wpływ globalizacji na region.pdf

(466 KB) Pobierz
P race K o m i s j i G eoGrafii P rzemysłu
Nr 10
w a r s z a w a –K r a K ó w 2008
s tanisław s ala
Akademia Świętokrzyska, Kielce
Wpływ procesów globalizacji na region
Etymologicznie pojęcie region wywodzi się z łaciny, gdzie jest kojarzone z dwoma
słowami: regio – królestwo, kraj oraz rego – rządzić. Pierwotnie pojęciem tym oznaczano
obszar znajdujący się pod rządami króla czy namiestnika. Obecnie pojęcie to jest wykorzy-
stywane w różnych naukach i bardzo różnie definiowane (Gorzelak 1998; Kondracki 1995;
Koter 1995; Massalski 1930; Wilczyński 1997; Wilk 1994; Chojnicki 1999; Rykiel 2006).
Można jednak wyróżnić pewne wspólne elementy różnych definicji.
Pojęcie regionu jest zawsze łączone z określonym terytorium czy obszarem rozumia-
nym jako część państwa, kontynentu czy świata. Determinantą wyróżniającą region są pew-
ne specyficzne cechy fizyczno-geograficzne, społeczno-ekonomiczne lub polityczne pozwa-
lające na delimitację określonego obszaru. W naukach geograficznych najczęściej regiony
wydziela się ze względu na określone kryteria (tab. 1), którym może być pojedyncza cecha,
zespół cech lub zmiana natężenia danej cechy. W tradycyjnym ujęciu regiony są wydzielane
ze względu na kryteria historyczno-etnograficzne. W Polsce jako przykład może posłużyć
Śląsk, Wielkopolska czy Pomorze, a w Europie – Katalonia, Bawaria czy Bretania (Sala
2005, 2006).
Tabela 1. Główne kryteria wydzielania regionów
Typy regionów
Kryterium
wyróżnienia regionów
Nazwy przykładowych regionów
Turystyczne
Walory turystyczne
Mazury
Etnograficzne
Grupa etnograficzna
Region kielecki
Etniczne
Grupa etniczna
Kraj Basków, Zulu Land, Kurdystan
Kulturowe
Grupa kulturowa
Region śródziemnomorski
Fizyczno-geograficzne Cechy fiz.-geogr.
Nizina Amazonki
Geologiczne
Formacja skalna
Fennoskandia, Kaledonidy
Polityczne
Cechy polityczne
Bliski Wschód
Historyczne
Tradycje historyczne
Lotaryngia, Wielkopolska, Mazowsze
Administracyjne
Jednostka administracyjna
Woj. świętokrzyskie,
Językowe
Rodzina językowa
Latynoameryka, Angloameryka
Gospodarcze
Okręg gospodarczy
Zagłębie Donieckie, Dolina Krzemowa
Zoogeograficzne
Kraina zoogeograficzna
Kraina Orientalna, Paleoarktyka
Fitogeograficzne
Kraina fitogeograficzna
Campos, Miombo, Mopane
963775890.256.png 963775890.267.png 963775890.278.png 963775890.289.png 963775890.001.png 963775890.012.png 963775890.023.png 963775890.034.png 963775890.045.png 963775890.056.png 963775890.067.png 963775890.078.png 963775890.089.png 963775890.100.png 963775890.111.png 963775890.122.png 963775890.133.png 963775890.144.png 963775890.155.png 963775890.166.png 963775890.177.png 963775890.188.png 963775890.199.png 963775890.210.png 963775890.221.png 963775890.227.png 963775890.228.png 963775890.229.png 963775890.230.png 963775890.231.png 963775890.232.png 963775890.233.png 963775890.234.png 963775890.235.png 963775890.236.png 963775890.237.png 963775890.238.png 963775890.239.png 963775890.240.png 963775890.241.png 963775890.242.png 963775890.243.png 963775890.244.png 963775890.245.png 963775890.246.png 963775890.247.png 963775890.248.png 963775890.249.png 963775890.250.png 963775890.251.png 963775890.252.png 963775890.253.png 963775890.254.png 963775890.255.png 963775890.257.png 963775890.258.png 963775890.259.png 963775890.260.png 963775890.261.png
56
s tanisław s ala
P olityczne KonseKwencje Procesów Globalizacji Dla reGionu
Wraz z trzecią fazą natężenia procesów globalizacji w Europie wzrasta zainteresowanie
problematyką dotyczącą regionów. Procesy globalizacji bardzo silnie oddziaływają na po-
szczególne regiony. Można stwierdzić, że wyznaczają one warunki brzegowe dla rozwoju
społeczno-gospodarczego regionów. Konsekwencje procesów globalizacji dla regionów są
natury politycznej, gospodarczej oraz społecznej i przyczyniają się nie tylko do zmian gospo-
darczych czy politycznych, ale także zmieniają społeczeństwo dokonując przewartościowań
postaw i poglądów ludzi (Jędrzejczyk 2002).
Wzrost znaczenia regionów jest konsekwencją słabnącej roli państwa, który to proces
jest często nazywany erozją państwa narodowego (Ohmae 1995). Często mówi się, że pań-
stwo jest organizmem politycznym zbyt dużym, aby dostrzegać i skutecznie rozwiązywać
lokalne, regionalne problemy. Państwo systematycznie zatraca swoją autonomię przekazu-
jąc swoje uprawnienia na wyższy, międzynarodowy oraz niższy, regionalny poziom (Hirst,
Tompson, Cable 1995). Przeniesienie mocy decyzyjnych ze szczebla centralnego na szczebel
regionalny z jednej strony wpływa na lepsze wykorzystanie potencjału regionalnego, nato-
miast z drugiej – pozwala szybciej i skuteczniej przeciwdziałać negatywnym konsekwen-
cjom działalności korporacji, a decentralizacja środków finansowych pozwala na lepsze
ich lokalne wykorzystanie. Za główną przyczynę spadku znaczenia państwa należy uznać
działalność korporacji transnarodowych (KTN), z którymi zbiurokratyzowane państwa coraz
trudniej sobie radzą. Szansę na lepsze zarządzanie oraz wykorzystanie funduszy daje region,
powoli stający się strukturą bardziej efektywną, lepiej od państwa radzącą sobie w warun-
kach narzuconych przez procesy globalizacji.
Polityka regionalna w Europie stwarza szansę na znaczne wzmocnienie roli regionów
poprzez zasadę subsydiarności oraz lobbingu. Rosnąca rola regionów w Europie znala-
zła swoje odzwierciedlenie w powołanym na podstawie Traktatu z Maastricht Komitecie
Regionów. Dotychczas Komitet Regionów posiada jedynie zdolności opiniotwórcze, można
się jednak spodziewać, że wraz z upływem czasu zostanie on wyposażony w instrumen-
ty pozwalające na skuteczne działanie, znacznie zwiększające jego zakres kompetencji.
W ostatnich latach wzrasta liczba regionów, które poprzez lobbing próbują wpływać na pra-
ce Parlamentu Europejskiego czy Komisji Europejskiej (Gawlikowska-Hueckel 2002).
Zjednoczona Europa nie ma być związkiem coraz słabszych państw, lecz związkiem co-
raz silniejszych regionów. Tylko taka konstrukcja polityczna będzie skutecznie chronić zróż-
nicowanie kulturowe i etniczne Europy oraz promować gospodarkę regionalną. Położenie
akcentu na region pozwoli ożywić regiony najsłabiej rozwinięte, całymi wiekami zaniedby-
wane przez rządy centralne. Regiony próbują wpływać na korzystne dla nich decyzje unij-
ne. W niedalekiej przyszłości, w konfrontacji na płaszczyźnie ekonomicznej z korporacjami
transnarodowymi, mówiące jednym głosem regiony mogą stanowić siłę, z którą będą się
liczyły nawet najpotężniejsze korporacje.
Reforma administracyjna w Polsce, w efekcie której utworzono 16 województw,
jest rezultatem procesu dostosowywania polskiej polityki regionalnej do standardów Unii
Europejskiej. Polskie czy europejskie regiony mają długą historię i niepowtarzalną szan-
sę na realizację własnych przedsięwzięć. Jednym z podstawowych celów Unii Europejskiej
jest dążenie do społeczno-gospodarczej jedności poszczególnych regionów, co znalazło
swe odniesienie w utworzeniu Komitetu Regionów – organu doradczego Rady i Komisji
Wpływ procesów globalizacji na region
57
Europejskiej. Poprzez wspólną reprezentację regiony są w stanie uzyskać większe fundusze
na rozwój, a tym samym skutecznie stawić czoła negatywnym konsekwencjom procesów
globalizacji. W nomenklaturze, dla celów statystycznych, poziom regionalny określono jako
NUTS 2 (The Nomenclature of Territorial Units for Statistics) (tab. 2). Przyjęto, że obszary
chcące pretendować do rangi regionów winny spełniać następujące kryteria:
– posiadać jednolity obszar administracyjny,
– dysponować własnym budżetem regionalnym,
– posiadać władzę publiczną pochodzącą z wolnych wyborów, a w tym organ wyko-
nawczy odpowiedzialny przed reprezentacją polityczną samorządu terytorialnego.
Koncepcja regionu przyjęta przez Unię Europejską jest bardzo ogólna i można ją przy-
jąć jako punkt wyjścia dla naszych dalszych rozważań.
Tabela 2. Zróżnicowanie regionalne Unii Europejskiej oraz krajów kandydackich
i na poziomie NUTS 2 w 2000 r.
Średnia wielkość jednostki NUTS 2
Powierzchnia
(w tys. km 2 )
Liczba jednostek
NUTS 2
Nazwa kraju
Liczba ludności
(w mln)
Austria
9
9
0,9
Belgia
11
3
0,9
Bułgaria
6
18
1,4
Cypr
1
9,25
0,7
Czechy
8
10
1,3
Dania
1
43,1
5,4
Estonia
1
45,2
1,4
Finlandia
6
56
0,9
Francja
22
21
2,6
Grecja
13
10
0,8
Hiszpania
18
28
2,2
Holandia
12
3
1,3
Irlandia
1
70,3
3,9
Litwa
1
65,2
3,6
Luksemburg
1
2,6
0,4
Łotwa
1
64,6
2,3
Malta
1
0,3
0,4
Niemcy
40
9
2,1
Polska
16
20
2,4
Portugalia
7
13
1,4
Rumunia
8
30
2,8
Słowacja
4
12
1,3
Słowenia
1
20,3
1,9
Szwecja
8
56
1,1
Węgry
7
13
1,5
Wlk. Brytania
37
7
1,6
Włochy
20
15
2,9
Źródło: Domański, Guzik, Micek 2003, s. 127 (zmienione)
963775890.262.png 963775890.263.png 963775890.264.png 963775890.265.png 963775890.266.png 963775890.268.png 963775890.269.png 963775890.270.png 963775890.271.png 963775890.272.png 963775890.273.png 963775890.274.png 963775890.275.png 963775890.276.png 963775890.277.png 963775890.279.png 963775890.280.png 963775890.281.png 963775890.282.png 963775890.283.png 963775890.284.png 963775890.285.png 963775890.286.png 963775890.287.png 963775890.288.png 963775890.290.png 963775890.291.png 963775890.292.png 963775890.293.png 963775890.294.png 963775890.295.png 963775890.296.png 963775890.297.png 963775890.298.png 963775890.299.png 963775890.002.png 963775890.003.png 963775890.004.png 963775890.005.png 963775890.006.png 963775890.007.png 963775890.008.png 963775890.009.png 963775890.010.png 963775890.011.png 963775890.013.png 963775890.014.png 963775890.015.png 963775890.016.png 963775890.017.png 963775890.018.png 963775890.019.png 963775890.020.png 963775890.021.png 963775890.022.png 963775890.024.png 963775890.025.png 963775890.026.png 963775890.027.png 963775890.028.png 963775890.029.png 963775890.030.png 963775890.031.png 963775890.032.png 963775890.033.png 963775890.035.png 963775890.036.png 963775890.037.png 963775890.038.png 963775890.039.png 963775890.040.png 963775890.041.png 963775890.042.png 963775890.043.png 963775890.044.png 963775890.046.png 963775890.047.png 963775890.048.png 963775890.049.png 963775890.050.png 963775890.051.png 963775890.052.png 963775890.053.png 963775890.054.png 963775890.055.png 963775890.057.png 963775890.058.png 963775890.059.png 963775890.060.png 963775890.061.png 963775890.062.png 963775890.063.png 963775890.064.png 963775890.065.png 963775890.066.png 963775890.068.png 963775890.069.png 963775890.070.png 963775890.071.png 963775890.072.png 963775890.073.png 963775890.074.png 963775890.075.png 963775890.076.png 963775890.077.png 963775890.079.png 963775890.080.png 963775890.081.png 963775890.082.png 963775890.083.png 963775890.084.png 963775890.085.png 963775890.086.png 963775890.087.png 963775890.088.png 963775890.090.png 963775890.091.png 963775890.092.png 963775890.093.png 963775890.094.png 963775890.095.png 963775890.096.png 963775890.097.png 963775890.098.png 963775890.099.png 963775890.101.png 963775890.102.png 963775890.103.png 963775890.104.png 963775890.105.png 963775890.106.png 963775890.107.png 963775890.108.png 963775890.109.png 963775890.110.png 963775890.112.png 963775890.113.png 963775890.114.png 963775890.115.png 963775890.116.png 963775890.117.png 963775890.118.png 963775890.119.png 963775890.120.png 963775890.121.png 963775890.123.png
58
s tanisław s ala
G osPoDarcze KonseKwencje Procesów Globalizacji Dla reGionu
Na rynku obserwujemy silną rywalizację pomiędzy poszczególnymi regionami, wspartą
staraniami państwa, mającymi na celu przyciągnięcie na swój obszar jak najwięcej kapitału
korporacyjnego. W obliczu procesów globalizacji małe i dysponujące stosunkowo niewiel-
kimi funduszami regiony znajdują się w bardzo ciężkim położeniu. Uwzględniając olbrzymi
kapitał jakim dysponują poszczególne korporacje transnarodowe, trudno się spodziewać, aby
regiony były traktowane jako równorzędny partner.
Funkcjonowanie korporacji transnarodowych ponad granicami państw wywołuje efekt
wyrównywania się kosztów pracy w skali globalnej. Z jednej strony pracownicy niewy-
kwalifikowani w regionach słabo rozwiniętych zarabiają w korporacjach nieco więcej niż
w pozostałych przedsiębiorstwach, z drugiej natomiast obserwujemy spadek zarobków w
analogicznej klasie w regionach wysoko rozwiniętych. W konsekwencji regiony bogate prze-
żywają coraz większy kryzys, będący efektem konkurencji ze strony biednych regionów.
Dobrym przykładem jest Kalifornia, uchodząca za jeden z najlepiej rozwiniętych regionów
świata. Obecnie przeżywa duże problemy wynikające z powiększającej się dziury budżeto-
wej, związanej z odpływem kapitału do innych części świata. Problemy finansowe zmusiły
gubernatora do podjęcia specyficznych działań, zmierzających do zachowania status quo .
Na szeroką skalę rozwijany jest program budowy więzień, co w przyszłości ma zapewnić
większe wpływy do budżetu. Aby zapewnić sobie odpowiednio wysoką liczbę więźniów,
wprowadzono poprawki do lokalnego prawodawstwa zaostrzające przepisy prawa karnego
(np. za potrójną recydywę skazaniec otrzymuje karę 25 lat pozbawienia wolności).
W dobie globalizacji regiony dysponujące drogą siłą roboczą popadają w coraz większe
problemy finansowe, a regiony biedne stoją przed dużą szansą na poprawę swojej egzysten-
cji poprzez większą zdolność przyciągania na swój obszar korporacji szukających taniej siły
roboczej. W wyniku tego obserwujemy coraz dynamiczniejszy rozwój regionów, znajdują-
cych się w krajach rozwijających się, takich jak Chiny czy Indie.
Procesy globalizacji prowadzą do bardzo dużej polaryzacji regionalnych dochodów po-
między kadrą zarządzającą a pozostałymi pracownikami. W latach siedemdziesiątych róż-
nica między płacą szefów korporacji a pracowników niewykwalifikowanych wynosiła 44
razy, w końcu lat 90. doszła do 320 razy, a obecnie kształtuje się na poziomie ponad 530
razy więcej (Szymański 2001; Grefe, Greffrath, Schumann 2004). Lawinowo rosnące zarob-
ki szefów i właścicieli korporacji doprowadziły do kumulacji niewyobrażalnego bogactwa
w rękach nielicznych jednostek. W 1998 r. majątek trzech najbogatszych osób na świecie
był większy niż suma PKB 48 najbiedniejszych krajów rozwijających się, liczących około
600 mln osób. Majątek 15 najbogatszych przekracza PKB całej Afryki Subsaharyjskiej, ma-
jątek 32 najbogatszych przekracza PKB Południowej Azji, natomiast majątek 84 najbogat-
szych ludzi przekracza PKB Chin, najbardziej zaludnionego kraju naszej planety. 14 osób
w Japonii posiada majątek wart 41 miliardów dolarów. W USA 42% majątku narodowego
jest własnością 1% populacji. Obecnie na świecie 800 milionów ludzi cierpi głód. Niemal
miliard żyje za mniej niż jednego dolara dziennie. Społeczne rozwarstwienie na skalę glo-
balną to nie tylko dziedzictwo dawnych epok. W 1960 roku dochody najbiedniejszych 20%
mieszkańców Ziemi stanowiły 1/30 dochodów najbogatszych 20%. Dziś ta proporcja to 1 do
74. Pomimo rosnącej produkcji przemysłowej rozmiary biedy na świecie ciągle się powięk-
szają. Za główną przyczynę tego stanu rzeczy należy uznać zasady gospodarki neoliberalnej
połączone z nieograniczoną, wręcz chorobliwą zachłannością finansową szefów korporacji,
Wpływ procesów globalizacji na region
59
za wszelką cenę dążących do maksymalizacji zysków. Polaryzacja dochodów osiągająca
tak wysoki stopień prowadzi do rozwarstwienia społeczeństwa, w którym szybko zaczynają
się wyodrębniać dwie warstwy społeczne. Pierwszą stanowią właściciele firm i kadra za-
rządzająca. Jest to grupa stosunkowo nieliczna, ale dysponująca bardzo dużymi finansami
oraz władzą, mogącą stanowić zagrożenie dla struktur regionalnych. Wynika to z faktu, że
struktury regionalne swój rodowód wywodzą z tradycji demokratycznych, natomiast wła-
dza właścicieli korporacji pozbawiona jest demokratycznej legitymizacji, ponieważ wywo-
dzi się ze struktur niewybieralnych. Drugą grupę stanowi warstwa coraz bardziej względnie
ubożejąca, pozbawiona nadziei na lepsze jutro. W Stanach Zjednoczonych od kilkunastu
lat obserwujemy systematyczny spadek wynagrodzeń pracowników niższego szczebla.
W ciągu 30 lat w USA, pomimo wzrostu PKB o ponad 30%, tygodniowe zarobki robotników
zmniejszyły się o 19% (Thurow 1999). Uwzględniając fakt, iż wzrost zarobków kadry zarzą-
dzającej nie idzie w parze z rachunkiem ekonomicznym, to głównym sposobem generowania
zysków staje się redukcja etatów połączona z automatyzacją, robotyzacją i komputeryzacją,
przenoszenie produkcji do krajów dysponujących tanią siłą roboczą oraz tzw. reinżyniering
(reengineering), polegający głównie na redukcji etatów oraz stosowaniu niestandardowych
form zatrudnienia.
Charakterystyczną cechą funkcjonowania korporacji transnarodowych jest brak ko-
relacji między wynikami ekonomicznymi firmy a płacami kadry zarządzającej. W efekcie
obserwujemy wyścig uposażeń managerów. Jeden z najlepiej zarabiających dyrektorów kor-
poracji w 1997 roku uzyskał przychody w wysokości 102 449 000 rocznie, co daje 280 682
dolarów dziennie („Business Week” z 21.04.1997). Obecnie dochody najbogatszych mene-
dżerów liczone są w mln euro (tab. 3)
Tabela 3. Lista najbogatszych menedżerów w wybranych krajach świata w 2003 roku
Roczny dochód
w mln euro
Imię i nazwisko
Szef zarządu
NIEMCY
Josef Ackermann
Deutsche Bank
7,7
Wulf Bernotat
EON
5,2
Jurgen Schrenpp
Daimler Chrysler
5,2
Helmut Panke
BMW
2,8
Bernd Pischetsrieder
Volkswagen
2,7
Kai-Uwe Ricke
Deutsche Telecom
2,6
USA
Sanford Weill
Citigroup
24,6
Wiliam Harrison
Morgan Chase
7,0
Jeffrey Immelt
General Electric
6,0
Sam Palmisano
IBM
5,7
Michael Eisner
Walt Disney
4,9
Douglas Daft
Coca-Cola
4,5
Richard Wagoner
General Motors
4,2
Steven Ballmer
Microsoft
0,7
WIELKA BRYTANIA
John Browne
BP
4,5
Christopher Gent
Vodafone
4,3
Terry Leahy
Tesco
4,2
Fred Goodwin
Royal Bank of Scotland
3,9
Jean-Pierre Garnier
GlaksoSmithKline
3,5
Keith Whitson
HSBC Holdings
3,3
Niall Fitzgerald
Unilever
3,0
Źródło: Uchatius 2004
963775890.124.png 963775890.125.png 963775890.126.png 963775890.127.png 963775890.128.png 963775890.129.png 963775890.130.png 963775890.131.png 963775890.132.png 963775890.134.png 963775890.135.png 963775890.136.png 963775890.137.png 963775890.138.png 963775890.139.png 963775890.140.png 963775890.141.png 963775890.142.png 963775890.143.png 963775890.145.png 963775890.146.png 963775890.147.png 963775890.148.png 963775890.149.png 963775890.150.png 963775890.151.png 963775890.152.png 963775890.153.png 963775890.154.png 963775890.156.png 963775890.157.png 963775890.158.png 963775890.159.png 963775890.160.png 963775890.161.png 963775890.162.png 963775890.163.png 963775890.164.png 963775890.165.png 963775890.167.png 963775890.168.png 963775890.169.png 963775890.170.png 963775890.171.png 963775890.172.png 963775890.173.png 963775890.174.png 963775890.175.png 963775890.176.png 963775890.178.png 963775890.179.png 963775890.180.png 963775890.181.png 963775890.182.png 963775890.183.png 963775890.184.png 963775890.185.png 963775890.186.png 963775890.187.png 963775890.189.png 963775890.190.png 963775890.191.png 963775890.192.png 963775890.193.png 963775890.194.png 963775890.195.png 963775890.196.png 963775890.197.png 963775890.198.png 963775890.200.png 963775890.201.png 963775890.202.png 963775890.203.png 963775890.204.png 963775890.205.png 963775890.206.png 963775890.207.png 963775890.208.png 963775890.209.png 963775890.211.png 963775890.212.png 963775890.213.png 963775890.214.png 963775890.215.png 963775890.216.png 963775890.217.png 963775890.218.png 963775890.219.png 963775890.220.png 963775890.222.png 963775890.223.png 963775890.224.png 963775890.225.png 963775890.226.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin