HISTORIA WYCHOWANIA
Szymon Marycjusz z Pilzna
Simon Maricius, Czystochlebski,
własc. Szymon Kociołek
1516 – 1574
v Najpierw uczeń, potem profesor Akademii Krakowskiej
v Humanista , filolog
v Znawca, wielbiciel i tłumacz literatury starożytnej
v Autor jednego z najwybitniejszych polskich dzieł pedagogicznych okresu renesansu „ De scholis seu academiis libri duo” [ O szkołach czyli akademiach ksiąg dwoje ]
Rola wykształcenia w społeczeństwie
v Wychowanie młodziezy
Odniósł się do Platona: „ Przede wszystkim trzeba się starać o młodzież, aby się stała
jak najlepszą; trzeba naśladować dobrego rolnika, który najpierw troszczy się o
młode latorośle, a potem dopiero o starsze.”
v Potega, bezpieczenstwo i pomyslny rozwój zależą od poziomu umysłowego i doświadczenia politycznego rządzących
v Wykształcenie potrzebne dla monarchy, współpracowników, dopiero na końcu dla obywateli
v Szkoła powinna wykształcać kandydatów na wszystkie urzędy
v Do urzedów koscielnych prawo mają wszyscy wykształceni i moralni obywatele
v Przyzwyczajenie ludu do posłuszeństwa i uległości
Szkolnictwo
v Szkolnictwo przyczynia się do rozwoju całego państwa, do pokoju i dobrobytu.
v Opiekę nad szkołami powinny sprawować wszystkie stanu – zarówno duchowe,
jak i świeckie.
v Kształcenie w zmodernizowanych 7 sztukach wyzwolonych.
v Przygotowanie świeckie, a nie teologiczne.
v Uszanować należy zagadnienia abstrakcyjne i filozoficzne, scholastyczne, rozbudować przedmioty użyteczne w działaniu.
Studia
v Żądał usunięcia scholastyki
v Kontrola nad działalnością uczonych
v Krytyka nieuctwa profesorów
v Poznanie rzeczy ważniejsze niż znajomość słów – krytyka retoryki
v Sposoby zdobywania wiedzy:
* uczestniczenie w wykładach profesora
* samodzielna nauka
* udział w dysputach
* nauka pamięciowa
v Student rozpoczynając studia, powinien wiedzieć, że:
* studiowanie to ciężka praca, która wymaga wiele wysiłku i wyrzeczeń;
* należy ograniczać zabawy
* musi uświadomić sobie swoje cele
v Należy umieć się uczyć oraz przeplatać
naukę z zabawą.
Profesor powinien
v Być wszechstronnie wykształcony – powinien znać literaturę najlepszych i najbardziej moralnych pisarzy, ale również niemoralnych i złych stylistów, aby lepiej przekonać słuchaczy o tym, co dobre.
v Znać bardzo dobrze przedmiot który wykłada, którego podjął się uczyć.
v Być sumienny
v Wykładać rzeczy trudne z jak największą prostotą i jasnością
v Prowadzić uczciwe życie i mieć dobry charakter, aby swoją postawą przyciągnąć do siebie młodzież i zachęcać ją do nauki.
v Wartość uniwersytetu zależy od wiedzy profesorów.
Literatura:
1). S.I.Możdżeń, „Historia Wychowania. Wybór źródeł” cz.III
Odrodzenie, Kielce 1998, str. 76-89
2). H.Barycz, „Dzieje nauki w Polsce w epoce Odrodzenia”,
Warszawa 1957, str. 147-150
Prezentacje wykonaly:
• Magdalena Krajewska
• Urszula Andzielewicz
• Magdalena Fidura
migotka1313