Cel terapii – usuwanie zaburzeń zgodnie z modelem „medycznym”
Ograniczenia:
- brak precyzyjnego
„narzędzia”
- upośrednienie
działania
Cel – poprawa zdrowia psychicznego poprzez oddziaływanie na procesy, które zaburzają zdrowie
Strategia:
- identyfikowanie i
diagnozowanie
kryteriów zdrowia i
choroby
- poszukiwanie
mechanizmów
- tworzenie „lekarstwa”
Cel – zbliżenie się do teoretycznego modelu zdrowej osoby
Perspektywa teoretyczna wyznacza kierunek pracy z pacjentem
Konstruktywny stosunek do siebie:
- pozytywne
ustosunkowanie
- dobre traktowanie
- bycie życzliwym dla
siebie
Wewnętrzna integracja:
- prowadzenie
wewnętrznego dialogu
- negocjowanie
- planowanie
- radzenie sobie ze
sprzecznościami
- racjonalne zużywanie
energii
Realizacja pozytywnych wartości osobistych:
- posiadanie
„drogowskazów”
- angażowanie się w
realizację wartości
- zmiany w wymiarze
duchowym
Autonomia i
konstruktywne kontakty z otoczeniem:
- dbałość o granice
własnego terytorium
Adekwatność percepcji:
- zdolność do
realistycznego
odbioru rzeczywistości
Radzenie sobie ze stresem życia:
- posiadanie naturalnych
reakcji na sytuacje
trudne
- adekwatność reakcji
wobec zdarzeń
życiowych
Wartościowy jest opis osoby, ale i jej życia, ponieważ z jego powodu zgłasza się po pomoc,
Zdrowe życie jako zdolność do
samoregulacji
...
diMoli