Tolerancja Hamer - bez przypisow.pdf

(301 KB) Pobierz
418050150 UNPDF
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
1.   Termin   „tolerancja”   oznacza,   jak   podaje   „Słownik   języka   polskiego”   –   wyrozumiałość 
w stosunku do przekonań odmiennych od naszych własnych. Szerzej – człowiek tolerancyj­
ny to taki, który nie tylko nie uważa, że dyskutant mający przeciwny pogląd jest głupi, 
ale także ten, kto potrafi w pełni szanować odmienne od własnych wierzenia, upodobania 
i zwyczaje. To ktoś, kto nie dyskredytuje innych ludzi tylko dlatego, że różnią się od niego 
sposobem bycia czy wyglądem zewnętrznym. Innymi słowy – to ktoś pozbawiony uprzedzeń. 
(…)
2.   Według   psychologów   społecznych,   takich   jak   G.   Allport,   M.   Lerner,   O.   Field   i   inni   – 
uprzedzenie jest wrogą, a w każdym razie negatywną postawą wobec grupy ludzi lub po­
szczególnych jej przedstawicieli. Taka postawa bywa najczęściej skutkiem przyswojenia so­
bie bezpodstawnych uogólnień, bezpodstawnych – bo wyprowadzonych z fałszywych lub nie­
kompletnych informacji. Załóżmy, że usłyszałam kiedyś, nie pamiętam już kiedy i od kogo, 
pogląd czy opinię, że wszyscy rudzi są fałszywi. Ten ktoś nie znał z pewnością wszystkich 
rudych, ale ten jeden, którego znał, dopiekł mu zapewne do żywego. Wystarczy, aby ta­
kie zdanie padło na podatny grunt, to znaczy, aby usłyszał je ktoś, kto nie ma w ogóle zda­
nia na temat rudych albo kto zetknął się z jakimś osobnikiem o tym kolorze włosów. Naj­
chętniej   podzielamy   cudze   poglądy   wtedy,   gdy   trafiają  do   naszych   szarych   komórek 
jako pierwsze lub gdy są podobne albo identyczne z naszymi. (…)
3.   Podstawą każdego uprzedzenia jest zatem nieuzasadnione uogólnienie, zwane stereoty­
pem myślowym. Jeśli myślisz stereotypami, to znaczy przypisujesz każdej osobie z danej 
grupy (np. rudzielcowi z grupy wszystkich rudzielców) identyczne cechy osobowościowe – je­
steś na najlepszej drodze do zostania człowiekiem nietolerancyjnym. (…) Zasadniczą wadą 
każdego stereotypu myślowego jest to, że zamyka nam oczy na indywidualne różnice między 
ludźmi. Warto pamiętać, że ludzie uprzedzeni widzą świat tak, jak im na to pozwala ich 
uprzedzenie. Oni po prostu nie są w stanie być tolerancyjni. Mają już raz na zawsze wyro­
biony pogląd nadaną kwestię i nie interesują ich fakty. To fałszowanie obrazu rzeczywistości 
niesie   ze   sobą  poważne   konsekwencje.  Żyjemy   w   wyimaginowanym  świecie,   stworzonym 
przez   zlepki   oderwanych   opinii,   zasłyszanych   gdzieś  zdań,   nieprzemyślanych   przekonań. 
Jak można wobec tego konstruktywnie oddziaływać na realia, których się tak naprawdę 
wcale nie  zna?  Uprzedzenia  nie pozwalają  nam  funkcjonować efektywnie  w prawdziwym 
świecie, odsuwając nas od ludzi różniących się w jakiś sposób od nas, wyzwalają negatywne 
emocje, kanalizując napięcie w agresji na przedmiot uprzedzenia i dlatego są niebezpieczne. 
(…) Dlaczego nietolerancja jest tak powszechnym zjawiskiem? Składają się na to przynaj­
mniej  cztery  grupy  przyczyn:  •  ekonomiczna i  polityczna rywalizacja  •  szukanie „kozłów 
ofiarnych” • tzw. osobowość autorytarna • konformizm.
4.  Psychologowie społeczni zwrócili uwagę na fakt, że postawy nacechowane uprzedzeniem 
nasilają się zwykle wtedy, gdy panuje kryzys, czasy są pełne napięcia i konfliktów, spowo­
dowanych niezgodnością celów ekonomicznych, politycznych lub ideologicznych. (…) Ekono­
miczne korzyści płynące z dyskryminacji części ludności są zupełnie oczywiste. Grupom 
uprzywilejowanym opłaci się podtrzymywać uprzedzenia. Manipulowanie nastrojami spo­
łecznymi w celu ukierunkowania niechęci na określoną grupę ludzi znane było od wieków. 
(…) Największe uprzedzenia przeciw Murzynom stwierdzono w USA w tych grupach społecz­
nych, które w hierarchii społeczno­ekonomicznej znajdowały się tylko o jeden szczebel wy­
żej. Najwyraźniej dało się to zaobserwować podczas rywalizacji o pracę. A zatem rywalizacja 
i konflikt ekonomiczno­społeczny z reguły rodzą uprzedzenia. Są one tym większe, im niż­
szy  jest  poziom wykształcenia i  bardziej  tendencyjne środowisko rodzinne, dostarczające 
negatywnych wzorców zachowań.
5.   Nazwa   „kozioł   ofiarny”   pochodzi   od   starożytnych  Izraelitów.  W   dniach  pokuty   kapłan 
kładł ręce na głowie kozła, recytując jednocześnie grzechy ludu i przenosząc w ten sposób 
1 z 4
418050150.001.png
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
symbolicznie grzech i zło z ludzi na kozła. Pozwalano następnie uciec zwierzęciu na pusty­
nię, aby społeczność mogła poczuć się oczyszczona z grzechu. „Kozła ofiarnego” obarczamy 
odpowiedzialnością za coś, co nie jest jego winą. Niestety ludzki „kozioł ofiarny” nie może ni­
gdzie uciec – dla zwierząt bywamy bardziej tolerancyjni. Warto znać trzy cechy decydujące 
o tym, że spośród wielu osób ta jedna staje się ofiarą agresji i okrucieństwa. Cechą pierw­
szą jest bezsilność wynikająca z braku chęci lub umiejętności obronienia się. „Żądna krwi” 
grupa nie wnika bliżej w motywy niechęci ofiary do obrony. Rozzuchwala ją sam brak reak­
cji na zaczepki. Cechą drugą jest wyróżnianie się na tle grupy. Rzuca się w oczy zarówno 
prymus, zawsze znający właściwą odpowiedź (w odróżnieniu od nas), jak i człowiek o innym 
kolorze skóry lub odmiennym wyznaniu religijnym. Dla ludzi nietolerancyjnych, którzy są 
szczególnie skłonni do wyszukiwania sobie „kozłów ofiarnych”, inny – to wróg. Aby stać się 
obiektem prześladowania, trzeba jeszcze spełniać trzeci warunek – być od początku nielu­
bianym, często z błahego lub wyimaginowanego powodu. Forma i nasilenie agresji zależy 
oczywiście   zawsze   od   aprobaty   danej   grupy   społecznej.   Jeśli   ktoś  zacznie   bronić  ofiary, 
oprawcy zwykle tracą pewność siebie i mogą zostawić ją w spokoju. (…)
6.   Istnieją  ludzie   szczególnie   predysponowani   do   nietolerancyjnego   traktowania   innych, 
nie tyle z powodu sytuacji zewnętrznej (kryzys) i bezradności swych ofiar, ile z przyczyn oso­
bowościowych. (…) Taka osobowość skłonna do uprzedzania się do jednostek lub grup ludz­
kich,   nosi   nazwę  autorytarnej.   Twórcami   koncepcji   tego   typu   osobowości   są  T.   Adorno, 
E. Frenkel­Brunswik, E. Levinson i R. Sanford. Wymieniają oni szereg cech dla niej charak­
terystycznych. Pierwszą z nich jest niezwykły respekt dla władzy, czy – mówiąc prościej – 
płaszcząca się, uległa postawa wobec przełożonych. Drugą – silna skłonność do karania 
osób  zależnych,  zwłaszcza   dzieci   i   podwładnych.   Cechą  trzecią  jest   walka   ze  wszystkimi 
przejawami słabości u siebie i innych, innymi słowy – stwarzanie pozorów bycia „mocnym” 
człowiekiem. Czwarta cecha osobowości autorytarnej to stała podejrzliwość, nastawianie się 
na atak ze strony otoczenia i niesłychanie męcząca gotowość do obrony. Cecha piąta to po­
siadanie sztywnych, odpornych na zmiany, poglądów, nawet pod wpływem najbardziej prze­
konujących argumentów. I szósta – przyjmowanie bez dyskusji wszystkich obowiązujących 
w danej grupie społecznej konwencjonalnych wartości. (…)
7.  Konformizm jest, jak wiadomo, dostosowaniem własnego zachowania i sposobu myślenia 
do zachowania i sposobu myślenia grupy społecznej. Potocznie przyjmuje się, że termin ten 
oznacza uległość wobec obowiązujących norm w celu uzyskania osobistych korzyści. Ko­
rzyść nie musi być materialna, na przykład może nią być tzw. święty spokój, kiedy to nie re­
agujemy na czyjąś krzywdę i nie narażamy się większości. Konformizm to upodabnianie się 
w zachowaniu do otoczenia. Jeśli to społeczne otoczenie narzuca normy pełne uprzedzeń, 
ludzie są często zbyt słabi, aby im się przeciwstawić, mimo że mieliby na to ochotę. (…) Kon­
formizm względem normy nacechowanej uprzedzeniem może też wynikać z braku dostępu 
do ścisłych danych i z przewagi błędnej informacji. Ludzie przyswajają sobie wtedy negatyw­
ne postawy na podstawie plotek i pogłosek. (…)
8.  A w ogóle – czy uprzedzenia nie mają żadnych pozytywnych stron? Ależ tak, oczywiście. 
Pomagają  nam   zachować  dobre   samopoczucie   i   wysokie   mniemanie   o   własnej   osobie 
jako o kimś lepszym, mądrzejszym czy bardziej wartościowym. To subiektywne spojrzenie 
na siebie kłóci się z obiektywną oceną postawy nietolerancyjnej jako oznaki prymitywizmu 
myślowego, prostactwa oraz zwyczajnej głupoty. (…)
9.  Co zrobić, aby być bardziej tolerancyjnym?
Aby tego dokonać, trzeba trochę nad sobą popracować. Przede wszystkim nie wolno podda­
wać  się  myślowym   stereotypom.   (…)   Najbardziej   trwałe   są  poglądy   trafiające   do   nas 
jako pierwsze i te, które pochodzą od ludzi w naszym mniemaniu wiarygodnych. Nie jest 
to jednak powód, aby poglądów tych nie poddawać stałej weryfikacji. Warto słuchać różnych 
2 z 4
418050150.002.png
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
zdań pochodzących od różnych ludzi i nie trzymać się zbyt kurczowo własnych przekonań. 
(…) Należy szukać ludzi myślących inaczej, wciągać ich w dyskusję, spierać się, usiłować 
dociec prawdy.
10.   Niebezpieczne są wszelkie uogólnienia dotyczące grup ludzkich. Zamykają nam oczy 
na różnice indywidualne, a to prowadzi do uproszczeń i zafałszowań. Próbujmy zatem kon­
centrować się na poznawaniu ludzi, nie zaś na ich ocenianiu. Jeśli w naszym otoczeniu ktoś 
uparcie propaguje poglądy szerzące nienawiść czy wrogość do innej grupy ludzi, nie od rze­
czy będzie zadać sobie pytanie – czy przypadkiem ktoś mną nie manipuluje, narzucając 
uprzedzenie (negatywny stereotyp myślowy)? (…) Nikt nie chce być pionkiem w cudzych rę­
kach. Spróbujmy się zatem przed tym bronić.
Zadania do tekstu:
1. Na podstawie definicji tolerancji w akapicie 1. wymień 3 charakterystyczne cechy czło­
wieka tolerancyjnego.
(1 p.)
2. Jaką funkcję pełni przytoczona w akapicie 2. opinia o ludziach mających rude włosy?
a) Ma charakter zabawnej anegdoty.
b) Mówi prawdę o ludziach rudych.
c) Wskazuje na skutki uogólnień.
d) Wyjaśnia, dlaczego rudowłosi są nielubiani.
(1 p.)
3. Co autorka artykułu uważa za główną przyczynę nietolerancji ? (akapit 3.)
(1 p.)
4. Wyjaśnij,   na   czym,   zdaniem   autorki,   polega   fałszowanie   obrazu   rzeczywistości.   (aka­
pit 3.)
(1 p.)
5. Uprzedzenia są niebezpieczne. Podaj trzy argumenty uzasadniające tę tezę. (akapit 3.)
(2 p.)
6. Wymień 2 czynniki, które wpływają na powstanie i nasilanie się uprzedzeń w czasie kry­
zysu, (akapit 4.)
(2 p.)
7. Podaj znaczenie określenia „kozioł ofiarny”. Wskaż właściwą odpowiedź. (akapit 5.)
a) Ofiara składana bogom przez starożytnych Izraelitów.
b) Ktoś, na kogo zrzuca się odpowiedzialność za coś.
c) Symbol pokuty za popełnione grzechy.
d) Bóstwo czczone przez starożytnych Izraelitów.
(1 p.)
8. Wymień 2 cechy człowieka, który może stać się dla grupy prześladowców „kozłem ofiar­
nym”. (akapit 5.)
(1 p.)
3 z 4
418050150.003.png
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
9. W jaki sposób można uratować „kozła ofiarnego” przed agresją? (akapit 5.)
(1 p.)
10. Jak człowiek mający osobowość autorytarną traktuje innych ludzi? Podaj 4 przykłady. 
(akapit 6.)
(2 p.)
11. Z akapitu 7. wypisz trzy cechy charakteryzujące postawę konformistyczną.
(2 p.)
12. Na co, jako źródło nietolerancji, wskazuje obiektywna ocena tego zjawiska? (akapit 8.)
(1 p.)
13. Opinia autorki tekstu o pozytywnych stronach nietolerancji zawiera (akapit 8.)
a) stwierdzenie prawdy;
b) pochwałę nietolerancji;
c)żart;
d) ironię.
(1 p.)
14. Nazwij typ związku frazeologicznego „być pionkiem w cudzych rękach” i wyjaśnij jego 
znaczenie. (akapit 10.)
(2 p.)
15. Fragment końcowy artykułu (akapity 9. i 10.) ma charakter:
a) informacyjny;
b) perswazyjny;
c) polemiczny;
d) refleksyjny.
(1 p.)
4 z 4
418050150.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin