Tajemnica Ramy.pdf

A RTHUR C. C LARKE

G ENTRY L EE

T AJEMNICA R AMY

(P RZEŁOŻYŁ : T OMASZ L EM )

SCAN- DAL

Prolog

Samotna, żółta gwiazda, znajdująca się w jednym z ramion galaktyki zwanej Drogą Mleczną,

krąży wokół jej środka, oddalonego o trzydzieści tysięcy lat świetlnych. Gwiazdą tą, która na

zatoczenie okręgu po swej galaktycznej orbicie potrzebuje 225 milionów lat, jest Słońce. Gdy

poprzednim razem znajdowało się w tym samym miejscu, na Ziemi, małej niebieskiej planecie,

rozpoczął się okres dominacji olbrzymich gadów.

Pośród planet otaczających Słońce tylko na Ziemi pojawiło się życie, tylko w tym świecie

substancje chemiczne reagowały, tworząc związki bardziej złożone, i w końcu powstały obdarzone

świadomością organizmy, które potem mogły się zastanawiać, czy podobny cud zdarzył się też gdzie

indziej.

Przecież, argumentowali Ziemianie, każda galaktyka ma sto miliardów gwiazd. Z dużym

prawdopodobieństwem można powiedzieć, że co najmniej dwadzieścia procent z nich posiada

układy planetarne; w przeszłości pewien odsetek planet posiadał atmosferę i warunki termiczne

sprzyjające powstawaniu aminokwasów i innych związków organicznych niezbędnych do

zapoczątkowania biologicznych przemian. Przynajmniej jeden raz aminokwasy “odkryły" proces

replikacji i ewolucyjnego cudu, który w końcu doprowadził do powstania człowieka. Czy istnieją

przesłanki pozwalające postawić hipotezę, że przydarzyło się to tylko raz w historii Ziemi? Cięższe

atomy, z których jesteśmy zbudowani, powstały we wnętrzach gwiazd i podczas gwiezdnych

kataklizmów, które zachodziły we wszechświecie przez miliardy lat. Możliwe, że jedynie tutaj, w

tym jedynym miejscu, atomy te połączyły się w molekuły, z których powstały istoty rozumne, zdobię

postawić pytanie: “czy jesteśmy sami?".

Poszukiwania kosmicznych towarzyszy ludzie rozpoczęli od budowy teleskopów, za pomocą

których mogli przyjrzeć się sąsiednim planetom. Później, gdy pozwalała już na to technologia,

badano inne planety wysyłając w ich kierunku bezzałogowe sondy, by przekonać się, czy są na nich

ślady życia. Okazało się, że na innych planetach Układu Słonecznego życie nigdy nie istniało.

Ziemscy naukowcy doszli do wniosku, że - o ile w kosmosie w ogóle istnieją jakieś inne cywilizacje

- należy ich szukać dalej, wykraczając poza bezkresną pustkę oddzielającą nasz układ planetarny od

innych gwiazd.

U schyłku dwudziestego wieku olbrzymie ziemskie anteny skierowane w niebo rozpoczęły

poszukiwania sygnałów, które mogłyby pochodzić z głębi Icosmosu, od istot innego gatunku.

Badania prowadzono przez ponad sto lat. Początkowy optymizm wyraźnie osłabł, kiedy czwarta z

kolei metoda obserwacji kosmosu nie dała żadnych rezultatów.

W 2130 roku, kiedy po raz pierwszy odkryto dziwny, cylindryczny przedmiot zmierzający w

stronę Układu Słonecznego, ludzie byli już przekonani, że życie jest w kosmosie zjawiskiem

niezmiernie rzadkim, o ile we wszechświecie w ogóle istnieją inne istoty obdarzone inteligencją. W

przeciwnym wypadku - argumentowali naukowcy - jak należy rozumieć brak wyników nasłuchu,

prowadzonego przez ponad sto lat?

Dlatego też Ziemianie zostali wprawieni w zdumienie, gdy po dokładniejszych badaniach

okazało się, że obiekt, który w 2130 roku znalazł się w Układzie Słonecznym, jest tworem

sztucznym. Był to niepodważalny dowód na to, że w innej części wszechświata żyją (lub żyły w

przeszłości) istoty rozumne. Rozpoczęto przygotowania do przecięcia trajektorii pojazdu Obcych,

większego niż którakolwiek z ziemskich metropolii. Kosmonauci napotykali jedną zagadkę po

drugiej i nie potrafili odpowiedzieć na podstawowe pytania związane z tajemniczym przybyszem;

gość z gwiazd nie dostarczył żadnych wskazówek o swoim pochodzeniu i zamiarach.

Pierwsza grupa naukowców nie tylko sporządziła katalog “cudów Ramy" (gigantycznemu

cylindrowi nadano nazwę, zanim okazało się, że jest statkiem kosmicznym), ale sporządziła także

dokładne mapy jego wnętrza. Gdy kosmonauci opuścili jego pokład, Rama skierował się niemal

wprost na Słońce i nabrawszy prędkości odleciał do gwiazd. Naukowcy dokonali skrupulatnej

analizy danych zebranych podczas spotkania z Ramą; powszechnie sądzono, że ludzie, którzy gościli

w jego wnętrzu, nie zetknęli się z budowniczymi statku. Natomiast nieodparcie nasuwał się jeden

wniosek: inżynierowie, którzy zbudowali statek, wyposażali każdy istotny system lub podsystem w

dwa układy rezerwowe; Ramowie robili wszystko potrójnie. Naukowcy doszli więc do wniosku, że -

po wizycie pierwszego - należy spodziewać się wizyty dwóch kolejnych statków.

Pierwsze lata po wizycie Ramy I w 2130 roku były pełne nadziei. Naukowcy i politycy

głosili, że w historii ludzkości rozpoczęła się nowa epoka. Międzynarodowa Agencja Kosmiczna

(ISA) we współpracy z Radą Rządów (COG) stworzyła procedury postępowania w przypadku

kolejnych “wizyt z kosmosu". W stronę niebios zwrócono wszystkie ziemskie teleskopy, pomiędzy

obserwatoriami astronomicznymi dochodziło do rywalizacji, kto pierwszy wypatrzy następnego

Ramę. Ale ekrany radarów były puste.

Koniec lat trzydziestych dwudziestego pierwszego wieku przyniósł kres dynamicznego

rozwoju gospodarczego, który częściowo spowodowany był pojawieniem się Ramy I. Świat

pogrążył się w głębokim kryzysie ekonomicznym, nastał okres anarchii, który przeszedł do historii

jako “Wielki Chaos". Zaprzestano niemal wszelkich badań naukowych, a po kilku dziesięcioleciach

ubóstwa Ziemianie prawie całkowicie zapomnieli o tajemniczych gościach z gwiazd.

W 2200 roku do Układu Słonecznego przybył kolejny statek Obcych. Ziemianie odkurzyli

stare procedury, przygotowane na wypadek takich odwiedzin, i polecieli na spotkanie Ramy II.

Wkrótce po tym, jak dwunastka wybrańców wkroczyła na jego pokład, ogłoszono, że statek jest taki

sam jak jego poprzednik. Kosmonauci stanęli przed nowymi wyzwaniami; doszło co prawda do

spotkania z jakimiś dziwnymi istotami, ale wciąż nie znaleziono odpowiedzi na pytanie, skąd Rama

pochodzi i jakie są jego zamiary.

Tajemnicza śmierć trzech członków załogi wywołała na Ziemi panikę, zwłaszcza że

większość transmisji z Ramy przekazywały na żywo sieci telewizyjne. Gdy gigantyczny cylinder

dokonał nieoczekiwanej zmiany kursu, tak że na jego drodze znalazła się Ziemia, ludzie wpadli w

panikę. Prezydenci państw niechętnie przyznali, że - z powodu braku danych - należy założyć, iż

Rama ma wobec Ziemian wrogie zamiary. Aby nie dopuścić do zderzenia statku z planetą oraz aby

uniemożliwić użycie broni, która mogła znajdować się na jego pokładzie, zdecydowano, że Rama

zostanie zniszczony.

Załoga otrzymała rozkaz natychmiastowego powrotu na Ziemię. Jednak gdy statkowi udało

się uniknąć anihilacji przez wysyłane z Ziemi rakiety z głowicami jądrowymi, na jego pokładzie

wciąż znajdowało się troje członków załogi, dwóch mężczyzn i kobieta. Wyminąwszy pociski, Rama

z ogromną szybkością opuścił Układ Słoneczny, zabierając ze sobą nie wyjaśnione zagadki i troje

kosmonautów.

Przez trzynaście lat Rama II leciał z podświetlną szybkością; jego celem okazała się

olbrzymia, krążąca wokół Syriusza, stacja kosmiczna, zwana Punktem Węzłowym.

Podczas wieloletniej podróży “kosmiczna rodzina" rozrosła się do pięciu osób. Badając swój

nowy dom, ludzie poznali innych mieszkańców Ramy, ale jeszcze przed dotarciem do Punktu

Węzłowego doszli do wniosku, że istoty te, podobnie jak oni sami, są jedynie pasażerami statku.

Pobyt w Punkcie Węzłowym trwał ponad rok. W tym czasie Rama został przygotowany do trzeciej

podróży do Układu Słonecznego. Od Orła, robota zbudowanego przez “inteligencję sprawującą

kontrolę nad Punktem Węzłowym", ludzie dowiedzieli się, że zadaniem statków typu Rama jest

gromadzenie informacji o tych istotach zamieszkujących galaktykę, które odbywają podróże

kosmiczne. Orzeł powiadomił ich o budowie Ramy III, na którego pokładzie stworzono “ziemski

moduł mieszkalny" zdolny pomieścić dwa tysiące ludzi.

Film, który z Punktu Węzłowego drogą radiową nadano w kierunku Układu Słonecznego,

uprzedzał Ziemian o powrocie Ramy, jednocześnie informując, że na statku ma się znaleźć “ludzki

kontyngent", który będzie obserwowany przez budowniczych Ramy w celu zgromadzenia jak

największej ilości danych o gatunku Homo sapiens. W swoim przesłaniu Ramowie nakazali, aby

rakiety z ludźmi oczekiwały ich statku na orbicie Marsa.

Rama III powrócił do Układu Słonecznego z szybkością przekraczającą połowę szybkości

światła. Znajdujący się w jego wnętrzu niemal wszyscy członkowie rodziny przebywającej przez rok

w Punkcie Węzłowym przespali całą drogę w specjalnie do tego celu przystosowanych pojemnikach.

Znalazłszy się na orbicie Marsa powitali ludzi przybyłych z Ziemi, którzy w krótkim czasie zasiedlili

przygotowane dla nich osiedla. Powstałą w ten sposób kolonię, odgrodzoną grubymi ścianami od

pozostałych części Ramy, nazwano “Nowym Edenem".

Gdy wybrani ludzie znaleźli się na pokładzie, Rama III prawie od razu zaczął przyspieszać,

oddalając się od Słońca w kierunku gwiazdy Tau Ceti. Trzy lata upłynęły bez żadnej interwencji

Obcych, a obywatele Nowego Edenu byli tak zajęci codziennym życiem, że nie poświęcali

szczególnej uwagi światu znajdującemu się poza obszarem ich kolonii.

Niestety, narastający kryzys spowodował upadek demokracji i raju stworzonego dla ludzi

przez Ramów. Władzę przejęli oportuniści i cynicy, którzy bezwzględnie rozprawili się z opozycją.

Jeden z badaczy Ramy II uciekł z Nowego Edenu i udało mu się nawiązać kontakt z symbiotycznymi

gatunkami zamieszkującymi sąsiedni moduł. Jego żona pozostała na terenie kolonii, podejmując

bezskuteczną walkę z tyranią. Po kilku miesiącach uwięziono ją i skazano za zdradę stanu; wyrok

śmierci miał zostać wykonany w najbliższym czasie.

Pogarszające się warunki życia w Nowym Edenie skłoniły ludzi do zaatakowania

mieszkańców sąsiedniego, północnego modułu, co doprowadziło do niemal całkowitego

wyniszczenia żyjących tam istot. W tym czasie zagadkowi Ramowie, z którymi ludzie zetknęli się

tylko za pośrednictwem zbudowanych przez nich urządzeń i cyborgów, prowadzili dalszą

obserwację, zdając sobie sprawę, że chwila, w której ludzie staną oko w oko z istotami

zamieszkującymi tereny położone na południe od Morza Cylindrycznego, pozostaje jedynie kwestią

czasu...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: