owce i kozywyklady.doc

Pogłowie owiec na świecie około1 miliona. Tendencja malejąca. Owiec jest na świecie mniej więcej tyle samo, co bydła. Pogłowie uszeregowane malejąco: Azja > Afryka > Oceania > Europa Ameryka południowa > Ameryka północna. Produkcja wełny ciągle spada.

Kozy tendencja wzrostowa. Około 800 milionów. Azja > Afryka > Ameryka południowa > Ameryka północna > Oceania

Znaczenie owiec:

·               Produkcja młodego żywca

·               Produkcja mleka

·               Produkcja wełny

Rasa – jest to grupa zwierząt o określonych cechach użytkowych i pokroju, która została wytworzona przez człowieka w wyniku pracy hodowlanej, w określonych warunkach środowiskowych. Cechy charakterystyczne dla rasy są wielokrotnie przekazywane na potomstwo.

Odmiany – są to grupy zwierząt tej samej rasy, ale mających szereg cech różniących je. Cechy te nie są na tyle duże, aby taką grupę uznać za odrębną rasę. Czasami o ile kierunek prowadzonej pracy hodowlanej jest w pewien sposób ukierunkowany a i populacja jest odpowiednio duża, to odmiana stanowi początek wytwarzania nowej rasy.

Rasy można podzielić na:

·               Prymitywne – powstały pod wpływem bardzo trudnych i ubogich warunków środowiskowych. Zazwyczaj są to zwierzęta mało wydajne, późno dojrzewające, drobna, mało wymagająca pod względem bytowym np.: wrzosówka.

·               Szlachetne – odznaczające się wysoką użytkowością. Są zwierzętami wymagającymi dobrych warunków środowiska, dobrego żywienia, pielęgnacji i dalszej umiejętnej hodowli np.: merynosy, owce ras mięsnych

·               Pośrednie – powstałe w lepszych warunkach środowiskowych, ale też dzięki świadomej działalności hodowlanej człowieka np.: polska owca nizinna, polska owca długowłosa

Typy użytkowe zostały uzyskane pod wpływem działalności człowieka dążeniu do uzyskania określonych produktów od owiec. Można wyróżnić następujące typy:

·               Wełnisty

·               Wełnisto-mięsny

·               Mięsno-wełnisty

·               Mleko-wełnisty np.: fryzlyjska

·               Wełnisto-mleczny

·               Kożuchowy np.: wrzosówka

·               Smuszkowy np.: karakuły

·               Plenny np.: fińska, wrzosówka, fryzyjska, olkuska, romanowska

·               Wszechstronnie użytkowy np.: polska owca górska

Typy użytkowe kóz:

·               Mleczny np.: samejska, alpejska francuska, toggenburska, alpejska brytyjska, maltańska, biała szlachetna niemiecka, barwna niemiecka szlachetna, poitouska la mancha

·               Mięsny np.: burska, afrykańska, karłowa, bengalska

·               Wełnisty np.: angorska

·               Puchowy np.: kaszmirska

·               Ogólne np.: kozy domasseńskie, karpackie, sandomierska, barwna uszlachetniona, biała uszlachetniona

Randoűilled

Merynoprekos

Merynos polski biały

Merynos polski odmiana grnrtycznie czarna

Suffolk 

Tekex

Dorset horn rogaty

Dorset horn bezrogi

Jle de France

Berrichon du cher

Romney marsh

Lincoln

Leicester

Cariedale

Polska owca nizinna

Polska owca długowełnista

Leine

Fryzyjska

Lacaune

Wrzosówka

Romanowska

Fońska

Polska owca górska

Klatki wykotowe 1m/1m Owca przebywa tam 3-5 dni. Przygotowujemy ich 10% stada. Znakowanie kolejnym numerem wykotu np.: 1, 2, 3, na 2 dzień farbą na wełnie, nietrwale. Po 30 dniach znakowanie kolczykiem. Tworzenie grup wiekowych z 10-14 dni, po dwóch tygodniach tworzymy dokarmianie do jagniąt (np.: owies gnieciony). Odsadzenie około 90 dnia. Obcinanie ogonków na 4 kręgu – specjalnymi kleszczami, nożycami – w przedziale 7-14 dni

Użytkowanie mięsne

Czynniki wpływające na użytkowanie:

·               Rasa

·               Płeć

·               Wiek (im młodsze tym lepsze)

·               Płodność i plenność – krzyżowanie towarowe

·               Żywienie

Ocena przyżyciowa: przyrost dobowy 200-400 g Zużycie  paszy na 1 kg przyrostu masy ciała. Usg – długość polędwicy – oko, tłuszcz nad

Ocena poubojowa: wydajność rzeźna – stosunek masy tuszy do masy ciała przed ubojem

Klasyfikacja owiec rzeźnych

Skład chemiczny mięsa (%)

SKL – stężony kwas linolenowy

Zawartość SKL (mg/100 h tkanki) w mięśniu najdłuższym grzbietu