Bierność i nadaktywność u dzieci z autyzmem.docx

(11 KB) Pobierz

Bierność i nadaktywność u dzieci z autyzmem.

 

    Wiele opisów zachowań dzieci z autyzmem różni się bardzo od siebie. Różnica ta wynika z faktu, iż niektórych dzieci możemy zaobserwować całkowitą bierność, u innych natomiast występuje nadaktywność.
Park (2003) opisuje bierność u tych dzieci jako brak zainteresowania otoczeniem, brak ciekawości, brak podejmowania zabawy czy też nie podążanie za oddalającym się opiekunem. Dzieci takie wydają się być całkowicie wyobcowane, nie zmotywowane do jakiegokolwiek działania.
U innych dzieci natomiast występuje nadaktywność. Są one wtedy w ciągłym ruchu; biegają i skaczą. Aktywność taka często jest chaotyczna, pozbawiona celu i połączona jest z niezdolnością skupienia uwagi. Obraz takich dzieci często przypomina dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).
Osoby z autyzmem przejawiają istotne zaburzenia rozmaitych funkcji wykonawczych. Należą do nich brak koncentracji na szczegółach, impulsywność, brak płynności i elastyczności w działaniu, wykonywanie według planu, korzystanie z informacji zwrotnych oraz przestawianie się na nowe zadania (Barkley, 2000).
Jedną z bardzo efektywnych form uczenia dzieci z autyzmem, niwelującą między innymi problemy z planowaniem czynności i realizacją planu działania, są plany aktywności (album aktywności) (McClannahan, Krantz, 2002).
    Kolejne, bardzo częste zaburzenia u osób z autyzmem wiążą się z regulacją rytmu okołodobowego.  Problemy te występują prawie u wszystkich osób z autyzmem, i co więcej nie słabną wraz z wiekiem (Prior, 1995).

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin