LEKI ANTYARYTMICZNE
Klasa I - leki stabilizujące błonę komórkową, ich dominującą cechą jest zwolnienie maksymalnej szybkości depolaryzacji w mięśniu sercowym
Grupy:
IA – powodują wydłużenie potencjału czynnościowegoIB – powodują skrócenie potencjału czynnościowegoIC – brak istotnego wpływu na potencjał czynnościowy
Klasa II – leki hamujące czwarta fazę depolaryzacji, beta-blokery układu adrenergicznego
Klasa III – leki wydłużające czas trwania potencjału czynnościowego
KLASY LEKÓW ANTYARYTMICZNYCH
I
II
III
IV
CHINIDYNA
PROKAINAMID
DIZOPIRAMID
AJMALINA
LIDOKAINA
MEKSYLETYNA
TOKAINID
FENYTOINA
APRINDYNA
FLEKAINID
ENKAINID
PROPAFENON
CIBENZOLINA
PROPRANOLOL
NADOLOL
SOTALOL
ESMOLOL
AMIODARON
BRETYLIUM
WERAPAMIL
DILTIAZEM
Klasa IV – leki o wybiórczym antagonizmie w stosunku do jonów wapniowych
LEKI ANTYARYTMICZNE KLASY II
- leki hamujące czwarta fazę depolaryzacji, beta-blokery układu adrenergicznego
Działanie: - blokowanie amin katecholowych do receptorów beta-adrenergicznych serca
- w duzych stęzeniach zdolnośc blokowania kanału sodowego
Zastosowanie:
Ø leczenie częstoskurczu przedsionkowego
Ø leczenie pojedynczych pobudzeń przedsionkowych i komorowych w:
· w zatruciach glikozydami naparstnicy
· w pobudzeniach receptora beta – adrenergicznego na skutek wysiłku
· w zaburzeniach wywołanych środkami znieczulenia ogólnego
· stresie
· nadczynności tarczycy
PODZIAŁ LEKÓW ANTYARYTMICZNYCH KLASY I
A
B
C
MORACYZYNA
LORKAINID
karsic