Jan Kochanowski Treny.pdf

Jan Kochanowski

TRENY

Wyboru dokonał Marek Adamiec

www.eBook.pl

Treny

Tales sunt hominum mentes, quali pater ipse Juppiter

auctiferas lustravit lumine terras.

ORSZULKI KOCHANOWSKIEJ, WDZIĘCZNEJ, UCIESZONEJ,

NIEPOSPOLITEJ DZIECINIE KTÓRA, CNÓT WSZYSTKICH

I DZIELNOŚCI PANIEŃSKICH POCZĄTKI WIELKIE

POKAZAWSZY, NAGLE, NIEODPOWIEDNIE, W NIEDOSZŁYM WIEKU

SWOIM, Z WIELKIM A NIEZNOŚNYM RODZICÓW SWYCH ŻALEM

ZGASŁA - JAN KOCHANOWSKI, NIEFORTUNNY

OJCIEC. SWOJEJ NAMILSZEJ DZIEWCE Z ŁZAMI NAPISAŁ.

NIE MASZ CIĘ, ORSZULKO MOJA!

Jan Kochanowski

Treny

TREN 1

Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe...

TREN 2

Jeslim kiedy nad dziećmi piórko miał zabawić...

TREN 3

Wzgardziłaś mną, dziedziczko moje ucieszona!...

TREN 4

Zgwałciłaś, niepobożna Śmierci, oczy moje...

TREN 5

Jako oliwka mała pod wysokim sadem...

TREN 6

Ucieszna moja śpiewaczko! Safo słoweńska!...

TREN 7

Nieszczęsne ochędóstwo, żałosne ubiory...

TREN 8

Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim...

TREN 9

Kupić by cię, Mądrości, za drogie pieniądze!...

TREN 10

Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi się podziała?...

TREN 11

Fraszka cnota! - powiedział Brutus porażony...

Jan Kochanowski

Treny

TREN 12

Żaden ojciec podobno barziej nie miłował...

TREN 13

Moja wdzięczna Orszulo, bodaj ty mnie była...

TREN 14

Gdzie te wrota nieszczęsne, którymi przed laty...

TREN 15

Erato złotowłosa i ty, wdzięczna lutni...

TREN 16

Nieszczęściu k'woli a swojej żałości...

TREN 17

Pańska ręka mię dotknęła...

TREN 18

My, nieposłuszne, Panie, dzieci Twoje...

TREN 19 - ALBO SEN

Żałość moja długo w noc oczu mi nie dała...

EPITAFIUM HANNIE KOCHANOWSKIEJ

BIOGRAM

Jan Kochanowski

Treny

TREN I

Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe

I lamenty, i skargi Symonidowe,

Wszytki troski na świecie, wszytki wzdychania

I żale, i frasunki, i rąk łamania,

Wszytki a wszytki za raz w dom się mój noście,

A mnie płakać mej wdzięcznej dziewki pomożcie,

Z którą mię niebożna śmierć rozdzieliła

I wszytkich moich pociech nagle zbawiła.

Tak więc smok, upatrzywszy gniazdko kryjome,

Słowiczki liche zbiera, a swe łakome

Gardło pasie; tymczasem matka szczebiece

Uboga, a na zbójcę coraz się miece,

Próżno! bo i na samę okrutnik zmierza,

A ta nieboga ledwe umyka pierza.

"Prózno płakać" - podobno drudzy rzeczecie.

Cóż, prze Bóg żywy, nie jest prózno na świecie ?

Wszytko prózno! Macamy gdzie miękcej w rzeczy,

A ono wszędy ciśnie ! Błąd - wiek człowieczy !

Nie wiem, co lżej: czy w smutku jawnie żałować,

Czyli się z przyrodzeniem gwałtem mocować?

Jan Kochanowski

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: