Liz Carlyle - Pakt z diabłem.pdf - Carlyle Liz - myszkotek

Liz Carlyle

PAKT

DIABŁEM

Prolog

Diabe podskakuje

Podobno zima na wybrzeu Somerset ma w sobie jakie pospne pikno.

Lecz dla niektórych osób luty 1827 roku by# po prostu pospny. Aubrey

Farquharson uwaa#a, e mog#o by) jednak gorzej. Przecie mog#a to by) zima

roku 873.

By# to rok, gdy mieszka,cy pewnej lokalnej wioski, ograbieni, g#oduj-cy i

umczeni, usypali kopiec na wzgórzu ponad Kana#em Bristolskim, aby

obserwowa) czy nie nadp#ywaj- naje/d/cy z dalekiej pó#nocy. Lecz, jak to

zwykle bywa z naje/d/cami, ci byli gro/ni i nieustpliwi. Z koniecznoci wic

nied#ugo potem ma#y kopiec sta# si wie- obserwacyjn-, a wiea bastionem,

za po wielu latach kopiec zmieni# si w zamek Cardow, zwany tak od skalistej

wynios#oci, na której stan-#.

Posiadaj-c tak due strategiczne znaczenie, Cardow zosta# wkrótce

otoczony murami pod sztandarem króla Wesseksu. Jednak od samego pocz-tku

zamkowi przeznaczone by#o zosta) miejscem cierpienia i smutku. Niektórzy

mówili, e Cardow zosta# zbudowany z kamienia zmieszanego z #zami - i z

pewnoci- wyp#akano tam wiele #ez. W ko,cu zamek zosta# spustoszony w

czasie drugiej wojny du,skiej, dzielni ch#opcy z za#ogi byli paleni, torturowani i

obdzierani ze skóry przez wikinga Gunthruma i jego siepaczy. Najbardziej

barbarzy,ski z nich nazywa# si Magnus Waelrafaen lub Kruk 9mierci, zwany

tak z powodu wycitego na czole znaku w postaci wielkiego czarnego ptaka z

rozpostartymi szeroko skrzyd#ami, drapienika spadaj-cego prosto na niczego

niespodziewaj-ce si ofiary.

Ta symbolika by#a bardzo stosowna. Po spl-drowaniu zamku Magnus

zdecydowa# si przejrze) wojenne #upy. Znalaz# sobie pikno) w osobie

dziedziczki Cardow i sil- wzi-# j- za on. By#a jasnow#os-, b#kitnook- sask-

dziewczyn- imieniem Ermengilda, a imi to dos#ownie oznacza#o "silna w

walce". Jednake Magnus nie zrozumia# aluzji. Nazwa# zamek i wiosk swoim

imieniem i osiad# tam na dobre.

Przez dwa lata wikingowie #upili Wessex, a Magnus #upi# swoj- on.

Lecz Ermengilda znosi#a wszystko z godnoci-. W ko,cu król Wesseksu,

pó/niej zwany Alfredem Wielkim, zmusi# poga,skich wikingów do uleg#oci -

nie tylko wobec Anglii, lecz wobec ca#ego Chrzecija,stwa. Gunthrum

odp#yn-#, poniós#szy sromotn- klsk, i zabra# swoich siepaczy. Magnus

zostawi# on, która by#a w trzecim miesi-cu ci-y, i poprzysi-g#, e powróci.

Nim spe#ni# t obietnic, zamek na szczycie Cardow - czy jak tam kto

wola# nazywa) wzgórze - sta# si w pe#ni ufortyfikowanym bastionem. Jednak

dla Ermengildy te umocnienia mia#y niewielkie znaczenie. Gdy zobaczy#a okrt

ma wp#ywaj-cy do kana#u, zesz#a nad fos, obj#a mocno Magnusa na

zwodzonym mocie, po czym zatopi#a midzy jego #opatkami ostrze swojego

najlepszego kuchennego noa.

W ten sposób, przynajmniej jak niesie wie), zako,czy#o si pierwsze z

wielu nieudanych ma#e,stw w zamku Cardow.

Aubrey Farquharson us#ysza#a t opowie) i wiele innych w czasie

podróy z Birmingham. Lekarz okrtowy, który siedzia# naprzeciwko niej w

dyliansie pocztowym, pochodzi# z Bristolu, wic z radoci- zabawia# ca#e

towarzystwo opowieciami o tych stronach. Aubrey podzikowa#a mu, wysiad#a

w Minehead i pobieg#a do obskurnego zajazdu pocztowego tylko po to, aby

potwierdzi) swoje najgorsze obawy.

W#aciciel zajazdu powiedzia#, e spó/ni#a si na powóz, który wys#ano

po ni- z Cardow. S#u-cy majora Lorimera zrezygnowali z czekania jakie dwie

godziny temu. Ale by#a te dobra wiadomo). W#aciciel zajazdu mia# stary

powóz do wynajcia. Do wynajcia. Ta cz) wiadomoci nie by#a ju tak

radosna. Aubrey nie mia#a jednak wyboru. Wyj#a z mieszka monety i

wyruszy#a na spotkanie losu.

Gdy powóz zjecha# z g#ównego goci,ca i przekroczy# star- fos,

wspinaj-c si mozolnie pod gór, Aubrey przysun#a si do okienka i podnios#a

wzrok, zacinit- d#oni- cieraj-c z szyby mgie#k. Stoj-cy na szczycie zamek

móg#by by) inspiracj- dla jakiej przeraaj-cej powieci grozy pióra pani

Radcliffe. Brakowa#o jedynie stada kruków, które poderwa#yby si, tworz-c

z#owieszcz- chmur na tle o#owianego nieba.

Jednak ta myl przypomina#a jej ponur- legend o Waelrafaenie. Aubrey

wzdrygn#a si i odwróci#a wzrok. Nie chcia#a spdzi) nastpnych dziesiciu lat

faktycznie uwiziona w tej twierdzy. I z pewnoci- nie chcia#a przywozi)

dziecka w tak pospne miejsce. Z#e zawieszony powóz zako#ysa# si, gdy

wo/nica skierowa# konie w kolejny zakrt, a kola wbi#y si g#boko w b#oto,

szukaj-c kontaktu z twardym pod#oem. Wewn-trz unosi# si zapach

pleniej-cej skóry i kwany odór gnij-cego drewna. Siedz-cy naprzeciwko Iain

podniós# wzrok na Aubrey. Oczy ch#opca by#y okr-g#e, twarz ci-gle blada. Jak

ona moe ci-gn-) picioletnie dziecko w nieznane? Trudy podróy z pewnoci-

nasil- jego chorob. Na pewno kto móg# by# zaopiekowa) si…

Ale nie. Nie by#o nikogo, komu mog#aby powierzy) Iaina.

- Czy on da ci t prac, mamusiu? - spyta# cicho ch#opiec. - Ja naprawd

nie chcia#em zwymiotowa) w Marlborough. Czy mam mu powiedzie), to

znaczy majorowi, e to by#a moja wina?

Aubrey pochyli#a si, by pog#aska) Iaina po lni-cych, czarnych w#osach.

Mia# takie same w#osy jak jej ojciec. I takie sarno imi. Tego ba#a si zmieni).

Mona by#o wyjani) ch#opcu, e musi przyj-) nowe nazwisko i zapomnie), e

kiedykolwiek mia# inne. Datwo te by#o wyg#adzi) jego lekko irlandzki akcent,

aby móg# uchodzi) za zwyk#ego ch#opaka z pó#nocnej Anglii, której kopalnie

pozbawi#y go ojca. Ale zmieni) jego imi? Lub jej imi?

Nie, to by#o wbrew wszelkim instynktom. Co wicej, dzi mog#a by)

zmuszona do tego, by wykorzysta) jego imi jako swój g#ówny atut. Mia#a

nadziej, e do tego nie dojdzie. Lecz uczyni wszystko, co bdzie trzeba, aby

zapewni) ch#opcu dach nad g#ow- i zmyli) trop myliwskich psów. Z pewnoci-

nie by#o lepszego miejsca ni zamek Cardow, tak oddalony i niedostpny.

- Iain - szepn#a. - To nie twoja wina. Nic nie mów, dobrze? Znajdziemy

miejsce, gdzie bdziesz móg# si po#oy), a ja zajm si majorem Lorimeiem.

Obiecuj ci, e da mi t prac.

Iain opar# si wygodniej i zamkn-# oczy. Powóz zacz-# podjeda) z

g#onym turkotem po kocich #bach w kierunku bramy wjazdowej. W górze, na

rodku #ukowatego zwie,czenia bramy, przez w-sk- szpar w oknie s-czy#o si

s#abe wiat#o. Poniej Aubrey dojrza#a masywne elazne kolce starej kraty, która

zosta#a podniesiona, aby mogli wjecha) do rodka. A moe podniesiono j- przed

trzystu laty i pozostawiono w tej pozycji, zardzewia#-, zapomnian-. Lecz gdy

powóz przejeda# przez bram, Aubrey unios#a wzrok na czarny dach karety i

poczu#a nieprzyjemny dreszcz. Sp#yn#a na ni- zupe#nie nieracjonalna myl, e

krata opadnie z chrzstem za ich plecami, na zawsze zamykaj-c ich wewn-trz

zamkowych murów.

Na podwórcu pochylony wo/nica wysadzi# ich pod starodawn- wiat-,

bagae postawi! na ziemi, po czym wdrapa# si z powrotem na kozio#. Aubrey

chcia#a zawo#a), aby zaczeka#, lecz ugryz#a si w jzyk. Znowu pada# rzsisty

deszcz. Wo/nica z pewnoci- chcia# jak najszybciej pokona) krt-,

niebezpieczn- drog powrotn- do domu. gdy z kad- chwil- b#ota bdzie coraz

wicej. Chwyciwszy Iaina mocno za rk, odwróci#a si do masywnych drzwi i

zastuka#a ko#atk-.

- Nie by#o mowy o dziecku - stwierdzi#a pokojówka, która odebra#a od

nich peleryny. Na jej twarzy malowa#o si pow-tpiewanie, lecz oczy patrzy#y

yczliwie. Aubrey pomyla#a, e pewnie ich nie wyrzuci za drzwi, spróbowa#a

wic si umiechn-).

Pokojówka wzruszy#a ramionami.

- A Pevsner, znaczy si kamerdyner, poszed# do pubu z od/wiernym -

mówi#a dalej. - Gdybv nie to, spyta#abym go, co teraz robi).

S#u-cy na popijawie o tej porze dnia? Dziwne.

- Nie wspomnia#am o Iainie w moim licie do majora Lorimera - rzek#a

Aubrey - ale on nie sprawia k#opotów. Mog spyta), jak ci na imi?

- Betsy, psze pani.

- A wic dzikuj ci, Betsy - Aubrey ponownie umiechn#a si. - Czy

Iain móg#by polee) na sienniku ko#o paleniska w kuchni, gdy ja tymczasem

rozmówi si z majorem? Na pewno nawet nie zauwaycie jego obecnoci.

Betsy przyjrza#a si ch#opcu, mru-c oczy.

- Chyba nie bdzie w tym adnej szkody, psze pani - odezwa#a si w

ko,cu. - Lecz by#a pani oczekiwana przed podwieczorkiem. Potem major ju

nikogo nie przyjmuje.

- Bardzo przepraszam - powiedzia#a cicho. - Nasz dylians mia#

opó/nienie. - To by#o do) niewinne k#amstwo.

Betsy przekaza#a obie peleryny oraz ch#opca czekaj-cej obok, m#odszej

dziewczynie, która przygl-da#a si nowo przyby#ym szeroko otwartymi oczami,

znamionuj-cymi duy spryt. Widocznie do Cardow nieczsto przybywali gocie,

gdy meble pokrywa#a gruba warstwa kurzu. Aubrey poca#owa#a lekko Iaina w

policzek, po czym ch#opiec wraz z dziewczyn- zniknli w klatce schodowej po

drugiej stronie holu.

Liz Carlyle - Pakt z diabłem.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: