Literatura:
R.W. Griffin „Podstawy zarządzania organizacjami” Wyd. naukowe PWN Warszawa 2002
Konsultacje wtorek 15-16:30 C206
Wykład 1
Temat: Organizacja i jej otoczenie.
Wymiar organizacji:
Przedmiotowe – organizacja to pewien obiekt który można odróżnić od innych ze względu na jego cechy charakterystyczne
- szpital
- szkoły
- uczelnie
- harcerstwo
- kościół, przedsiębiorstwa i instytucje, partie polityczne, samorządy, stowarzyszenia, pluton wojskowy, koło brydżystów, komercyjni usługodawcy np.: firmy turystyczne
Atrybutowe – organizacja jest cechą przedmiotów złożonych dlatego nazywana jest jako zorganizowanie. Oznacza to że cecha ta może przysługiwać różnym obiektom w różnym stopniu, czyli – innymi słowy mogą być one mniej lub bardziej zorganizowane np.: pluton wojska jest bardziej zorganizowane niż koło brydżystów chodź oba obiekty uznajemy za organizacje.
Czynnościowe – to tworzenie organizacji inaczej organizowanie.
Organizacja – to grupa ludzi którzy współpracujących ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany dla osiągnięcia pewnego zestawu celów.
Cele organizacji. Cele ludzi
J. Zieleniewski definiuje organizacje jako:
„Całość której składniki współ przyczyniają do powodzenia całości.” „Całość która przecina się do powodzenia swych części.
Organizacja - to system – czyli wzajemnie powiązany zespół elementów funkcjonujących jako całość. To uporządkowany w pewien sposób, systemem społeczno-technicznym
Elementarne podsystemy organizacji:
- podsystem celów i wartości
- podsystem psychospołeczny
- podsystem struktury
- podsystem techniczny
- podsystem zarządzania
Cechy organizacji:
- spójność
- wzajemne dostosowanie części
Organizacja jest systemem.
Organizacja to system otwarty.
- prowadzi wymianę energii i informacji z otoczeniem. Potwierdza to fakt, że organizacja działa dla otoczenia i w otoczeniu
Zasada równowagi – ekwiwalentności wymiany
Implikuje elastyczność i zmienność systemów organizacyjnych, którą muszą się dostosowywać do zmiennych, potrzeb i wymagań otoczenia oraz warunków działania jakie ono stwarza.
Otoczenie organizacji.
- zewnętrzne
- wewnętrzne
Otoczenie zewnętrzne
- to wszystko to co jest poza jej granicami, co z zewnątrz wpływa na organizację.
Dzieli się na:
Cechy ogólnego otoczenia:
- To niezbyt wyraźnie określone granice wśród których działa i porusza się organizacja.
- Brak wzajemnych interakcji organizacji na otoczenie.
- Bardzo silnie określa możliwości, warunki funkcjonowania i rozwoju organizacji.
- Tworzy pewne daty i zjawiska, przepisy, normy, ustawy, akty.
- Tworzy szanse np.: dla poprawienia płynności finansowej, zagrożonej bariery.
- Kreuje bodźce których organizacja nie jest w stanie zmienić.
- Otoczenie to jest dla organizacji trudniejsze do zidentyfikowania rozpoznawania i obserwowania im cechuje się większą niepewnością.
- Dobór instrumentów też może okazać się bardziej złożonym.
- Organizacja może zastosować się do uwarunkowań tego otoczenia bowiem określa ono warunki jej funkcjonowania.
Wymiary otoczenia ogólnego organizacji:
- ekonomiczne,
- prawo polityczne,
- międzynarodowe,
- techniczny,
- socjo-kulturowe,
- środowisko naturalne, urbanistyki, architektury oraz systemu transportowego.
Otoczenie celowe:
- złożone
- dostarcza więcej użytecznych informacji niż otoczenie ogólne
- pozwala rozpoznać czynniki otoczenia szczególnie interesujące organizację
ZEWNĘTRZNE OTOCZENIE CELOWE
Zewnętrzni bezpośredni interesariusze
- kredyto i pożyczkodawcy – wierzyciele, bank
- inwestorzy
- kontrachęci, dostawcy, wykonawcy
- wierzyciele finansowi, związki zawodowe
- sojusznicy strategiczni, partnerzy
- konkurenci
- grupy nacisku
Zewnętrzni pośredni interesariusze
- analitycy rynku w tym instytucje ratingowe, zagraniczne
- odbiorcy, konsumenci
- ubezpieczyciele
- środowisko (społeczność) lokalne
Otoczenie wewnętrzne
Wewnętrzni bezpośredni
- właściciele (udziałowcy, akcjonariusze)
- zarządzający, kierownictwo
- załoga
- wewnętrzni kontrolerzy, analitycy
Wewnętrzni pośredni
- prawnicy
Kto lepiej „odczyta” przyszłe stany otoczenia to ma większe szanse na...(zysk?)
Wizerunek – to „całokształt wyobrażeń, oczekiwań, przekonań oraz wiedzy o nich związanych. Wizerunek stanowi zespół zarówno atrybutów racjonalnych, jak i emocjonalnych odnoszących się do danego przedsiębiorstwa. Jest to obraz firmy, świadomości społecznej, czyli to co poszczególne jednostki o niej myślą, jak ją oceniają oraz jakie postawy wobec niej przyjmują.”
Na wizerunek wpływają czynniki:
- nazwa przedsiębiorstwa (gdy jest powszechnie znana może stanowić znaczną wartość)
- charakter działalności
- jakość wytwarzanych wyrobów czy świadczonych usług
- dbałość o klienta czy jego lekceważenie (choćby to było tylko subiektywnie odbierane)
- solidność wobec partnerów
- warunki i atmosfera pracy
- udział w organizacji społecznych
Public relations – świadome promowanie wśród klientów organizacji partnerów, a nawet w całym społeczeństwie dobrego wizerunku, co może być realizowane przez samą organizację lub przez wyspecjalizowane w tej dziedzinie agencji public relations.
Marka:
- kojarzy się z dobrym produktem (usługą),
- szeroko znana, upowszechnia i utrwala w świadomości klientów pozytywny obraz organizacji,
- jest źródłem zaufania do niego.
Marki które w wysokim stopniu spełniają te zadania (mercedes, coca-cola), określa się matkami mocnymi.
Cykl życia organizacji:
- fazę przedsiębiorczości
- fazę zespołowości
- fazę formalizacji
- fazę odnowy
Organizacje rozwijają się najczęściej poprzez kryzysy.
Metoda oceny otoczenia (według Michael E.Portera)
- zagrożenie ze strony nowych konkurentów,
- próby wymanewrowania rywali,
- zagrożenie substytami,
- siła nabywców,
- siła dostawców.
Wykład 2
Każda organizacja powinna mieć jasno określoną i sformułowaną swoją misję. Misja to posłannictwo, zobowiązanie organizacji w stosunku do otoczenia (rynku). Misja określa powód istnienia organizacji.
Misja to wyrażenie fundamentalnego, jednoznacznego unikatowego celu który różnić będzie daną organizację od innych danej branży ze względu na przedmiot zakres i sposób działania
Wyróżniamy następujące etapy formułowania misji organizacji:
- należy określić grupę odbiorców którym organizacja ma służyć
- należy określić jakie i czyje potrzeby chce ona zaspokajać
- w czym będzie lepsza od innych organizacji które zaspakajają te same potrzeby u tych samych odbiorców
- czy realizacja założonych zadań w danej misji jest możliwa do wykonania
- misja musi być dobrze znana, rozumiana i akceptowana przez otoczenie
- misja przyjmuje charakter długookresowy
Jakie elementy kształtują misję:
- Historia organizacji.
- Preferencje właścicieli, udziałowców i akcjonariuszy.
- Otoczenie firmy.
- Zasoby firmy.
- Kompetencje w branży w której działa organizacja.
Wizja:
- Ukierunkowuje charakter działań organizacji.
- Wskazuje na to co organizacja powołuje do praktyki gospodarczej.
- Wizja stawia pytania czyli kiedy, w jakich warunkach nie dokońca udziela odpowiedzi (są ogólne).
- Warunkiem stworzenia wizji na pewno jest wyobraźnia, pełna świadomość tego jak wizję przełożyć na realizację.
Zarządzanie:
- ...
chromka00