Ogólna charakterystyka osób z głębokim upośledzeniem umysłowym.pdf

Ogólna charakterystyka osób z głębokim upośledzeniem

umysłowym

Strona główna > Zaburzenia rozwoju > Upośledzenie umysłowe

Upośledzenie w stopniu głębokim jest najczęściej uwarunkowane genetycznie (np. zespół Blocka‐Sulzberga, zespół Downa) lub takimi czynnikami jak:

urazy, zatrucia, które uszkadzają ośrodkowy układ nerwowy dziecka w okresie jego rozwoju płodowego. Głębszemu upośledzeniu umysłowemu

towarzyszy dość często epilepsja ‐ stanowi ona wówczas objaw uszkodzenia mózgu.

Kirejczyk K. uważa, iż niezależnie od wieku badanej osoby, o głębokim upośledzeniu umysłowym świadczy:

l Iloraz inteligencji wahający się w granicach 0‐19.

l Iloraz rozwoju poszczególnych sprawności intelektualnych waha się (w zależności od stosowanej techniki pomiaru) w granicach 0‐19 lub 24.

l Iloraz dojrzałości społecznej (skala dojrzałości społecznej E. Dolla) waha się w granicach 0‐23.

Osoby z głębokim upośledzeniem umysłowym nie są w stanie przekroczyć okresu inteligencji zmysłowej. Jedynie silny bodziec może zaktywizować

uwagę mimowolną, brak jest uwagi dowolnej. Rozwój mowy najczęściej zostaje zatrzymany w okresie melodii. Bywa zachowane powtarzanie kilku

wybranych słów, jednakże bez spontaniczności. Osoba taka reaguje na słowa powiązane z odpowiednim gestem. K. Kirejczyk zawraca uwagę na fakt,

że jednostki z głębokim upośledzeniem umysłowym nie są wstanie przekroczyć okresu inteligencji ruchowo‐zmysłowej (manipulacyjnej), a okres ten

przypada na pierwsze dwa lata życia dziecka w normie intelektualnej. Pomocna jest w tym długotrwała „rewalidacja”.

Upośledzeniu umysłowemu w stopniu głębokim towarzyszą liczne wady słuchu, wzroku, mowy, niedowłady i porażenia kończyn. Mając na uwadze

kompleksowe ograniczenia w funkcjonowaniu jednostki głęboko upośledzonej umysłowo, a więc w rozwoju fizycznym, emocjonalnym, poznawczym

społecznym występują wyraźne ograniczenia lub zniekształcenia. W tym przypadku słuszne jest zastępowanie terminu „upośledzenie” terminem

„głęboka wieloraka niepełnosprawność”. Termin „upośledzenie umysłowe” zbyt jednoznacznie i jednostronnie sugeruje sposób postępowania

rewalidacyjno‐wychowawczego, co nie jest adekwatne do stanu psychoruchowego i społecznego omawianych jednostek. Natomiast termin „głęboka

wieloraka niepełnosprawność” jest zgodny z humanistyczną koncepcją człowieka oraz na tyle szeroki, że realistyczne obejmuje jednostki głęboko

upośledzone pod względem psychicznym, fizycznym i społecznym.

Opracowanie: Marzena Mieszkowicz ‐ neurologopeda

Strona główna > Zaburzenia rozwoju > Upośledzenie umysłowe