k1.pdf

Rozporządzenie

Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 24 marca 1999r. (Dz. U. Nr 30, poz. 297)

Wykaz standardów technicznych - poz. 12

INSTRUKCJA TECHNICZNA K-1

MAPA ZASADNICZA

WYDANIE TRZECIE

Warszawa 1998

Niniejsze wydanie instrukcji opracował zespół w składzie:

Zdzisław Adamczewski

Andrzej Bąk

Mariola Gilska

Edward Mecha

Ryszard Staniszewski

Zygmunt Szumski

Wojciech Wilkowski

Sekretarz zespołu

Stanisława Mogiłło-Suchowera

Opracowanie redakcyjne KORDAB POLSKA Sp. z o.o.

Spis tre ś ci

Str.

Część I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Przedmiot instrukcji i definicje ogólne

Pojęcie mapy zasadniczej, jej przeznaczenie i funkcje

Metryka mapy zasadniczej

Skale mapy i zasady ich doboru

Treść mapy zasadniczej

Forma mapy zasadniczej

Część II

PROWADZENIE MAPY ZASADNICZEJ

Część III

WYMAGANIA W STOSUNKU DO SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH

ZAŁĄCZNIKI:

Załącznik 1 Katalog obiektów i znaków umownych

Załącznik 2 Warunki edycji

Załącznik 3 Zmiany w stosunku do wydania z 1995 roku instrukcji K-1

Cz ęść I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Przedmiot instrukcji i definicje ogólne

§ 1

Niniejsza instrukcja podaje zasady opracowania podstawowej mapy kraju, zwanej dalej map ą

zasadnicz ą, w postaci klasycznej lub numerycznej.

§ 2

Edycję mapy zasadniczej wykonuje się w skalach:

1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000, zwanych dalej skalami bazowymi .

§ 3

Przepisy niniejszej instrukcji ustalają:

pojęcie mapy zasadniczej, jej przeznaczenie i funkcje,

pojęcie metryki mapy,

skale mapy i zasady ich doboru,

treść mapy,

formę mapy,

prowadzenie mapy,

wymagania w stosunku do systemów informatycznych.

§ 4

Odwzorowanie, obowiązujący układ współrzędnych i podział mapy na arkusze ustalają przepisy

instrukcji O-1 i O-2.

§ 5

Jeśli dla określonego obszaru mapa zasadnicza jest juŜ prowadzona w odwzorowaniu innym niŜ

obowiązujące i w lokalnym układzie współrzędnych, to moŜe ona być prowadzona nadal w tym

odwzorowaniu i układzie, do czasu zakończenia prac nad przekształceniem jej do postaci

numerycznej. Wówczas powinna zostać przetransformowana do obowiązującego odwzorowania i

układu współrzędnych oraz włączona do jednolitego państwowego Systemu Informacji o Terenie.

Sposób i tryb tego postępowania określa Główny Geodeta Kraju.

Poj ę cie mapy zasadniczej, jej przeznaczenie i funkcje

§ 6

Mapa zasadnicza - zgodnie z art.2, p.7 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne - jest to

wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym

rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, a

takŜe sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i podziemnych.

§ 7

Mapa zasadnicza stanowi:

1. podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w rozumieniu

art. 40 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne,

2. podstawowy materiał kartograficzny, wykorzystywany do zaspokojenia róŜnorodnych potrzeb

gospodarki narodowej, a w szczególności zagospodarowania przestrzennego, katastru

nieruchomości i powszechnej taksacji,

3. źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzania map pochodnych i innych

wielkoskalowych map tematycznych oraz aktualizacji mapy topograficznej w skali 1:10 000

(1:5000).

§ 8

Mapa zasadnicza słuŜy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencyjnych i projektowych oraz

stanowi część składową krajowego systemu informacji o terenie (SIT).

Metryka mapy zasadniczej

§ 9

Metryka mapy zasadniczej jest podstawowym dokumentem obrazującym przebieg opracowania mapy,

przechowywanym w Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej.

Metryka dla mapy prowadzonej metodą klasyczną zakładana jest dla kaŜdego arkusza. Metryka mapy

prowadzonej techniką numeryczną zakładana jest dla kaŜdego obrębu. Metryka dla obu technik

prowadzenia mapy zasadniczej ma formę dokumentu pisanego, uwierzytelnianego odręcznymi

podpisami. Wzór metryki i procedury jej prowadzenia ustala Główny Geodeta Kraju.

§ 10

Celem metryki mapy jest podanie podstawowych informacji źródłowych o cechach mapy i ogólnym

stopniu jej aktualności. Metrykę zakłada się dla mapy w momencie jej opracowania i uzupełnia w

miarę wprowadzanych zmian.

§ 11

Metryka mapy zasadniczej zawiera następujące dane:

dla mapy prowadzonej metodą klasyczną: tytuł, skalę, numer ewidencyjny, godło arkusza,

dla mapy prowadzonej techniką numeryczną: nazwę obrębu, jego numer i skalę bazową,

określenie układu współrzędnych,

opis metod opracowania mapy, daty i otrzymane dokładności,

wykonawców mapy odpowiedzialnych za jej opracowanie,

informacje dotyczące aktualizacji mapy.

Skale mapy i zasady ich doboru

§ 12

Najmniejszą jednostką obszaru, dla którego określa się skalę bazową mapy zasadniczej (§ 2) zarówno

przy postaci klasycznej jak i numerycznej jest obręb ewidencji gruntów i budynków. W wyjątkowo

uzasadnionych przypadkach dopuszcza się odmienną skalę bazową dla części obrębu.

§ 13

Skalę bazową ustala się na podstawie:

1. stopnia zagęszczenia na mapie elementów stanowiących jej treść,

2. przewidywanych zamierzeń inwestycyjnych.

§ 14

Jako wytyczne do ustalania skali bazowej przyjmuje się, Ŝe niŜej wymienione skale powinny być

stosowane odpowiednio:

skala 1:500 - dla terenów o znacznym obecnym lub przewidywanym zainwestowaniu,

skala 1:1000 - dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych, oraz

terenów osiedlowych wsi będących siedzibami gmin,

skala 1:2000 - dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, terenów rolnych o drobnej,

nieregularnej szachownicy stanu władania oraz większych zwartych obszarów rolnych i

leśnych na terenach miast,

skala 1:5000 - dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz gruntów rolnych i leśnych

na obszarach pozamiejskich.

Tre ść mapy zasadniczej

§ 15

Treść mapy dzieli się na tre ść obligatoryjn ą oraz tre ść fakultatywn ą .

§ 16

Treść obligatoryjną mapy zasadniczej stanowią:

punkty osnów geodezyjnych,

elementy ewidencji gruntów i budynków,

elementy sieci uzbrojenia terenu, w szczególności urządzenia nadziemne, naziemne i

podziemne.

§ 17

Do elementów ewidencji gruntów i budynków zalicza się, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra

Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministra Rolnictwa i Gospodarki śywnościowej z dn. 17

grudnia 1996 w sprawie ewidencji gruntów i budynków § 23 p.3:

1. granice jednostek terytorialnego podziału państwa,

2. granice jednostek ewidencyjnych,

3. granice obrębów,

4. granice działek,

5. opisy i kontury uŜytków gruntowych, w tym ekologicznych,

6. opisy i kontury klas gleboznawczych,

7. usytuowanie budynków,

8. stabilizowane (trwałe) punkty graniczne,

9. numery ewidencyjne działek,

10. numery porządkowe budynków,

11. numery ewidencyjne budynków,

12. numery punktów załamania linii granicznych,

13. nazwy ulic i oznaczenia dróg publicznych,

§ 18

Do elementów sieci uzbrojenia zalicza się, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki

Przestrzennej i Budownictwa z 26 sierpnia 1991 w sprawie szczegółowych zasad i trybu zakładania i

prowadzenia geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz uzgodnień i współdziałania w tym

zakresie:

1. urządzenia inŜynieryjno-techniczne nadziemne,

2. urządzenia inŜynieryjno-techniczne naziemne, w tym punkty połoŜenia armatury naziemnej

przewodów uzbrojenia technicznego,

3. linie przebiegu przewodów i elementów uzbrojenia terenu

§ 19

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: