Pierwsza_pomoc porażonemu.pdf

Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem

Opracowała: mgr inż. Anna Gnacy - Gajdzik

Do porażenia prądem dochodzi na skutek przepływu prądu elektrycznego przez ciało

człowieka.

Poszczególne części ciała mają różny opór elektryczny, który stanowi

przeszkodę na drodze prądu i ogranicza jego przepływ. Oporność ciała

zależy od:

napięcia dotyku (przy napięciu >100V skóra nie stanowi oporu)

oporności wewnętrznej (drogi przepływu prądu- najniższa

oporność jest na drodze ręce - plecy oraz dwie ręce - stopa lub

dwie stopy – ręka, nieco wyższa na drodze ręka – stopa lub ręka -

ręka)

natężenia i częstotliwości prądu (prąd przemienny jest bardziej niebezpieczny

od stałego)

czasu trwania rażenia

temperatury i wilgotności skóry (mokra skóra = mniejszy opór)

wielkości powierzchni kontaktowych

Prąd samouwolnienia jest to maksymalne natężenie, przy którym nie dochodzi

jeszcze do skurczu tężcowego mięśni ręki i możliwe jest jej cofnięcie, czyli

samodzielne uwolnienie się spod działania prądu – dla prądu przemiennego to

10mA , dla prądu stałego 30mA . Dla porównania podczas porażenia na drodze ręka

– ręka przepływa przez ciało człowiek prąd o natężeniu ok. 200mA.

Porażenie prądem może prowadzić do:

utraty przytomności

zatrzymania krążenia

zatrzymania oddechu

skurczu mięśni (czasem jest tak silny, że prowadzi do zwichnięć i złamań!)

oparzeń, martwicy i zwęgleń tkanki.

na skutek upadku z wysokości także do urazów kręgosłupa i głowy

natychmiastowej śmierci

Postępowanie:

1. Usunięcie przyczyny , która spowodowała porażenie prądem – wyłączenie

zasilania (!!!). Ratujący musi też zadbać o własne bezpieczeństwo i uważać,

aby samemu nie zostać porażonym! Dlatego przede wszystkim należy wyłączyć

źródło prądu a jeśli to jest niemożliwe zawiadomić pogotowie energetyczne.

Nie należy dotykać poszkodowanego. Można próbować odciągnąć

poszkodowanego za pomocą nieprzewodzących materiałów, np. kawałka

suchego drewna lub drążka izolacyjnego, ale tylko w sytuacji nie zagrażającej

naszemu bezpieczeństwu (suche, nieprzewodzące podłoże!)

2. Ocena objawów życiowych i jeśli to konieczne rozpoczęcie

resuscytacji . Gdyby masaż serca był niemożliwy z powodu sztywności klatki

piersiowej, należy wykonywać sztuczne oddychanie do czasu aż klatka

piersiowa stanie się na powrót podatna na ucisk mostka.

Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem

Opracowała: mgr inż. Anna Gnacy - Gajdzik

3. Wezwanie karetki pogotowia – należy podać swoje dane, opisać sytuację

(czy poszkodowany jest uwolniony spod działania prądu, czy konieczne jest

powiadomienie pogotowia energetycznego, czy jest przytomny, oddycha itd.),

podać swój numer telefonu.

4. Ocena obrażeń ciała:

o unieruchomienie przy złamaniach i zwichnięciach

o chłodzenie i zabezpieczanie ran przed zakażeniem w oparzeniach

5. W zależności od stanu przytomności poszkodowanego:

o jeśli jest przytomny i nie wymaga pilnej interwencji na miejscu

zdarzenie to i tak chory musi być bezwzględnie

przetransportowany do szpitala celem dalszej obserwacji skutków

odległych (np. odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe, zaburzenia rytmu

serca)

o jeśli jest nieprzytomny, ale ma zachowany oddech i krążenie a

jednocześnie można wykluczyć uraz kręgosłupa i nie ma wstrząsu –

układamy go w pozycji bezpiecznej i cały czas monitorujemy

(sprawdzamy) funkcje życiowe – oddech i pracę serca, w razie potrzeby

podejmujemy resuscytację.

o jeśli stwierdza się objawy wstrząsu – odpowiednie postępowanie

przeciwwstrząsowe.

Śmierć kliniczna to okres od zatrzymania krążenia, w którym nie doszło jeszcze do

nieodwracalnych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym - około 4-6 minut.

podjęcie reanimacji w tym okresie powoduje przywrócenie funkcji układów

krążenia, oddychania i ośrodkowego układu nerwowego - powrót świadomości.

Czynności ratownicze po tym okresie - resuscytacja - na skutek nieodwracalnego

uszkodzenia OUN prowadzą do przywrócenia funkcji układów oddechowego i/lub

krążenia. Jeżeli nie podejmie się koniecznych działań na czas, nieodwracalnie ustanie

czynność biologiczna wszystkich komórek organizmu - śmierć biologiczna .

Jak rozpoznać utratę przytomności?

brak reakcji i kontaktu słownego

brak reakcji na dotyk

brak reakcji ból (np. ukłucie)

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa na podstawie wytycznych ERC

2005r. (European Resuscitation Council)

A - Airway - Drogi oddechowe

Sprawdź czy poszkodowany jest przytomny. W tym celu chwyć go za

barki i potrząśnij. Zadaj proste pytanie: “Co się stało?” Jeżeli poszkodowany

nie reaguje to jest nieprzytomny. Jeśli poszkodowanym jest niemowlę

(dziecko do 1 roku życia) uderz w stópkę i obserwuj reakcję. Jednocześnie

sprawdź reakcję na głos. Jeżeli niemowlę nie reaguje to jest nieprzytomne.

Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem

Opracowała: mgr inż. Anna Gnacy - Gajdzik

Wezwij pomoc. Zrób to sam, albo jeśli w pobliżu jest inna osoba, niech ona

to zrobi. Oddalić się w celu wezwania pomocy możesz po 1 minucie

prowadzenia resuscytacji.

Ułóż poszkodowanego na plecach. Jeżeli poszkodowany mógł doznać

wcześniej urazu głowy lub kręgosłupa - najpierw go unieruchom.

Zdejmij okulary poszkodowanego.

Udrożnij drogi oddechowe. U osoby nieprzytomnej samoistnie dochodzi

do zablokowania dróg oddechowych przez opadający język i nagłośnię. Stań z

boku poszkodowanego. Odegnij głowę ku tyłowi kładąc rękę na czole

poszkodowanego i unieś żuchwę dwoma palcami drugiej ręki.

Sprawdź zawartość jamy ustnej. Przeszkodą może być proteza, wymiociny lub

pokarm. Sięgnij palcem wskazującym do jamy ustnej i usuń ciało obce. Nie

należy wykonywać tego manewru na ślepo.

B - Breathing - Oddychanie

Sprawdź czy poszkodowany oddycha.

Pochyl się nad poszkodowanym

Staraj się usłyszeć szmer wdychanego/wydychanego powietrza

Obserwuj ruchy klatki piersiowej. UWAGA! Bardzo wolny,

nieregularny oddech jak również westchnienia (także w czasie ucisków

klatki piersiowej) również należy uznać za BRAK ODDECHU!

Oddech bada się przez 10 sekund

Jeżeli poszkodowany dorosły nie oddycha - nie wykonuj wstępnych

wdechów! Mimo wszystko powietrze w płucach zawiera wystarczającą ilość

tlenu dla przeżycia poszkodowanego. Jeżeli dziecko (lub niemowlę) nie

oddycha wykonaj 5 wstępnych wdechów.

Metody wykonywania wdechów ratunkowych:

Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem

Opracowała: mgr inż. Anna Gnacy - Gajdzik

o Metoda usta - usta - ratownik obejmuje swoimi ustami usta

poszkodowanego, jednocześnie palcami zatyka nozdrza. Po wykonaniu

wdechu zwalnia ucisk nosa.

o Metoda usta - nos - ratownik wdmuchuje powietrze przez nos

poszkodowanego zamykając jednocześnie jego usta.

W wentylacji niemowlęcia stosuje się inne metody:

o Metoda usta - usta - nos - ratownik obejmuje swoimi ustami

jednocześnie usta i nos niemowlęcia.

o Metoda usta - nos - ratownik wdmuchuje powietrze przez nos

niemowlęcia zamykając jednocześnie jego usta.

Także objętość powietrza jest mniejsza i zajmuje tyle ile mieści się w

ustach ratownika. Wdechy takie określane są jako pufnięcia.

Jeżeli po wykonaniu dwóch wdechów klatka piersiowa nie opada, należy

ponownie sprawdzić stan dróg oddechowych

Po każdym wdechu trwającym ok. 1 sekundy powinien nastąpić bierny wydech.

Ratownik cały czas powinien kontrolować ruchy oddechowe klatki piersiowej

poszkodowanego.

C - Circulation - Krążenie

Uciskanie klatki piersiowej

o Poszkodowany leży na plecach na twardym podłożu.

o Ratownik klęka z boku poszkodowanego i rozpina mu górną część

ubrania.

Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem

Opracowała: mgr inż. Anna Gnacy - Gajdzik

o Ratownik kładzie część dłoniową nadgarstka na mostku 2 palce powyżej

łuku żebrowego lub gdy ma problem z lokalizacją łuku żebrowego - na

środku klatki piersiowej. Splata palce obu dłoni jedna nad drugą.

Wykonując uciśnięcia stara się przenosić ciężar na nadgarstki. Masaż u

małego dziecka można wykonywać jedną ręką.

U niemowląt wykonujemy ucisk dwoma kciukami w dolnej połowie

mostka 1 cm poniżej linii międzysutkowej obejmując dłońmi tułów

niemowlęcia lub dwoma palcami jednej ręki (opuszkami palców)

o Uciska mostek na głębokość 4,5 - 5,5 cm w tempie 100/minutę ( u dzieci

na głębokość 2,5 - 3,8 cm, u niemowląt 1,5 - 2 cm)

o Uciśnięcia wykonuje się w cyklach 30:2 (30 uciśnięć - 2 wdechy; ok. 3

cykli/minutę) , u niemowląt wykonuje się w cyklach 15:2 - 15 uciśnięć /

2 wdechy; ok. 6 cykli/minutę

o Po każdej serii uciśnięć należy ponownie udrożnić drogi oddechowe

przez odgięcie głowy ku tyłowi. Dopiero po tej czynności można

wykonywać wdechy ratownicze.

o Resuscytacja jest mniej męcząca przy pochyleniu się nad

poszkodowanym zachowując wyprostowane łokcie. Wykorzystuje się

wtedy ciężar własnego ciała.

Resuscytację prowadzi się do momentu:

Powrotu przytomności poszkodowanego

Przekazania poszkodowanego lekarzowi

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: