Zagadka Aleksandryjska(1).pdf

STEVE BERRY

ZAGADKA ALEKSANDRYJSKA

Z jĘzyka angielskiego przełoŻył

Cezary Murawski

Dla Katie i Kevina,

dwóch spadajĄcych gwiazd,

które powróciły na mojĄ orbitĘ

PODZIĘKOWANIA

Z ZAIMKIEM „JA” PISARZE POWINNI OBCHODZIĆ SIĘ JAK Z JAJKIEM. KsiĄŻka jest

bowiem rezultatem zbiorowego wysiłku, a zespół, w którego skład mam

zaszczyt wchodziĆ, to prawdziwy cud. JuŻ po raz piĄty zatem składam moc

podziĘkowaŃ. ZacznĘ od Pam Ahearn, mojej agentki, która stawiła czoła

cyklonowi Katrina i wyszła z tego bez szwanku. W nastĘpnej kolejnoŚci po-

jawiajĄ, siĘ wspaniali ludzie z wydawnictwa Random House: Gina Centrel-

lo, niezwykły wydawca i pełna uroku dama, Mark Tavani, mój redaktor,

obecnie juŻ Żonaty, wciĄŻ mĄdroŚciĄ ubiegajĄcy młody wiek, Cindy Murray,

która wziĘła na swoje barki sprawy promocji, Kim Hovey, której marketin-

gowe zdolnoŚci wymykajĄ siĘ wszelkiemu opisowi, Beck Stvan, obdarzony

talentem artysta z mistrzowskim okiem, gdy chodzi o okładki, Laura Jor-

stad, która ponownie adiustowała tekst, nie przepuszczajĄc Żadnego cho-

chlika, Carole Lowenstein, za której sprawĄ nawet długa lektura nie mĘczy

oczu. I na koniec nieocenieni pracownicy z działu promocji i sprzedaŻy -

gdyby nie ich trud i wysiłek, rezultaty byłyby mizerne.

Jedna osoba zasłuŻyła na specjalnĄ wzmiankĘ - Kenneth Harvey. Przed

kilkoma laty podczas kolacji w Północnej Karolinie Ken skierował mojĄ

uwagĘ na libaŃskiego uczonego nazwiskiem Kamal Salibi oraz raczej mało

znanĄ teoriĘ, która ostatecznie przerodziła siĘ w tĘ powieŚĆ. Pomysły zja-

wiajĄ siĘ w najróŻniejszych momentach, czerpiĄc z najbardziej nieoczeki-

wanych Źródeł, zadaniem pisarza jest zaŚ dostrzec je i wykorzystaĆ. DziĘku-

jĘ, Ken.

W moim Życiu pojawiła siĘ równieŻ nowa Elizabeth - bystra, piĘkna i ko-

chajĄca. Rzecz jasna, moja oŚmioletnia córka Elizabeth wciĄŻ stanowi nie-

wyczerpane Źródło radoŚci. KsiĄŻkĘ tĘ dedykujĘ dwójce odchowanych juŻ

dzieci, Kevinowi i Katie, za których sprawĄ czujĘ siĘ jednoczeŚnie stary i

młody.

Historia jest procesem destylacji faktów,

które przetrwały przeszłoŚĆ.

- OSCAR HANDLIN, TRUTH IN HISTORY (1979)

Od czasów naszego praojca Adama, który oglĄdał noc i dzieŃ oraz

kształt własnej dłoni, ludzie wymyŚlali opowieŚci i utrwalali je na kamie-

niu, trawili w metalu lub zapisywali na pergaminie, cokolwiek było ich

Światem lub co im siĘ Śniło. Oto jest owoc trudu człowieka: Biblioteka... Ci,

w których nie ma wiary, powiedzĄ, Że jeŚliby jĄ spaliĆ, razem z niĄ spłonie

historia. SĄ jednak w błĘdzie. Nieustanny ludzki wysiłek przyczynił siĘ do

narodzin nieskoŃczonej liczby ksiĄg. JeŚli spoŚród nich nie przetrwa na-

wet jedna, człowiek zasiĄdzie i ponownie spłodzi kaŻdĄ stronicĘ i kaŻdĄ

linijkĘ.

- JORGE LUIS BORGES

NA TEMAT BIBLIOTEKI ALEKSANDRYJSKIEJ

Biblioteki sĄ pamiĘciĄ ludzkoŚci.

- JOHANN WOLFGANG GOETHE

PROLOG

PALESTYNA

KWIECIEŃ 1948 ROKU

CIERPLIWOŚĆ GEORGE’A HADDADA WYCZERPYWAŁA SIĘ, KIEDY SPOGLĄDAŁ

gniewnie na człowieka przywiĄzanego do krzesła. Jego wiĘzieŃ miał ŚniadĄ

cerĘ, jak on sam, ostry nos oraz głĘboko osadzone brĄzowe oczy, typowe dla

przedstawiciela nacji syryjskiej lub libaŃskiej. W tym człowieku było jednak

coŚ, co w Haddadzie po prostu nie wzbudzało ciepłych uczuĆ.

- Zapytam jeszcze tylko raz. Kim jesteŚ?

Żołnierze Haddada schwytali tego człowieka przed trzema godzinami,

tuŻ przed brzaskiem. Szedł w pojedynkĘ, bez broni. Co było głupotĄ. OdkĄd

w listopadzie Brytyjczycy postanowili podzieliĆ PalestynĘ na dwa paŃstwa -

jedno arabskie i jedno Żydowskie - obie strony pogrĄŻyły siĘ w zaŻartej woj-

nie. Mimo to ten głupiec szedł prosto na arabskie szaŃce, nie próbujĄc na-

wet siĘ broniĆ, i nie odezwał siĘ słowem od momentu, kiedy przywiĄzano go

do krzesła.

- Czy mnie słyszysz, kretynie? Zapytałem, kim jesteŚ. - Haddad mówił

po arabsku, bo schwytany mĘŻczyzna najwyraŹniej rozumiał ten jĘzyk.

- Jestem gwardianem.

Ta odpowiedŹ nic mu nie mówiła.

- Co to znaczy?

- Stoimy na straŻy wiedzy.

Haddad nie był w nastroju do rozwiĄzywania zagadek. Zaledwie wczoraj

członkowie Żydowskiego podziemia zaatakowali pobliskĄ wioskĘ. Czterdzie-

Ścioro palestyŃskich mĘŻczyzn i kobiet zapĘdzono do kamieniołomów i be-

stialsko rozstrzelano. Nic nadzwyczajnego. Arabowie byli regularnie mor-

dowani albo wypĘdzani. Ziemia, którĄ ich rodziny zamieszkiwały od szesna-

stu wieków, była konfiskowana. Nakba - katastroficzne przeznaczenie -

stała siĘ faktem. Haddad pragnĄł za wszelkĄ cenĘ walczyĆ z wrogiem, nie

zaŚ wysłuchiwaĆ wierutnych bzdur.

- Wszyscy jesteŚmy straŻnikami wiedzy - dał jasno do zrozumienia

wiĘŹniowi. - Ja posiadam wiedzĘ, jak zetrzeĆ z powierzchni ziemi kaŻdego

syjonistĘ, którego wykryjĘ.

- Dlatego właŚnie przyszedłem. Wojna nie jest koniecznoŚciĄ.

Ten człowiek był idiotĄ.

- Czy jesteŚ Ślepcem? Żydzi zalewajĄ ten kraj. ZgniatajĄ nas. Wojna jest

jedynĄ rzeczĄ, jaka nam pozostała.

- Nie doceniasz determinacji Izraelczyków. Zdołali przetrwaĆ przez

wieki i to siĘ nie zmieni.

- Ta ziemia jest nasza. I to my zwyciĘŻymy.

- IstniejĄ rzeczy potĘŻniejsze niŻ kule, które sĄ w stanie zapewniĆ wam

zwyciĘstwo.

- Racja. Bomby. Mamy ich pod dostatkiem. Unicestwimy kaŻdego z

was, wy złodziejscy syjoniŚci.

- Nie jestem syjonistĄ.

Deklaracja została wypowiedziana spokojnym głosem, po czym mĘŻczy-

zna zamilkł. Haddad zdał sobie sprawĘ, Że nadeszła pora zakoŃczyĆ to prze-

słuchanie. Nie miał czasu na drĄŻenie Ślepych zaułków.

- Przyszedłem tutaj z biblioteki, Żeby porozmawiaĆ z Kamalem Hadda-

dem - odezwał siĘ w koŃcu mĘŻczyzna.

PalestyŃczyk poczuł, jak wŚciekłoŚĆ ustĘpuje miejsca zmieszaniu.

- To mój ojciec.

- Powiedziano mi, Że mieszka w tym miasteczku.

Jego ojciec był akademickim uczonym, specjalizował siĘ w historii Pale-

styny i wykładał na uniwersytecie w Jerozolimie. Był mĘŻczyznĄ o tubalnym

głosie i takim teŻ Śmiechu, rosłym i serdecznym. Ostatnio podjĄł siĘ funkcji

emisariusza miĘdzy Arabami a Brytyjczykami, usiłujĄc postawiĆ tamĘ

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: