Zespoły posturalne - problem cywilizacyjny.pdf - FIZYKOTERAPIA - slawini

Zespoły posturalne – bóle szyji i lędźwi.

Problem cywilizacyjny.

YoungTherapist, Warszawa 2007

W wyniku ewolucji ciało ludzkie przybrało formę wyprostną - a więc postawę

dwunożną (homo erectus). Spowodowało to, że kręgosłup jest obciążany osiowo,

a więc siły jakie na niego działają znacznie wzrosły. Kręgosłup składa się z

kręgów, krążków międzykręgowych, więzadeł oraz funkcjonalnie powiązanych z

nim mięśni, które jako całość są odpowiedzialne za przenoszenie obciążeń.

Bardzo ważnym elementem są także krzywizny kręgosłupa - lordoza szyjna,

kifoza piersiowa, lordoza lędźwiowa, a także ułożenie kości krzyżowej wraz z

miednicą. Krzywizny te także mają za zadanie amortyzację i zmniejszenie

obciążeń jakie mogłyby oddziaływać na idealnie prosty kręgosłup.

Zespoły posturalne są to zaburzenia

głównie w obrębie układu mięśniowego, w

których wyniku dochodzi do bolesności i

ograniczenia funkcji odpowiednich okolic ciała.

Najlepszym przykładem są: zespół

skrzyżowania górnego i dolnego. Pierwszy z

nich dotyczy zaburzeń w okolicy szyji, łopatek,

barków oraz kończyn górnych. Zespół

skrzyżowania dolnego dotyczy bólów odcinka

lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, których

przyczyna nie leży w zaburzeniach struktury i

mechaniki samego kręgosłupa, a więc nie jest

spowodowny dyskopatią, zablokowaniami

stawów międzykręgowych oraz innymi

zmianami strukturalnymi kręgosłupa. Jednak

zaznaczyć należy, że nieleczony zespół

posturalny powoli przeradza się w zespół

funkcjonalny (ograniczenie funkcji), a

nastepnie w strukturalny (zaburzenia

strukturalne, zwyrodnienia, itp.). Moża zatem

powiedzieć, że zespół posturalny jest oznaką

przeciążenia układu mięśniowego – świadczy

o złej postawie, także o niekorzystnych

pozycjach przyjmowanych podczas dnia.

Zespoły posturalne często powodują

objawy rzekomokorzeniowe. Oznacza to, że

łatwo zdiagnozować je jako zaburzenia

pochodzenia kręgosłupowego, podczas gdy

dysfunkcja leży zupełnie gdzie indziej. Niestety

zauważa się, że coraz częściej podczas

diagnostyki, wielu specjalistów kieruje się tylko

wynikami badań obrazowych (RTG, USG, MRI,

CT, itd.), nie wykonując testów klinicznych,

które często znacznie lepiej zróżnicują

istniejący problem. Wielu znakomitych lekarzy i

terapeutów powtarza już od dawna: „Podstawą

badania są testy kliniczne, których wyniki są

następnie potwierdzane lub wykluczane w

badaniach dodatkowych i obrazowych”.

Zespół posturalny obejmuje tkankę

mięśniową, powięziową oraz skórną

powodując różnie umiejscowione bóle o

różnym charakterze bólowym.

Zespół skrzyżowania górnego

– szyja, barki, kończyny górne

Jest to bardzo często występująca

dysfunkcja, dotycząca szyji, łopatki, barków i

kończyn górnych. Pierwszą oznaką, która jest

charakterystyczna dla tej jednostki to

wysunięta w przód głowa, uniesione i

wysunięte w przód barki oraz często odstające

łopatki. Zespół ten może być jedno- lub

obustronny. W jego wyniku pojawiają się

rwące, palące lub ciągnące bóle mięśniowe,

rwące bóle stawu ramiennego, łokciowego, a

nawet nadgrastka (ważne zróżnicowanie z

zespołem cieśni nadgarstka).

Charakterystyczne są punkty dużej bolesności

w mięśniach, a także poczucie sztywności szyji

i barków. Mogą występować bóle głowy –

głównie w okolicy potylicy, skroni i oka. Inna

charakterystyczną oznaką są drętwienia i / lub

bóle skóry w okolicy barku, ramienia po stronie

zewnętrznej. W silniejszej fazie może dojść do

osłabienia

siły

mięśniowej

ramienia,

przedramienia i nadgarstka.

Trudnością w diagnostyce zespołu

skrzyzowania jest to, że wiele objawów

pokrywa się z innymi dysfunkcjami jak np.:

zespół górnego otworu klatki piersiowej, w

którym podobne objawy wywołane są na

skutek ucisku traktów nerwowych i / lub

naczyniowych w okolicy obojczyka – co należy

zróżnicować.

Główną oznaką tego zespołu jest brak

zaburzeń kręgosłupa szyjnego, pomimo

wystepujących objawów

rzekomokorzeniowych. W wyniku złej postawy

(np.: przy biurku w pracy, przy komputerze)

dochodzi do skrócenia mięśni, czyli

przykurczu. Następnie zachodzą zmiany

właściwego współgrania mięśni, pojawiają się

złe wzorce i sekwencje ruchowe w wyniku

czego w mięśniach powstaja tzw: Trigger

Points – czyli punkty spustowe bólu.

Uaktywnienie się tych punktów w jednym

mięśniu wiąże się z powstawaniem zaburzeń w

innych – i w ten sposób dochodzi do

„łańcuchowej” reakcji, która prowadzi do

bardzo dużej bolesności i ograniczenia funkcji

szyji i kończyny górnej.

Bardzo często początki zespołu są

nieodczuwalne dla pacjenta lub pacjent

odczuwa je jako dyskomfort szyji lub barków.

Zaniedbanie tych oznak mo że prowadzić do

„bolesnych konsekwencji”, opisanych powyżej.

Bardzo charakterystyczną oznaką zespołów

posturalnych jest fakt, że często nie ma reakcji

na leki przeciwbólowe.

Terapia opiera się głównie na terapii tkanek

miękkich (Trigger Points Release, Myofascial

Release, Postisometric Relaxation, Positional

Release, itd.) oraz po uzyskaniu właściwego

napięcia mięśniowego i usunięciu bolesności

przechodzi się do stabilizacji właściwej

postawy, korekcji sekwencji ruchowej (np.:

rytm łopatkowo-ramienny) oraz właściwego

wzorca ruchowego.

Bardzo ważną - jak nie najważniejszą –

rzeczą, o jaką powinien zadbać terapeuta, jest

ergonomia życia codziennego. Oznacza to

właściwe dostosowanie warunków miejsca

pracy, które to najczęściej są przyczyną

powstawania owego zaburzenia (wysokość

biurka, krzesła, ułożenie komputera,

klawiatury, myszki, fotela samochodowego,

itp.)

Pacjent musi pamiętać o tym, że w

głównej mierze to od niego zależy jak szybko

wyzdrowieje, gdyż nawet codzienne spotkania

z terapeutą stanowią 1/24 czasu jaki pacjent

spędza sam ze sobą w ciągu doby. Stąd też

musi się jak najdokładniej stosować do

wytycznych terapeuty, aby liczyć na dobre

rezultaty. Terapeuta pokazuje jak osiągnąć

żądane efekty, stymuluje układy do poprawy,

przywraca pewne naturalne właściwości

mechaniczne, natomiast bardzo dużo zależy

od samego pacjenta – proszę o tym pamiętać.

mięśniowych i wydłużenia oraz osłabienia

innych grup mięśniowych. Okolica ta jest

stabilizowana przez kilka układów

mięśniowych, które ze względu na miejsce

działania możemy nazwać mięsniami lokalnymi

i globalnymi oraz możemy ułożyc je w grupy,

które ze soba współpracują – grupa

wewnętrzna (m.wielodzielny, mm.dna

miednicy, m.poprzeczny brzucha i przepona)

oraz grupa zewnętrzna składająca się z kilku

podgrup mięśni globalnych. Skrótowo można

powiedzieć, że dochodzi do upośledzenia

(osłabienia) działania grupy wewnętrznej oraz

mięśni pośladkowych i mm.brzucha. Ważne

jest aby zróżnicować, czy m.wielodzielny (który

leży blisko kręgosłupa i jest glównym

stabilizatorem dynamicznym odcinka

lędźwiowego) jest w stanie przykurczu i

nadmiernego napięcia, czy też ulega już

zanikowi i osłabieniu. Przykurcz i

podwyższone napięcie dotyczy mięśnia

biodrowo-lędźwiowego, prostego uda, mięśni

przywodzicieli, napinacza powięzi szerokiej i

czasem czworobocznego lędźwi. W ten

sposób powstaje tzw.dysbalans mięśniowy,

który prócz zaburzenia sekwencji i wzorców

ruchowych, objawia się jako objawy

rzekomokorzeniowe, a więc daje bóle

promieniujące do kończyn (jak dyskopatia),

opasa tułów lub wywołuje sztywność tego

odcinka.

Opisywany tutaj schemat dysfunkcji jest dla

Państwa z pewnością trudny do zrozumienia.

Tak więc, aby Państwu przyblizyć i ułatwić

wyobrażenie na temat owego problemu –

opiszą to w przenośni: proszę sobie wyobrazić,

że kręgosłup lędźwiowy to maszt, a miednica

to łódź. Razem połączone są linkami

(mięsniami), które przebiegają w różnych

kierunkach, dzięki czemu maszt jest stabilnie

osadzony w łodzi. W przypadku dysbalansu

mięśniowego, jedne linki się skracają a inne

wydłużają – powoduje to „niestabilność”

masztu w odniesieniu do łodzi, co ciągnie za

soba niebezpieczeństwo nadwyrężenia lub

uszkodzenia samego masztu. Myślę, że tak

opisana sytuacja jest dla Państwa znacznie

łatwiejsza do zrozumienia, a zrozumienie

swojego problemu jest najlepszym kluczem do

jego rozwiązania.

Podczas diagnostyki tego odcinka ciała

uwzględnia się także inne obszary ciała,

doszukując się różnych asymetri i zaburzeń,

które mogły wtórnie wywołać ten stan. Zwraca

się szczególna uwagę na ustawienie miednicy,

stawów biodrowych, kolanowych i skokowo-

goleniowych, a także całego kręgosłupa,

barków i szyji. Każda z tych okolic w

przypadku zaburzenia symetrii, będzie

prowadzić do kompensacji (wyrównania) w

innym odcinku ciała.

Zespół skrzyżowania dolnego

- okolica lędźwiowo-krzyżowo-

miedniczna, kończyna dolna

Dysfunkca ta jest najczęściej mylnie

diagnozowana jako problem dyskopatyczny lub

odkręgosłupowy, podczas gdy przyczyna leży

w niewłaściwym ustawieniu posturalnym

kompleksu lędźwiowo-krzyżowo-

miednicznego. Najczęściej związane jest to z

pogłębieniem lordozy lędźwiowej, lecz w wielu

przypadkach mamy do czynienia ze

zmniejszoną krzywizną kręgosłupa

lędźwiowego. W wyniku zaburzenia

posturalnego (np.: zła pozycja siadu, często

przez wiele godzin) dochodzi do przykurczu i

punktów spustowych bólu w jednych grupach

Terapeuta nie skupia się wyłącznie na okolicy

bolesnej, lecz działa globalnie, gdyz nasze

ciało jest jednym mechanizmem, w którym

jedna usterka ciągnie za soba kolejne.

Usunięcie przyczyny powodować będzie

ustąpienie innych, wtórnych skutków.

Nazywamy to leczeniem przyczynowo-

skutkowym.

Podobnie jak w przypadku zespołu

skrzyżowania górnego, tak tu kładziemy silny

nacisk na ergonomię środowiska pracy i

otoczenia, ucząc pacjentów jak powinni

odciążać chore miejsca, jak właściwie siadać,

stać podczas prac oraz jak dostosować

miejsce pracy (biurko, komputer, fotel, itp.)

Problemy zaburzeń współdziałania w

układzie mięśniowym są rzadko

rozpoznawane, patrząc całościowo na służbę

zdrowia w naszym kraju. Nowoczesne

badania, śledzenie doniesień naukowych

powoduje, że potrafimy znacznie sprawniej i

efektywniej leczyć dysfukcje, które często

wrzuca się do jednego worka z

najpopularniejszymi problemami narządu

ruchu. Idąc w ślad za najlepszymi terapeutami

w kraju, staramy się rozwijać i ustawicznie

douczać, aby jak najlepiej Państwu pomagać.

Karol Szapel

YoungTherapist – Fizjoterapia i Terapia Manualna

Gabinet:

Kontakt:

Przychodnia Medycyny Rodzinnej

kom.: +48 508 752 678

ul. Wrocławska 7a Warszawa-Bemowo

e-mail: info@youngtherapist.pl

rejestracja: 022 638 51 10

Zespoły posturalne - problem cywilizacyjny.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: