SKOLIOZA - badanie kliniczne i radiologiczne (Szapel).pdf

(158 KB) Pobierz
SKOLIOZA
SKOLIOZA
BADANIE KLINICZNE I RADIOLOGICZNE
NA PODSTAWIE:
„Wady postawy ciała – Diagnostyka i leczenie” , T.Kasperczyk, 1994r.
„Ortopedia i rehabilitacja”, W.Dega, 2003r.
„Rehabilitacja medyczna”, K.Milanowska, W.Dega, 2001
„Zasady postępowania nieoperacyjnego w leczeniu skolioz”, Fizjoterapia Polska, vol.2, nr.4, 2002
Opracował: Karol Szapel, AWF w W-wie, Wydział Rehabilitacji
Objawy skoliotyczne wg. Wejsfloga:
objawy I – rzędowe
objawy II – rzędowe
objawy III – rzędowe
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
OBJAWY I - RZĘDOWE:
Wygięcie boczne kręgosłupa
Wygięcie przednio – tylne kręgosłupa
Rotacja kręgów
Torsja kręgów
Sklinowacenie kręgów
Wygięcie boczne bjawia się łukowym przebiegiem linii wyrostków kolczystych ;
W rzeczywistości jest ono większe;
Wyznaczenie skrzywienia pierwotnego i wtórnego za pomocą demografu (oznaczenie
wyrostków i linii środkowej tylnej);
W skoliozach TH i gTH krzywizna pierwotna może być krótkołukowa o mniejszym kącie niż
krzywizna wyrównawcza, lecz o dużych zmianach strukturalnych trzonów;
Skrzywienie wyrównawcze w TH-L jest wtedy o wiele dłuższe od pierwotnego.
Pierwotna krzywizna w L i TH-L może być bardziej ruchoma od wyrównawczej w TH, ale
będzie wtedy wyrażnie większa od wtórnych;
Skrzywienie wyrównawcze może tworzyć pełny łuk, równy, więkswzy lub mniejszy od
skrzywienia pierwotnego.
W skoliozach TH-L i długołukowych o innej lokalizacji sytuacja patoanatomiczna nie
pozwala na wytworzenie pełnego skrzywienia i łuk pierwotny bywa wyrównywany przez
półłukowe skrzywienia L i C ( hemiscoliosis ).
W odcinku L hemiskolioza przechodzi na odcinek S, co wymusza skośne ustawienie
miednicy .
W hemiskoliozach nie mierzymy kąta skrzywienia. W sposób standardowy.
Pomiar skrzywienia kręgosłupa w płaszczyżnie czołowej:
Pion spuszczamy z guzowatości potylicznej, który powinien przechodzić przez szparę
międzypośladkową i padać dokładnie pomiędzy pięty.
1
OBJAWY SKOLIOTYCZNE
Kliniczna dokumentacja skolioz powinna być prosta, lecz jednocześnie dokładna.
Wielomiejscowy i wielopłaszczyznowy charakter choroby stwarza wiele problemów
diagnostycznych.
 
Skolioza – badanie kliniczne i radiologiczne Karol Szapel
Skolioza wyrównana
Sumawartości kątowych skrzywień wtórnych jest w przybliżeniu równa wartości
kątowej skrzywienia pierwotnego
Pionbiegnący przez szparę międzyposladkową i spadający równo pomiędzy pięty
Skolioza niewyrównana
Sumawartości kątowych skrzywień wtórnych jest znacznie mniejsza od wartości
kątowej skrzywienia pierwotnego
Jeżeli pion biegnie bocznie od szpary międzypośladkowej
Skolioza może być wyrównana w stronę wypukłości pierwotnej krzywizny – skoliozy
porażenne (wiotkie) .
Skolioza może być wyrównana w stronę wklęsłości pierwotnej krzywizny – skoliozy
spastyczne .
Skolioza niezrównoważona – jeżeli na wadze Boreliego występuje większy ciężar jednej
połowy ciała.
Skolioza wyrównana może być niezrównoważona.
Skolioza niewyrównana zawsze jest niezrównowarzona.
Pion najlepiej jest spuszczać z guzowatości potylicznej , gdyż w skoliozach jednołukowych i z
dużym przesunięciem tułowia (transpositio) różnice z C7 i z potylicy są znaczne.
Pomiar i zapis:
Odległość w [cm] pionu od szpary międzypośladkowej na wysokości S2
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
OBJAWY II – RZĘDOWE:
Garb żebrowy tylny (gibbus costalis posterior)
o Po stronie wypukłej ; najwyższy na szczycie skrzywienia
Wgłębienie żebrowe tylne
o Po stronie wklęsłej ; największe na szczycie skrzywienia
Garb żebrowy przedni (gibbus costalis anterior)
o Po stronie wklęsłej wklęsłej skrzywienia ; na przedniej i bocznej stronie
kl.pier.
ostry – jeżeli tworzy ostry grzebień w okolicy kątów żeber; w
dużych skoliozach
tępy – w mniejszych skoliozach, z mniejszą rotacją kręgów
Wgłębienie żebrowe przednie
o Po stronie wypukłej skrzywienia ; na przedniej części kl.pier.
Przesunięcie klatki piersiowej (transpositio thoracis)
o Najczęściej w stronę wypukłą
Nachylenie klatki piersiowej (inclinatio thoracis)
2
Wał lędżwiowy
o garb wytworzony przez prostownik grzbietu w odcinku L
 
Skolioza – badanie kliniczne i radiologiczne Karol Szapel
Torsja klatki piersiowej (torsio thoracis)
Wystawanie biodra
Skośne ustawienie miednicy
Wystawanie kolca biodrowego przedniego górnego (ASIS) w przód
Pomiar garbu żebrowego i wału lędżwiowego za pomocą skoliometru lub dwóch linijek.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
OBJAWY III – RZĘDOWE:
Dotyczą zmian w odcinkach odległych od kręgosłupa. Zmiany te obserwujemy we
wszystkich płaszczyznach (czołowej, poprzecznej i strzałkowej) od przodu, z tyłu, z boku
(ewentualnie od góry).
Obajwy III-rzędu to:
Trójkąty talii (tułowiowo-ramienny):
o Pogłębiony po stronie wklęsłości (ostrzejszy po stronie wklęsłej)
Łopatka:
o Uniesiona
o Odstająca
o Odsunięta od linii wyrostków kolczystych
o Zrotowana na zewnątrz (patrz kąt dolny łopatki)
Asymetria barków
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
OCENA RADIOLOGICZNA SKOLIOZ
RADIOGRAM A-P
Wykonywany w swobodnej (naturalnej dla pacjenta) pozycji stojącej.
Wykreślamy i oznaczamy:
CLK – centralna linia krzyżowa
o linia pionowa przechodząca przez środek kości krzyżowej
KK – kręgi krańcowe (graniczne)
o ograniczają proksymalnie i dystalnie wygięcie pierwotne
o znajdują się w pobliżu lub na przecięciu CLK
o najbardziej nachylone w stosunku do poziomu
o najmniej zniekształcone torsyjnie
o znikoma lub brak rotacji osiowej
KS – kręg szczytowy
o ustawiony poziomo
o najbardziej oddalony od CLK
o największa rotacja osiowa, torsja i sklinowacenie
Czasami szczyt skrzywinia przypada pomiędzy 2 kręgi na krążek międzykręgowy.
Wyznaczenie szczytu skrzywienia pozwala na określenie lokalizacyjne skoliozy.
3
213371653.002.png
Skolioza – badanie kliniczne i radiologiczne Karol Szapel
Kąt skrzywienia (w płaszczyznie czołowej)
o Mierzymy go sposobem Cobba (kąt zwany inaczej kątem Cobba ), czyli:
o Jest to kąt zawarty między liniami stycznymi z cieniem górnej płytki granicznej
trzonu górnego KK i dolnej płytki granicznej trzonu dolnego KK.
o Dlaułatwienia wykresla się linie prostopadłe do powstałych.
