Tajemnica pioruna kulistego.pdf

Tajemnica pioruna kulistego

Pojawia się nagle, zwykle podczas

lub tuż po burzy. Ma kształt

płonącej kuli, mieni się jasnym,

choć nie oślepiającym światłem

barwy czerwonej, pomarańczowej,

żółtej lub białej. Rzadziej jest

zielony lub błękitny.

Jest najczęściej wielkości

brzoskwini lub piłki do koszykówki,

choć obserwowano też takie o

średnicy centymetra oraz kilku

metrów. Rozpada się po kilku lub kilkudziesięciu sekundach. Czasem przy tym głośno grzmi, jak

zwykły piorun, a czasem nic się nie dzieje - znika bez śladu.

Najdziwniejszy jest sposób, w jaki się porusza. Piorun kulisty najczęściej

leci poziomo nad powierzchnią Ziemi, kilka metrów na sekundę. Lubi nagle

i przypadkowo zmieniać kierunki, a zdarza się, że zastyga na krótki czas w

miejscu.

Relacje wiadków

Piorun kulisty pojawił się pół

metra nad powierzchnią wody,

przefrunął nad jego głową,

zatrzymał się na ok. 30 sekund,

pomknął do lasu, poodbijał się

od drzew jak bilardowa kula i

zniknął z pola widzenia.

Kula wleciała do samolotu pasażerskiego, przeleciała

bezgłośnie nad głowami przerażonych pasażerów,

podzieliła się na dwie mniejsze kulki, które się zaraz na

powrót połączyły, i nie czyniąc szkód wyleciała z drugiej

strony samolotu.

Kula wielkości piłki do koszykówki wpadła do samolotu i

zaczęła gonić za stewardessą tam i z powrotem w

przejściu między siedzeniami. Piorun zniknął, zanim zdążył w nią trafić.

Mieszkaniec Malanowa Franciszek Bartczak opowiadał, że w młodości też był świadkiem tego

zjawiska. Piorun w postaci świecącej kuli wleciał do domu krążył po mieszkaniu ze świstem i

przeleciał w odległości 1 metra od pana Bartczaka. Po tym wydarzeniu wszyscy byli ogłuszeni a na

ścianach pozostały wypalone ślady. Piorun nie wzniecił pożaru, ani nie wyrządził innych szkód.

Często zetknięcie z piorunem kończyło się krótkotrwałym paraliżem. W roku 1936, kiedy do

wnętrza pokoju przeniknęła kula ognia o średnicy ludzkiej głowy, świadek odważnie zniszczył kulę

kilkoma uderzeniami deski. Nie poniósł szwanku, a po kuli pozostał tylko ostry zapach siarki.

Wiele było jednak wypadków śmiertelnych. Według świadków pioruny kuliste wydają się być

przyciągane przez ludzi i zwierzęta. Przenikają przez niektóre ściany i przeszkody, przeciskają się

przez dziurki od kluczy i szpary pod drzwiami.

Próby wyja nienia

To tajemnicze zjawisko próbowano wytłumaczyć na różne

sposoby od niemal 150 lat. Do rozwikłania zagadki zaprzęgano

m.in. reakcje jądrowe, antymaterię, promieniowanie

mikrofalowe. Niektórzy do dziś utrzymują, że to tylko optyczne

złudzenie, a zdaniem innych maczają w tym palce kosmici.

Jest wiele teorii:

Może jest kulą stopionego krzemu.

To proces chemioluminescencyjny, a może chmura cząsteczek

metalu lub związków organicznych, odparowana uderzeniem

zwykłego pioruna.

piorun kulisty m.in. jako kulę plazmy, antymaterii, mikrofal czy

jakiejś płonącej substancji.

Może to po prostu kula bardzo gorącego (o temperaturze ponad 30 tys. stopni Celsjusza)

zjonizowanego powietrza. Tak ostatnio zaproponowali Antonio F. Ranada wraz z Jose L. Trueba z

madryckiego Universidad Complutense.

Największym problemem ich teorii było zrozumienie, jak powietrze może bez zmian pozostawać tak

długo bardzo gorące. Gorąca kula powietrza powinna rozprężyć się gwałtownie, natychmiast

ochłodzić i przestać świecić. Poza tym powinna unieść się w górę, a nie sunąć poziomo.

Zjawisko ta nadal czeka na wyjaśnienie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: