Układ oddechowy
1. Układ oddechowy człowieka:
Powietrze atmosferyczne przechodzi początkowo przez górne drogi oddechowe tj. przez nozdrza przednie nosa zewnętrznego, dostaje się do jamy nosowej (nosa wewnętrznego), a z niej przez nozdrza tylne do jamy gardła. Z gardła powietrze dostaje się do dolnych dróg oddechowych, do których zalicza się: krtań, tchawicę, oskrzela, oskrzeliki oraz właściwe narządy wymiany gazowej – płuca (budowa pęcherzykowata). Płuco prawe zbudowane jest z trzech płatów, a lewe z dwóch.
Wewnętrzną powierzchnię dróg oddechowych tworzy błona śluzowa - jest ona pokryta nabłonkiem oddechowym migawkowym.
2. Mechanizm wentylacji płuc:
Wdech
Wydech (jest najczęściej aktem biernym)
skurcz mięśni oddechowych: przepony oraz mięśni międzyżebrowych
rozluźnienie mięśni oddechowych
rozciągnięcie klatki piersiowej
klatka piersiowa i płuca kurczą się
Powietrze wdychane: 78% azotu, 21% tlenu, 0,03% dwutlenku węgla i ok. 1% innych gazów
Powietrze wydychane: 78% azotu, 17% tlenu, 4% dwutlenku węgla, ok. 1% innych gazów nasyconych para wodną
3. Wymiana gazowa:
Pęcherzyki płucne, zwykle o kształcie kulistym (czasem wskutek ucisku z zewnątrz półkulistym lub wielościennym), oplecione są gęstą siecią naczyń krwionośnych włosowatych. Zbudowane są z komórek nabłonkowych, które nazywane są pneumocytami. Tzw. bariera włośniczkowo-pęcherzykowa to przylegające do siebie ściany pęcherzyka i naczynia włosowatego. Poprzez tę barierę tlen dyfunduje do opływającej pęcherzyk krwi, a do światła pęcherzyka dostaje się dwutlenek węgla. Łączna liczba pęcherzyków płucnych wynosi ok. 300 milionów, a powierzchnia oddechowa to ok. 100 m².
Hemoglobina (Hb) + O2 à oksyhemoglonina (HbO2)
Hemoglobina (Hb) + CO2 à karbaminohemoglobina (HbCO2)
Hemoglobina (Hb) + CO à karboksyhemoglobina (HbCO)
Oddychanie komórkowe:
1. Metabolizm – całokształt przemian materii i energii zachodzących w organizmie
2. Anabolizm – reakcje syntezy zawiązków złożonych ze związków prostych, co wymaga nakładów energii (reakacje endoergiczne) np. fotosynteza
3. Katabolizm – reakcje rozkładu związków złożonych do związków prostych z uwolnieniem energii (reakcje egzoergiczne) np. oddychanie komórkowe
4. Budowa ATP:
Aby uzyskana energia w wyniku procesów katabolicznych mogła być wykorzystana konieczna jest obecność istnienia przenośników energii. Typowym przenośnikiem energii jest ATP (adenozynotrójfosforan) jest typowym przenośnikiem energii zbudowanym z: zasady azotowej adeniny, cukru rybozy i trzech reszt kwasu fosforowego.
ATP + woda à ADP + P + energia
ADP + woda à AMP + P + energia
Głównym procesem w wyniku którego powstaje ATP jest oddychanie komórkowe. w komórkach zwierzęcych 95% ATP powstaje w mitochondrium, mitochondrium 5% w cytoplazmie (fosforyzacja = powstawanie ATP).
5. Istota tego procesu oddychanie komórkowego jest utlenianie (spalanie) zawiązków organicznych w wyniku czego powstaje energia zmagazynowana w ATP. Substratami energetycznymi są najczęściej cukry lub tłuszcze, a w warunkach głodzenia organizmu białka. Najważniejszymi reakcjami w czasie utleniania substratów są reakcje związane z obecnością wodorów. Oderwane wodory przenoszone są na tlen, a podczas tego procesu wyzwala się energia wiązana w ATP.
6. Etapy oddychania komórkowego:
a) glikoliza – zachodzi w cytoplazmie komórki w warunkach nie wymagających obecności tlenu. Polega na przekształceniu GLUKOZY w dwie cząsteczki KWASU PIROGRONOWEGO.
Zysk energetyczny netto: 2 cząsteczki ATP i 2 cząsteczki NADH2 . Ooksydacyjna dekarboksylacja pirogronianu - w warunkach tlenowych pirogronian wnika do mitochondrium, gdzie ulega przemianom do czynnego octanu acetylokoenzymu A (acetylo-CoA).
Zysk: 2 cząsteczki NADH2 i uwalnia się dwutlenek węgla
b) cykl Krebsa (cykl kwasu cytrynowego) - Przemiany cyklu zachodzą w matrix mitochondrium i polegają na stopniowym utlenieniu acetylokoenzymu A do dwutlenku węgla i wody. Zysk: 3 cząsteczki NADH2, 1 cząsteczka FADH2, 1 cząsteczka ATP, 2 cząsteczki dwutlenku węgla
c) fosforyzacja oksydacyjna (łańcuch oddechowy) - zachodzi w wewnętrznej błonie mitochondrialnej. Odłączone atomy wodoru są akceptowane przez FAD, a następnie przez układ przenośników w wewnętrznej błonie na tlen. Podczas przenoszenia wyzwala się energia wiązana w ATP. Z 36 cząsteczek ATP syntetyzowanych w czasie utleniania glukozy, 32 tworzy się podczas fosforyzacji oksydacyjnej. Przenośniki elektronów w łańcuchu oddechowym: NADH2 à FADH2 à ubichinon à cytochrom à oksydaza cytochromowa
7. Bilans energetyczny procesu:
W wyniku utleniania 1 mola glukozy powstaje 36 cząsteczek ATP, co stanowi około 40% energii zawartej w glukozie, reszta rozprasza się w postaci ciepła.
8. Choroby układy oddechowego - są to wszystkie schorzenia obejmujące drogi oddechowe lub z nimi związane. Najczęściej występujące choroby układu oddechowego: choroby infekcyjne, nieżyt nosa Przeziębienie, zapalenie migdałków podniebiennych, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, gruźlica, grypa, angina, choroby nowotworowe, SARS
9. Profilaktyka chorób zakaźnych:
- dbałość o higienę układu oddechowego
- zwiększenie odporności przez hartowanie ciała
- odpowiednie leczenie infekcji
- zmniejszanie zanieczyszczenia atmosfery
- niepalenie tytoniu
- unikanie przebywanie w zapylonym pomieszczeniu (środowisku)
- okresowe badania
10. Współdziałanie układów krwionośnego i oddechowego
· w czasie wysiłku fizycznego zapotrzebowanie na tlen zwiększa się nawet do 25x
· przyspieszony rytm oddychania i głębsze oddechy oraz skurcze serca, sprawiają ze organizm otrzymuje większą ilość tlenu (usuwając dwutlenek węgla i ciepło)
· stężenie dwutlenku węgla we krwi reguluje tempo pracy
· ośrodek oddechowy znajduje się w rdzeniu przedłużonym (komórki rdzenia reagują na wzrost dwutlenku węgla we krwi i jonów wodorowych we krwi tętniczej)
· podczas znacznego wysiłku w mięśniach następuje rozkład glikogenu i gromadzi się kwas melisowy, co prowadzi do tzw. długu tlenowego (natychmiast uruchamia to wzmożoną wentylacje płuc, i zwiększenie ilości tlenu, aby umożliwić usunięcie nadmiaru kwasu mlekowego i odnowę związków wysokoenergetycznych)
· w razie niedostatku tlenu komórki mięśniowe przejściowo mogą rozkładać glikogen bez udziału tlenu
mena04