α - kąt skrzywienia (Cobba)
β - kat wyznaczony przez prostopadłe
α = 180 ° - β
o Błąd pomiaru wynosi do 5°
o Rozpoznanie skoliozy wymaga wartośco 10°
o Stwierdzenie progresji jest właściwe przy różnicy ponad 5° na rtg w tych
samych warunkach
AVT odległość środka KS od CLK (apical vertebra transposition) (wysokość)
AVR wartość rotacji osiowej kręgów (apical vertebra rotation)
o Wyznaczamy metodą Perdriolle’a (specjalna linijka)
Ocenakorektywności skoliozy (zdjęcia w skłonach bocznych)
Kąt żebrowo-kręgowy wg. Mehty (ocena ryzyka progresji skolioz
wczesnodziecięcych)
RADIOGRAM BOCZNY
Ocena i wykreślenie krzywizn w płaszczyżnie strzałkowej:
Kąt kifozy piersiowej
Kąt lordozy lędżwiowej
Segmentarna ocena krzywizn
o Kąt nachylenia kości krzyżowej
o Obecność patologicznej kifozy połączeniowej w odcinku TH-L
OCENA WIEKU KOSTNEGO
Test Rissera
Ocena kostnienia grzebieni biodrowych. Wyróżniamy sześć stadiów (0 – 5). Niestety 2/3
okresu dojrzewania odpowiada stopniowi 0 i nie obejmuje okresu pokwitaniowego skoku
wzrostowego kręgosłupa, kluczowego dla progresji skoliozy.
Stopnie:
1 – pojawienie się jądra kostnienia w okolicy ASIS
2 – cień postępuje i sięga do połowy grzebienia
3 – cień sięga do PSIS
4 – cień zaczyna się zlewać z grzebieniem
5 – cień całkowicie połączony z grzebieniem
Stopnie 0,1,2 – test Rissera ujemny
Stopnie 3,4,5 – test Rissera dodatni
4
0 – brak cienia jądra kostnienia
 
Skolioza – badanie kliniczne i radiologiczne Karol Szapel
BADANIE KLINICZNE
WYWIAD
Kiedy zauważono skrzywienie
Jak leczono
Przebyte choroby
Czy w rodzinie wystepowały podobne deformacje
Ewentualne bóle kręgosłupa (nietypowe ; wskazanie do dalszych badań)
Tempo wzrastania w ostatnim okresie (u dziewcząt: data pierwszej miesiączki)
BADANIE OGLĄDOWE
Ocena chodu i sylwetki podczas chodu
Badanie w pozycji stojącej (swobodnej ; ewentualnie w siadzie / leżeniu przodem na
leżance, KKD za leżanką)
o Ocena z przodu:
Asymetria (pion z punktu „nasion”):
łowy
barków
klatki piersiowej (głębokie oddechy)
o garb żebrowy przedni ostry/tępy)
o wydolność oddechowa
łębokość trójkąta talii
wysunięcie bioder
wysunięcie ASIS
zaawansowanie dojrzewania płciowego
osiowe zaburzenia KKD
asymetria obręczy KKD (talerze, ASIS, krętarze)
zakresy ruchomości KKG (przykurcze m.piersiowy)
zakres ruchomości odc. C kręgosłupa (przykurcze m. mostkowo-obojczykowo-
sutkowego)
o Ocena z boku:
krzywizny strzałkowe kręgosłupa
przykurcz gr,kulszowo-goleniowej
wysunięcie barków
przodo-/tyłopochylenie miednicy (ASIS-PSIS)
o Ocena z tyłu:
Asymetria i ustawienie:
łowy
barków
łopatek
talii
bioder
badanie przesuwalności powięzi okolicy L-S
test Adamsa (swobodny, powoli skłon w przód ; stopy lekko rozstawione symetrycznie)
garb żebrowy (pomiar ATR – angle of trunk rotation )
wał lędżwiowy
ocena lini wyrostków kolczystych
pomiar kompensacji liniowej kręgosłupa (pion z guzowatości – odniesienie do szpary
międzypośladkowej) Æ skolioza wyrównana / niewyrównana
pomiar dekompensacji tułowia ( pion z fałdu pachowego i odległość od obrysu
krętarza; dodatni – pada na zewnątrz od krętarza, ujemny – do wewnątrz ; różnica
jeste miarą dekompensacji tułowia)
pomiar kompensacji pozaliniowej kręgosłupa („ równowaga poza linią środkową ciała”)
na wadze Borelliego (waga+klin+deska)
Æ skolioza zrównoważona / niezrównoważona
ocena korektywności skoliozy
czynna korekcja postawy
czynne i bierne skłony boczne
wznos KG bokiem w górę L i P
wyciąg osiowy za głowę (uwaga!)
ocena zakresu ruchomości i przykurczu w stawach biodrowych
5
213371653.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin