Randki z piekła - 2 Kelly Armstrong - W objęciach chaosu - Rozdział 1 z 14.pdf - E-booki - rusalka288

KELLY ARMSTRONG

W OBJĘCIACH CHAOSU

Alexandrowi i Marcusowi,

dzięki którym moje życie jest chaotyczne,

ale w pozytywnym sensie

T o jakie historie opisujesz? - zapytał i zionął mi w twarz

oparami szampana. - „Chłopiec-nietoperz na uniwersytecie”?

„Grobowiec Elvisa odnaleziony na Marsie”? - Roześmiał się, nie

czekając nawet na odpowiedź. - Boże, nie mogę uwierzyć, że ludzie

w ogóle kupują te szmatławce. Ale oczywiście ktoś musi, bo inaczej

nie miałabyś pracy.

Na usta cisnęła mi się zwykła śpiewka o tym, jak to tabloidy są

źródłem rozrywki, a nie informacji, że to historyjki, przy których

można się pośmiać, zanim stawi się czoło horrorom z codziennych

gazet. Zachowałam to jednak dla siebie i zmusiłam do uśmiechu.

- Robiłam kiedyś reportaż o posłańcu piekieł - powiedziałam

tak lekkim tonem, na jaki potrafiłam się zdobyć. - To odpowiednik

chłopca-nietoperza z „True News”. Opisywałam, jak kończył

przedszkole. Słodko wyglądał z maleńkim biretem na rogach...

Skrzyżowałam palce pod serwetką i modliłam się o znajome

spojrzenie, skrzywienie ust, szeroko otwarte oczy gorączkowo

szukające drogi ucieczki. Ucieczka byłaby tak łatwa - zatłoczona gala

w muzeum, wszyscy w strojach wieczorowych - no, Douglas,

powiedz po prostu, że musisz iść do toalety i niby przypadkiem

zapomnij, gdzie mnie zostawiłeś...

133

Douglas odchylił głowę i się roześmiał.

- Posłaniec piekieł kończy przedszkole? To się nazywa

zabawna praca. A wiesz, jaka jest główna atrakcja w pracy? Partyjka

golfa z innymi wiceprezesami.

To właśnie był problem z facetami takimi jak Douglas - nie byli

źli. Nudni, nieokrzesani i niemal odrażający - owszem, ale nie tak

beznadziejni, żeby można ich było z czystym sumieniem zostawić.

Tak więc czekało się z nadzieją, że to oni stwierdzą, że randka

okazała kompletnym niewypałem, i spróbują urwać się wcześniej.

Kolacja to był błąd. Powinnam była nalegać, żebyśmy spotkali

się tutaj, na przyjęciu. Gdyby sprawy nie ułożyły się najlepiej,

bylibyśmy skazani na siebie tylko przez dwie godziny. Ale on

najpierw zaprosił mnie na kolację,. a moje usta, chociaż jednocześnie

myślałam: Nie!, zachowały się jak należy, zachowały się uprzejmie i

powiedziały: „Jasne, świetny pomysł”.

Spędziłam sama przy stoliku czterdzieści pięć minut, odpierając

pełne współczucia spojrzenia kelnerów, mówiące: „Wystawił cię”, i

patrząc, jak wysycha mi sałatka na talerzu. Potem zjawił się

Douglas... i przez godzinę musiałam wysłuchiwać narzekań na

przyczynę jego spóźnienia, to jest na jakąś korporacyjną katastrofę,

zbyt złożoną, żeby mógł ją pojąć taki laik jak ja. Dopiero kiedy

znaleźliśmy się tutaj, na otwarciu nowego skrzydła muzeum, zapytał,

czym się właściwie zajmuję.

- Więc jaka jest najdziwniejsza historia, o jakiej pisałaś? -

spytał.

Roześmiałam się.

134

- Och, sporo by się znalazło. W zeszłym tygodniu na przykład

dowiedziałam się o UFO...

- A co z gwiazdami? - przerwał mi. - Brukowce przecież o tym

piszą, prawda? Plotki o gwiazdach? Jaką miałaś najlepszą historię?

- Hm, żadną. „True News” pisze czasem o sławach, ale ja

jestem dziewczyną od „niesamowitych opowieści”, głównie od

zjawisk paranormalnych, chociaż...

- Paranormalnych? Jak duchy? - Znów nie zaczekał na

odpowiedź. - Dom naszego bractwa na studiach był podobno

nawiedzony. Frederic i ja, twój szwagier i ja byliśmy w tym samym

bractwie, ale twoja mama chyba ci o tym wspominała. W każdym

razie pewnego wieczoru...

Moja biedna mama. Zredukowana do roli swatki, która wśród

kolegów ze studiów męża mojej siostry wyszukuje potencjalnych

partnerów dla swojej najmłodszej pociechy. Już dawno wyczerpała

repertuar wszystkich kawalerów do wzięcia, których sama znała.

- Nie musisz umawiać mnie na randki, mamo – powiedziałam

jej ostatnim razem, jak setki razy wcześniej. - Naprawdę sama sobie

radzę.

- Z randkami: tak. Ze związkami: nie. Przysięgam, Hope, robisz

wszystko, żeby znaleźć sobie faceta, którego nie będziesz chciała

znać po pierwszym weekendzie. Tak, wiem, masz dopiero

dwadzieścia sześć lat i żadna z ciebie stara panna, a ja nie mówię, że

powinnaś się już ustatkować, ale naprawdę trochę stabilizacji ci nie

zaszkodzi, dziecko. Wiem, że masz złe doświadczenia w tym

względzie...

- A czego się spodziewasz? - miałam czasem ochotę

powiedzieć. Wybrałaś mi ojca demona. Oczywiście to nie

135

Randki z piekła - 2 Kelly Armstrong - W objęciach chaosu - Rozdział 1 z 14.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: