Gospodarowanie_kapitalem_ludzkim.doc

(184 KB) Pobierz
Gospodarowanie kapitałem ludzkim

Gospodarowanie kapitałem ludzkim

 

                                                                                                                                            25.10.2008

 

Kwalifikacje zawodowe formalne

Kwalifikacje zawodowe realne

-poziom wykształcenia

-staż pracy

-wiedza

-umiejętności

 

 

 

Zatrudnienie- aktywność zawodowa wyrażająca się w procesie pracy

 

Zasoby pracy brutto- liczba ludności pracująca mimo iż przekroczyła wiek produkcyjny i liczba ludności, która pracuje mimo iż nie osiągnęła wieku produkcyjnego (kategoria młodociana)

 

Ludność w wieku produkcyjnym

 

 

Zasoby pracy brutto były determinowane przez wiek tj. wiek produkcyjny

Dolna granica wiąże się z zakazem zatrudniania osób poniżej 18 lat

Górna granica nie ma aż tak drastycznego nakazu przestrzegania

 

Dolna granica na niższym poziomie w krajach niskorozwiniętych

- rolnictwo – 18%

-przemysł i budownictwo -  25%

-usługi- 57%

 

1)wskaźnik       Liczba ludności aktywnych___________

   aktywności    Liczba ludności w wieku produkcyjnym

 

2)Wskaźnik       Liczba zatrudnionych________________

    zatrudnienia  Liczba ludności w wieku produkcyjnym

 

Na wielkość wskaźnika ma wpływ:

- koniunktura gospodarcza

- koniunktura w gospodarce światowej

- czynniki kulturowe (tradycja), przyjęty model rodziny

- od struktury wiekowej społeczeństwa

- czynnik materialny

- sytuacja na rynku pracy

 

 

 

 

Zasoby

Funkcje zatrudnienia

1) jest czynnikiem wzrostu gospodarczego. Przyspieszając wzrost zatrudnienia lub zwiększając jego efektywność możemy przyspieszyć wzrost gospodarczy

2) Funkcja docelowa – zatrudnienie jest czynnikiem wzrostu dochodu ludności i funkcję tę możemy realizować w dwojaki sposób:

- poprzez szybszy wzrost przedsięwzięć płacy dla zatrudnionego

- poprzez wzrost liczby osób pracujących w danym gospodarstwie domowym

3) Funkcja społeczna – oznacza, że zatrudnienie jest środkiem zaspokojenia społecznej potrzeby pracy

 

Podaż pracy określona przez liczbę osób pracujących i chcących pracować czyli tych, których aktywnie poszukują pracy. W ujęciu ilościowym i jakościowym . Ujecie jakościowe wyraża nam przekrój kwalifikacyjno-zawodowy tej gr.

Aktualna podaż pracy tp liczba osób poszukujących pracy.

 

Podaż zależy:

-od czynnika demograficznego

- od migracji ludności

 

Popyt na prace tworzy liczba utworzonych miejsc pracy w gospodarce tzw. popyt całkowity, natomiast popyt aktualny tworzy liczbę miejsc nieobsadzonych.


Popyt na prace w konkretnym zakładzie wynika z dwóch źródeł:

1) tzw. zapotrzebowania rekompensacyjnego, które polega na tym że na miejsce pracowników z którymi rozwiązano stosunek pracy przyjmuje się nowych. Na ten rodzaj zapotrzebowania wpływają:

-ubytek naturalny na skutek śmierci części pracowników , przejścia na emeryturę,

- ubytek pracowników uzasadniony społecznie np. służby wojskowej, urlopów wychowawczych, zwolnienia pracownika przez pracodawcę

2) Zapotrzebowanie rozszerzające, które kształtuje się pod wpływem oddania do użytku nowych stanowisk pracy w wyniku zakończenia procesów inwestycyjnych , zwiększania dotychczasowej obsady stanowisk pracy, zwiększenia zmianowości eksploatacji maszyn i urządzeń.

Bezrobocie

Strukturalne powyżej 12 m-cy

Frykcyjne –do 3 m-cy

 

Segmenty rynku pracy:

·         Lokalny

·         Regionalny (wojewódzki)

·         Krajowy, narodowy (granice administracyjne danego kraju)

 

- wg kryteriów płci

·         Męski

·         Żeński

- ze względu na zawody

·         Lekarzy

·         Prawników

-ze względu na atrakcyjność rynku

·         pierwotny (atrakcyjne miejsce pracy dot. stanowisk na które wymagane są wysokie kwalifikacje zawodowe, dla którego charakterystyczne są wysokie wynagrodzenia )

·         wtórny – gorsze warunki pracy, niskie wynagrodzenia, zarezerwowany dla cudzoziemców

·         czarny –nielegalny

·         szary- pracę wykonujemy na podstawie umowy o pracę, lecz czas rzeczywisty pracy i otrzymywane wynagrodzenie nie odpowiadają warunkom umowy

 

Definicje kapitału ludzkiego w skali makroekonomicznej:

Kapitał ludzki – to zasób wiedzy, zdolności, umiejętności, zdrowia, energii wirtualnej i motywacji zawartych w społeczeństwie.

Nie można oddzielić siebie od swojego kapitału ludzkiego , albo inaczej kapitał ludzki zawsze towarzyszy danej osobie.

W ekonomii podaje się definicje kapitału ludzkiego jako cechy demograficzne zbiorowości (struktura wieku, stan zdrowia) i umiejętności poszczególnych ludzi (związanych zwykle z wykształceniem i umiejętnościami zawodowymi)

Kapitał ludzki to zasób zdolności, możliwości i biegłości w zawodzie, umiejętności współpracy, kreatywności postaw, zasób predyspozycji, kompetencji oraz wewnętrznej motywacji do pracy członków załogi danej jednostki organizacyjnej. Kapitał ludzki pojmowany może być także jako możliwość wykazania się jako możliwość wykazania się w zawodzie, zasób zdolności dotychczas nieujawnionych, aspiracji, własnej głębokiej motywacji do pracy uczenia się, gotowości do ponoszenia ryzyka oraz osobiste poczucie odpowiedzialności za jej sukces.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

KAPITAŁ  LUDZKI

 

Umiejętności składające się na kapitał ludzki:

ogólne- umiejętności przetwarzania informacji i wykorzystywania ich w trakcie rozwiązywania problemów dalszego uczenia się

specyficzne- obejmujące umiejętności wykorzystania określonych technologii, procesów produkcyjnych np. praca z komputerem na różnych poziomach zaawansowania, umiejętność utrzymania i naprawiania konkretnego urządzenia itp.

wiedza techniczna i naukowa- odnosi się do biegłości w określonych działaniach i technik analitycznych, które są niezbędne podczas procesów produkcji lub przy wykorzystaniu zaawansowanych technologii

Znaczenie kapitału ludzkiego w ujęciu makroekonomicznym:

-wywiera poważny wpływ na innowacyjność gospodarek i społeczeństw

-wywiera wpływ na przemiany instytucjonalne i unowocześnienie struktur różnego rodzaju

-sprzyja propagowaniu i upowszechnianiu nowoczesnych wzorców konstrukcji i jakości życia

-kształtuje nowoczesną infrastrukturę techniczno-organizacyjną, informatyczną, socjalną

Na jakość kapitału ludzkiego wpływają następujące działania

- kształcenie otrzymane z istniejącego systemu edukacji narodowej

-kształcenie i doskonalenie zawodowe oraz doświadczenie zdobywane w czasie pracy

-działanie w zakresie kształcenia ciągłego dorosłych

-usługi w zakresie ochrony zdrowia wpływające na długość życia, sprawność fizyczną i skłonność ludzi do intensywnego działania

-migracje ludności, gromadzenie informacji i badania naukowe, zwłaszcza odnoszące się do tworzenia jakości kapitału ludzkiego, jakości życia, zdrowia moralnego społeczeństwa

- wysiłek włożony przez jednostkę i rodzinę w wychowanie młodego pokolenia

-odpowiedni czas wolny, odpowiedni do regeneracji zdolności do pracy

-koszt utraconych możliwości (tj. koszt alternatywny) ponoszony przez osoby w trakcie tworzenia własnego kapitału

-działalność gospodarstw domowych o charakterze ekonomicznym – na rzecz kształtowania kapitału ludzkiego członków rodziny i społeczeństwa jako całości

-czynniki etyczne (system wartości społeczny i indywidualny) wpływające na proefektywnościowe i prospołeczne nosicieli kapitału ludzkiego

-czynniki deprecjacji finansowej i strukturalnej kapitału ludzkiego(np. niekorzystna struktura wiekowa „normalne starzenie się wiedzy i umiejętności”)

 

 

 

Kształtowanie indywidualnego

kapitału ludzkiego

 

Rola państwa w społeczeństwie               -wiedza ogólna                                    Rola rodziny/jednostki

-system szkolnictwa ogólnego                 -wiedza i umiejętności zawodowe    -zabezpieczenie środków       

-system szkolnictwa zawodowego           -zdolności                                         -sprzyjanie rozwojowi umiejętności

-kultura narodowa                                     -postawy                                           -kultywowanie zdolności         

-społeczna służba zdrowia                        -potencjał fizyczny                           -kształtowanie pozytywnej postawy 

                                                                                                                              wobec nauki i pracy

 

Dorysować sobie strzałki

 

                                                                                                                                                          15.11.2008

 

Rynek pracy- relacje między podażą pracy (tj. liczbą osób zdolnych do pracy (tj. liczbą osób zdolnych do pracy i poszukujących jej przy danym wynagrodzeniu za pracę) a popytem na pracę (tj. ilościowym i jakościowym zapotrzebowaniem na ludzką zdolność do pracy – mierzoną liczbą miejsc pracy)

Podaż pracy zależy od:

-liczby i struktury ludności wg. wieku, płci i wykształcenia

-długości czasu pracy

-przeciętnej intensywności pracy

Popyt na prace zależy od:

-koniunktury gospodarczej

-przemian w strukturze gospodarczej

-wielkości i struktury naturalnych ubytków zasobów pracy

- stopnia dyspozycyjności zatrudnionych

-opłacalności substytucji pracy żywej pracą uprzedmiotowioną

-poziomu mechanizacji, automatyzacji i komputeryzacji

 

Brak równowagi na rynku pracy  wyraża się niedoborem siły roboczej (rynek pracy pracowników) bądź bezrobociem (rynek pracy pracodawców)

 

Pojęcie instytucji rynku pracy wprowadza się z ogólnej definicji instytucji, która oznacza, że jest to organizacja formalna pełniąca w spółce określone funkcje.

 

Przez instytucje rynku rozumieć będziemy kolektywy organizacje systemowo związane z kształtowaniem ładu strukturalnego społecznego odrębnie rynku pracy jak również związane z tym regulacje prawa.

 

Przez kształtowanie ładu strukturalnego rozumieć należy ogół zadań zmierzających do przywrócenia równowagi pomiędzy popytem  a podażą pracy przy zmieniających się proporcjach strukturalnych. Strukturalnych. W kręgu tych zadań mieści się aktywne sterowanie rynkiem pracy w tym pośrednictwo pracy usługa formalna bezrobotnych i pracodawców.

 

Kształtowanie ładu społecznego/operacyjnego obejmuje wszelkiego rodzaju regulacje między pracobiorcami i pracodawcami.

 

Uwzględniając wyodrębnione rodzaje ładu można wskazać instytucje odpowiedzialne za ich przywrócenie i utrzymanie. Do pierwszej grupy możemy zaliczyć rząd , odpowiednie ministerstwo do spraw pracy, organy zatrudnienia .

 

dokończyć !!!!!!!!

 

Instytucje rynku pracy w Polsce:

- publiczne służby zatrudnienia

-Ochotnicze Hufce Pracy

-agencje zatrudnienia

-instytucje szkoleniowe

-instytucje dialogu społecznego

-instytucje partnerstwa lokalnego

 

Zadaniem tych instytucji jest promowanie zatrudnienia, łagodzenie skutków bezrobocia  i zajmowanie się aktywizacją bezrobocia w celu:

-osiągnięcia pełnego, produktywnego zatrudnienia

-rozwoju zasobów ludzkich

-osiągnięcie wysokiej jakości specjalistów

-wzmocnienie integracji oraz solidarności zatrudnienia

 

Publiczną służbę zatrudnienia tworzą: 

-organy zatrudnienia (minister właściwy ds. pracy, wojewodowie, marszałkowie województw i starostowie) wraz z:

*powiatowymi i wojewódzkimi urzędami pracy

*urzędem obsługującym ministra właściwego ds. pracy

*urzędami wojewódzkimi

 

OHP zajmuje się:

-organizowaniem zatrudnienia dla osób w wieku 15 lat i wyżej lub gimnazjum lub nie kontynuuje nauki po ukończeniu tych szkół do 25 lat

- prowadzi prowadnictwo zawodowe dla młodzieży

-inicjuje współprace międzynarodową i wymianę 

-prowadzi agencję zatrudnienia bez wpisu do rejestru zatrudnienia

-refunduje koszty poniesione przez pracodawcę na wynagrodzenie i składki na ubezpieczenie młodych pracowników i zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego

Instytucjami szkoleniowymi są  publiczne i niepubliczne podmioty na podstawie odrębnych przepisów edukacji pozaszkolnych

 

Do instytucji edukacyjnych prowadzących działalność szkoleniową należą:

-publiczne szkoły, placówki lub ośrodki

-niepubliczne szkoły lub placówki

-szkoły wyższe

-inne podmioty prowadzące edukacje pozaszkolną

 

Instytucję partnerstwa lokalnego są instytucjami realizującymi inicjatywy partnerów rynków pracy, które tworzone są na rzecz realizacji zadań określonych ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i wspieranymi przez organy samorządu terytorialnego.

Obecnie koniecznie jest prowadzenie przez władze publiczne dialogu i współpracy z partnerami społecznymi. Partnerzy społeczni to organizacje pracodawców związków zawodowych, samorządy zawodowe, organizacje pozarządowe, jednostki naukowe.

Obszary w których dialog powinien być w szczególności prowadzone to:

- w ramach działalności rad zatrudnienia

-partnerstwa lokalnego

-uzupełniania i roznoszenia oferty usług publicznych służb zatrudnienia

Agencje zatrudnienia

Są niepublicznymi jednostkami organizacyjnymi świadczonymi usług z zakresu pośrednictwa pracy, pośrednictwa do pracy za granicą u pracowników zagranicznych, prowadnictwa zawodowego, doradztwa personalnego i pracy tymczasowej. Na podstawie rodzaju wykonywanej usługi ten rodzaj instytucji, możemy podzielić na:

- Agencje pośrednictwa pracy

- Agencje doradztwa personalnego

- Agencje poradnictwa zawodowego

- Agencje pracy tymczasowej  

 

 

                                                                                                                                     22.11.2008

Polityka Rynku Pracy

Pełne zatrudnienie

To stan pełnego i produktywnego wykorzystania zasobów siły roboczej lub jako pewien stan równowagi rynku pracy tj. taką sytuację w której każdy człowiek zdolny do pracy i chcący ją podjąć może znaleźć pracę w stosunkowo krótkim okresie.

Pełne zatrudnienie

Występuje wówczas, gdy na rynku pracy nie istnieje bezrobocie strukturalne przymusowe. Dopuszcza się natomiast istnienie bezrobocia naturalnego –frykcyjnego i przejściowego.

Pełne zatrudnienie

(wg MOP) To sytuacja w której każdy poszukujący pracy otrzymuje ją w ciągu stosunkowo krótkiego czasu ofertę zatrudnienia, odpowiada jego kwalifikacjom i zapewniająca stosunkowo…..

 

Cele polityki zatrudnienia

1. Zapewnienie racjonalnego zatrudnienia

2. Zapewnienie pełnego zatrudnienia

Racjonalne zatrudnienie

To pełne wykorzystanie czynnika ludzkiego w procesie pracy i prawidłowe rozmieszczenie zasobów ludzkich przynoszące w konsekwencji najwyższy przyrost dochodu narodowego na jednostkę czasu i jednego zatrudnionego. Oznacza ono także zgodność zatrudnienia w kwalifikacjami i umiejętnościami ludzi troszkę o to, aby praca zaspokajała ich aspiracje i dążenia

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin