez wyroby tytoniowe, oraz oceny wpływu tych substancji

na zdrowie człowieka, z uwzględnieniem właściwości uzależniających poszcze-

gólnych substancji.

2. Badania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane na koszt producenta lub im-

portera wyrobów tytoniowych.

3. Wyniki badań, o których mowa w ust. 1, są przedstawiane ministrowi właści-

wemu do spraw zdrowia, który uwzględnia je w informacji dla konsumentów,

biorąc pod uwagę potrzebę ochrony tajemnicy handlowej producenta lub im-

portera.

4. Informację, o której mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw zdrowia publi-

kuje niezwłocznie po jej uzyskaniu w Dzienniku Urzędowym ministra właści-

wego do spraw zdrowia.

Art. 9.

1. Na każdym opakowaniu jednostkowym papierosów wprowadzanych do obrotu

handlowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinny być w sposób wi-

doczny, czytelny i trwały umieszczone:

1) dwa różniące się treścią ostrzeżenia przed szkodliwością używania tytoniu,

jedno powszechne i jedno dodatkowe,

2) informacje o zawartości substancji smolistych, nikotyny i tlenku węgla w

jednym papierosie.

2. Ostrzeżenia wymienione w ust. 1 pkt 1, sformułowane w języku polskim, zaj-

mują powierzchnię nie mniejszą niż 30% jednej z największych płaszczyzn opa-

kowania jednostkowego i nie mniejszą niż 40% drugiej z największych płasz-

czyzn opakowania jednostkowego.

3. Przepis ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio do innych wyrobów tyto-

niowych, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.

4. Na opakowaniach wyrobów tytoniowych przeznaczonych do palenia, innych niż

papierosy, występujących w handlu detalicznym, których najbardziej widoczne,

największe płaszczyzny mają powierzchnie większe niż 75 cm 2 , teksty ostrzeżeń

o szkodliwości zajmują powierzchnie nie mniejsze niż po 22,5 cm 2 na każdej z

tych płaszczyzn.

5. Na opakowaniach tabaki umieszcza się jedno ostrzeżenie o szkodliwości zaj-

mujące nie mniej niż 30% jednej największej, najbardziej widocznej płaszczy-

zny opakowania.

6. Informacje wymienione w ust. 1 pkt 2, sformułowane w języku polskim, zajmują

powierzchnię nie mniejszą niż 10% jednej z bocznych płaszczyzn opakowania

jednostkowego papierosów.

7. Ostrzeżenia wymienione w ust. 1 pkt 1 umieszcza się także na opakowaniach

zbiorczych występujących w handlu detalicznym, przeznaczając na nie co naj-

mniej 30% jednej z największych płaszczyzn opakowania i co najmniej 40%

drugiej z największych płaszczyzn opakowania.

04-01-20

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: