TRZECIE OKO.pdf

(68 KB) Pobierz
TRZECIE OKO
Ćwiczenie Oka Umysłu
To ćwiczenie jest bardzo pomocne by opanować zdolności niezbędne przy wizualizacjach oraz projekcjach.
Poświęć trochę czasu, i przekształć kaŜdy z poniŜszych zapisów w wyobraŜenie. Cofnij się i ponów to za kilka tygodni, a potem znów za kilka tygodni, obserwując
róŜnicę i odmienności jakie dostrzeŜesz. ZauwaŜ róŜnicę gdy widzisz rzeczy - wewnętrznie lub zewnętrznie po tym jak wykonasz to ćwiczenie.
Zacznijmy więc, dobrze ?
Skup się na tym co odczuwasz i (zobacz, poczuj, skosztuj, odczuj, lub usłysz ) poprzez swe oko umysły następujące wyrazy:
 twarz członka rodziny  koń w galopie  pączek kwiatu róŜy  twoja sypialnia  sygnalizacja drogowa  dźwięk deszczy uderzającego w dach głos
przyjaciela dzieci śmiejące podczas gry  dotyk miękkiego futra swędzenie delikatny powiew twarzy na twej twarzy  czucie mięśni podczas biegu kopnięcie puszki
rysowanie okręgu na papierze  smak cytryny pasty do zębów kawałka ziemniaka  zapach smaŜonego boczku zapach gardeni zapach potu  odczucie głodu kaszel
przebudzanie się (pobudka)  kamień rzucony do stawu, który tworzy na powierzchni wody fale rozszerzające się na zewnątrz  ten tekst lub papier lecący wysoko
ku granatowemu niebu by ostatecznie zniknąć w oddali  twój but powoli poruszający się osobno i kaŜda jego część dryfująca daleko w przestrzeni ...  pomarańczę
krajaną na pięć równych części zaś jej części będące w trzech róŜnych wzorkach.
Yoga Hatha
Hatha joge zacząlem ćwiczyć chodząc na pływanie. Ćwiczenia ( HA - słońce THA - księŜyc ) jogi oprócz statycznych ćwczeń to kontrolowany oddech który mi
pozwalił przepłynąć przeszło 50 metrów pod wodą. Po nauczeniu się oddechu zacząłem ćwiczyć kontrolę pracy serca. Wygląda to tak, Ŝe odzczuwa się skurcz serca i
pompowanie krwi do głowy , rąk i nóg (w takiej kolejności). Jak się opanuje duŜy krwioobieg to ćwiczy się mały czyli płuca, organy wewnętrzne. Ćwicząc w ten
sposób moŜna zmniejszyc szybkość oddychania i szybkość tętna. Po osiągnięciu odczuwania duŜego i małego krwioobiegu człowiek zaczyna odczuwać prądy i energie
które moŜe kierować w dowolne miejsce organizmu i po pewnym czasie zaczyna się oczuwać pustkę w sobie. Jest tylka jedna wielkia energia w całym ciele i wtedy
moŜna się wznieść. Ja lewitowałem około pół metra nad tapczanem, czas przestał istnieć to niewiem jak długo tak wisiałem. Bardzo przyjemne odczucie chociaŜ po
lewitacji byłem strasznie wyczrpany. Udało mi się tak raz konretnie lewitować i mimo prób tak wyraźnego lewitowania nie doświadczyłem ze względu na duŜe
wyczerpanie w czasie prób.
ChociaŜ do lewitacji nie namawim bo osiągnięcie tego stanu jest wyczerpujące to proponuję poćwiczyć odczuwanie krwioobiegu i odczucie w danej chwili TU I
TERAZ jak TWOJE SERCE pompuje krew po twoim organiźmie.
Trataka- reflektor w Twoich oczach.
Hinduscy jogini wynaleźli tratakę - ćwiczenia wzroku. Polegają one na wykształceniu umiejętności całkowitego przykucia uwagi do jednego punktu. Trataka pozwala
nie tylko rozwijać umiejętności paranormalne, postrzegać aurę, ale takŜe reguluje działanie układu nerwowego, wycisza umysł i doskonale wpływa na poprawę zdrowia
całego organizmu.
Podane poniŜej ćwiczenia "wyostrzają" tzw. postrzeganie pozaoptyczne (czyli widzenie trzecim okiem) i harmonizują pracę ośrodkowego układu oraz autonomicznego
układu nerwowego nerwowego. Ćwiczenia od pierwszego do trzeciego mogą takŜe wykonywać dzieci, które mają kłopoty z koncentracją (bez intonowania mantry
OM).
Do pierwszych trzech ćwiczeń trzeba usiąść wygodnie i pilnować, by plecy były wyprostowane.
Jeśli podczas ćwiczenia poczujesz zmęczenie oczu, opuść powieki i na chwilę połóŜ na nich swoje dłonie wewnętrzną stroną myśląc wtedy intensywnie: "relaksuję
moje gałki oczne, rozluźniam mięśnie powiek". Gdy zmęczenie ustąpi, moŜesz znów przez chwilę kontynuować ćwiczenie.
· Ćwiczenie pierwsze
Opuść do połowy powieki i patrz na czubek nosa przez okres czasu od trzech do pięciu minut. Cały czas oddychaj swobodnie i regularnie. Gdy poczujesz zmęczenie
wzroku - przymknij na chwilę powieki i zanuć dźwięk OM (wym. AUM). Ćwicz rano i wieczorem.
· Ćwiczenie drugie
Skieruj swe oczy do góry, ku punkcie znajdującym się między brwiami, powyŜej nasady nosa. Patrz tak przez okres czasu od dwóch do pięciu minut i myśl tylko o tym
miejscu, gdzie usytuowane jest trzecie oko.
· Ćwiczenie trzecie
ZmruŜ lekko oczy i wpatruj się w jakiś niewielki przedmiot postawiony ok. 1 metra przed Tobą na wysokości oczu - np. wazonik, kulę, szkatułkę.
· Ćwiczenie czwarte (Tylko dla osób dorosłych !)
Przygotuj takie lustro, w którym będziesz mógł dojrzeć całą swą sylwetkę. Stań przed nim, lekko opuść powieki i wpatruj się we swoje odbicie uwaŜnie, bez mrugania
powiekami - aŜ do zmęczenia oczu. Wtedy zamknij je na chwilę, zrelaksuj je podanym wyŜej sposobem, weź kilka głębokich oddechów i znów popatrz na swoje
odbicie. Powtórz taki "ogląd" cztery razy w ciągu jednego ćwiczenia.
Wcześniej czy później dostrzeŜesz dookoła swojej sylwetki mglistą otoczkę. Najpierw zazwyczaj dostrzega się tzw. halo czyli aurę dookoła głowy, a potem
mgiełkę dookoła całego obrysu postaci. Lepsze efekty uzyskasz, jeŜeli zaczniesz powoli podnosić do góry i opuszczać najpierw lewą, potem prawą ręką. Oczywiście -
cały czas patrząc z lekko opuszczonymi powiekami. ZauwaŜysz wtedy, Ŝe im dłuŜej patrzysz, tym większy obszar poświaty postrzegasz wokół ręki.
KaŜdego następnego dnia moŜesz dodawać róŜne elementy do takiego ćwiczenia, np. kołysać powoli ciałem i obserwować jak otaczająca Cię aura porusza się razem z
sylwetką. Po pewnym czasie, zwłaszcza jeŜeli w pomieszczeniu, gdzie znajduje się lustro będzie zapalona świeca - zaczniesz wyraźnie dostrzegać róŜnicę w natęŜeniu
tej poświatyi powoli rozróŜniać kolory. Oczywiście wymaga to cierpliwości i systematyczności, ale ten trud się opłaca. Gdy nauczysz się juŜ dostrzegać aurę wokół
postaci ludzi równieŜ w codziennych warunkach, umiejętność ta moŜe Ci przynieść wymierne korzyści.
Barwy aury zdradzą bowiem, jaki charakter i cechy ma człowiek, z którym robisz interesy, przyjaźnisz się czy masz zamiar np. związać się z nim
małŜeństwem.
Powiedzą ci równieŜ, czy w Twoim (lub innych) ciele nie czai się jakaś choroba...
Nie trzeba uciekać się do specjalnych aparatów czy przyciemnionych szkiełek, by zobaczyć aurę. Nawet naukowcy przyznają, Ŝe wystarczą systematyczne ćwiczenia i
spełnienie tylko czterech warunków, Ŝeby dostrzec otaczającą dany obiekt poświatę:
· Przystępując do ćwiczenia trzeba się wyciszyć;
· Najlepiej, jeŜeli wprowadzisz się w nastrój medytacyjny i stan alfa (skieruj spojrzenie ok. 25 cm w górę - wówczas następuje synchronizacja obu półkul mózgowych);
· Pomieszczenie w którym ćwiczysz powinno być zaciemnione;
· Obiekt obserwacji umieść przed ciemnym tłem - najlepiej czarnym;
Eksperyment ze świecą
Zanim zaczniesz obserwować ludzką aurę, najlepiej przez jakiś czas eksperymentuj ze świecą.
W odległości około jednego metra od ciemnego tła (np. ściany czy szafy osłoniętej czarnym materiałem) ustaw zapaloną świecę tak, by jej płomień znajdował się na
wysokości Twoich oczu. Usiądź przed nią w odległości około dwóch metrów. Uspokój się, zrelaksuj, usuń z umysłu wszelkie niepotrzebne myśli. Oddychaj głęboko i
patrz w jakiś nieokreślony punkt znajdujący się około 25 centymetrów nad świecą i jakby poza jej płomień.
Po chwili ujrzysz tęczowe kręgi. Po kilku dniach ćwiczeń będą one coraz większe i większe. Kiedy juŜ z łatwością będziesz osiągać ten stan, zacznij w ten sposób
obserwować wiszącą lampę, zasuszony i Ŝywy kwiat (by widzieć róŜnicę promieniowania). Dopiero po tygodniach systematycznych ćwiczeń przechodzimy do
obserwowania ludzkiej aury. Najłatwiej ją dostrzec dookoła głowy, rąk i nóg.
Dłonie we mgle
Po kilkuminutowym relaksie i medytacji z zamkniętymi oczyma, oddychając równo i głęboko, umieść dłonie nad wcześniej przygotowaną czarną powierzchnią (moŜe
to być czysty blat biurka, kawałek czarnego papieru, tkaniny itp.). Dłonie z palcami lekko się stykającymi, trzymaj kilka centymetrów nad czarnym tłem.
Oddychając spokojnie, przez nos patrz lekko zmruŜonymi oczami jakby poprzez ręce i palce. Po chwili skupienia dookoła palców zaobserwujesz zjawisko podobne do
unoszenia się pary. JeŜeli będziesz dalej patrzeć, zobaczysz, Ŝe z palców wysuwają się coraz dłuŜsze promienie. Kiedy ułoŜysz dłonie naprzeciw siebie i zaczniesz je
raz zbliŜać, raz oddalać, wówczas dostrzeŜesz, Ŝe te "promienie" takŜe się skracają lub wydłuŜają.
Po kilku, a czasam kilkunastu dniach systematycznych ćwiczeń - bardziej wraŜliwi mogą juŜ zacząć widzieć kolory. Ale nie naleŜy się tym zraŜać, gdy postrzega się
tylko samą "mgiełkę" lub jakby strumień światła. Niekiedy kolory "widzi się" tylko intuicyjnie, tzn. podświadomość podpowiada nam, jaka to barwa.
Tęczowe kręgi wokół głowy
Po miesiącu takich systematycznych ćwiczeń, poprzedzonych koniecznie relaksemi medytacją moŜesz przejść do obserwowania aury dookoła głowy. Wówczas poproś
kogoś bliskiego, by wystąpił w roli obiektu. Dobrze by było, by osoba, którą obserwujesz, takŜe się wyciszyła. MoŜe posłuchacie razem taśmy relaksacyjnej - najlepiej
przy zaciągniętych zasłonach i zapalonej świecy. Wtedy łatwiej będzie Wam stworzyć odpowiedni, medytacyjny nastrój.
Potem posadź swój "obiekt" przed ciemnym tłem. Ty zaś lekko przymruŜywszy oczy, patrz ponad jego głową, tak jak w ćwiczeniu ze świecą. Zazwyczaj najpierw
dostrzega się jakby mglisty obłoczek dookoła głowy, potem coraz wyraźniejszy i większy, aŜ wreszcie z tej "mgły" zaczynają się wyłaniać kolory.
Kolory i kształty aury są odbiciem stanu zdrowia, myśli i uczuć badanego. Zaawansowani jogini i psychotronicy mogą, jeśli zachcą, zmieniać kształt i kolory swojej
aury w kaŜdej chwili.
Kolory aury - czyli jak odróŜnić drania od świętego.
Wszystcy ludzie promieniują barwną energią zwaną aurą. KaŜdy kolor aury oznacza inny stan psychiczny i zdrowotny człowieka, a nawet zdradza cechy jego
charakteru. Jeśli nauczyłeś się z pomocą podawanych ćwiczeń dostrzegać aurę, będziesz mógł odgadnąć nawet najbardziej skrywane tajemnice osobowości innego
człowieka.
Przypominieć naleŜy, Ŝe czym innym są kolory poszczególnych czakramów, czyli centrów energetycznych, a czym innym kolory aury. Ezoterycy uŜywają terminu
"aura" na określenie pola energetycznego otaczającego duszę i cztery ciała subtelne, na którym odciskają się wszystkie emocje, wraŜenia, myśli, słowa i uczynki
człowieka. Po łacinie aura oznacza "tchnienie", "dech". Martwy człowiek nie ma aury. Oddala się ona od zwłok w ślad za duszą i innymi ciałami, niewidzialnymi dla
zwykłych śmiertelników.
Barwy aury nie są statyczne, lecz zmieniają się co kilka sekund. NatęŜenie barw czy przewaga takiego bądź innego koloru dookoła głowy i całej sylwetki zaleŜy od
stanu psychicznego, diety, wypoczynku, emocji. Inna bedzie aura człowieka po gwałtownej sprzeczce, a inna po medytacji, chwili skupienia czy modlitwie. ZauwaŜy to
zarówno jasnowidz, jak i współczesne kamery przystosowane do fotografowania aury w kolorach.
Według przekazów tybetańskich mistyków tzw. kolory podstawowe określają głębię osobowości, natomiast odcienie dotyczą myśli, pragnień i zamierzeń.
Oto co mówią o tobie barwy twojej aury:
· Czysta i jasna czerwień - chętnie spieszysz z pomocą innym i czynisz dobro. Masz wiele energii Ŝyciowej i jesteś pozytywnie nastawiony do innych;
· Czerwień otoczona Ŝółtym "szlaczkiem" - kierujesz się w Ŝyciu altruizmem;
· Szkarłat - przepełnia ciępycha, duma i masz zbyt wysokie mniemanie o sobie;
· Czerwień przechodząca w brąz - mówi o Twojej skłonności do plotkarstwa, o materializmie, chciwości;
· Czerwień w ciemnym odcieniu - zdradza, Ŝe jesteś osobą złośliwą, nieustannie się irytującą i często wybuchającą gniewem;
· Blada czerwień (jakby wyblakła lub spłowiała) - jesteś niezrównowaŜony, masz mały zapas sił Ŝyciowych. To kolor stały tzw. "wampirów energetycznych", ale nie
moŜna nikogo posądzać o takie skłonności bez długotrwałych obserwacji, gdyŜ taki kolor moŜe dominować równieŜ w aurze osoby która ma za sobą kilka
nieprzespanych nocy, np. podczas wkuwania do egzaminu lub całonocnego dyŜurowania przy chorym człowieku;
· Brąz - to kolor materialistów, ciułaczy ale i skutecznych, pedantycznych biznesmenów;
· RóŜ - naturalny w aurze dzieci i nastolatków, u dorosłej osoby sygnalizuje infantylizm, brak wiary w siebie, niedojrzałość i nieprzystosowanie do rzeczywistości.
Spotkać go moŜna w aurze "wiecznych dziewczynek" i "wiecznych chłopców", pomimo siwizny na skroniach;
· Pomarańcz - to dla ludzi Wschodu kolor boskości, sygnalizujący oświecenie, harmonię między ciałem a duchem. Na Zachodzie bywa postrzegany rozmaicie.
Właściwie naleŜałoby wiedzieć, jaką wiarę wyznaje człowiek otoczony pomarańczową poświatą, i jaką ścieŜką duchową podąŜa. Europejscy ezoterycy uwaŜają, Ŝe w
aurze człowieka przeciętnego, nie zajmującego się np. medytacją i nie dąŜącego do oświecenia - pomarańczowy kolor aury oznaczać moŜe napięcia emocjonalne;
· Barwa pomarańczowa przechodząca w brązową - to oznaka lenistwa i beztroski;
· Pomarańcz wpadający w zieleń sygnalizuje skłonność do wybuchów, irytacji, nawet agresji. Takie połączenie barw występuje w aurze ludzi podczas zaŜartych
sporów i kłótni;
· Kolor Ŝółty w aurze to symbol wielkiego uduchowienia, a nawet świętości. Złocista aureola otacza na obrazach głowy świętych i mistrzów duchowych. Czysta jasna
Ŝółć to znak, Ŝe dana osoba jest bardzo uczciwa i nigdy nas nie oszuka. Natomiast Ŝółć przechodząca w czerwień, mówi o wielkiej zmysłowości erotycznej, zaś
wpadająca w brąz sygnalizuje nieczyste myśli, chwiejność lub słabą strukturę psychiczną. Z kolei kolor ciemnoŜółty w aurze mówi, Ŝe mamy do czynienia z osobą
tchórzliwą lub podszytą wiecznym strachem;
· Kolor Ŝółty poprzecinany brązowymi prąŜkami sygnalizuje chorobę umysłową lub ogromne przeciąŜenie mózgu. W tym przypadku trzeba conajmniej przez tydzień
uwaŜnie obserwować aurę o róŜnych porach dnia. JeŜeli po sobotnio-niedzielnym wypoczynku nadal będzie w Ŝółci przewaŜać brąz, to trzeba delikatnie polecić takiej
osobie wizytę u lekarza i zmianę diety;
· Kolor zielony dominuje w aurze ludzi zajmujących się leczeniem, uzdrawianiem lub nauczaniem.
Czysta zieleń charakteryzuje osobę przyjaźnie nastawioną do bliźnich, dobrą i oddaną. Znawcy twierdzą, Ŝe czysta zieleń harmonijnie poprzecinana zielonymi
mocniejszymi prąŜkami zdradza chirurga. JeŜeli zieleń przechodzi w brudnawą Ŝółć to znak, Ŝe masz do czynienia z niezbyt uczciwą osobą. Kiedy zaś masz przed sobą
kłamcę - poznasz to po mętnozielonoŜółtych promieniach na szczycie aury...
Z kolei zieleń wpadająca w niebieski sygnalizuje szczerość i uczciwość.
· Przewaga koloru niebieskiego w aurze to znak dojrzałości, mądrości i wielkiego rozwoju duchowego. Błękit ze świetlistą otoczką mówi o bystrym umyśle i
znakomitej kondycji fizycznej, natomiast kolor ciemnoniebieski wskazuje, Ŝe ta osoba wstąpiła na ścieŜkę samodoskonalenia i rozwoju duchowego.
Barwa bladoniebieska dominuje w aurze osoby rozluźnionej, ale moŜe teŜ sygnalizować gorszą kondycję fizyczną i niedobór czerwonych ciałek krwi. Natomiast tzw.
rozwodniony, niewyraźny błękit charakteryzuje osoby niezdecydowane i lękliwe;
· Kolor indygo obecny jest zawsze w aurze ludzi głęboko religijnych (kapłanów, mnichów bądź ludzi podąŜających ścieŜką duchową). JeŜeli pojawi się na jego tle
róŜowe zabarwienie, to znak, Ŝe dana osoba ma pewne wątpliwości, które głęboko skrywa i które mogą prowadzić do nadmiernej draŜliwości, zwłaszcza na własnym
punkcie;
· Barwa fioletowa to symbol dychowości, podobnie jak fiolet wpadający w purpurę, złoto w Ŝółtym odcieniu czy diamentowa biel. Kolor ten przez ezoteryków
nazywany jest "Głosem Boga"...
· Barwa biała - zwana Białym Światłem Uniwersalnego Duchowego Uzdrowiciela - pojawia się na szczycie aury osób zharmonizowanych i mających połączenie ze
swoim WyŜszym Ja (nadświadomością), a takŜe u duchownych,uzdrowicieli, kapłanów, mistyków.
Po pewnym czasie osoby, które postrzegają kolory aury, zaczną teŜ wyraźnie rozróŜniać stopień natęŜenia barw. Trzeba pamiętać, Ŝe brudne, zmącone lub zgaszone
barwy sygnalizują zawsze negatywne uczucia i tzw. niskie wibracje, a tym samym zdradzają zazdrośników, obłudników, kłamców itp.
Im czystsze i jaśniejsze barwy - tym wyŜsze wibracje cechują takiego człowieka oraz kieruje się on szlachetnymi uczuciami i zamiarami.
Mistycy twierdzą, Ŝe w zaleŜności od stanu duszy i rozwoju ludzkiej psychiki kolory i natęŜenie barw aury zmieniają się. Na odcienie aury ma wpływ stan fizyczny,
praca, kontakt z innymi ludźmi, a takŜe barwy otoczenia, w jakim się przez dłuŜszy czas przebywa.
Często zmiana natęŜenia kolorów aury lub pojawienie się tzw. burych smug czy plam nad jakąś częścią ciała, to znak, Ŝe ten organ zaczyna niedomagać.
Z kolei rozjaśnianie się kolorów, czy przechodzenie mp. zieleni w lśniący błękit dowodzi duŜej pracy nad sobą, a tym samym nad stanem aury.
(Wielcy mistycy i mistrzowie przestrzegają przed pochopnym ocenianiem i wyciąganiem wniosków. Zwłaszcza początkującym zalecają ostroŜność i namysł, a takŜe
wiele, wiele ćwiczeń...)
Aura - kronika Twojego Ŝycia
W aurze otaczające kaŜdą Ŝywą istotę - ludzi, zwierzęta, rośliny - zapisana jest całkowita wiedza o niej. To dlatego jasnowidz moŜe przepowiedzieć przyszłość
człowieka, zaglądać w jego przeszłość, a uzdrowiciel odgadnąć gdzie tkwi choroba. Aura istnieje naprawdę - moŜna ją nawet sfotografować !
Większość osób, które systematycznie oczyszczały czakramy i pracowały z oddechami, wcześniej czy później - i to bez specjalnych ćwiczeń - zacznie postrzegać
dookoła kwiatów, roślin, zwierząt, ludzi, a nawet martwych przedmiotów (np. sprzętów) gęsty obłoczek czy otoczkę przypominającą mgłę lub parę wodną. Ci bardziej
rozwinięci mogą to zjawisko obserwować w kolorach, inni zaś będą widzieć mleczno-białą lub mleczno-złocistą mgiełkę. Wokół zdrowego człowieka ta otoczka,
zwana aurą, będzie się układać równomiernie i promieniować jasnym światłem. Natomiast chorzy ludzie, chore zwierzęta czy rośliny promieniują aurą nierówną,
postrzępioną, w tzw. brudnych czy ciemnych barwach.
Aurę postrzegają nie tylko ludzie, ale i zwierzęta. Jak wykazały badania, psy i koty właśnie po kształcie aury "oceniają" z kim mają do czynienia i bezbłędnie potrafią
rozpoznać osobę ciepłą, przyjazną czy teŜ agresywną, mroczną lub chorą.
Podobnie jest z małymi dziećmi, które nie wiadomo dlaczego na widok jednego człowieka reagują "podkówką"lub płaczem, a do innego, dopiero co poznanego, kleją
się i uśmiechają. JuŜ staroŜytni Hindusi twierdzili, Ŝe kaŜde dziecko do piątego roku Ŝycia widzi aurę, a u wielu to naturalne zjawisko trwa do siódmego roku Ŝycia, zaś
u niektórych ludzi w ogóle nie zanika i cieszą się tym darem do końca Ŝycia. Potwiedzili to równieŜ amerykańscy naukowcy badający zjawiska paranormalne.
Dlatego nie naleŜy zbywać maluchów wzruszeniem ramion albo karcić i mówić, Ŝe plotą bzdury lub zmyślają, kiedy opowiadają, Ŝe ten pan czy ta pani ma dookoła
głowy wielkie kółeczko, balonik itp.
Wiele osób zajmujących się bioenergoterapią czy parapsychologią wspomina, Ŝe od najwcześniejszego dzieciństwa widzieli aurę dookoła ludzi, zwierząt i roślin oraz
byli przekonani, Ŝe inni teŜ ją widzą. Ci zaś, którzy tę zdolność wraz z dorastaniem utracili - mogą ją odzyskać poprzez oczyszczanie i rozwijanie czakramów, pracę z
trzecim okiem czy inne ćwiczenia.
Zrób zdjęcie swojej aury
Nawet najwięksi sceptycy mogą się przekonać, Ŝe aura nie jest wymysłem nadwraŜliwców, Ŝe naprawdę istnieje. Rosyjski inŜynier Siemion Kirlian, wykorzystując
doświadczenia Polaków Jodko-Narkiewicza i Juliana Ochrowicza, opracował specjalną technikę fotografowania, która pozwala zarejestrować wydzielane przez ludzi,
rośliny, zwierzęta i przedmioty promieniowanie.
Skonstruował kamerę, dzięki której "czarno na białym" widać kształt aury. Niemieccy uczeni poszli dalej i opracowali metodę wychwytywania barw układających się
dookoła głowy człowieka.
W Polsce badania nad metodą tzw. fotografii kirlianowskiej prowadzi od lat inŜ.Janusz Wilczewski z Kielc. Do tej pory wykonał ponad 100 tysięcy fotografii. Dzięki
nim bada nie tylko predyspozycje wielu uzdrowicieli, radiestetów, ale twierdzi, Ŝe na podstawie fotografii obu dłoni potrafi ocenić obecny i przyszły stan zdrowia
człowieka. Dzieje się tak dlatego, Ŝe Ŝe na długo przed wystąpieniem objawów choroby, otoczka wokoło palców sygnalizuje przyszłe zaburzenia. Wszak ludzkie dłonie
zawierają mapę całego organizmu.
Dzięki fotografii kirlianowskiej i analizie aury moŜna się dowiedzieć czy ktoś ma predyspozycje uzdrowicielskie, wróŜebne, moŜna badać czy rzeczywiście
uzdrowiciel, masaŜysta bądź podany lek oddziaływuje na chorego. MoŜna takŜe zapobiegać rozwinięciu się wielu chorób.
Kielecki psychotronik bada równiez w ten sposób aurę minerałów oraz rozmaitych talizmanów, amuletów i wszelkiego typu wzmacniaczy energetycznych.
Okazuje się, Ŝe wiele w dobrej wierze kupionych i noszonych wisiorków - zamiast pomagać szkodzi, gdyŜ mają postrzępioną aurę i negatywnie oddziaływują na ciało
fizyczne oraz tzw. ciała subtelne człowieka.
Fotografia kirlianowska, dzięki zastosowaniu światłoczułej błony, wychwytuje i rejestruje kaŜdy załamany promień biopola. Ten efekt jest juŜ wykorzystywany przez
naukę i na Węgrzech fotografię kirlianowską stosuje się w diagnostyce medycznej.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin