Obowiązkowa obecność – przy 4 na 5 obecnościach pisze się (w grupie maksymalnie 4 osobowej) prace zaliczeniową. Opisanie wybranej przez siebie strony internetowej (serwisu, portalu, grupy dyskusyjnej, forum internetowego, czatu, gry), który ma następujące cechy:
1. Jest skierowana bezpośrednio do dzieci i młodzieży, może również być przez nie stworzona i prowadzona
2. Jest stosunkowo trwała, czyli działa już od jakiegoś czasu i ma swoich użytkowników
3. Oceniacie państwo pozytywnie jej skutki użytkowania
Dokładne opisanie tej strony, do kogo jest skierowana, jakie aktywności podejmują jej użytkownicy, czy jest popularna, jak wygląda, jakie są jej elementy? Ocenić, jakie znaczenie pozytywne i/lub negatywne użytkowanie tej usługi ma dla jej eksploatatorów? Praca ma obejmować od 10 do 15 stron czcionką 12, Times New Roman, odstęp 1.5. Przypisy, cytaty, jeżyk pracy zgodny z wymogami stawianymi pracom naukowym. Praca ma mieć ciekawą estetykę, tak jakbyście chcieli zaprezentować tę stronę rodzicom. Termin oddania pracy ostatni wykład 12 kwietnia 2011.
Wykład 1, 15.02.2011r
Czym są nowe media? Czym są stare media?
Nowe media charakteryzują się cyfrowym tworzywem, w jakim zbudowany jest przekaz. Przekodowanie wszelkich transmisji i komunikatów na cyfrowe (lata 80 XX wieku). Stare media to np. druk, fotografia, film, radio itp. Internet to globalna sieć łącząca sieci różnych systemów oparte na przesyłaniu pakietów między serwerami w protokole TCP/IP. Internet zaspokaja różne potrzeby.
Najważniejsze cechy nowych mediów:
© Interaktywność, wszystkie możliwe formy komunikowania się
© Konwergencja – upodobnienie się różnych form przekazów (telewizja, radio, gazety itp. weszły do internetu).
© Natychmiastowość
© Uwolnienie od ograniczeń przestrzennych
© Koncentracja na informacji zdigitalizowanej, która może być łatwo przekazywana, gromadzona, kopiowana
© Multimedialność
© Wszechobecność
© Minimalizacja i udomowienie – personalizacja
© Hipertekstualność (tekst ma charakter hipertekstu, ten tekst jak gdyby żyje, modyfikuje się, nie jest stały i zamknięty)
© Uczestnictwo – media angażują i są współtworzone przez odbiorców
© Indywidualizacja przekazu
© Brak globalnej kontroli
© Wiele możliwych połączeń pomiędzy węzłami
© Internet jest najważniejszy nośnikiem zmiany cywilizacyjnej we współczesnym świecie
Nowe media zwiększają możliwości komunikacyjne człowieka. Jest to komunikacja zapośredniczona najczęściej komputerowo (CMC). Dlatego też owe media określane są mianem ICT. Komunikacja tekstowa, lecz wzbogacona. Elementy wzbogacające cyberjęzyk mają na celu maksymalne uproszczenie, skrócenie i przyspieszenie zapisu, przy jednoczesnym osiągnięciu możliwie największego zakresu wyrazu treści i emocji. Wtórna oralność (nadawanie tekstowi cech mowy), anonimowość i otwartość.
Wszędzie, czyli nigdzie – cyberprzestrzeń. Komunikując się za pomocą nowych mediów jednostki tworzą specyficzną przestrzeń, którą nazywa się cyberprzestrzenią lub wirtualną rzeczywistością, światem on-line. Cyberprzestrzeń istniała zanim pojawiły się komputery – jest to świat, którzy istnieje w ludzkim umyśle, np. podczas czytania książki. Do tego świata można wkroczyć jedynie poprzez wyobraźnię. Przestrzeń wirtualna ma charakter społecznym, ponieważ użytkując bazę materialną internetu jednostki oddziałowywują na siebie nawzajem.
Cyberrlecje, – po co w nie wchodzimy?: Autoprezentacja, różne typy sieciowej tożsamości, nawiązywanie i podtrzymywanie więzi, cybergrupy (zainteresowań, interesów, opinii, potrzeb, cech, doświadczeń, działań).
Nowe dzieci, – gdy się urodzili to Internet już był powszechny.
¿ Urodzeni z myszką w ręku,
¿ Groving up digital,
¿ Pokolenie 24/7 (cały czas są podłączeni)
¿ Sieciaki,
¿ Net genetaration,
¿ KGOY Kids Grow Up Young
Określenie “Pokolenie sieci” zawdzięczamy Donowi Tapscottowi, kanadyjskiemu badaczowi Internetu. Twierdził że jest to pokolenie dla którego podłączony do Internetu komputer jest naturalnym środowiskiem życia, tak jak dla pokolenia ich rodziców telefon stacjonarny i telewizor. Tapscott podsumował swoje badania prowadzone w 12 krajach – sieciaki zasadniczo różnią się od swoich rodziców, coraz rzadziej oglądają telewizję, nie jest to odbiór bierny, często komentują i dyskutują na ten temat za pomocą np. komórki z kolegami. Nie uznają oni logiki tradycyjnych mediów, polegających na przekazie jednokierunkowym. Nie chcą tylko słuchać, chcą uczestniczyć w rozmowie, maja wiele do powiedzenia. Są pokoleniem globalnym, są bystrzejsi od poprzednich generacji, szybciej działają oraz są bardziej tolerancyjni wobec różnorodności. Fenomen wspólnego tworzenia wiedzy np. w Wikipedii, nikt nie patrzy na wiek ani akademicki dyplom, liczy się tylko wiedza i zamieszczanie jej.
Sieciaki to prosumenci, czyli tacy konsumenci, którzy biorą udział w procesie produkcji tak aby efekty najbardziej pasowały do ich gustów.
Nowa przestrzeń medialna jest obszarem konstruowania własnego świata poza kontrolą dorosłych. Dzieci z namiętnością prowadzą szeroką działalność komunikacyjną na okrągło esemesując, konwersując za pomocą komunikatorów internetowych. Wymieniają się najczęściej nielegalnymi plikami muzycznymi i filmami. Grają w sieciowe gry komputerowe. Te działania dzieci spotykają się często z krytyką dorosłych, jako bezproduktywne, kontrolą i ograniczeniami. Jednak ta pozornie bezproduktywna komunikacja jest podstawą zjawiska określanego, jako koleżeńskie uczenie się. Młodzi ludzie rozmawiając ze sobą opanowując kompetencje potrzebne im do funkcjonowania we współczesnym świecie zupełnie odmiennym od tego, jaki wyobrażają sobie ich rodzice i nauczyciele. W Polsce 77% dzieci uważa za najważniejsze źródło informacji Internet, a tylko 6% uważa, że to nauczyciele. Dzieci oczekują natychmiastowej informacji i komunikacji. Tradycyjne kanały przekazu informacji są dla nich uciążliwe i nieporęczne. Błyskawiczna komunikacja.
Polskie dzieci w wieku 8-14 lat (jak wynika z międzynarodowych badań) należą do najczęściej korzystających z Internetu w Europie. 60% z nich deklaruje, że Internet i komputery są tak ważne, że nie są w stanie wyobrazić sobie świata bez nich. 45% Internautów w Polsce to dzieci i młodzież. Szkoła twierdzi, iż źródłem wszelkiego zła i słabych wyników w nauce jest zanurzenie uczniów w cyberprzestrzeni. Badania pokazują, że telefony komórkowe, komunikatory internetowe, cyfrowe aparaty fotograficzne czy serwisy społecznościowe nie alieniują, lecz przeciwnie – intensyfikują kontakty społeczne. Młodzież razem ze znajomymi rozwija zainteresowania i poznaje kolejnych znajomych. Wyrażanie i tworzenie siebie poprzez twórczość, którą dzielą się z innymi. Mnożąc możliwości kontaktu, cyfrowe technologie doprowadzają do zachowań, które moglibyśmy nazwać hipertowarzyskimi i hiperspołecznościowymi (zagrożenie przesyceniem kontaktów z innymi). Brak rozgraniczenie między tym, co prywatne i tym, co publiczne. Młodzi korzystają z mediów w zróżnicowany sposób: zaangażowanie konstruktywne (kompetencja informatyczna) i zaangażowanie negatywne (dysfunkcjonalne korzystanie z internetu).
Wykład 2, 1.03.2011
Patologia to odstępstwo od normy, oceniane negatywnie z punktu widzenia jednostki i zbiorowości. Obcowanie z nieodpowiednimi treściami, nieodpowiednimi dla wieku i poziomu dojrzałości (akty przemocy, agresji i gwałtów, erotyka, pornografia, pornografia dziecięca, pornografia połączona z aktami przemocy, szerzenie ideologii nienawiści religijnej, rasowej, narodowej). Modelowanie nieodpowiednich postaw i zachowań (agresja, zachowania seksualne, nadużycie, uzależnienie, brawura, materializm, uproszczony obraz świata, głupota i bezmyślność). Media, jako narzędzie manipulacji, wywierania wpływu na odbiorcę w celu nakłonienia go do realizowania interesu nadawcy (uczestnictwo dzieci w wymianie rynkowej, agitacja do ruchów o charakterze ideologicznym i zniewalającym).
Wykład 3, 15.03.2011
Przekaz medialny, jako problem pedagogiczny. Przekazy medialne są źródłem agresji i przemocy. Hipoteza znieczulenia, zobojętnienia. Hipoteza społecznego uczenia się. Hipoteza fałszywego obrazu przestępcy i ofiary.
Propaganda i manipulacja w przekazach medialnych.
Wykład 4, 29.03.2011
Cyberuzależnienie.
3
gocha119