ROŚLINY OZDOBNE - ROŚLINY NA SKALNIAKI I ROŚLINY WODNE.doc

(564 KB) Pobierz
ROŚLINY NA SKALNIAKI

ROŚLINY NA SKALNIAKI

 



ACAENA BUCHANANII Acena - wys. 2,5cm, niska płożąca bylina, tworzy niebieskozielone kobierce. Rośnie dziko w górach, tworzy zwarte poduszki. Liście eliptyczne, ząbkowane od spodu, owłosione, kwiatostany kuliste, żółtawo-zielone na krótkich szypułkach. Nadają się na dywanowe kompozycje, większe skalniaki. Stanowisko słoneczne.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CATULA POTENTILLINAKatula. Niska roślina do 2cm, bylina bardzo dobrze zadarniająca powierzchnię. Rozrasta się podziemnymi rozłogami. Liście wydłużone, pierzaste, ząbkowane, oliwkowozielone. Kwiatostany to guzikowate koszyczki bez zdecydowanej barwy i bez większego znaczenia.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ANDROSACE BARBUCATA – Naradka – roślina ozdobna z kwiatów (małych, białych z czerwonym środkiem). Jest to roślina wolno rosnąca. Tworzy zwarte poduszki wys. 5-8cm złożone z drobnych rozetek. Kwiatostany zebrane są w niewielkie baldaszki (kwitną cały V) na 5-10cm łodyżkach. Najlepiej kwitnie w szczelinach.

 

DEGENIA VELEBITICA – Degenia – tworzy luźne przyziemne rozetki, srebrzystoszarych lancetowatych liśći. Kwiaty są żółte, zebrane w płaskie grona.

 

DRYAS DRUMMONDI – Dębik Drumonda – płożąca się krzewinka o zimozielonych liściach, kształtem przypominających liście dębu. Z czasem tworzy zwarte dywany okrywające duże powierzchnie. Kwitnie w VI. Duże białe kwiaty. Owocostany puszyste dekoracyjne. Stanowisko słoneczne.

 

INULA RHIZOCEPHALA – Oman Stanowisko słoneczne. Kwiaty żółte zebrane w koszyczki (VI – VII).

 

CYMBALARIA MARALIS – Cymbalaria murowa – niska do 5cm wys. Płożąca się roślina z podziemnymi rozłogami i zakorzeniającymi się pędami. Liście grubawe często od spodu purpurowe. Kwiaty przypominają lwią paszcze. Kwitnie od V do końca lata. Lilia z białymi wargami i z żółtą plamą. Stanowisko półcieniste.

 

PHLOX DIVARICATA – Floks (płomyk) kanadyjski – niska bylina o wzniesionych pędach kwiatostanowych. Kwiaty osadzone po 3-10 na wierzchołkach pędów. Barwa lilia – niebieskie Kwitnie V – VI. Stanowisko słoneczne i półcień.

 

PETROCALLIS PYRENAICA – Skalistrój pirenejski

 

PACHYSANDRA TERMINALIS – Rumianka japońska – zimozielona krzewinka rozrastająca się podziemnymi rozłogami. Liście skórzaste połyskliwe. Kwiaty w gęstych gronach niewielkie i białe (IV). Stanowisko cieniste i półcieniste.

 

GENTIANA FARRERI – Goryczka – stanowisko półcieniste, wapienne podłoże.

OXALIS ADENOPHYLLA

 

SOLDANELLA CARPATICA – Urdzik karpacki – łodyga pojedyncza, wzniesiona, dość gruba łodyga kwiatowa, o czerwonawym zabarwieniu. Osiąga wysokość zaledwie 5-20 cm i jest nieulistniona. Zimozielone, okrągławosercowate liście odziomkowe, o średnicy do 3 cm, skórzaste, grube, przeważnie całobrzegie, czasami tylko słabo karbowane. Górą ciemnozielone, spodnia strona często czerwonawo-fioletowa, osadzone na długich ogonkach. Na szczycie łodygi kwiatowej wyrastają zaledwie 1-3 pojedyncze kwiaty, zwisające na długich, gruczołkowatych szypułkach. Owocem jest jajowata torebka, otwierająca się wieczkiem od góry, zawierająca drobne, czarne nasiona.

