Steel Danielle - Pierwszy bal.pdf - Danielle Steel - ewa.machliny

DANIELLE STEEL

PIERWSZY BAL

(Coming Out)

Przełożyła Katarzyna Daab

Moim wspaniałym i wyjątkowym dzieciom -

Beatrix, Trevorowi, Toddowi, Nickowi,

Samanthcie, Victorii, Vanessie, Maksowi i Zarze,

w podzięce za odwagę i zalety charakteru,

widoczne w miarę, jak dorastałyście.

Za mądrość, radość i miłość,

którymi tak hojnie potraficie obdarować.

Dziękuję, że nauczyłyście mnie,

co w życiu jest naprawdę ważne,

i za wspólnie spędzone chwile.

Bądźcie szczęśliwe. Kocham Was z całego serca.

Mama

d. s.

KSIĘGA PRZYSŁÓW

31,10 Niewiastę dzielną któż znajdzie?

Jej wartość przewyższy perły.

31,11 Serce małżonka jej ufa...

31,12 Nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia.

31,13 ... pracuje starannie rękami.

31,14 ... żywność sprowadza z daleka.

31,15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i żywność rozdziela domowi.

31,16 Myśli o roli - kupuje ją: Z zarobku swych rąk zasadza winnicę.

31,18 Jej lampa wśród nocy nie gaśnie.

31,20 Otwiera dłoń ubogiemu, do nędzarza wyciąga swe ręce.

31,25 Strojem jej siła i godność, Do dnia przyszłego się śmieje.

31,26 Otwiera usta z mądrością, na języku jej miłe nauki.

31,27 Bada bieg spraw domowych, nie jada chleba lenistwa.

31,28 Powstają synowie, by szczęście jej uznać, i mąż, ażeby ją sławić.

31,29 Wiele niewiast pilnie pracuje, lecz ty przewyższasz je wszystkie.

31,31 Z owocu jej rąk jej dajcie, niech w bramie chwalą jej czyny. ∗

∗ Tłum. ks. Władysław Borowski, Biblia Tysiąclecia, wyd. III poprawione, Poznań - Warszawa 1990

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Było słoneczne majowe popołudnie. W okazałej kamienicy przy Jane Street, ulicy

sąsiadującej z dzielnicą West Village, Olympia Crawford Rubinstein biegała w pośpiechu po

kuchni, przygotowywując lunch dla swojego pięcioletniego synka, Maksa. Tereny West

Village, dawne skupisko nowojorskich rzeźników, wiele lat temu stały się modną częścią

miasta. W okolicznej zabudowie dominowały odrestaurowane dziewiętnastowieczne

kamienice z brunatnego piaskowca i nowoczesne apartamentowce, pilnowane przez portierów

w liberii.

Za parę minut Max wysiądzie ze szkolnego autobusu, który zatrzyma się przed

domem. Chodził do zerówki w Dalton i w piątki miał zajęcia tylko przed południem. Olympia

brała wtedy wolny dzień, żeby spędzić go wspólnie z synem. Poza Maksem, jedynym

dzieckiem jej i Harry’ego, miała jeszcze trójkę starszych dzieci z pierwszego małżeństwa.

Rubinsteinowie kupili i odnowili ten stary dom przed sześciu laty, gdy Olympia była

w ciąży z najmłodszym dzieckiem. Przedtem mieszkali przy Park Avenue, w dużym

mieszkaniu, do którego po rozwodzie przeprowadziła się wraz dziećmi. Harry wprowadził się

do nich. Poznała go w rok po rozstaniu się z mężem. Mijało właśnie trzynaście lat, odkąd się

pobrali. Czekali osiem lat, zanim na świecie pojawił się Max - czułe, zabawne i radosne

dziecko, które od pierwszej chwili stało się ulubieńcem całej rodziny.

Olympia była wspólniczką w cieszącej się dużym wzięciem kancelarii prawnej.

Specjalizowała się w procesach dotyczących łamania praw obywatelskich i powództwach

grupowych. Miała swojego konika - sprawy związane z różnego rodzaju dyskryminacją i

przypadki znęcania się nad dziećmi. Wyrobiła sobie nazwisko i była znana w środowisku.

Studia prawnicze ukończyła piętnaście lat temu, po rozwodzie. Dwa lata później poślubiła

Harry’ego. Kiedy go poznała, wykładał prawo na uniwersytecie Columbia, a teraz zajmował

stanowisko sędziego federalnego w sądzie apelacyjnym. Jakiś czas przedtem rozpatrywano

jego kandydaturę na sędziego Sądu Najwyższego. Chociaż nie został w końcu mianowany,

brakowało naprawdę niewiele i obydwoje mieli nadzieję, że następnym razem to on obejmie

wakat.

Łączyła ich wspólna religia, poglądy i pasje, chociaż wywodzili się ze skrajnie

odmiennych środowisk społecznych. Harry wychował się w ortodoksyjnej rodzinie

żydowskiej. Jego rodzice w dzieciństwie przeszli przez koszmar holocaustu. Matkę, wtedy

dziesięcioletnią dziewczynkę, zabrano z domu w Monachium i uwięziono w obozie

koncentracyjnym w Dachau. Straciła tam całą rodzinę. Ojciec należał do tych nielicznych,

którym udało się przeżyć Oświęcim. Spotkali się po wojnie w Izraelu i pobrali. Mieli wtedy

zaledwie kilkanaście lat. Wyjechali potem do Londynu, a następnie do Stanów. Obydwoje

byli sierotami, dla których jedyny syn stał się obiektem wszystkich starań, marzeń i nadziei.

Harowali jak niewolnicy przez całe życie, by zapewnić mu wykształcenie. Ojciec był

krawcem, matka szwaczką. Pracowali w szwalniach, gdzie wyciskano ostatnie krople potu z

emigrantów, początkowo w dolnej części wschodniego Manhattanu, potem przy Siódmej

Alei, w miejscu, które z czasem stało się centrum świata mody. Ojciec umarł wkrótce po

ślubie swojego jedynaka z Olympią. Harry bardzo żałował, że nie zdążył poznać wnuka.

Frieda, jego matka, była silną i inteligentną siedemdziesięciodwuletnią kobietą. Bardzo

kochała syna - w jej opinii geniusza - i równie mocno wnuka, którego uważała za najbardziej

wyjątkowe dziecko na świecie.

Po powtórnym wyjściu za mąż Olympia porzuciła kościół episkopalny i przeszła na

judaizm. Wspólnie z Harrym uczęszczali do synagogi reformowanej. Olympia w każdy

piątkowy wieczór zapalała świece i odmawiała modlitwy szabatowe, a Harry za każdym

razem czuł wtedy wzruszenie. Uważał, że Olympia jest zachwycającą kobietą, wspaniałą

matką dla wszystkich swoich dzieci, znakomitym prawnikiem i cudowną żoną. Frieda

całkowicie podzielała jego pogląd. Podobnie jak Olympia był już przedtem żonaty, ale nie

miał dzieci z poprzedniego małżeństwa. Olympia w lipcu miała skończyć czterdzieści pięć

lat, on - pięćdziesiąt trzy. Świetnie do siebie pasowali, pomimo tak odmiennego pochodzenia

społecznego. Również pod względem fizycznym stanowili ciekawe, wzajemnie uzupełniające

się połączenie. Olympia była niebieskooką blondynką, Harry brunetem o ciemnobrązowych

oczach. Ona drobna, on postawny, w typie dużego misia, zawsze uśmiechnięty, otwarty i miły

w obejściu, ją natomiast cechowała nieśmiałość i powaga, choć często się śmiała, zwłaszcza

w towarzystwie męża i dzieci. W stosunku do Friedy, matki Harry’ego, Olympia była

wyjątkowo oddaną i kochającą synową.

Jej

rodzina

stanowiła

całkowite

przeciwieństwo

rodziny

obecnego

męża.

Crawfordowie należeli do kręgu towarzyskich znakomitości Nowego Jorku. Zawsze otoczeni

byli tłumem wysoko postawionych przyjaciół, a ich arystokratyczni przodkowie od pokoleń

byli skoligaceni z rodzinami Astorów i Vanderbiltów. Liczne instytuty naukowe i wiele

budynków użyteczności publicznej nazwano ich imieniem. W posiadaniu rodziny

Crawfordów znajdował się również jeden z najwspanialszych letnich domów w Newport, w

stanie Rhode Island, gdzie zwykle spędzali wakacje. Rodzinny majątek przepadł niemal bez

śladu do czasu, kiedy zmarli rodzice Olympii. Była wtedy w college’u. Musiała sprzedać letni

dom i otaczającą go posiadłość, żeby zapłacić podatki i oddać długi. Ojciec nigdy nie

pracował zawodowo. Jeden z dalszych krewnych powiedział po jego śmierci: „Człowiek ten

miał niewielki majątek - został mu po stracie fortuny”. Olympia sprzedała dom, spłaciła długi

i została niemal bez grosza przy duszy. Za cały posag musiała starczyć jej błękitna krew i

arystokratyczni krewni. Niewielka sumka, którą udało jej się zatrzymać, ledwie pokryła

koszty college’u i złożyła się na niewielką lokatę bankową, wykorzystaną później na

opłacenie studiów prawniczych.

Olympia poślubiła swoją młodzieńczą miłość, Chaunceya Bedhama Walkera IV, w

sześć miesięcy po opuszczeniu przez nią murów Vassar. Chauncey w tym samym roku

ukończył Uniwersytet Princeton. Był czarujący, przystojny, kochał dobrą zabawę i lubił

przewodzić innym chłopcom. Świetnie jeździł konno i grał w poło. Kiedy się poznali,

Olympia ze zrozumiałych względów straciła głowę. Zakochała się po uszy, ani trochę nie

dbając o ogromne pieniądze, które posiadała jego rodzina. Tak bardzo była zadurzona, że

przymykała oko na jego pociąg do alkoholu, zamiłowanie do gier hazardowych i spódniczek

oraz łatwość, z jaką wydawał pieniądze. Po studiach podjął pracę w banku inwestycyjnym

należącym do rodziny, ale nie zmienił stylu życia i robił wszystko, na co miał ochotę. Z

czasem zaczęło to oznaczać, że bywał w biurze tak rzadko, jak tylko było to możliwe,

zaniedbywał Olympię oraz miewał przygodne romanse z licznymi kobietami. Zanim zdała

sobie z tego wszystkiego sprawę, urodziła im się trójka dzieci. Charlie przyszedł na świat w

dwa lata po ślubie, a jego siostry bliźniaczki: Virginia i Veronica, trzy lata później. Rozwiodła

się z Chaunceyem siedem lat po swoim zamążpójściu. Charlie miał wtedy pięć lat,

dziewczynki dwa, a ona sama dwadzieścia dziewięć. Zaraz po rozwodzie Chauncey rzucił

pracę w banku i przeniósł się do Newport, gdzie zamieszkał z babką, ozdobą miejscowego

towarzystwa, poświęcając odtąd czas i siły na grę w polo i uganianie się za kobietami.

Dwanaście miesięcy później poślubił Felicię Weatherton. Stanowili dobraną parę.

Wybudowali dom na odziedziczonej ziemi, należącej wcześniej do babki Chaunceya, do

stajni wprowadzili nowe konie i w ciągu czterech lat dorobili się trzech córek. W rok po

ślubie Chaunceya i Felicii Olympia wyszła za mąż za Harry’ego Rubinsteina. Chauncey uznał

jej wybór za mało że śmieszny - po prostu za niesłychany. Kiedy od syna dowiedział się, że

jego była żona przeszła na judaizm, odebrało mu mowę. W równym stopniu wstrząsnęła nim

wiadomość o rozpoczęciu przez Olympię studiów prawniczych. Według niego wszystkie te

wydarzenia dowodziły niezbicie, że pomimo podobnego pochodzenia społecznego nie mają

ze sobą absolutnie nic wspólnego i nigdy mieć nie będą, z czego Olympia zdała sobie sprawę

dużo wcześniej. W miarę upływu lat pewne poglądy i życiowe zapatrywania, które w

Steel Danielle - Pierwszy bal.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: