SCENARIUSZ ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH
Osoba prowadząca: Agnieszka Bok
Data: 10.12.2009r.
Grupa wiekowa: 5-latki
Temat kompleksowy: Nadchodzi zima
Temat dnia: Gawronek i zima
Cele operacyjne: dziecko:
- dostrzega cykliczność pór roku,
- wymienia charakterystyczne oznaki zimy,
- wie, jak zatroszczyć się o los ptaków zimą,
- słucha uważnie opowiadania,
- kształci umiejętność swobodnej wypowiedzi,
- rozwija swoje poczucie rytmu,
- integruje się z grupą w trakcie zabawy,
- wykonuje ptaszka z papieru.
Metody:
- oparte na aktywności dziecka: taniec, śpiew, słuchanie, swobodna wypowiedź, reagowanie na sygnały słowne i rytmiczne, działalność twórcza – wykonanie przestrzennego ptaszka.
- oparte na aktywności nauczyciela: czytanie opowiadania, śpiew, taniec, objaśnianie, instrukcja, pokaz, zadawanie pytań, pogadanka, gra na bębenku, wydawanie poleceń, nadzór nad wykonywanymi pracami, pochwała.
Formy organizacji: indywidualna, zbiorowa
Środki dydaktyczne: podkład muzyczny do „Krakowiaka”, opowiadanie H. Zdzitowieckiej „Gawronek poznaje zimę”, bębenek, piosenka „Gawron”, podręcznik „Szkoła pięciolatka”, brystol, nożyczki, czarny mazak, srebrny brokat, klej, dziurkacz, sznurek.
Przebieg zajęć:
1. Muzyczne powitanie „W krainie czterech pór roku”
Wszyscy siedzą w kręgu, do środka wchodzi nauczyciel i mówi wyliczankę:
Cztery pory roku, cztery pory roku mamy.
Cztery pory roku, cztery pory roku znamy.
Wiosna, lato, jesień i ta mroźna zima.
Czasem mroźna zima bardzo długo trzyma.
Kończąc wyliczankę wybiera dziecko, które wejdzie do środka koła; zabawę powtarzamy kilkakrotnie, aż powstaną dwa kółeczka. Wówczas zaczynamy śpiewać wyliczankę na melodię „Krakowiaka”, a dzieci krokiem dostawnym poruszają się – koło zewnętrzne w lewo, wewnętrzne w prawo.
2. Rytmiczny podział nazw pór roku
Dzieci dzielą nazwy pór roku na sylaby, a następnie kończą nazwy pór roku, dopowiadając drugą sylabę nazwy do pierwszej wypowiedzianej przez nauczycielkę.
3. Słuchanie opowiadania „Gawronek poznaje zimę”
- Dlaczego gawronek źle spał?
- Co zrobił, żeby było mu cieplej?
- Co odpowiedział mu stary gawron na pytanie, dlaczego jest zimno?
- Co stało się z wodą w stawie?
- Czy gawronek napił się wody?
4. Zabawa „Zziębnięty ptaszek”
Dzieci chodzą rytmicznie po sali, naśladując ramionami trzepot skrzydeł i za nauczycielem grającym na bębenku powtarzają rymowankę: Hu, hu, ha, zima sroga, zima zła. Gdy zapadnie cisza (nauczyciel przestaje wybijać rytm), dzieci kucają, obejmują się rękami tak, jakby chroniły się przed zimnem i wtulają głowę w ramiona, naśladując zmarzniętego gawrona. Po chwili, gdy znowu usłyszą instrument, kontynuują zabawę.
6. Oglądanie obrazków o tym, jak gawronek poznawał zimę – „Szkoła pięciolatka”, s. 19
7. Rozmowa na temat „Po czym poznajemy, że nadchodzi zima”
8. Zabawa integracyjna przy piosence „Gawron”
Dzieci tworzą koło, w środku stoi jedna osoba-gawron:
1. Chociaż gawron trochę siwy, - podczas I zwrotki dz. idą w kole w prawą
Ale jeszcze urodziwy. stronę, a „gawron” spaceruje dumnie w środku
Stąpa dzielnie, pierś wypina,
Jeszcze go się humor trzyma.
Ref: Gawron, gawron, gawronie, - koło zatrzymuje się, wszyscy klaszczą
Drepczesz ładnie koło mnie! - dz. dają ręce na biodra, tupią lekko w miejscu
Ja cię lubię, a ty mnie, - wskazują palcem na siebie
Gawron, gawron, gawronie - obracają się dookoła
2. A gdy wraca z pól szerokich, - dz. idą w kole w lewą stronę
Stuka dziobem w szyby okien. - „gawron” przykuca i stuka palcem w podłogę
„Nalatałem się po świecie, - koło zatrzymuje się, „gawron” śpiewa
Wpuście mnie do domu, dzieci!”
Po zakończeniu refrenu, „gawron” wybiera do środka koła następne dziecko.
9. Pogadanka na temat opieki nad ptakami zimą
10. Zabawa rytmiczna „Dokarmiamy ptaki”
Dzieci są małymi ptaszkami, a dywan to jeden wielki karmnik. Muszą złożyć swoje dłonie w dziobek. Podczas cichej gry na bębenku małe „ptaszki” czekają cierpliwie na swoją mamę. Gdy nauczyciel zagra głośno wówczas dzieci muszą szybko zareagować i klasnąć w dłonie nad swoją głową (mamusia nakarmiła ptaszki).
11. Praca plastyczna
Rozdajemy dzieciom brystol, na którym odrysowują swoją rękę (wszystkie palce powinny być złączone z wyjątkiem kciuka, który ma odstawać ku górze). Następnie dorysowują ptaszkowi mazakiem dziób oraz oko. Tak przygotowany szablon wycinają, smarują klejem i posypują brokatem. Nauczyciel robi dziurkę w korpusie ptaszka i przeciąga przez nią sznurek. Ptaszki zostają wywieszone w sali, jako zimowa ozdoba.
thorba