 

TEUCRIUM POLIUM – Ożanka popielata – wysokość rośliny 10-15cm, Kwiaty żółte (VI-VII). Stanowisko słoneczne, półcieniste, suche.

 

RAMONIDA MYCONI – Ramonda pirenejska - iście ciemnozielone, krótko owłosione, pomarszczone, zebrane w płaskie rozety o średnicy 15 do 20 cm, kwiaty pięciopłatkowe barwy niebieskofioletowej, bądź białe. Rozmnażanie: przez podział, można również ukorzenić pojedyncze liście, cierpliwi hobbyści mogą się pokusić o rozmnażanie przez wysiew nasion do pojemników przykrytych szybą,oOkres kwitnienia: maj, czerwiec,

 

ERIOPHYLLUM LANATUM – Briofil darniowy - kolor żółty, kwitnienie VII-IX, wysokość 30-40 cm

 

EDRAIANTHUS PUMILO – Dzwonczyn drobny - Tworzy gęste poduszeczki wysokości do 5 cm złożone z igiełkowatych, szarozielonych listków. Okazałe, fioletowe kwiaty w postaci dzwonków są prawie siedzące.Kwitnie bardzo obficie od czerwca do lipca. Przepiękna, choć niezbyt trwała roślina, nadająca się na wyższe półki skalników. Wymaga podłoży alkalicznych, złożonych z okruchów skalnych, żwiru, próchnicy i gliny. Podłoże musi charakteryzować się dobrą przepuszczalnością i niewielka wilgotnością. Dzwonczyn wymaga stanowisk słonecznych. Młode rośliny są wystarczająco mrozoodporne, starsze przeważnie zamierają po obfitym kwitnieniu.

 

GERANIUM DALMATICUM – Bodziszek dalmacki – tworzy poduszki okrywające. Liście drobne często czerwieniejące jesienią. Kwiaty jasno różowe, parami lub po cztery. Kwitnie VI. Stanowisko słoneczne.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ROŚLINY WODNE

 

Strefy głębokości wodnej: 1)Hydrofaza – będąca siedliskiem o wysokim stanie wody. Rośliny są dobrze przystosowane do warunków wodnych. To tzw. strefa wody głębokiej (80-100cm). Rosną tu rośliny o liściach pływających na powierzchni (np. grzybień) i podwodne. 2)Faza litoralna – siedlisko o płytkiej wodzie. Rośliny wykazujące właściwości do bytu wodnego i powietrznego. To strefa wody płytkiej (20-40cm). Rośliny tej strefy wznoszą swoje łodygi ulistnione i kwiatowe ponad powierzchnię wody. 3)Faza bagienna – siedlisko pozbawione płynnego środowiska wodnego lecz przesycone wodą (0-20cm). To strefa przejściowa między wodą a glebą. To siedlisko dużej liczby gatunków zwł. Bujne, barwnie kwitnących bylin. 4)Faza terrestryczna (ziemna) – siedlisko o wahającym się nasyceniu wodą i o zmiennym poziomie wody gruntowej. To tzw. strefa brzegowa. Stanowi ona przejście między strefą bagienną a ogrodem i może być obsadzona różnymi roślinami ogrodowymi.

TATARAK - Ta pochodząca ze Wschodu roślina lecznicza najlepiej rośnie na stanowiskach o głębokości wody do 20 cm. Jej mieczowate liście mają korzenny zapach. Odmiana 'Variegatus' charakteryzuje się bardziej dekoracyjnymi liśćmi z podłużnymi, żółtymi pasami. Żółtawe, kolbowate kwiatostany są raczej niepozorne.

 

ŁĄCZEŃ BALDASZKOWATY – Butomus umbellatus. Kwiaty obupłciowe zebrane w baldach. Fioletowe. Kwitnie latem. Liście zielonkawopurpurowe. Stanowisko słoneczne do lekko zacienionego. Rozmnażanie przez podział wiosną. Najlepsze warunki rozwoju ma w wodzie o głębokości 10-30 cm. Osiąga wysokość do 1 m, przy czym pachnące kwiaty (białe do jasnoróżowych) z reguły są wyższe. Korzenie, a dokładniej płożące rozłogi, nie znoszą ograniczenia wzrostu, dlatego łączeń trzeba koniecznie sadzić w glebie, a nie w koszu. Roślina wymaga żyznego podłoża. Jeśli słabo rośnie, należy w okolicy korzeni wprowadzić do gleby nieco nawozu.

CZERMIEŃ BŁOTNA – Calla palustris – kwiaty drobne, zielonobiałe kolby. Dobrze zimuje. Rozmnażana przez podział. Białe pochwy kwiatostanowe, jak również kolby z trującymi, czerwonymi jagodami wskazują, że czermień błotna należy do rodziny obrazkowatych. Ta rodzima roślina ma płożące kłącza. Najlepiej rośnie w wodzie o głębokości 10 cm oraz w pół cienistym miejscu

 

KNIEĆ BŁOTNA – kwiaty żółte, kwitnie wiosną. Liście zielone. Odporna na mróz, wytrzymuje do  -200C.

 

PAŁKA SZEROKOLISTNA – Typha latifolia – kwiaty drobne zebrane w kwiatostany – pałki (VI – VII) Liście zimozielone. Wytrzymała na mróz do -200C.

 

PAŁKA NAJMNIEJSZA – Typha minima – dużo mniejsza niż szerokolistna.

 

CANTEDESKIA ETIOPSKA – Zentedeschia aethiopica – żółta kolba otoczona dużym liściem. Kwitnie wiosną. Roślina sezonowa do oczka – nie zimuje. Słabo odporna na mróz. Rozmnażana przez podział lub delikatne oddzielanie kawałków kiełkujących kłączy.

PRZĘSTKA POSPOLITA – Hippurus vulgaris – do okrywania brzegu zbiornika – najpłytsza strefa, tam gdzie się zaczyna tafla wody – wówczas nie widać folii oczka. Kwiaty niepozorne, zielone, bez znaczenia.

 

WEŁNIANKA WĄSKOLISTNA – Eriophorum angustifolium – Kwitnie od IV-VI. Zamiast okwiatu posiada jedwabiste włoski.

 

NIEZAPOMINAJKA WODNA – Myosotis scorpioides – kwiaty jaskrawoniebieskie. Rozmnażanie przez podział wiosną.

 

WIĄZÓWKA BŁOTNA – Filipendula ulmaria – Kwitnie VI-VIII. Białe kwiatostany zebrane w wiechy. Bardzo odporne na mróz do -200C  Rozmnażanie przez podział jesienią lub wiosną lub z nasion wysiewamy jesienią do ziemi kompostowej w mnożarce.

 

ORONTIUM – Orontium aquaticum – ozdobna z żółtych kolb i liści. Kwiatostan świecowaty żółto-biały. Kwiaty drobne, kwitnie późnym latem. Rozmnażanie przez podział wiosną lub wysiew nasion do zanurzonych doniczek pod wodą. ylindryczne, złotożółte kwiatostany tej rośliny, pochodzącej z Ameryki Północnej, nadają jej egzotyczny wygląd. Liście roślin posadzonych w płytkiej wodzie wyrastają prawie pionowo w górę, a liście okazów posadzonych w głębszych miejscach pływają na powierzchni wody. Roślina ta najlepiej rozwija się na słonecznych stanowiskach o poziomie wody ok. 30 cm. Roślinę tę warto sadzić w koszach. Po pierwsze dlatego, że wymaga gliniastego substratu bogatego w substancje pokarmowe i organiczne. Po drugie kłącza nie znoszą mrozu i dlatego w okolicach o ostrzejszym klimacie roślinę trzeba przenosić wraz z koszem do głębszych, niezamarzających stref wody w stawie. Wreszcie po trzecie kosz trochę ogranicza jej skłonność do silnego rozprzestrzeniania się.

 

ŻABIENIEC, BABKA WODNA – Alisma plantago-aquatica – kwiatostan kolba.

 

JEŻOGŁÓWKA GAŁĘZISTA – Sparagnium erectum – kwiaty kolczaste. Kwitnie latem. Rozmnażanie przez podział roślin. Roślina ta szybko rozrasta się za pomocą rozłogów, dlatego nadaje się przede wszystkim do większych stawów. Wąskie, trójkątne liście osiągają wysokość do 120 cm. Pędy kwiatowe z bocznie umieszczonymi kwiatostanami zawsze są nieco niższe, a białawozielone kwiaty wyglądają raczej niepozornie.

 

OSOKA ALOESOWA – Stratiotes aloides – drobne białe kwiatuszki. Mrozoodporna. Pojedyncze rozety, składające się z długich, równowąskich, szpiczasto zakończonych i ząbkowanych na brzegach liści, osiągają średnicę do 30 cm. Osoka pobiera substancje pokarmowe bezpośrednio z wody, przez co przyczynia się do jej oczyszczania. W odpowiednich warunkach rozmnaża się intensywnie za pomocą rozłogów. Cała roślina zimuje na dnie stawu, by wiosną wypłynąć ponownie na powierzchnię. W okresie kwitnienia wierzchołki liści wystają nad wodę. Niekiedy pozostaje przy dnie zakotwiczona korzeniami powietrznymi.

RZĘSA – Lemna – roślina nie korzeni się w podłożu, pływa po powierzchni. Składa się z tzw. członków pędowych.

 

GRZYBIEŃ – Nymphaea – musi być przynajmniej 1m wody w oczku wodnym. Roślina chroniona, lubi wody głębokie. Kwiaty olbrzymie, pachnące. Białe, różowe, czerwone VI–IX.

 

GRĄŻEL Nuphar – kwiaty zielonkawo żółte (VI – IX) Mocno się rozrasta. Nadaje się do dużych zbiorników Najlepiej rośnie w wodzie o głębokości co najmniej 50 cm. Nie ma powodów do obaw, jeśli w początkowym okresie roślina wykształca tylko sałatowate liście podwodne: najwcześniej w następnym roku po posadzeniu wyrastają pływające liście i kwiaty. Grążel żółty ma podobne do lilii wodnych pływające, ciemnozielone, sercowate liście. Żółte kwiaty na mocnych ogonkach są znacznie mniejsze, ale również bardzo interesujące. Nad powierzchnią wody ukazują się od maja do września. Grążel kwitnie również w cieniu..

 

GRZYBIEŃCZYK WODNY – Nymphoides peltata – drobne żółte kwiaty (VII – IX). Rozmnaża się wiosna przez podział. Jej okrągłe liście przypominają kształtem liście lilii wodnych, ale są mniejsze. Przez całe lato tuż nad powierzchnią wody pojawiają się jaskrawożółte, kielichowate kwiaty. Grzybieńczyk najlepiej sadzić w wodzie o głębokości 30-40 cm lub nieco płytszej. Na głębsze miejsca przeniesie się sam. Roślina bujnie się rozrasta i mniejsze stawy zarasta wyjątkowo szybko, jeśli nie jest od czasu do czasu prześwietlana.

 

PŁYWACZ ZWYCZAJNY – Utlicularia vulgaris – kwiaty żółte (VI – VIII) Latem

rozkwitają żółte kwiaty podobne do lwich paszczy. Roślina zimuje na dnie zbiornika w postaci pączków zimowych. Dopiero kiedy woda odpowiednio się ogrzeje, pływacz wynurza się na powierzchnię. Wymaga stosunkowo ciepłej wody, dlatego dobrze rozwija się w mniejszych zbiornikach. Pływacz zwyczajny należy do roślin mięsożernych, gdyż odżywia się larwami komarów i innymi małymi zwierzętami

 

ŻABIŚCIEK PŁYWAJĄCY – Hydrocharis morsus rande – rośliną pływającą na powierzchni wody, bez kłącza z pęczkami luźno zwisających korzeni o okrągławych liściach wielkości 15 - 20 mm, o stosunkowo dużych białych "pogiętych" kwiatach z 3 płatkami korony. Kwitnie od maja do czerwca. Żabiściek silnie rozrasta się przez rozłogi

 

HIACYNT WODNY – Elchornia crassipes – kwiaty barwy lila, niebieskie. Na zimę zabieramy do domu. Pływa po powierzchni wody. Jest to roślina tropikalna. Żeby ukazały się jej ładne jasnoniebieskie lub bladofioletowe kwiaty, potrzebuje zacisznego, nasłonecznionego zakątka. Jajowate, siedzące liście wyrastają na pęcherzykowatych ogonkach.

 

STRZAŁKA WODNA – Esagittara sagitifolia – pływa po powierzchni wody. kwitną od czerwca do sierpnia i mają białe kwiaty. Okres chłodów przetrzymują w przydennym mule w postaci bulw zimowych. Dopiero późną wiosną wyrastają z nich nowe liście.

 

KOTEWKA ORZECH WODNY – Trapa matans - pływa po powierzchni wody Jej skórzaste liście tworzą unoszone na wodzie rozety za pomocą długich elastycznych łodyg, które są przytwierdzone korzeniami do dna. Jesienią liście przebarwiają się na kolor ciemnoczerwony. Z niepozornych białych kwiatów rozwijają się dziwne, dość duże, kolczaste orzechy o jadalnym jądrze. Rośliny macierzyste obumierają zimą, a z opadłych na dno nasion wyrastają na wiosnę nowe okazy.

 

AZOLLA KAROLIŃSKA – Azolla caroliniana - pływa po powierzchni wody jej drobne liście tworzą na powierzchni wody dywan o delikatnym wzorze.

 

SALWINIA PŁYWAJĄCA – Salvinia natans -  pływa po powierzchni wody Ta mała, pływająca roślina swoimi niebieskozielonymi liśćmi przypomina paproć wodną azollę

 

PISTIA ROZETKOWA – Pistia Stratiotes -  pływa po powierzchni wody Tworzy szarozielone rozety miękkich, aksamitnych liści. Nie jest odporna na zimno: przed pierwszym mrozem trzeba ją koniecznie przenieść do ciepłego pomieszczenia, gdzie bez większych problemów przetrzymuje zimę Pistia rozetkowa silnie rozrasta się za pomocą rozłogów

 

KOSACIEC – Iris – K. żółty Iris pseudoacours - kwitnie V-VI kolor od bladokremowego do żółtego; K. różnobarwny – I.vulisicolor – różne odcienie niebieskiego i fioletu VI; K. gładki – I.laevigata – duże kwiaty o egzotycznej urodzie, niebieskofioletowe i białe VII – VIII; K. syberyjski – I. sibirica – kwiaty niebieskie rzadziej białe, granatowe. VI

 

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rośliny o pływających liściach              Rośliny podwodne              Rośliny pływające              Strefa średniej głębokości              Strefa płytkiej wody             

Lilie wodne                                                        Rzęśl wiosenna              Azolla                                          Tatarak zwyczajny                            Czermień błotna             

Aponogeton                                                        Rogatek sztywny              Hiacynt wodny              Łączeń baldaszkowy                            Turzyca             

Grążel żółty                            ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin