METODY_LOGOTERAPIA_WG_K.DOC

(39 KB) Pobierz
Metody logoterapia wg K

 

Metody logoterapia wg K. Błachnio

·         Tworzą system, elementy są powiązane

·         Logopedia holistyczna, całego organizmu wymaga wszechstronnych metod

-zaburzenie mowy

-objawy współwystępujące

-cechy osobowości

-różne uwarunkowania logoterapii

·         Metody przeplatają się, uzupełniają

·         ogólne usprawnienie organizmu, w zasadzie w każdym aspekcie

·         wykorzystywane na różnych etapach pracy logoped.

·         Niektóre posługują się tylko słowem, inne łączą słowo z instrumentami specjalistycznymi, lub pomocami dydaktycznymi,

1.      lingwistyczne

2.      fizjologiczne

3.      psychologiczne

4.      pedagogiczne

5.      rysunkowe

6.      taneczno-muzyczne

7.      motoryczno-kinestetyczne

8.      wzrokowo-słuchowe

 

-lingwistyczne-na materiale gramatycznym,

·         wynika ze struktury i wypowiedzi słownej,  

·         wykorzystanie form gramatycznych jęz. Ojczystego

·         poprawa, utrwalanie, badanie i ocena  form językowych

·         pozwala odróżnić elementy jęz. Ojczystego od gwarowych

·         techniki szczegółowe w terapii-ogólna i szczegółowa obserwacja procesu artykulacji,

                                                          -określenie liczby liter i głosek w wyrazach

                                                          -luki fonematyczne

                                                          -odnajdywanie wyrazów podstawowych dla innych,

                                                          -klasyfikacja wyrazów,

                                                          -zamiana wyrażeń i zwrotów pojedynczymi wyrazami,

-filologiczna-ma materiale literackim

·         powiązanie z gramatyka ma charakter wtórny/ gram. formy tekstu liter. Jako wypowiedź/

·         zagadki, wierszyki, piosenki, opisy, inne,

·         rola w ogólnym podnoszeniu kultury komunikacji i wypowiedzi, /doskonalenie osoby, ważne  w wieku rozwojowym

·         rozwijanie intelektu i emocji

·         stosowana przy diagnozie –techniki czytania, pisania,

·         kształtowanie uwagi w czytaniu, słuchaniu, swobody w wypowiedzi, użycie odpowiednich struktur zdaniowych, poprawa słownika, prawidłowej frazeologii, rozwijanie emocji, wyobraźni, pamięci, myślenia, wypowiedź,

·         wykorzystuje materiał literacki, -liryczny, epicki, dramatyczny,

·         rozwijanie umiejętności językowych, nawyków, kreatywności językowej,

·         rozwija psychikę-intelekt, emocje, wole,

·         umożliwia analizę tekstów literackich,

 

 

-psychologiczna

·         oparta na empatii logopedy, i wynikach badań psychol.

·         Oddziaływanie słowem na psychikę

·         Kształtowanie intelektu, dążenie do optymalnego stanu mowy,

·         Techniki tonujące emocje, i zachowanie osoby z zaburzeniami

·         Techniki dydaktyczne wykorzystywane- podawcze, utrwalające, obserwacja, kontrola, ocena

·         W codziennej pracy logopedycznej

·         Stosowana w jąkaniu, logofobiach, afazji, alalii, oligofazji,

·         zmiana emocjonalnego stosunku osoby z zaburzeniami do własnego zaburzenia, , ogólnemu obniżeniu napięcia emocjonalnego, zwiększenie samoakceptacji,

 

-pedagogiczna-opera się na dydaktyce

·         łączy pracę logoterapetyczne z pedagogicznymi cechami  nauczania-cele, metody, środki, / działania logoterapetyczne zgodne są z zasadami postępowania dydaktycznego/, tzn. praca logoterapetyczne musi być elastyczna, np. dobór środków, metod, zmienność w czasie ćw. , przeplatanie ćwiczeń, itd.,

są po za torów przedmiotowych, ale zgodnie z dydaktyka,

·         tzn. wykorzystywanie takich sposobów pracy logop. by zgodna była z prawami dydaktycz.

 

-rysunkowa-przekodowanie psychiczno-motoryczne

·         rysunki urozmaicają, inspirują, wyzwalają emocje, pomagają

·         pomoc w usprawnianiu motoryki oralnej

·         próba zmiany myśli, wrażeń na metodę plastyczną

·         własny rysunek to zadowolenie, i motywacja

-taneczno-muzyczna- treści ruchowo-muzyczno-słuchowe

·         jednoczesne wykorzystanie ekspresji przez ww. bodźce,

·         gdy zaburzenia mowy, z dyskoordynacją słuchowo-ruchowa, ruchy niezgodne z muzyką,

·         atrakcyjne techniki, śpiew, rytmika, taniec, gra na instrumentach, marsze, podskoki, ćw. w emisji głosy, dykcyjne,

·         kształtuje sprawność psychofizyczna,

·         obniżają napięcie psychofizyczne-u jąkających się,

·         kształtowanie pamięci słuchowej, estetyki muzycznej, melodia, akcent, rytm,

·         usprawnianie sprawności całego ciała,

·         komunikacja niewerbalna, mimika ciała,

 

-motoryczno-kinestetycza- wykorzystuje treści ruchowo-czuciowe związane z realizacją głosek

·         pomoc w uczeniu  umiejętności i nawyków językowych –artykulacyjnych

·         w dyslalią, w afazji,

·         gimnastyka narządów mownych,

-wzrokowo-słuchowo-dotykowa- wykorzystuje funkcji zmysłów biorących udział w mowie

·         wzrokowe-czytanie z ust, plus schematy rysunkowe, plastyczne, by urozmaicić fazy artykulacji głosek,

·         ruchowe- daktylografia-przekazywanie teksty za pomocą palców

·         słuchowy- np. dotyk ręki na budziku, i wyczuwanie wibracji,

·         naturalne odruchy-kaszel, kichanie, głosy zwierząt, muzyka, itp.

·         Dotykowy- przez odbiór cech artyk. za pomocą odczuwania wibracji narządów mownych

             

Błachnio K. ,,Vademecum logopedyczne,, WN UAM, Poznań 2001, str. 114-120,

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin