Grawitacja i co dalej.pdf

http://www.pinfo.pl/Unknown/124.print.aspx

Proponuję zapomnieć zdobytą w szkołach wiedzę z fizyki. W silnych,

sztucznych polach grawitacyjnych, a o takich będzie mowa, nie

obowiązują prawa fizyczne naszego świata. Tamta rzeczywistość jest

zupełnie inna.

To jest fizyka ery grawitacji!

– rozmowa z inż. Andrzejem

Kraśnickim, niestrudzonym

badaczem zagadek

grawitacji. Witaj Andrzeju,

czy mógłbyś opowiedzieć

naszym czytelnikom o swej

wieloletniej pracy? Dlaczego

właśnie grawitacja?

- Bo w otaczającym nas

świecie nie ma nic bardziej

interesującego, niż to

fenomenalne zjawisko

przyrody. Powszechnie

rozumie się grawitację jako

przyciąganie ziemskie. Nic

bardziej mylnego. Siła

ciężkości zwana inaczej

ciążeniem powszechnym jest

tylko jednym z efektów działania grawitacji i chyba nie najważniejszym, chociaż

odczuwanym dosłownie i w przenośni – na każdym kroku. Grawitacja jest znacznie

szerszym pojęciem i zjawiskiem. Jest fundamentalną siłą przyrody. Jest jednym z

parametrów czasoprzestrzeni. Bez niej nie byłoby nas, nie byłoby Ziemi, Układu

Słonecznego, nie byłoby Mgławic i Konstelacji – nie byłoby... Świata!

Ale to nie wszystko. Nasz Wszechświat to tylko około 4% całego Megawszechświata. Ta

„reszta”- te 96% to prawdopodobnie inne światy i wymiary dla nas JESZCZE niedostępne.

Jedynie GRAWITACJA zdolna jest przenikać przez te wszystkie światy i wymiary i

utrzymywać w całości tę wspaniałą konstrukcję. Jest siłą, która wiąże te wszystkie

elementy w całość, w skomplikowaną cudowną maszynerię działającą z precyzją- jak w

zegarku najwyższej klasy. Myślę, że Wszechświat w swej doskonałości i GRAWITACJA są

najlepszymi dowodami na istnienie Boga. Boga rozumianego jako Najwyższy Intelekt,

Pierwotna Myśl i Świadomość, jako Absolut, od którego wszystko: nasz świat i my, ludzie

– wzięliśmy swój początek. Tak rozumiany Bóg nie ma nic wspólnego z żadną religią, nie

potrzebuje wyznawców ani, tym bardziej, pośredników. Zapędziłem się trochę w

rozważania światopoglądowe i filozoficzne a miało być o grawitacji. Ale właśnie grawitacja

ma bardzo dużo wspólnego z Bogiem, a właściwie z duchową, metafizyczną stroną tego

świata. Okazuje się, że najwięksi współcześni fizycy, którzy odeszli od skostniałej,

konwencjonalnej nauki- jak np. Michio Kaku, Lee Smolin, Fritjow Capra i inni – twierdzą,

że nauka 21 wieku, a szczególnie fizyka będą miały wiele wspólnego z magią i

metafizyką.

Dopiero połączenie ducha z materią pozwoli zrozumieć świat i występujące w nim

zjawiska. To właśnie opanowanie i zrozumienie i praktyczne zastosowanie

grawitacji może umożliwić nam podróż do tych niewidzialnych światów i

ewentualnie wymiarów. Pozwoli nam zajrzeć za kurtynę niewidzialności. To

prawdopodobnie z za tej kurtyny przylatują do nas Obcy. Wcale nie muszą

„lecieć” z innych galaktyk. Inny świat w innym wymiarze może być tuż obok...

Według wspomnianych wyżej fizyków, grawitacja, a ściślej jej elementarne cząstki

grawitony , jako jedyne nośniki energetyczne zdolne są opuścić nasz trójwymiarowy

świat i przeniknąć do innych światów i wymiarów. Nie są one, bowiem, przymocowane

jak inne cząstki elementarne do naszej D-brany, w której żyjemy. Zjawisko to

niespodziewanie otwiera nam, ludziom Bramę do Sezamu, do innych światów i

wymiarów!

Żeby nie być odosobnionym w tym twierdzeniu zacytuję wielkiego fizyka Michio Kaku:

"Wyobraźcie sobie, że potraficie przechodzić przez mury. Nie musielibyście troszczyć się o

to, czy drzwi waszego domu są otwarte. Moglibyście wchodzić do swojego mieszkania

przez ściany, a dom opuszczać od tyłu przez mury. Albo wyobraźcie sobie, że macie dar

operowania wewnętrznych narządów człowieka bez konieczności otwierania jego ciała.

Jaka istota mogłaby posiadać takie niemal boskie zdolności? Odpowiedź brzmi: istota ze

świata posiadającego więcej wymiarów niż nasz".

I takie właśnie zjawiska mogą zachodzić w przestrzeni objętej sztucznym polem

grawitacyjnym. W „bąblu grawitacyjnym” jak ja to nazwałem, o którym będę mówił w

dalszej części wywiadu, mają miejsce jeszcze inne nadzwyczaj interesujące zjawiska.

Obiekty materialne, również ludzie, prawdopodobnie w takim bąblu, w istniejącym

sztucznie wytworzonym polu – nie mają ciężaru i bezwładności. Są jakby wycięte z

naszego świata. Właściwość ta umożliwia obiektom otoczonym tym polem te niesamowite

manewry przeczące prawom fizyki rządzącym w naszej rzeczywistości. Pytają mnie ludzie

skąd ja to wiem, co się tam dzieje?

Nie wiem. Ja tylko tak przypuszczam, takie wnioski mi się nasuwają na podstawie

zdobytej przez wiele lat wiedzy i doświadczenia.

Na zakończenie odpowiedzi na to pytanie stwierdzę, że najbardziej zdumiewającą rzeczą

jest fakt, że tak mało ludzi rozumie jakie ogromne możliwości i perspektywy stwarza

ludziom opanowanie i praktyczne zastosowanie potęgi grawitacji. Za jednym zamachem

ludzkość może pozbyć się zmory braku energii, zanieczyszczenia środowiska,

zlikwidowania zbędnych już autostrad i lotnisk, Nie mówiąc już o korzyściach

wynikających z niemal pewnego nawiązania kontaktu z innymi cywilizacjami. Dlaczego

więc ci, od których zależy dalszy los ludzkości nie zajmą się tym, co wydaje się

oczywiste. Myślę, że zachodzi tu klasyczny przypadek TOTALNEJ MENTALNEJ

BLOKADY , o której piszę w artykule pod tym samym tytułem na mojej stronie

internetowej: www.grawitacja.org

Opowiedz o początkach badań nad grawitacją. Czy to prawda, że niemieccy

naukowcy podczas II światowej próbowali zbudować pojazdy grawitacyjne?

– Prawdopodobnie już w latach 30. uczeni niemieccy budowali pojazdy, których głównym

napędem były silniki antygrawitacyjne. W

1934 roku zbudowali statek o średnicy 5

metrów o nazwie RFZ-1 (Rundflugzend-1).

Pojazd, pilotowany przez Lothara Waiza,

wzniósł się na wysokość około 60 metrów.

Nie udało się go jednak opanować – rozbił

się o ziemię. Pilot przeżył.

Później zbudowano ulepszony dysk RFZ-2

o średnicy 20 metrów. Pojazd wykonywał

zwroty nie po łuku, ale pod kątem 90, 45

lub 22,5 stopni. To świadczy, że napędem

mogła być tylko antygrawitacja – żaden

inny napęd nie może spowodować tego

rodzaju ewolucji. Były też inne konstrukcje

(np. Haunebu). Wspomnieć trzeba o pracach i doświadczeniach prof. Walthera Gerlacha i

Wiktora Schaumbergera, którzy konstruowali urządzenie wytwarzające antygrawitację

przy pomocy wiru wody.

Innym rodzajem silnika grawitacyjnego było urządzenie Viktora Schaubergera, oparte na

specjalnie ukierunkowanych wirach wodnych (dysze w kształcie rogów antylopy Kudu). W

czasie prób jego pompa - niczym nie zasilana - oderwała się od podłoża i z wielką siłą

uderzyła w sufit, rozbijając się doszczętnie. Wynalazł on "spiralę ssącą" i "turbinę ssącą",

na których oparte zostały silniki, działające na zasadzie zjawiska implozji.

Specjaliści niemieccy zbudowali zresztą inne pojazdy napędzane antygrawitacją, które

latały i miały fantastyczne osiągi. Na przykład Haunebu 2 o średnicy 30 metrów rozwijał

prędkość 6000 km/godz! A był to rok 1939. Haunebu 3 wykonał w roku 1945

dziewiętnaście lotów próbnych. Haunebu -9 było niewidzialne (podobno). Jeżeli ktoś

zainteresowany jest szczególnie tym tematem znajdzie znacznie więcej materiału i

informacji w książkach Igora Witkowskiego pt. "Supertajne bronie Hitlera”. Również

Bartosz Rdułtowski w nadesłanej mi swojej książce „Syndrom V 7” szeroko opisuje

osiągnięcia Niemców w tej dziedzinie.

Dla porządku jednak muszę powiedzieć, że pod koniec książki autor podaje w wątpliwość

te osiągnięcia. Jak było naprawdę, może dowiemy się kiedyś, a może nigdy. Znając

jednak niemiecką gospodarność i oszczędność, nie wydaje mi się, aby wydawali ogromne

sumy pieniędzy na mrzonki. A w czasie wojny tysiące ludzi, setki naukowców, całe

oddziały wojska i SS oraz ogromne kompleksy przemysłowe zaangażowane były w

konstrukcję i produkcję najnowszych broni. Pojazdy antygrawitacyjne z całą pewnością

były przedmiotem tych doświadczeń. Po wojnie przejęli ich dorobek Amerykanie i

Rosjanie. Co dostali i ile - pozostaje tajemnicą.

Zajmujesz się tą tematyką od wielu lat, czy coś przez ten czas zmieniło

się w tej dziedzinie?

– To, co jest najbardziej istotne w dziedzinie badań nad zjawiskiem grawitacji dzieje się

za zamkniętymi bramami wojskowych instytutów i otoczone jest najwyższą tajemnicą.

Możemy się tylko domyślać dlaczego tak się dzieje. W USA opatentowany został przez

Borisa Volfsona „Antigravity Spaceship” /US Patent No. 6,960,975 of Nov.1,2005/

Nie wiem co się dalej dzieje z tym urządzeniem, czy ktokolwiek zainteresował się tym,

czy są robione jakieś próby i czy to w ogóle będzie działać. Nasze działania w dalszym

ciągu ograniczają się do pobożnych zamiarów. Na przeszkodzie – jak zwykle- stoi brak

środków finansowych i brak zainteresowania poważnych sponsorów i inwestorów.

Również w dziedzinie teorii nie znajduję nic rewelacyjnego. Nie jestem naukowcem i nie

mam bezpośrednich kontaktów z kręgami uczonych ale z dostępnych mi książek niewielu

wnosi coś nowego. Przeważnie autorzy /najczęściej profesorowie fizyki/ jeden za drugim

powtarzają te same teorie niewiele dodając własnych rewelacji. Jedynie nieliczni, o

których pisałem w swoich artykułach formułują nowe teorie /Michio Kaku, Smolin/. Mam

wrażenie, że temat jest tak trudny i skomplikowany, że przekracza możliwości

intelektualne większości naukowców i dlatego unikają jego podjęcia.

Jestem jednak niepoprawnym optymistą i jestem przekonany, że ludzie wreszcie

zrozumieją, że praktyczne opanowanie grawitacji jest główną drogą do cywilizacyjnego

skoku ludzkiego gatunku. Od lat, bezskutecznie ludziom usiłuję to przekazać.

Według Ciebie obiekty UFO obserwowane na całym świecie swoje niezwykłe

możliwość manewrowe zawdzięczają właśnie silnikom grawitacyjnym?

– Tak i chyba tylko i wyłącznie silniki grawitacyjne umożliwiają pojazdom UFO

wykonywanie tak niesamowitych manewrów. Manewry te to: gwałtowne hamowanie i

stopowanie pojazdu od najwyższych prędkości do zera, zawisanie w locie, skręcanie pod

kątem prostym i ostrym, bezgłośny lot przy największych prędkościach bez wytwarzania

fali dźwiękowej /przy przekraczaniu bariery dźwięku/, nagłe pojawianie się i znikanie i

wiele jeszcze innych, niewyobrażalnych wprost możliwości. Wynika to ze szczególnej

cechy pola grawitacyjnego sztucznie wytworzonego, niezależnego od stałego pola

grawitacyjnego naszej planety. Cecha ta polega na właściwości grawitonów, które zdolne

są opuścić nasz trójwymiarowy świat i przeniknąć do innego, równoległego świata, lub

wymiaru. Pisze świata lub wymiaru bo sam nie wiem i chyba nikt nie wie na czym ta

różnica polega. Nie byłem tam jeszcze, jak będę /a mam taką nadzieję/ - to Wam

powiem. Wcześniej wspomniałem o „bąblu grawitacyjnym”. Wymyśliłem takie pojęcie aby

łatwiej wytłumaczyć co się dzieje wokół silnika grawitacyjnego.

Na podstawie wszystkich dostępnych obserwacji i doniesień doszedłem do wniosku, ze

wokół silnika grawitacyjnego, a więc wokół pojazdu UFO wytwarza się sztuczne pole

grawitacyjne, które jest niezależne od otaczającego dookoła pola grawitacyjnego planety.

Pojazd wraz z otaczającym go „bąblem siłowym” wycięty jest z naszego świata,

niezależny więc jest od praw fizycznych obowiązujących w tym świecie. Nie obowiązują

go prawo bezwładności , zachowania masy i inne. Dlatego właśnie może wykonywać tak

nieprawdopodobne manewry. Załoga znajdująca się wewnątrz nie odczuwa nawet tych

gwałtownych zmian przyspieszenia i zmiany kierunku, gdyż wszystkie cząsteczki układu

nazwanego UFO przyspieszane i hamowane są równocześnie w całym, zamkniętym

układzie. Wraz z ew. płynami ustrojowymi pasażerów. Według Searla w pojeździe

grawitacyjnym panuje stałe ciążenie równe 1 g. Idealne dla organizmu człowieka. Chyba

ktoś celowo to zaprojektował!

Będę mówił o tym szerzej na kwietniowym UFO Forum we Wrocławiu. Jeżeli kogoś

interesuje jak się lata grawitacyjnym dyskiem – zapraszam do przeczytania literackiej

wersji w mojej książce „Noemi i latające dyski”. A swoją drogą – stale mam nadzieję, że

rzeczywiście kiedyś polatam takim dyskiem. Niezależnie, kto go zbuduje. Może się

doczekam i nie będę musiał sam tego robić?

A może zaproszą mnie na przejażdżkę nasi Bracia z Kosmosu, którzy według

przepowiedni mają w kwietniu masowo do nas przylecieć. Pożyjemy, zobaczymy!

Na jakim etapie obecnie znajdują się badania nad problemami grawitacji?

Wojsko Stanów Zjednoczonych (i nie tylko) dysponuje już podobno

skonstruowanymi przez siebie pojazdami, dlaczego jednak są one trzymane w

tak wielkiej tajemnicy?

- Wyjaśniałem już w poprzednich pytaniach, że właściwie nie wiemy jak daleko

zaawansowane są prace nad grawitacją. Być może, że chcemy wywalać otwarte drzwi.

Mam na myśli całą działalność poszukiwawczą w tej dziedzinie. Odpowiedz na tak

postawione jest prosta. Ten kto ma pojazdy antygrawitacyjne ma zdecydowaną przewagę

militarną. Pojazdy takie, otoczone polem grawitacyjnym odporne są na wszelkie pociski

materialne i promieniste. Są one po prostu odpychane przez pole i pojazd jest nietykalny

Jest to broń ostatecznego, decydującego ciosu. Natomiast w sytuacji kończących się

zasobów energetycznych na Ziemi, straszliwego skażenia atmosfery spalinami

samochodowymi i dymami przemysłowymi- trzymanie w tajemnicy technologii

grawitacyjnej, krystalicznie czystej energii, ogólnie dostępnej w nieograniczonych

ilościach – byłoby działaniem zbrodniczym wobec ludzkości.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: