Pora na romans 01 - Macomber Debbie - Pora na romans.pdf - Romans - marlena77333

Pora na romans

Debbie Macomber

Tytuł oryginału: Ready For Romance

Przekład: Ludwik Stawowy

PROLOG

Jessica Kellerman rozejrzała się na wszystkie strony i przemknęła za

róg garażu Drydenów. Przyciśnięta do ściany, posuwała się ostrożnie, ma-

leńkimi kroczkami. Absolutnie nikt nie powinien jej zobaczyć.

Samochód Evana, modne sportowe auto, stał przed garażem i było go

widać z okien domu. Musiała zrobić to szybko.

Przykucnęła przy bocznym lusterku, wyjęła z kieszeni jaskrawoczer-

woną szminkę i grubo pomalowała sobie wargi. Przetarła lusterko białą

chusteczką i pocałowała je kilkakrotnie. Na szkle pozostały wyraźne czer-

wone ślady ust.

Jessica westchnęła z zadowoleniem, ostrożnie otworzyła drzwi samo-

chodu i wczołgała się na przednie siedzenie po stronie kierowcy. Tutaj też

było lusterko. Serce jej waliło nie tylko ze strachu, że zostanie zauważona.

Jej serce miało skłonność do przyspieszania, kiedy tylko pomyślała o Eva-

nie.

W całym Bostonie nie było mężczyzny, który mógłby się równać z

Evanem Drydenem. I pomyśleć, że przez te wszystkie lata mieszkała po są-

siedzku, a dopiero niedawno zauważyła, jaki jest wspaniały! Dla Jessiki

Evan był najprzystojniejszym mężczyzną na świecie.

Dokładnie pamiętała moment, kiedy odkryła swoje przeznaczenie. Od

tamtej chwili nie była już sobą.

Szepczące Wierzby, posiadłość Drydenów, sąsiadowały z posesją jej

rodziców. Jessica często przesiadywała na potężnym dębie, obserwując sy-

nów sąsiadów. Damian studiował prawo, Evan chodził do college'u. Dla

Jessiki, która jako jedynaczka była skazana na wymyślanie sobie własnych

rozrywek, obserwowanie braci Drydenów stało się wspaniałą zabawą.

Gdy pewnego dnia jak zwykle siedziała na dębie, nad staw tuż obok

przyszedł Evan, stanął na kładce i zaczaj wrzucać kamyki do wody. Choć

był do niej odwrócony plecami, Jessica wstrzymała oddech, zastanawiając

się, czy ją zauważył, ukrytą wśród gęstych liści.

Widocznie coś usłyszał, bo odwrócił się gwałtownie i wlepił wzrok w

drzewo.

– Jessica?

Nie miała odwagi poruszyć się ani zaczerpnąć powietrza.

Spojrzał w górę i słońce oświetliło jego przystojną twarz. Właśnie

wtedy Jessica zrozumiała, że Evan nie jest takim sobie zwyczajnym chłop-

cem. Był piękny jak Apollo. Doskonały pod każdym względem.

Od tej chwili zaczęły się jej marzenia. Cudowne marzenia o Evanie

zakochanym w niej po uszy. O ich małżeństwie, o dzieciach. Wydawało się

to takie... takie oczywiste, dobre. Tydzień później miała już pewność, że los

ich zetknął, że są stworzeni dla siebie. Był tylko jeden problem – żeby i

Evan dokonał tego odkrycia.

Jessica niedawno skończyła czternaście lat, a Evan był dużo starszy. O

całe sześć lat. Ponieważ jednak wcale się nią nie interesował, równie dobrze

mogło to być i sto lat.

Właśnie wtedy postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. Była przecież

dziewczyną światową, która wie, czego chce, i stara się to uzyskać. Tym

razem miał to być Evan Dryden.

Szybko przekonała się, że nie jest tak odważna, jak by chciała. Telefo-

nowała do niego co najmniej dziesięć razy i gdy podnosił słuchawkę, zaw-

sze brakowało jej odwagi, by w ogóle się odezwać, a co dopiero wyznać

swą nieustającą miłość. Po każdym takim telefonie wpadała w coraz więk-

szą frustrację.

Ponieważ zawsze potrafiła ładnie pisać, zaczęła układać liściki do

Evana, wyrażając w nich swoje oddanie. Jeden pozwoliła nawet przeczytać

najlepszej przyjaciółce, a ta oznajmiła, że tak pięknego listu miłosnego

jeszcze nigdy nie czytała. Niestety, Jessica nie odważyła się na podpisywa-

nie swych listów.

Była pewna, że jej najnowszy pomysł, całowanie lusterek samochodu,

da najlepszy rezultat. Evan domyśli się, że to Jessica, przyjdzie wreszcie po

nią i pojadą jego sportowym autem ku zachodzącemu słońcu.

Pokryła wargi świeżą warstwą jaskrawej czerwieni i właśnie miała za-

cząć całować wewnętrzne lusterko, kiedy ktoś nagle otworzył drzwi sa-

mochodu.

–A więc to ty!

Serce podskoczyło jej do gardła. Powoli podniosła oczy i zobaczyła

Damiana Drydena. Był wyższy od młodszego brata, opalony i na swój

sposób przystojny. Jessica była pewna, że nadejdzie dzień, kiedy jakaś

dziewczyna pokocha go tak mocno jak ona Evana.

– Cześć – powiedziała, jakby nie było w tym nic niezwykłego, że siedzi

w samochodzie jego brata i całuje lusterka.

– Założę się, że to ty dzwonisz w nocy co godzina.

– Nigdy nie dzwoniłam po dziesiątej – zaprzeczyła gwałtownie, po

czym zdała sobie sprawę, że właśnie się przyznała. Chyba najlepiej byłoby

udawać, że nie wie, o czym on mówi.

– Karteczki za wycieraczką też były od ciebie, prawda?

Zaprzeczanie nie miało sensu. Czując się w samochodzie Evana jak w

pułapce, obróciła się na siedzeniu i powoli wysiadła.

– Powiesz mu, że to ja?

– Nie wiem. – Damian zamyślił się. – Ile masz łat?

– Czternaście – odparła z dumą. – Wiem, że Evan jest starszy, ale mam

nadzieję, że zechce poczekać, aż dorosnę, żebyśmy mogli się pobrać.

– Pobrać! – W głosie Damiana zabrzmiała kpina, a Jessica nastroszyła

się.

– Poczekaj, aż sam się zakochasz! – wykrzyknęła. – Wtedy się przeko-

nasz, jak to jest.

– Nie jesteś zakochana w Evanie – powiedział łagodnie. – Jesteś za

młoda, żeby rozumieć te sprawy. Zawróciłaś sobie nim głowę, bo jest star-

szy i...

– To więcej niż pewne, że kocham Evana! – wybuchnęła.

Wepchnęła szminkę do kieszeni. Nie zamierzała sterczeć tu i pozwalać

mu na kpiny. Miała co prawda tylko czternaście lat, ale posiadała serce

dojrzałej kobiety i podjęła już decyzję. Damian może sobie mówić lub robić

co zechce, a ona i tak pewnego dnia poślubi Evana Drydena.

– Mojego brata na pewno cieszy twoje oddanie.

– No pewnie. Mężczyzna, który się ze mną ożeni, stanie się najszczę-

śliwszy na świecie – szarżowała, niewiele się namyślając. Damian roześmiał

Pora na romans 01 - Macomber Debbie - Pora na romans.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: