(Węgorz europejski Anguilla anguilla) Wygląd: wężowate ciało o śluzowatej skórze, w której bardzo głęboko osadzone są drobne podłużnoowalne łuski. Ptetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa są ze sobą połączone w jeden ciągły fałd płetwowy. Brak płetw brzusznych. Ubarwienie: węgorz żbfty grzbiet oliwkowo lub szarobrązowy, brzuch żółty; węgorz srebrzysty (po osiągnięciu dojrzałości płciowej) - grzbiet ciemnoszarozielony, boki i brzuch silnie srebrzyście lśniące. Dlugość: samce do 51 cm, samice do 150 cm. Występowanie: zlewisko pn. Atlantyku. Obecnie dzięki zarybieniom jest rozmieszczony szerzej niż kiedyś (np. w dorzeczu Dunaju). Tryb życia: ryba dwuśrodowiskowa, wędrowna, katadromiczna, tzn. ciągnąca na tarło z wód słodkich do morza. Po 4-10 latach pobytu w rzekach i jeziorach (węgorz żółty) rozpoczynają wędrówkę na przełomie sierpni i września (węgorz srebrzysty). Rozród: tarliska znajdują się w Morzu Sarga sowym na znacznych głębokościach. Tarło odbywa się na wiosnę, mniej więcej półtora ro po rozpoczęciu wędrówki; tarlaki giną po złożeniu ikry. Z Golfstromem przezroczyste, pr pominające kształtem liść wierzby larwy (le tocefale) unoszone są na wschód i w trzec roku życia docierają do wybrzeży europejskich (węgorz szklisty). Jako tzw. węgo wstępujące ciągną blisko brzegów w o rzek. Samce pozostają w odcinkach przyuściowych lub powracają do wód słonych, sa ce docierają daleko w górę biegu rzek. Pokarm: małe mięczaki, skorupiaki, niewie ryby i żaby.
PORADNIK-WEDKARSKI.PL