„ Przyjaźń od przedszkola”
Dziewczynka o imieniu Marta, gdy miała 5 lat rodzice zapisali ją do przedszkola. Jednak Marta nie była zadowolona i bardzo płakała , ponieważ bała się, że nikt nie będzie chciał się z nią bawić. Do tej pory jej jedynymi przyjaciółkami były mama i ulubiona lalka Zuzia. Marta nie miała rodzeństwa ani też kuzynek czy kuzynów. Dlatego jej pójście do przedszkola było wielkim przeżyciem. Jednak ten dzień nadszedł. Marta szła do przedszkola bardzo smutna. Mama pocieszała ją i tłumaczyła, że w przedszkolu jest dużo dzieci i na pewno znajdzie jakieś koleżanki.
Przedszkole było bardzo kolorowe, a w sali, do której poszła Marto wesoło bawiła się gromadka dzieci. Na dywanie Marta zauważyła dwie bawiące się, uśmiechnięte dziewczynki. Podeszła do nich nieśmiało. Nie wiedziała co ma powiedzieć, ale bardzo chciała się z nimi bawić. Dziewczynki zauważyły nową koleżankę i zaprosiły ją do wspólnej zabawy. Martyna i Magda ( tak miały na imię dziewczynki) polubiły się bardzo szybko z Martą i stały się przyjaciółkami spędzającymi ze sobą bardzo dużo czasu. Bawiły się nie tylko w przedszkolu, ale również spotykały się na podwórku, odwiedzały się w swoich domach.
Lata mijały, a przyjaźń dziewczynek rozkwitała. Już teraz chodzą do szkoły, mają więcej obowiązków, ale zawsze znajdą dla siebie czas. Rozmawiają w drodze do szkoły i ze szkoły, pomagają sobie w nauce i odwiedzają się wzajemnie jeżeli któraś z nich jest chora. Zawsze mogą na siebie liczyć. Cieszą się wspólnie swoimi sukcesami, ale także opowiadają sobie o swoich problemach.
Ta historia jest wymyślona, ale ja też marzę spotkać w moim życiu takie przyjaciółki. Ale myślę, że się uda ponieważ już mam koleżanki, z którymi mam zamiar się zaprzyjaźnić…
Oliwia W. kl. III Szkoła Podstawowa nr 1 w Mysłowicach
justyna1203