Periodyzacja kultury użytecznej w dziejach rozwoju ludzkości:

·        okres kultury prymitywnej;

·        powstanie zróżnicowanych kręgów kulturowych - odseparowanych od siebie, w obrębie których dokonywał się przyspieszony rozwój, chociaż miał on niewielki wpływ na kręgi sąsiednie;

·        okres częściowej globalizacji - okres dużego wymieszania kulturowego oraz tworzenie się wielu elementów kulturowych uniwersalnych, obejmujących całą ludzkość;

·        kultura globalna – powstająca obecnie, do której każda z wielkich kultur poprzedniego okresu wnosi własne wartości

Do istotnych różnic między Internetem, a dotychczasowymi technikami komunikacji należą:

·        łatwość i szybkość wysyłania informacji;

·        komunikacja obustronna;

·        możliwość przechowania informacji;

·        znacznie większa liczba ludzi, z którymi można się skontaktować za pomocą Internetu;

·        reprodukowalność informacji bez utraty jej wartości

Wśród wad języka można wymienić:

·        mętność - błąd językowy polegający na niezrozumieniu wypowiedzi; występuje wówczas, gdy nazwa nie jest jasna albo nie jest ostra, albo nie jest znany sens, w jakim została użyta;

·        nieostrość - chwiejność polegająca na tym, że pewne przedmioty, co do których nie wiadomo, czy podpadają pod daną nazwę, czy nie, czasami zalicza się do jej desygnatów, a czasami nie (np. "młody uczeń", "zdolny uczeń");

·        elipsa - błąd niedopowiedzenia, gdy wypowiedź nie jest pełna (np. "zaraz wracam");

·        wieloznaczność

·        absurd - zwany też paradoksem, jest wyrażeniem wewnętrznie sprzecznym;

·        nonsens - wyrażenie niespójne;

·        antynomia - rodzaj paradoksu.

POLSZCZYZNA I JEJ PRZESZŁOŚĆ

Pokrewieństwo językowe

·        wynika ze wspólnego na jakimś etapie rozwoju historycznego języków

Klasyfikacja historyczna pozwala wyróżnić w obrębie języków indoeuropejskich na obszarze Europy następujące rodziny językowe:

1.   rodzina germańska: język niemiecki, angielski, holenderski, flamandzki, duński, szwedzki, norweski, islandzki;

2.   rodzina romańska: język francuski, hiszpański, portugalski, włoski, rumuński, prowansalski, sardyński;

3.   rodzina słowiańska, która dzieli się na trzy grupy:

a)  grupa zachodniosłowiańska: język polski, czeski, słowacki, górnołużycki i dolnołużycki oraz języki wymarłe – połabski i dialekty pomorskie;

b)  grupa wschodniosłowiańska: język rosyjski, białoruski, ukraiński;

c)   grupa południowosłowiańska: język bułgarski, macedoński, serbski i chorwacki, słoweński;

4.   rodzina bałtycka: język litewski, łotewski i in.;

5.   rodzina celtycka: język irlandzki, szkocki, walijski, bretoński;

6.   język grecki

7.   język albański

Zabytki języka polskiego:

·        Bulla gnieźnieńska (1136)

·        Księga henrykowska (1270)

·        Kazania świętokrzyskie

·        Przekłady modlitw i pieśni religijnych

·        Roty sądowe poznańskie (1386)

·        Psałterz floriański

·        Bogurodzica

·        Kazania gnieźnieńskie

·        Świeckie utwory poetyckie

·        Biblia królowej Zofi (1455)

·        Utwory apokryficzne

·        Psałterz puławski

Rozwój znaczeniowy (semantyczny) wyrazów polegał na:

·        zmianach dotyczących zakresu wyrazu (rozszerzenie lub zwężenie),

·        zmianach treści (przeniesienie znaczenia lub przesunięcie)

·        zmianach zabarwienia uczuciowego (deprecjacja – przejście od znaczenia neutralnego do ujemnego; nobilitacja – przejście od znaczenia ujemnego do neutralnego)

Archaizm

·        cecha języka, którą dziś odczuwamy jako przestarzałą lub całkowicie wykluczoną z użycia

1