Służą do biegu po białym śniegu.
(narty)
Byś po śniegu jeździć mógł, musisz przypiąć je do nóg.
Dwie siostry – na dole para braci – z boku, bez nich żaden narciarz nie zjedzie po stoku.
(narty i kije)
On na pewno nie jest tchórzem, bo nie lęka się gór i skał.
Staje na szczycie, na górze i po śnieżnym stoku w dół gna.
(narciarz)
Płócienny domek na polanie, służy turystom za mieszkanie.
(namiot)
Ktoś za zeszytem przegląda zeszyt, choć jest zmęczony – jeszcze pracuje.Gdy stawia piątkę bardzo się cieszy! Przykro mu bardzo – gdy stawia dwóje.
(nauczyciel)
I wiosną, i zimą, w lecie i w jesieni, ona w kalendarzu zawsze się czerwieni.
(niedziela)
Przez całą zimę słodko sobie śpi. Wiecie, dlaczego? Bo miód mu się śni! ...(niedźwiedź)
Stary kudłacz na barłogu przespał smacznie zimę całą.Trzeba wstawać! Śnieg topnieje, słońce ziemię ogrzało!
(niedźwiedź)
Rośnie nad potoczkiem, patrzy żółtym oczkiem, przypomina skromnie – nie zapomnij o mnie. ...(niezapominajka)
Kwitną koło rzeczki niebieskie kwiateczki. Dobrą pamięć mają. Jak się nazywają?
(niezapominajka)
Kolor mam niebieski, nazwę bardzo długą. Szukajcie mnie dzieci na łące, nad strugą.
Rosną na łące różne kwiatki: jaskry, stokrotki i polne bratki.Rośnie też kwiatek o błękitnych płatkach i tu się właśnie zaczyna zagadka.
O północy żegnamy, po północy witamy.
(Nowy Rok)
Mają dwoje uszu, lecz nie słyszą wcale. Za to ciąć materiał umieją wspaniale.
(nożyczki)
Mają ostrza jak brzytewki niklowane te siostrzyczki.
W każdym domu służą wiernie. Nazywamy je ........ .
Giną zwykle tak nagle, że trudno uwierzyć! Tu jesteśmy zabrzęczą, gdy krawiec w stół uderzy.
Czym ukroisz sobie chleb, kiedy będzie ci potrzeba?
(nóż)
Pół ze stali, a pół z drewna. Kraje chlebek to rzecz pewna.
Ma płetwy na nogach, na plecach - powietrze. Bez trudu pokona dużą, mokrą przestrzeń.
(nurek)
Pięć linijek – klucz je łączy. Na nich kółka z ogonkami.W każdym kółku dźwięk się kryje. Co to jest? Zgadnijcie sami.
(nuty)
Na pięciu wąskich linijkach dużo różnych, czarnych znaków.W nich zaklęta melodyjka dla muzyków i śpiewaków.
Jest pięć linii, na nich kropki rozrzucone są po piętrach.Żadna z nich stąd nie ucieknie, bo na kluczyk jest zamknięta.
marzenkam1