Przeglad WLOP - F-3 Tornado[Lotnictwo].pdf

(405 KB) Pobierz
Maj 2006.p65
Mgr inŇ. Jerzy Grzegorzewski
Instytut Lotnictwa
Samoloty Tornado o zmiennej geometrii skrzydeþ
W artykule zamieszczonym w numerze 4/2006 áPrzeglĢdu Siþ PowietrznychÑ zostaþy omwione
samoloty myĻliwskie i myĻliwsko-bombowe o zmiennej geometrii skrzydeþ produkcji radzieckiej.
Niniejsza publikacja poĻwiħcona jest zachodnioeuropejskim samolotom tego typu ( Tornado IDS ,
Tornado ADV i Tornado ECR ).
Tornado IDS
jeszcze ponad 30 firm z rŇnych krajw. Dwu-
miejscowy, dwusilnikowy samolot otrzymaþ
nazwħ Panavia Tornado .
W 1973 roku firma Turbo Union rozpoczħ-
þa prby w locie dwuprzepþywowych silnikw
turbinowych RB 199-34R-01 z dopalaniem.
Jako latajĢcĢ hamowniħ uŇyto brytyjskiego
bombowca Vulcan . Badane silniki montowa-
no pod kadþubem samolotu. Jeszcze tego sa-
mego roku, 15 marca, ukazaþ siħ dokument,
w ktrym przedstawiono 10 prototypw i 6
przedseryjnych samolotw Tornado do celw
badawczych.
14 lipca 1974 roku szefowie pilotw do-
Ļwiadczalnych brytyjskiej firmy BAC (Paul
Millett) i niemieckiej MBB (Nils Meisfer) do-
konali oblotu w Manching (RFN) pierwszego
prototypu samolotu P.01 . W czwartym locie
osiĢgniħto prħdkoĻę Ma wynoszĢcĢ 1,15 w lo-
cie poziomym. Podczas prac badawczo-rozwo-
jowych i prb w locie, ktre trwaþy 4 lata, utra-
cono tylko jeden prototyp Î brytyjski w czerw-
cu 1979 roku. Pierwsze seryjne Tornado wy-
startowaþy w NRF i w Wielkiej Brytanii w po-
þowie 1979 roku, a wþoski Î w 1981 roku.
Udziaþy finansowe poszczeglnych firm
w produkcji samolotu wynoszĢ obecnie: Bri-
tish Aerospace (d. BAC) Î 42,5%, Daimler-
Chrysler (d. MBB) Î 42,5% oraz Alenia
(d. Aeritalia) Î 15%. PodstawowĢ wersjĢ sa-
molotu jest Tornado IDS (Interdictor Strike Î
uderzeniowy, szturmowy). ZþoŇyþo na niego
zamwienie niemieckie lotnictwo i marynar-
ka wojenna (324 maszyny), lotnictwo brytyj-
skie (RAF) Î 229 maszyn Tornado GR Mk1
(w tym 49 szkolno-treningowych Tornado GR
Mk1T ) oraz wþoskie lotnictwo Î AMI (Avia-
W styczniu 1968 roku dowdcy wojsk lot-
niczych RFN, Wþoch, Belgii i Holandii powo-
þali grupħ roboczĢ ekspertw, ktra miaþa opra-
cowaę wymagania taktyczno-techniczne per-
spektywicznego wielozadaniowego samolotu
uderzeniowego oraz zasady wspþpracy. W lip-
cu do grupy doþĢczyli brytyjscy eksperci. Byli
to specjaliĻci wspþpracujĢcy wczeĻniej z kon-
struktorami francuskimi przy opracowywaniu
samolotu myĻliwsko-bombowego Jaguar .
Pod koniec 1968 roku zostaþy opracowane
wymagania taktyczno-techniczne w stosunku
do wielozadaniowego samolotu bojowego
MRCA (Multi-Role Combat Aircraft) przezna-
czonego do eksploatacji w rŇnych warunkach
atmosferycznych. W nastħpnym roku podjħto
decyzjħ o realizacji jednego z 6 projektw sa-
molotu myĻliwsko-bombowego o zmiennej
geometrii skrzydeþ i ustalono podziaþ koope-
racyjny.
W celu opracowania nowego samolotu 26
marca 1969 roku powoþano w Monachium fir-
mħ Panavia Aircraft GmbH, ktra koordyno-
waþa prace prowadzone w kilku paıstwach.
W skþad kierownictwa firmy weszþo 5 przed-
stawicieli niemieckich, 4 brytyjskich i 2 wþo-
skich. Firma British Aircraft Corporation
(BAC) miaþa opracowaę przedniĢ sekcjħ ka-
dþuba i usterzenie, niemiecka firma Messer-
schmitt-Blkov-Blohm (MBB) ĻrodkowĢ
czħĻę kadþuba, wþoska Aeritalia Î skrzydþa,
natomiast miħdzynarodowa firma Turbo
Union Î w jej skþad wchodziþy trzy firmy:
Rolls Royce (40% udziaþw), MTU (40%),
i Fiat (20%) Î silniki. W pracach wziħþo udziaþ
PrzeglĢd Siþ Powietrznych
65
zione Militare Italiana) Î 100 w tym 12 szkol-
no-bojowych. Zamwienie na 96 samolotw
Tornado IDS GR Mk1 zþoŇyþa, i juŇ je otrzy-
maþa, Arabia Saudyjska.
W celu przeprowadzenia programu badaı
pierwszego zachodnioeuropejskiego samolo-
tu o zmiennej geometrii skrzydeþ zbudowano
kilkanaĻcie samolotw Tornado ( P. 0 1 - P. 16 )
Î 6 prototypw i 9 maszyn przedseryjnych,
po 6 maszyn w Niemczech i Wielkiej Bryta-
nii, 3 samoloty we Wþoszech i jeden samolot
do prb statycznych ( P. 1 0 ) w Wielkiej Bryta-
nii. Przeznaczono je do badaı wþasnoĻci pi-
lotaŇowych, prb aerodynamicznych i integra-
cji uzbrojenia, badaı zespoþu napħdowego, au-
topilota oraz wyposaŇenia pilotaŇowo-nawi-
gacyjnego i radioelektronicznego, a takŇe do
prac badawczo-rozwojowych.
Samolot Tornado IDS jest metalowym (75%
stanowiĢ stopy lekkie) dwumiejscowym, dwu-
silnikowym grzbietopþatem o zmiennej geo-
metrii skrzydeþ, przeznaczonym do niszcze-
nia staþych i ruchomych celw naziemnych
i morskich.
Skrzydþo jest dwuczħĻciowe, caþkowicie
metalowe, konstrukcji dwudŅwigarowej, pþ-
skorupowej, o wzniosie ujemnym 3 . Wyko-
nano je zgodnie z zasadĢ áfail safeÑ (bezpiecz-
nego niszczenia). Ciħciwa skrzydþa przy ka-
dþubie wynosi 2,7 m, na koıcu Î 1,28 m. Po-
szycie jest integralne, frezowane wraz z Ňebra-
mi i podþuŇnicami. W kesonach zewnħtrznych
czħĻci skrzydþa mieszczĢ siħ integralne zbior-
niki paliwa. Skrzydþo wyposaŇone jest w slo-
ty na krawħdzi natarcia ruchomej czħĻci, na
caþej rozpiħtoĻci krawħdzi spþywu znajdujĢ siħ
klapy dwuszczelinowe Fowlera, a przed nimi
4-segmentowe interceptory (spojlery). KĢt
skosu skrzydeþ zmienia siħ od 25 do 67 . Od
doþu w skrzydþach wmontowane sĢ wħzþy ob-
rotu wysiħgnikw podwieszania uzbrojenia,
zmieniajĢcych poþoŇenie w miarħ zmiany kĢta
ich skosu.
Kadþub konstrukcji pþskorupowej, wyko-
nany rwnieŇ zgodnie z zasadĢ áfail safeÑ, jest
caþkowicie metalowy i dzieli siħ na trzy pod-
stawowe przedziaþy. W przednim przedziale,
w jego stoŇkowej czħĻci, umieszczono stacjħ
radiolokacyjnĢ, a dalej dwuosobowĢ ciĻnie-
niowĢ i klimatyzowanĢ kabinħ zaþogi w ukþa-
dzie tandemowym. Kabina zostaþa wyposaŇo-
na w fotele wyrzucane MB Mk 10A typu ázero
Î zeroÑ i przykryta wsplnĢ osþonĢ unoszonĢ
hydraulicznie do gry do tyþu. Dalej znajdujĢ
siħ zestawy awioniki, a od doþu kadþuba wnħ-
ka podwozia przedniego oraz komory staþe-
Samoloty Tornado IDS . Od doþu: brytyjski, niemiecki i wþoski. Fot. Tornado Report
66
Maj 2006
378155600.004.png
 
go uzbrojenia z dziaþkami i skrzynkami amu-
nicyjnymi. Z prawej strony przed kabinĢ znaj-
duje siħ chowana koıcwka instalacji do uzu-
peþniania paliwa w locie. W Ļrodkowej czħĻci
kadþuba mieszczĢ siħ zbiorniki paliwa, kana-
þy doprowadzajĢce powietrze do silnikw oraz
wnħki podwozia gþwnego. Z zewnĢtrz przy-
mocowane sĢ do Ļrodkowej czħĻci prostokĢt-
ne naddŅwiħkowe regulowane wloty powie-
trza wyposaŇone w klapy upustowe i przeciw-
pompaŇowe. Od spodu tej czħĻci znajdujĢ siħ
wnħki, w ktrych zawiesza siħ kierowane po-
ciski rakietowe. W tylnym przedziale kadþu-
ba mieszczĢ siħ komory silnikw, a na ze-
wnĢtrz kadþuba przymocowano usterzenie. Po
obu stronach kadþuba znajdujĢ siħ wychylane
pþyty hamulcw aerodynamicznych.
Usterzenie poziome Î pþytowe o powierzch-
ni 9 m 2 Î wychylane jest synchronicznie ze
spojlerami, a gdy kĢt skosu skrzydeþ jest duŇy
Î rŇnicowo, speþniajĢc rolħ lotek. Pþyty uste-
rzenia majĢ konstrukcjħ trjdŅwigarowĢ,
a czħĻci spþywowe z wypeþniaczem komrko-
wym sĢ klejone. Statecznik pionowy jest dwu-
dŅwigarowy, w jego wnħtrzu mieĻci siħ inte-
gralny zbiornik paliwa. W grnej czħĻci sta-
tecznika znajdujĢ siħ anteny urzĢdzeı awio-
nicznych, a w nasadzie usytuowany jest wlot
powietrza chþodzĢcego komory silnikw
i agregaty. Ster kierunku ma konstrukcjħ prze-
kþadkowĢ, klejonĢ z wypeþniaczem.
Podwozie trjpodporowe jest wciĢgane
hydraulicznie do wnħk w kadþubie. Podwozie
przednie, sterowane hydraulicznie, ma po-
dwjne koþa. Podwozie gþwne ma koþa poje-
dyncze wyposaŇone w bezdħtkowe opony ni-
skociĻnieniowe i hamulce tarczowe z automa-
tami przeciwpoĻlizgowymi. Wszystkie gole-
nie majĢ olejowo-gazowĢ amortyzacjħ. Awa-
ryjne wypuszczanie podwozia odbywa siħ za
pomocĢ sprħŇonego azotu.
Ukþad sterowania Î elektrohydrauliczny
FBW (Fly-By-Wire) z potrjnĢ rezerwacjĢ,
z podsystemami polepszenia statecznoĻci i ste-
rownoĻci. Sterowanie przechyleniem przy du-
Ňych kĢtach skosu skrzydeþ uzyskuje siħ przez
rŇnicowe wychylenie poþwek stabilizatora.
Podczas lotu z maþymi kĢtami skosu wyko-
rzystywane sĢ interceptory (spojlery), ktre
uŇywane sĢ rwnieŇ do zmniejszenia siþy no-
Ļnej podczas lĢdowania. Ukþad sterowania
FSC (Flight Control System) jest zarzĢdzany
za pomocĢ komputera danych aerodynamicz-
nych i poþĢczony z systemem sztucznej sta-
tecznoĻci, systemem zapobiegania wpadaniu
w korkociĢg i ograniczenia kĢtw natarcia oraz
z pilotem automatycznym i systemem wskaŅ-
nika kierunku lotu.
WyposaŇenie radioelektroniczne . Samo-
lot wyposaŇony jest w wielofunkcyjnĢ stacjħ
radiolokacyjnĢ z automatycznym urzĢdze-
niem TFR (Terrain Following Radar) do
omijania przeszkd terenowych, umoŇliwia-
jĢcym lot na wysokoĻci 61 m, i urzĢdzeniem
GMR (Ground Mapping Radar) do mapowa-
nia terenu, nad ktrym przelatuje samolot.
W wyposaŇeniu samolotu sĢ ponadto: trzy-
kanaþowy cyfrowy system nawigacji bez-
wþadnoĻciowej Ferranti , system nawigacji
taktycznej TACAN, dopplerowska stacja ra-
diolokacyjna Decca , centralny komputer, ra-
diowysokoĻciomierz, ILS, IFF (áswj-
-obcyÑ), urzĢdzenie ostrzegajĢce o opromie-
niowaniu przez obce stacje radiolokacyjne
z dowolnego kierunku, system zakþcania ra-
dioelektronicznego, radiostacje UHF i VHF,
system wizualizacji ze wskaŅnikiem przezier-
nym (HUD) i dwoma wielofunkcyjnymi
wskaŅnikami HDD (Head Î Down Display).
Pod skrzydþami, w zaleŇnoĻci od podwieszo-
nego uzbrojenia, mogĢ byę przenoszone do-
datkowe urzĢdzenia, m.in. FLIR (do obser-
wacji przedniej pþsfery w podczerwieni), la-
serowy znacznik celu, dalmierz laserowy.
WyposaŇenie pokþadowe umoŇliwia automa-
tyczne omijanie przeszkd terenowych na
wysokoĻci 61 m.
Ukþad hydrauliczny Î dwuobwodowy o ci-
Ļnieniu 27,5 MPa. Przeznaczony jest m.in. do
przestawiania skrzydeþ, wychylania usterze-
nia poziomego, klap, slotw, steru kierunku,
hamulcw aerodynamicznych, do sterowania
pþytami regulowanych wlotw powietrza,
spojlerami. Pompa awaryjna napħdzana jest
wiatrakiem wysuwanym z kadþuba w strumieı
powietrza.
PrzeglĢd Siþ Powietrznych
67
Ukþad elektryczny dostarcza prĢd staþy
o napiħciu 28 V oraz przemienny o napiħciu
115 - 200 V i czħstotliwoĻci 400 Hz. Ź rdþem
prĢdu sĢ bateria niklowo-kadmowa, dwa al-
ternatory napħdzane przez silniki i przetwor-
nice statyczne. W awaryjnych sytuacjach al-
ternatory mogĢ byę napħdzane przez pomoc-
niczy silnik turbinowy (APU).
Samolot wyposaŇony jest takŇe w ukþad
klimatyzacji, instalacjħ tlenowĢ, azotowĢ (do
wypeþniania niepalnym gazem przestrzeni
w zbiornikach paliwa) oraz przeciwpoŇarowĢ.
Zespþ napħdowy samolotu stanowiĢ dwa
dwuprzepþywowe silniki turbinowe o stop-
niu dwuprzepþywowoĻci 1:1 i moduþowej bu-
dowie Royce /MTU RB. 199 34R Mk 101 ,
o ciĢgu startowym pierwotnie 2 ċ 4000 daN,
a z dopalaniem 2 ċ 7120 daN, natomiast od 761
silnika (maj 1983) o ciĢgu startowym 2 ċ 4050
daN, a z dopalaniem 2 ċ 7150 daN. Zostaþy
oznaczone Mk 103 .
Trjwaþowy silnik RB. 199 skþada siħ z trzy-
stopniowego wentylatora, trzystopniowej sprħ-
Ňarki Ļredniego ciĻnienia i szeĻciostopniowej
sprħŇarki wysokiego ciĻnienia (þĢczny sprħŇ
23:1), pierĻcieniowej komory spalania, jedno-
stopniowych turbin wysokiego i Ļredniego ci-
Ļnienia, trjstopniowej turbiny niskiego ciĻnie-
nia, dopalacza, dyszy o regulowanym prze-
kroju i odwracacza ciĢgu. Silniki uruchamia-
ne sĢ elektrycznie.
Do napħdu samolotw Tornado IDS i To r -
nado ADV wyprodukowano ponad 2400 sil-
nikw. Produkcjħ silnikw zakoıczono pod
koniec lat 90. ubiegþego wieku.
PojemnoĻę ukþadu paliwowego, skþadajĢ-
cego siħ z 14 zbiornikw rozmieszczonych
w kadþubie, kesonach centropþata, ruchomych
czħĻciach skrzydeþ i w stateczniku pionowym,
wynosi okoþo 6000 dm 3 . Istnieje moŇliwoĻę
podwieszenia 4 dodatkowych zbiornikw pa-
liwa (2 pod kadþubem i 2 pod skrzydþami) oraz
uzupeþnienia paliwa w locie.
Uzbrojenie staþe samolotu w wersji IDS sta-
nowiĢ dwa dziaþka Mauser kalibru 27 mm
o szybkostrzelnoĻci 1700 strz/min z zapasem
amunicji 180 nabojw do kaŇdego dziaþka.
Uzbrojenie podwieszane przenoszone jest na
7 wħzþach Î 4 pod skrzydþami (2 ċ 1360 kg
i 2 ċ 454 kg) i 3 pod kadþubem. MogĢ to byę
m.in. kierowane pociski rakietowe AS.30,
AGM-65 Maverick klasy powietrze-ziemia ,
przeciwokrħtowe Sea Eagle i Kormoran , prze-
ciwradiolokacyjne ALARM i HARM , kasety
bombowe MW-1 o masie 4600 kg z subamu-
nicjĢ o rŇnym przeznaczeniu (w uzbrojeniu
niemieckich Tornado ), zasobniki JP 233
z bombami do niszczenia pasw startowych
(w uzbrojeniu brytyjskich maszyn), bomby kie-
rowane laserowo Paveway II , pociski Apache
(do 4) typu cruise, niekierowane pociski rakie-
towe, pociski AIM-9 Sidewinder klasy powie-
trze-powietrze do samoobrony w powietrzu.
Tornado IDS przenoszĢ rŇ-
norodne uzbrojenie podwie-
szane, m.in. zasobniki kase-
towe MW-1 (niemiecki) i JP
231 (brytyjski) z subamu-
nicjĢ o rŇnym przeznacze-
niu, hamowane bomby ka-
setowe BL 755 (brytyjskie),
bomby klasyczne (w gþębi).
Fot. J. Grzegorzewski
68
Maj 2006
378155600.005.png
 
Rys. 3.
Odstrzeliwanie subamunicji
z zasobnika MW-1 z pozio-
mych prowadnic rurowych
(po 56 z kaŇdej strony). Fot.
RTG
Odpalenie niemieckiego pocisku przeciwokrętowego Kormoran 1 z samolotu Tornado IDS . Fot. Daim-
ler-Benz Aerospace
W 1982 roku do uzbrojenia brytyjskich sa-
molotw Tornado GR Mk1 wprowadzono bom-
by jĢdrowe WE 177B o mocy wybuchu 400 kT.
Masa bomby wynosiþa 430 kg. Wycofano je
z uzbrojenia pod koniec ubiegþego wieku. Wþo-
skie i niemieckie Tornado byþy uzbrojone
w amerykaıskie bomby jĢdrowe B 61 .
Niemieckie samoloty bħdĢ uzbrojone w po-
ciski samosterujĢce Taurus KEPD 350 typu
cruise o masie 1400 kg, zasiħgu 350 km, z tan-
demowĢ gþowicĢ. SĢ to pociski przeznaczone
do niszczenia szczeglnie waŇnych obiektw.
W listopadzie 2005 roku lotnictwo niemiec-
kie otrzymaþo pierwszy z 600 systemw Tau-
rus KEPD 350 . Hiszpania podpisaþa kontrakt
na zakup 43 systemw KEPD 350 .
W sumie w trzech krajach wyprodukowa-
no ponad 780 samolotw w wersji IDS .
W latach 90. ubiegþego stulecia rozpoczħto
modernizacjħ samolotw Tornado IDS w po-
þowie cyklu ich Ňycia Î Mid Life Update
(MLU). Modernizacja ma na celu polepsze-
PrzeglĢd Siþ Powietrznych
69
378155600.001.png 378155600.002.png 378155600.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin